Τι έγραφε το 1944, ο Σταμάτης Μερκούρης (δηλαδή ο πατέρας της Μελίνας Μερκούρη) για τον Γεώργιο "Σημίτη", πατέρα του πρώην πρωθυπουργού Κ."Σημίτη";
Στις 12 Οκτωβρίου 1944 ο λαός της Αθήνας, υπό των χαρμόσυνο ήχο των καμπάνων, ξεχύθηκε στους δρόμους πανηγυρίζοντας την ελευθερία του.
(ΣΕ ΜΠΑΛΚΟΝΙ ΤΗΣ ΛΑΜΙΑΣ ΤΟ 1944). Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΕ ΤΑ ΓΥΑΛΙΑ, ΔΙΠΛΑ ΣΤΟΝ ΑΡΧΙΣΦΑΓΕΑ ΑΡΗ ΒΕΛΟΥΧΙΩΤΗ, ΕΙΝΑΙ Ο ΠΑΤΗΡ "ΣΗΜΙΤΗΣ", Ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ... ΑΦΟΥ "ΛΙΓΟ ΠΡΙΝ" ΕΙΧΕ ΑΛΛΑΞΕΙ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ, ΟΠΩΣ ΑΛΛΩΣ ΤΕ ΕΙΧΕ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ... |
Το άρθρο αναφερόταν στον πατέρα του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη και το έγραφε, ο πατέρας της Μελίνας.
Γράφει: "Ιδού η τεμπελιά των επιτήδειων που μαστίζουν τον τόπο.
Ένας από αυτούς προσπάθησε και πέτυχε να σφηνωθεί σε όλες σχεδόν τις ανώνυμες εταιρίες και ιδιαίτερα στις τραπεζικές ως νομικός σύμβουλος, με αποτέλεσμα να εισπράττει και πριν και κατά την διάρκεια της κατοχής, πολύ περισσότερα από όσα, το αντίστοιχο χρονικό διάστημα, εισέπραξαν λόγω μισθού το σύνολο των δικαστών και των υπαλλήλων του Άρειου Πάγου.
Ήδη ο κ. Γεώργιος Σημίτης με μιάς αλλάζει πορεία.
Αντιλαμβάνεται ότι το καθεστώς της έμμισθης τεμπελιάς, του οποίου μέχρι χθες ήταν εκλεκτός, βαίνει προς την δύση του.
Και τι κάνει ο υπερέξυπνος κ Γ.Σημίτης;
Εγκαταλείπει με την θέληση του και μεταπηδά στο στρατόπεδο, από όπου φαίνεται ότι είναι κοντά η ανατροπή του οικονομικού συστήματος.
Γίνεται λοιπόν ο κ. Γεώργιος Σημίτης - κρατηθείτε καλά στο κάθισμα σας - κοινοκτήμων.
Και καθόλου απίθανο, μέχρι το βράδυ, να τον δούμε Κομισσάριο,να απαγγέλει από το βήμα το ανάθεμα του συγκεντρωμένου κεφαλαίου, για όσα ανόσια και ειδεχθή έκανε σε βάρος του λαού! [...]
Και καταλήγει: ο κ.Γεώργιος Σημίτης είναι κ ά θ α ρ μ α.
Όπως καθάρματα είναι και η συνομοταξία των υπερέξυπνων, όσοι αφού συνέφαγαν και συνεκόπρισαν μέχρι σκασίματος επί δύο τρία έτη, σε σφιχτό εναγκαλισμό με τον κατακτητή, ανοίχθηκαν έγκαιρα στο πέλαγος, για να βρεθούν σήμερα επί αιγυπτιακού εδάφους ασφαλείς, για να μην τους ενοχλήσουν.
Και αυτοί και εκείνος - ο κ. Γεώργιος Σημίτης - και οι όμοιοί τους, έχουν ανοικτή μερίδα στα μαύρα κατάστιχα της τετραετίας.
Η μέρα της κάθαρσης δεν είναι μακριά".
Υ.Γ
Ο Σταμάτης Μερκούρης (άνω), που γράφει το άρθρο, είναι αδερφός του Γεωργίου Μερκούρη.
Αλλά ο Γεώργιος Μερκούρης δεν ήταν τυχαίο πρόσωπο στην κατοχική Αθήνα, ήταν αρχηγός του Εθνικοσοσιαλιστικού κόμματος, ενός ναζιστικού κόμματος, που ήταν το μόνο που λειτουργούσε στην κατοχή.
Ο πατέρας Σημίτης ήταν στενός συνεργάτης τους.
Κι όταν ο Μερκούρης ανέλαβε διοικητής της Εθνικής Τράπεζας τον διόρισε Γενικό Γραμματέα της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών.
Με το ΕΑΜ ο Γ.Σημίτης αναμείχθηκε και πήγε στα βουνά, αφού είχε πεθάνει ο Γ. Μερκούρης.
Αυτό έγινε πολύ καθυστερημένα, τους πρώτους μήνες του 1944, όταν πια είχε φανεί ότι ηταν βέβαιη η ήττα των Γερμανών και ορατό το τέλος της κατοχής.
Στην κάτω φωτογραφία: ο πατέρας Γεώργιος Σημίτης περπατά ως "απελευθερωτής" (;) της Λαμίας στο πλευρό του αιμοσταγούς ΑΡΧΙΣΦΑΓΕΩΣ Άρη Βελουχιώτη. Μερικούς μήνες αργότερα θ'ακολουθούσε η αποκαθήλωση του.
[Πηγές:'αττικά νέα' & 'thesecretrealtruth']
Συντακτική ομάδα "ΙΩΑΝΝΟΥ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ"
Ε οχι και αχησφαγεας, τι να πουμε τοτε για καποιους αλλους.
ΑπάντησηΔιαγραφή