Η «επι$τήμη του κλίματος» ως κλάδος της πολιτικής επιστήμης; Η χρήση του νόμου ως εργαλείο πολέμου με υποτιθέμενη συναίνεση

Το θέμα της «συναίνεσης της επιστήμης» είναι βασικά πολύ ανόητο για να αντιμετωπιστεί περαιτέρω.

Αλλά τώρα χρησιμοποιείται για το λεγόμενο lawfare (δηλ. τη χρήση του νόμου ως εργαλείο πολέμου), βασισμένο στον πόλεμο.

Ο ισχυρισμός ότι το ανθρωπογενές CO2 είναι υπεύθυνο για την υπερθέρμανση του πλανήτη βασίζεται σε μια υποτιθέμενη συναίνεση της επιστήμης, δηλαδή αντιμετωπίζεται ως άρθρο πίστης.

Αυτό συμβαίνει επί του παρόντος ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου των Ηνωμένων Εθνών (ICJ).

Αλλά ακόμη και οι προσβεβλημένοι «επιστήμονες του κλίματος» βασίζονται σε αυτό.

9 Δεκεμβρίου 2024

από τον Δρ Peter F. Mayer

Χρόνος ανάγνωσης: 7,7 λεπτά

Η ιστοσελίδα του Διεθνούς Δικαστηρίου αναφέρει τις «Δημόσιες ακροάσεις σχετικά με το αίτημα για γνωμοδότηση σχετικά με τις «υποχρεώσεις των κρατών όσον αφορά την κλιματική αλλαγή». Οι ακροάσεις έχουν προγραμματιστεί για την περίοδο από 2.12 έως 13.12.2024. 

Την πρώτη μέρα, το Βανουάτου και η Μελανησιακή Spearh είχαν τη γνώμη τους

ead Group (μαζί), Νότια Αφρική, Αλβανία και Γερμανία. Τα κράτη ακούγονται, αλλά όχι οι επιστήμονες. Οι ηχογραφήσεις από την περασμένη εβδομάδα μπορούν να ακουστούν και να προβληθούν στην ιστοσελίδα της IGJ.

Πρόσφατα, οι περιβαλλοντολόγοι προειδοποίησαν ότι τα μικρά νησιά του Ειρηνικού θα πνιγούν καθώς ανεβαίνει η στάθμη της θάλασσας. 

Το 2019, ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών Αντόνιο Γκουτέρες πέταξε μέχρι το Τουβαλού στον Νότιο Ειρηνικό για ένα εξώφυλλο του περιοδικού Time. Φορούσε κοστούμι και ήταν μέχρι τους μηρούς του στο νερό πίσω από τον τίτλο «Ο βυθιζόμενος πλανήτης μας». 

Το συνοδευτικό άρθρο προειδοποιούσε ότι το νησί - και άλλα παρόμοια - θα «εξαφανιστούν εντελώς από τον χάρτη» λόγω της ανόδου της στάθμης της θάλασσας.

καραγκιοζιλίκια

Μόλις απόλαυσα ένα μάθημα σχετικά με το θέμα της ανόδου της στάθμης της θάλασσας κατά τη διάρκεια ενός ταξριδιού τριών εβδομάδων στη Ναμίμπια. 

Στις πόλεις Lüderitz και Swakopmund, η γερμανική αποικιακή δύναμη διατηρούσε στρατόπεδα συγκέντρωσης στο Lüderitz και το Swakopmund στην αποικία της στη γερμανική Νοτιοδυτική Αφρική από το 1904 έως το 1908 (έκθεση TKP). 

Αυτά βρίσκονταν ακριβώς πάνω στη θάλασσα, συγκεκριμένα στο Lüderitz στο νησί Shark και στο Swakopmund στο Suessenbach Mole.

Αυτό μπορεί να φανεί σε εικόνες στο Μουσείο του Swakopmund καθώς και στο Μουσείο Γενοκτονίας και στην πραγματικότητα. Εδώ στο νησί των καρχαριών στο Lüderitz το μνημείο του στρατοπέδου συγκέντρωσης:

Σε κάθε περίπτωση, τίποτα δεν έχει αλλάξει στη στάθμη της θάλασσας από το 1904, ούτε το CO2 ούτε τίποτε.

Η επίπεδη χερσαία γέφυρα, η οποία μετέτρεψε το πρώην νησί σε χερσόνησο, και τα τείχη του στρατοπέδου συγκέντρωσης δίπλα στη θάλασσα, δεν έχουν ακόμη πλημμυρίσει.

Πριν από λίγους μήνες, οι New York Times δημοσίευσαν τελικά μια «εκπληκτική» είδηση σχετικά με το θέμα του κλίματος: «Σχεδόν όλα τα νησιά ατόλλης είναι σταθερά ή αυξάνονται σε μέγεθος».

Στην πραγματικότητα, η επιστημονική βιβλιογραφία το έχει τεκμηριώσει αυτό για περισσότερο από μια δεκαετία. 

Καθώς η άνοδος της στάθμης της θάλασσας διαβρώνει τη γη, επιπλέον άμμος από αρχαία κοράλλια ξεβράζεται σε ακτές χαμηλού υψομέτρου. 

Ολοκληρωμένες μελέτες έχουν δείξει εδώ και καιρό ότι αυτή η αλλουβιακή είναι πιο σοβαρή από τη διάβρωση που προκαλείται από το κλίμα, πράγμα που σημαίνει ότι η χερσαία έκταση του Τουβαλού και πολλών άλλων μικρών νησιών αυξάνεται.

Είναι μόνο σημαντικό τα κράτη, δηλαδή οι πολιτικοί και οι εκπρόσωποί τους, να ακούγονται στην ακρόαση του ICJ, αλλά όχι επιστήμονες. Τουλάχιστον αυτό συνέβη την περασμένη εβδομάδα.

Επομένως, πρόκειται ξεκάθαρα για πολιτική, το ερώτημα εάν οι ισχυρισμοί σχετικά με το CO2 υποστηρίζονται από επιστημονικά ευρήματα ή όχι δεν είναι προς συζήτηση. (!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!)

Η «συναίνεση» 😏έχει αποφασίσει.

Είδαμε ένα άλλο παράδειγμα νόμου τον Απρίλιο του τρέχοντος έτους ενώπιον του ΕΔΔΑ, το οποίο επίσης έκανε τη συναίνεση τη βάση της (λανθασμένης) απόφασής του. Αλλά έχουμε δει πολύ καθαρά τα τελευταία χρόνια ότι τα δικαστήρια είναι πολιτικά μέσα για την επιβολή της επικρατούσας πολιτικής. 

Το πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι το πραξικόπημα στη Ρουμανία από το Συνταγματικό Δικαστήριο, το οποίο παρενέβη στην εκλογή του προέδρου και δεν επιτρέπει σε έναν υποψήφιο που είναι κατά του πολέμου να κερδίσει ακυρώνοντας το εκλογικό αποτέλεσμα και αναβάλλοντας τις εκλογές επ' αόριστον, επιτρέποντας σε έναν πρόεδρο με ληγμένη θητεία να παραμείνει στη θέση του χωρίς εντολή από τους ψηφοφόρους.

Το παράδειγμα του παρουσιαστή καιρού του ORF Marcus Wadsack, ο οποίος μηνύει επειδή αισθάνεται προσβεβλημένος από μια ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, είναι περίεργο, όπως αναφέρει το exxpress. Ο δικηγόρος του γράφει: «Ο πελάτης μου προσανατολίζει το έργο του αποκλειστικά στην επιστημονική συναίνεση😏. Αυτή είναι ότι η τρέχουσα κλιματική αλλαγή προκλήθηκε από τον άνθρωπο».

Αυτή η ευρέως διαδεδομένη επίκληση της «συναίνεσης» στα δικαστήρια παραδέχεται ότι η επιστήμη του κλίματος είναι είτε θρησκευτική πεποίθηση είτε κλάδος της πολιτικής επιστήμης.

Πώς λειτουργεί η επιστημονική γνώση;

Ο θεωρητικός της επιστήμης Karl Popper έχει υποστηρίξει ότι μια υπόθεση ή θεωρία μπορεί να είναι μέρος του οικοδομήματος της επιστήμης μόνο αν είναι διαψεύσιμη. Ωστόσο, αυτό δεν γίνεται από ελεγκτές γεγονότων, αλλά με μέτρηση, πείραμα ή πρόβλεψη και επαλήθευση.

Αν δεν δίνεται η διαψευσιμότητα, τότε δεν είναι επιστημονική θεωρία, αλλά πίστη. Παραδείγματα αυτού είναι διάφορα φετβά ισλαμιστών, χριστιανών, εβραίων ή άλλων εκκλησιαστικών ηγετών.

Οι ψήφοι, από την άλλη πλευρά, είναι κοινές στην πολιτική. Όποιος επικαλείται μια υποτιθέμενη «συναίνεση των επιστημόνων» καθιστά αμέσως σαφές ότι προτιμά τις πολιτικές προσεγγίσεις από αυτές της επιστήμης. Αυτό είναι προφανώς κοινό στην «επι$τήμη του κλίματος».

Ένα από τα πιο γνωστά φετβά ήταν η ετυμηγορία των συναινετικών στο Βατικανό ότι ο ήλιος πετάει γύρω από τη γη. Ο Γαλιλαίος διώχθηκε βάσει αυτής της ετυμηγορίας. Μόλις τον 20ό αιώνα ανατράπηκε επίσημα αυτή η δικαστική πλάνη.

Η επιστημονική πρόοδος λαμβάνει χώρα πάντα μέσω πλευρικών στοχαστών και αντιφάσεων με αυτό που είναι σήμερα δόγμα. Ο Γαλιλαίος δεν ήταν ο μόνος που έτριψε τους κυβερνήτες με λάθος τρόπο. 

Γεννημένος στο Smiljan στα κροατικά στρατιωτικά σύνορα της αυτοκρατορίας των Αψβούργων, ο φυσικός και μηχανικός Nicola Tesla διώχθηκε επίσης για τις ιδέες και τα ευρήματά του. Σήμερα, όχι μόνο τα Tesla, αλλά όλα τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα παγκοσμίως λειτουργούν με τους κινητήρες που εφευρέθηκαν από τον Τέσλα. Ακόμη και η μονάδα για το μαγνητικό πεδίο πήρε το όνομά της από τον Τέσλα.

Μετάφραση: Το τελευταίο γράμμα του Νίκολα Τέσλα στην μητέρα του:

"Μακάρι να μπορούσα να ήμουν δίπλα σου τώρα, Μητέρα, να σου φέρω το ποτήρι με το νερό.

Όλα αυτά τα χρόνια που πέρασα στην υπηρεσία της ανθρωπότητας, δεν μου έφεραν τίποτε παρά προσβολές και ταπείνωση"

Σήμερα, για παράδειγμα, μετράμε το μαγνητικό πεδίο του Ήλιου σε nT (νανο-Tesla). Σε περιόδους υψηλής δραστηριότητας, είναι ισχυρό και βοηθά στην εκτροπή υψηλής ενέργειας, ιονίζουσες κοσμικές ακτίνες μακριά από τη Γη και τους άλλους πλανήτες.

Ο ηλιακός άνεμος βοηθά επίσης, σήμερα φυσάει με 488 km / sec και πυκνότητα 1,11 πρωτονίων ανά κυβικό εκατοστό, σύμφωνα με spaceweather.com.

Γιατί είναι σημαντικό αυτό;

Εάν η ηλιακή δραστηριότητα είναι αδύναμη, πολλά σωματίδια κοσμικών ακτίνων έρχονται, γεγονός που ενισχύει το σχηματισμό νεφών χρησιμεύοντας ως πυρήνες κρυστάλλωσης, ο ήλιος θωρακίζεται και γίνεται ψυχρότερος στη Γη. Αυτό συνέβη στις μικρές εποχές παγετώνων του Maunder Solar Minimum από το 1645 έως το 1715 ή την εποχή του Dalton Minimum γύρω στο 1800.

Ωστόσο, καθώς η ηλιακή δραστηριότητα έγινε ισχυρότερη μετά από αυτές τις εποχές των παγετώνων, πέρασε λιγ;vτερη κοσμική ακτινοβολία, υπήρχαν λιγότερα σύννεφα και έγινε θερμότερη. Αυτό έχει αποδειχθεί για την περίοδο από το 2000 και μετά από την αξιολόγηση δορυφορικών μετρήσεων της λευκαύγειας, δηλαδή της αντανάκλασης των ανώτερων στρωμάτων νεφών από τους Nikolov και Zeller (2024) – έκθεση TKP εδώ.

Η μελέτη κάνει εκτεταμένη χρήση δορυφορικών δεδομένων (Clouds and the Earth's Radiant Energy System – CERES) για να ποσοτικοποιήσει τον μηχανισμό πίεσης πίσω από την υπερθέρμανση της παγκόσμιας θερμοκρασίας του επιφανειακού αέρα (GSAT) τα πρώτα 24 χρόνια του 21ου αιώνα.

Αντί να συμφωνούν με την επικρατούσα αφήγηση της IPCC, του ΟΗΕ, της Ε.Ε., των Ροκφέλλερ, Γκέητς, Σόρος και Σία, οι συγγραφείς απορρίπτουν την υπόθεση ότι η συσσωρευμένη «αποθήκευση θερμότητας» από τις αυξανόμενες συγκεντρώσεις αερίων του θερμοκηπίου (GHG) τις τελευταίες δεκαετίες είναι η κινητήρια δύναμη της υπερθέρμανσης του πλανήτη. 

Αντ 'αυτού, οι δορυφορικές παρατηρήσεις δείχνουν σαφώς ότι «το 100% της τάσης υπερθέρμανσης του πλανήτη και το 83% της διαετήσιας μεταβλητότητας του GSAT» εξηγούνται από την αυξανόμενη τάση απορρόφησης ακτινοβολίας βραχέων κυμάτων λόγω της πτωτικής τάσης της πλανητικής λευκαύγειας, η οποία προκαλείται κυρίως από αλλαγές στη νεφοκάλυψη.

Οι Vincenzo de Torma et al (2024), από την άλλη πλευρά, είχαν μετρήσει ότι η ανάκλαση μακρών κυμάτων λόγω του φαινομένου του θερμοκηπίου διεισδύει μόλις 0,01 mm βαθιά στο νερό, δηλαδή δεν έχει καμμία επίδραση στην υπερθέρμανση του πλανήτη και των ωκεανών - άρθρο ΤΚΡ σχετικά με αυτό εδώ.

Τα δικαστήρια και η Wadsack θα πρέπει επομένως να δείξουν ότι αυτές οι μετρήσεις είναι λανθασμένες, αντί να ισχυρίζονται ψευδώς ότι όλοι συμφωνούν ούτως ή άλλως.

Αυτό μπορεί να ισχύει για τους πολιτικούς επι$τήμονε$ που ψηφίζουν, αλλά όχι για τους επιστήμονες που μετρούν και πειραματίζονται. 

Τα δικαστήρια που βασίζονται στη συναίνεση θα αποφανθούν γενικά τόσο λανθασμένα όσο το Βατικανό στην περίπτωση του Γαλιλαίου.

Οι Dentelski et al., 2023 έχουν δείξει ότι από τις 3000 εργασίες που αναλύθηκαν, μόνο 892 από τις 2.718 (που σχετίζονται με το κλίμα) εργασίες ή το 32% θα μπορούσαν να ταξινομηθούν ως υποστηρικτές της κλιματικής αλλαγής - άρθρο ΤΚΡ  σχετικά με αυτό εδώ. Επομένως, δεν γίνεται λόγος για συναίνεση σχετικά με το CO2, μάλλον συμβαίνει το αντίθετο.

Η επιστήμη του κλίματος ως ξεχωριστό θέμα δεν υπάρχει ούτως ή άλλως. 

Για να μελετήσετε τις επιπτώσεις των αερίων του θερμοκηπίου, χρειάζεστε AMO, ατομική φυσική, μοριακή φυσική και οπτική.

Για τις μελέτες που αναφέρονται παραπάνω, απαιτούνται γνώσεις αστροφυσικής, σωματιδιακής φυσικής, φυσικής νεφών, φυσικής ακτινοβολίας κ.λπ. Ούτε εδώ εμφανίζεται η επιστήμη του κλίματος.

Και για την πρόγνωση του καιρού, χρειάζεστε γνώσεις μετεωρολογίας και προγραμματισμού.

Φωτογραφία των συζητήσεων του ICJ παραπάνω: UN Photo/ICJ-CIJ/Frank van Beek. Ευγενική παραχώρηση του ICJ. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.

ΠΗΓΗ: "Klimawissenschaft" als Zweig der Politikwissenschaft? Lawfare mit angeblichen Konsens

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΜΑΡΙΓΩ ΖΑΡΑΦΟΠΟΥΛΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ:

ΦΤΟΥΟΥΟΥ ΓΚΑΝΤΕΜΙΑ!!! - ΤΟ ΦΥΣΑΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΚΡΥΩΝΕΙ: 

The New York Times: Τα νησιά που εξαφανίζονται αλλά απέτυχαν να εξαφανιστούν

Τα τροπικά νησιωτικά έθνη με χαμηλό υψόμετρο αναμενόταν να είναι πρώιμα θύματα της ανόδου της στάθμης της θάλασσας. Αλλά η έρευνα λέει μια εκπληκτική ιστορία: Πολλά νησιά είναι σταθερά. Μερικά μάλιστα έχουν ακόμη αυξηθεί.

Islands in the Maldives Were Expected to Vanish. Climate Science Tells Another Story. - The New York Times