Στο τέλος της ημέρας, αυτό που συνέβη ήταν μια καταστροφή και κανένας ειλικρινής παρατηρητής δεν μπορεί να το αρνηθεί αυτό, αλλά δεν πρέπει επίσης να προσπαθήσουν να το παρουσιάσουν ως σφάλμα της Ρωσσίας, όπως έκανε ο Tραμπ στις αναρτήσεις του.
Ο Tραμπ δημοσίευσε δύο φορές μέχρι στιγμής για τη Ρωσσία και τη Συρία κατά τη στιγμή της δημοσίευσης αυτής της ανάλυσης. Μπορείτε να διαβάσετε τα πλήρη μηνύματά του εδώ και εδώ, αλλά αυτά που ακολουθούν είναι τα σχετικά αποσπάσματα που αφορούν αυτά τα δύο. Δείτε τι έγραψε στην πρώτη του ανάρτηση:
«Η Ρωσσία, επειδή είναι τόσο δεμένη στην Ουκρανία και με την απώλεια εκεί πάνω από 600.000 στρατιωτών, φαίνεται ανίκανη να σταματήσει αυτή την κυριολεκτική πορεία μέσω της Συρίας, μιας χώρας που προστατεύει εδώ και χρόνια.
Εδώ είναι που ο πρώην πρόεδρος Ομπάμα αρνήθηκε να τιμήσει τη δέσμευσή του να προστατεύσει την κόκκινη γραμμή στην άμμο και ξέσπασε όλη η κόλαση, με τη Ρωσσία να παρεμβαίνει.
Αλλά τώρα, όπως πιθανώς και ο ίδιος ο Άσαντ, αναγκάζονται να φύγουν και μπορεί στην πραγματικότητα να είναι το καλύτερο πράγμα που μπορεί να τους συμβεί.
Δεν υπήρξε ποτέ μεγάλο όφελος στη Συρία για τη Ρωσσία, εκτός από το να κάνει τον Ομπάμα να φαίνεται πραγματικά ηλίθιος».
Και ιδού τι έγραψε στο δεύτερό του:
«Ο Άσαντ έφυγε. Εγκατέλειψε τη χώρα του. Ο προστάτης του, η Ρωσσία, η Ρωσσία, η Ρωσσία, υπό την ηγεσία του Βλαντιμίρ Πούτιν, δεν ενδιαφερόταν πλέον να τον προστατεύσει.
Δεν υπήρχε κανένας λόγος για τη Ρωσσία να είναι εκεί εξαρχής. Έχασαν κάθε ενδιαφέρον για τη Συρία λόγω της Ουκρανίας, όπου σχεδόν 600.000 Ρώσσοι στρατιώτες κείτονταν τραυματίες ή νεκροί, σε έναν πόλεμο που δεν θα έπρεπε ποτέ να ξεκινήσει και θα μπορούσε να συνεχιστεί για πάντα.
Η Ρωσσία και το Ιράν βρίσκονται σε αποδυναμωμένη κατάσταση αυτή τη στιγμή, η μία λόγω της Ουκρανίας και της κακής οικονομίας, η άλλη λόγω του Ισραήλ και της πολεμικής του επιτυχίας».
Όπως μπορεί να φανεί, και τα δύο αναφέρονται στους ουκρανικούς ισχυρισμούς ότι η Ρωσσία υπέστη πάνω από 600.000 απώλειες, κάτι που είναι απλώς ένα φτηνό σημείο προπαγάνδας σε αυτό το πλαίσιο για να τονίσει τη δέσμευσή της στην ειδική επιχείρηση.
Η προτεραιότητα της Ρωσσίας στις στρατιωτικές επιχειρήσεις της κατά της Ουκρανίας έναντι των αντιτρομοκρατικών στη Συρία αναφέρεται επίσης σε κάθε ανάρτηση.
Σε αντίθεση με τους αριθμούς των θυμάτων που ανέφερε ο Τραμπ, αυτό είναι ως επί το πλείστον ακριβές, αλλά εξακολουθεί να δίνει μια αρνητική πινελιά σε αυτό, υποστηρίζοντας ότι η Ρωσσία ήταν ανίκανη να σταματήσει την πορεία των τρομοκρατών.
Η πραγματικότητα είναι ότι η Ρωσσία θα μπορούσε υποθετικά να εκτρέψει ορισμένες από τις αεροδιαστημικές δυνάμεις της από το ουκρανικό μέτωπο στο συριακό, αλλά αυτό θα ήταν σπατάλη πόρων από τότε που ο Συριακός Αραβικός Στρατός (SAA) παρέδωσε ολόκληρες πόλεις χωρίς να πολεμήσει.
Οι βόμβες μπορούν να κάνουν τόσα πολλά μόνο σε μια σύγκρουση όπως αυτή, όταν τελικά χρειάζονται χερσαίες δυνάμεις για να κερδίσουν τον πόλεμο και να διατηρήσουν την ειρήνη. Εάν ο SAA δεν επρόκειτο να πολεμήσει για να σώσει τη Συρία, τότε η Ρωσσία δεν επρόκειτο να δαπανήσει πρόσθετους πόρους για αυτό.
Ενώ είναι αλήθεια ότι η Ρωσσία προστάτευε τη Συρία για χρόνια, ενθάρρυνε επίσης τον Άσαντ να εφαρμόσει το ψήφισμα 2254 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ από τον Δεκέμβριο του 2015, το οποίο ζητούσε εκτεταμένες πολιτικές μεταρρυθμίσεις, όπως η δημοσίευση ενός νέου συντάγματος και η διεξαγωγή εκλογών υπό την επίβλεψη του ΟΗΕ.
Όσον αφορά την πρώτη επιτακτική ανάγκη, η Ρωσσία συνέταξε ακόμη και ένα σύνταγμα για τη Συρία για να βοηθήσει σε αυτό, αν και ο Άσαντ το απέρριψε προκλητικά λόγω των πολυάριθμων παραχωρήσεών του. Εκ των υστέρων, η τελευταία καταστροφή θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί αν είχε ακολουθήσει αυτό το σχέδιο.
Ως εκ τούτου, ενώ η Συρία ήταν αναμφισβήτητα το θύμα της υποστηριζόμενης από το εξωτερικό επιθετικότητας που ενορχηστρώθηκε πρώτα και κύρια από την τουρκία, η χαριστική βολή που τερμάτισε την Αραβική Δημοκρατία της Συρίας διευκολύνθηκε σε μεγάλο βαθμό ακούσια από κανέναν άλλο από τον ίδιο τον Άσαντ.
Η Ρωσσία έσωσε τη Συρία στα τέλη του 2015 επειδή ήθελε να αποτρέψει τη δημιουργία μιας μαύρης τρύπας αστάθειας από την οποία οι τρομοκράτες θα μπορούσαν να την απειλήσουν. Η επέμβαση δεν είχε ποτέ σκοπό να σώσει προσωπικά τον Άσαντ και να τον κρατήσει στην εξουσία επ' αόριστον.
Εκείνη την εποχή, ο SAA εξακολουθούσε να αγωνίζεται για τη χώρα, γι' αυτό και η Ρωσσία τους βοήθησε με τις αεροδιαστημικές δυνάμεις της, προκειμένου να βοηθήσουν τις χερσαίες επιχειρήσεις τους.
Η Ρωσσία υπέθεσε επίσης ότι ο Άσαντ θα ανταπέδιδε τη χάρη της διάσωσης του κράτους του κάνοντας τους πολιτικούς συμβιβασμούς που του ζητήθηκαν στη συνέχεια, όπως εκείνοι που συνεπαγόταν το προαναφερθέν σχέδιο συντάγματος για τη Συρία, ανεξάρτητα από το πόσο οδυνηροί μπορεί να είναι. Αυτό που τελικά συνέβη ήταν εντελώς διαφορετικό από αυτό που περίμενε η Ρωσσία.
Αντί να γίνει ισχυρότερη κατά τη διάρκεια της κατάπαυσης του πυρός που η Ρωσσία βοήθησε να μεσολαβήσει και να προετοιμάσει επαρκείς άμυνες γύρω από τις κύριες πόλεις της χώρας σε περίπτωση που τέτοιες παύσεις των εχθροπραξιών διακοπούν απότομα, ο SAA έγινε πιο αδύναμος, ατροφικός και μετατράπηκε σε κέλυφος του προηγούμενου εαυτού του.
Όσο για τον Άσαντ, έγινε πιο αλαζονικός και αναμφισβήτητα βασίστηκε περισσότερο στην ιρανική υποστήριξη για να αντισταθμίσει το σενάριο της Ρωσσίας να περιορίσει μέρος της δικής της υποστήριξης ως μέσο παρακίνησης να κάνει πολιτικές παραχωρήσεις.
Το τελικό αποτέλεσμα ήταν η καταστροφή που μόλις εκτυλίχθηκε, όπου ο Άσαντ και ο SAA παρέδωσαν τη χώρα σε τρομοκράτες χωρίς μάχη, αφήνοντας ακόμη και ρωσικό εξοπλισμό που κατέλαβαν και πιθανότατα θα περάσουν στον Τούρκο προστάτη τους, ο οποίος πιθανότατα θα τον δώσει στις ΗΠΑ για μελέτη.
Ο Άσαντ δεν απευθύνθηκε ούτε μία φορά στο έθνος του και εγκατέλειψε την πρωτεύουσα χωρίς λέξη. Ο ίδιος και οι ένοπλες δυνάμεις του συμπεριφέρθηκαν πολύ επαίσχυντα, αλλά η Ρωσσία εξακολουθεί να τον αφήνει να λάβει άσυλο επειδή δεν προδίδει τους φίλους της, όπως δήλωσε ανώτερος διπλωμάτης.
Όσο για το τι θα συμβεί με τη στρατιωτική παρουσία της Ρωσσίας στη Συρία, δεν είναι σαφές εάν η ανάρτηση του Tραμπ σχετικά με την «αναγκαστική αποχώρησή» θα πραγματοποιηθεί, αν και ορισμένες αναφορές έχουν κυκλοφορήσει από αξιόπιστους Ρώσσους milbloggers που υποδηλώνουν ότι μια σταδιακή αλλά αξιοπρεπής απόσυρση μπορεί να είναι στα χαρτιά.
Σε αυτή την περίπτωση, θα μπορούσε να περιπλέξει τη στρατιωτική επιμελητεία των ρωσικών PMC στην Αφρική, βλέποντας πώς οι συριακές βάσεις της φέρεται να χρησιμοποιήθηκαν για να βοηθήσουν σε αυτό, αλλά εναλλακτικές λύσεις θα μπορούσαν να προκύψουν στη Βόρεια Αφρική (Λιβύη) ή / και στη Βορειοανατολική Αφρική (Σουδάν).
Αυτή η ανάλυση εδώ υποστήριξε το Σαββατοκύριακο ότι η Ρωσσία θα μπορούσε να παραμείνει στη Συρία ακόμη και αν της ζητηθεί από τις νέες αρχές να αποχωρήσει, ενδεχομένως ακόμη και να υποστηρίξει τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου παράκτιου κράτους.
Από τότε, ωστόσο, ομάδες που χαρακτηρίστηκαν από τρομοκράτες εισήλθαν στην ακτή χωρίς καμία τοπική αντίσταση. Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε πολύ σοβαρές απειλές για τους Ρώσσους στρατιώτες, εάν αυτές οι ομάδες επιφορτιστούν από τις ΗΠΑ με τη βίαιη εκδίωξη της Ρωσσίας προκειμένου να αντικαταστήσουν τη ναυτική βάση της με μια αμερικανική.
Ως εκ τούτου, θα ήταν καλύτερο για τη Ρωσσία να μειώσει τις απώλειές της, να αφήσει τη Συρία για άλλους να διαχειριστούν και να αποφύγει τις στρατιωτικές υλικοτεχνικές επιπλοκές που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν η Τουρκία και η μετα-Άσαντ Συρία εάν αρνηθούν να επιτρέψουν στις ρωσικές αεροδιαστημικές δυνάμεις να περάσουν από τον εναέριο χώρο τους και απειλήσουν να καταρρίψουν τα αεροπλάνα τους. Φυσικά μένει να δούμε τι θα συμβεί, αλλά αυτή θα ήταν η πιο πειστική εξήγηση αν αυτό συμβεί παρά το αίμα και τον θησαυρό που η Ρωσσία επένδυσε στη Συρία από το 2015 μέχρι σήμερα.
Ωστόσο, το Ιράν επένδυσε πολύ περισσότερο αίμα και αυτό και οι σύμμαχοί του στη Χεζμπολάχ ήταν γνωστό ότι είχαν πολύ μεγαλύτερη στρατιωτική παρουσία στο έδαφος, οπότε η φαινομενικά αναπόφευκτη αποχώρησή τους από τη μετα-Άσαντ Συρία (αν δεν έχει συμβεί ήδη) θα ήταν πολύ πιο επιζήμια για τα συμφέροντα και το κύρος τους.
Μπορεί επίσης να υποστηριχθεί ότι θα μπορούσαν να είχαν κάνει περισσότερα από τη Ρωσσία για να σώσουν τη Συρία αν ο SAA είχε πραγματικά πολεμήσει για να υπερασπιστεί τη χώρα τους και ο Άσαντ δεν κρυβόταν λόγω της πολύ μεγαλύτερης χερσαίας παρουσίας τους.
Ακόμη και σε αυτό το σενάριο, ωστόσο, οι δυνατότητές τους θα ήταν πολύ περιορισμένες λόγω του πόσο έχουν αποδυναμωθεί από τους πολέμους της Δυτικής Ασίας με το Ισραήλ.
Στο τέλος της ημέρας, αυτό που συνέβη ήταν μια καταστροφή και κανένας ειλικρινής παρατηρητής δεν μπορεί να το αρνηθεί αυτό, αλλά δεν πρέπει επίσης να προσπαθήσουν να το παρουσιάσουν ως σφάλμα της Ρωσσίας, όπως έκανε ο Trραμπ στις αναρτήσεις του.
Ο SAA είναι κυρίως υπεύθυνος για τη μη αντίσταση στους τρομοκράτες, επειδή θα μπορούσαν να ανατρέψουν τον Άσαντ αν τους έδινε κερδοσκοπικά εντολές να υποχωρήσουν με τις οποίες διαφωνούσαν.
Ο Άσαντ αποδείχθηκε ότι ήταν ένας πολύ αναξιόπιστος σύμμαχος και φαίνεται εκ των υστέρων ότι εκμεταλλεύτηκε τη Ρωσσία και το Ιράν για να παραμείνει στην εξουσία επ' αόριστον χωρίς να πραγματοποιήσει τους συμβιβασμούς που ήταν νομικά υποχρεωμένος σύμφωνα με το ψήφισμα 2254 του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών.
Πρέπει να αναλάβει την πλήρη ευθύνη ως αρχηγός κράτους για ό, τι συνέβη, αλλά πιθανότατα θα σπείρει μια θεωρία συνωμοσίας για να απαλλάξει τον εαυτό του από κάθε ευθύνη, όπως και οι αναπληρωτές του υπέρ της αντίστασης στην κοινότητα των εναλλακτικών μέσων ενημέρωσης, των οποίων τα ψέμματα γι' αυτόν και τον SAA μόλις εκτέθηκαν.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΜΑΡΙΓΩ ΖΑΡΑΦΟΠΟΥΛΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ἐνημερώνουμε τοὺς ἀγαπητοὺς ἀναγνῶστες μας, ὅτι σχόλια, τὰ ὁποῖα ἐμπεριέχουν προσβλητικοὺς χαρακτηρισμούς, διαφημίζουν κόμματα ἢ εἶναι γραμμένα μὲ λατινικοὺς χαρακτῆρες (γκρήκλις), θὰ διαγράφωνται ἄνευ προειδοποιήσεως!