«Η απόφασή τους να απορρίψουν κρίσιμα αποδεικτικά στοιχεία χωρίς ενδελεχή αξιολόγηση υπονομεύει την αξιοπιστία της αντίθεσής τους στον διορισμό του RFK Jr.
Η ετυμηγορία του για την επιστολή των νικητών του βραβείου Νόμπελ:
«Η επιστολή είναι εντυπωσιακή λόγω της έλλειψης ουσιαστικής εξέτασης των θεμάτων που υποτίθεται ότι πραγματεύεται. Ενώ χρησιμοποιεί το συλλογικό κύρος των υπογραφόντων του, αποτυγχάνει να προσφέρει μια λεπτομερή ή τεκμηριωμένη κριτική των θέσεων του RFK Jr. Αντ 'αυτού, βασίζεται σε αόριστους ισχυρισμούς, επικλήσεις στην εξουσία και απορριπτική ρητορική, οπότε τα επιχειρήματά της είναι κούφια και μη πειστικά.
Η σιωπή αυτών των βραβευθέντων σε κρίσιμα ζητήματα - από τη ρυθμιστική σύλληψη και την ασφάλεια των εμβολίων έως την ηθική της φθορίωσης και την ανησυχητική αύξηση των χρόνιων ασθενειών - αντικατοπτρίζει μια ανησυχητική αφοσίωση σε ένα ξεπερασμένο επιστημονικό σύστημα. Αυτό το σύστημα συχνά δίνει προτεραιότητα στη συμμόρφωση έναντι της περιέργειας και της σταθερότητας έναντι του σκεπτικισμού, παραμερίζοντας τις αντίθετες απόψεις και αγνοώντας τα ενοχλητικά στοιχεία. Μια τέτοια προσέγγιση δεν είναι επιστήμη, αλλά διάβρωση των ίδιων των αξιών που οδήγησαν στις μεγαλύτερες ανακαλύψεις της ανθρωπότητας».
Τα ερωτήματα συνδέονται με αυτό.
Η πρώτη ερώτηση: Πού ήταν οι 77 νομπελίστες όταν ο Φάουτσι είπε ψέμματα;
Η επιστολή που υπογράφεται από αυτούς τους 77 νομπελίστες που αντιτίθενται στην επιβεβαίωση του Robert F. Kennedy Jr. ως υπουργού Υγείας επιβεβαιώνει τον ρόλο τους ως υπερασπιστές της επιστημονικής ακεραιότητας. Ωστόσο, η σιωπή τους στις κρίσιμες στιγμές της πανδημίας COVID-19 εγείρει σοβαρές ανησυχίες σχετικά με τη δέσμευσή τους για διαφάνεια και λογοδοσία.
[…]
[…]
Αυτό εγείρει κρίσιμα ερωτήματα:
Γιατί οι βραβευμένοι με Νόμπελ δεν απαίτησαν περισσότερη διαφάνεια από τον Fauci σχετικά;
Γιατί οι βραβευμένοι με Νόμπελ δεν απαίτησαν λογοδοσία για αυτές τις αποκαλύψεις, οι οποίες έχουν βαθύ αντίκτυπο στην παγκόσμια εμπιστοσύνη στην επιστήμη;
Ερώτηση 2: Γιατί δεν υπερασπιστήκατε την επιστημονική έρευνα κατά τη διάρκεια του COVID-19;
Η πανδημία COVID-19 έθεσε σημαντικές προκλήσεις όσον αφορά τις αρχές της ανοικτής επιστημονικής έρευνας και της ελεύθερης ανταλλαγής ιδεών. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, οι διαφωνούσες φωνές - επιστήμονες και ερευνητές που αμφισβητούσαν την ασφάλεια των εμβολίων, την πολιτική δημόσιας υγείας και την αξιοπιστία των επίσημων λογαριασμών - αντιμετώπισαν εκτεταμένη λογοκρισία και εξοστρακισμό.
Αλλά αυτοί οι 77 νομπελίστες, οι οποίοι ισχυρίζονται ότι υπερασπίζονται την ακεραιότητα της επιστήμης, παρακολουθούσαν σιωπηλοί. Η αποτυχία τους να προστατεύσουν τα θεμέλια του επιστημονικού λόγου εγείρει σοβαρές ανησυχίες σχετικά με τις προτεραιότητες.
Ερώτηση 3: Πώς μπορεί να δικαιολογηθεί η υπεράσπιση του thimerosal;
Η υπεράσπιση του thimerosal, ενός συντηρητικού με βάση τον υδράργυρο που έχει χρησιμοποιηθεί σε εμβόλια από αμνημονεύτων χρόνων, είναι ένα παράδειγμα της απροθυμίας του επιστημονικού κατεστημένου να ασχοληθεί με στοιχεία που αμφισβητούν μακροχρόνιες πρακτικές.
Αποτυγχάνοντας να αντιμετωπίσουν τις εύλογες ανησυχίες σχετικά με την ασφάλεια του thimerosal, οι βραβευμένοι με Νόμπελ εμμένουν σε μια αφήγηση που αγνοεί τα λεπτά ευρήματα και παραποιεί την πολυπλοκότητα της επιστημονικής έρευνας.
Αυτό εγείρει θεμελιώδη ερωτήματα σχετικά με τη δέσμευσή τους για διαφάνεια και αυστηρές έρευνες.
Ερώτηση 4: Γιατί αγνοείτε τα στοιχεία των χρόνιων ασθενειών;
Ο αυξανόμενος επιπολασμός χρόνιων ασθενειών στα παιδιά, από αυτοάνοσα νοσήματα έως νευροαναπτυξιακές διαταραχές, αποτελεί μία από τις πιο πιεστικές προκλήσεις δημόσιας υγείας της εποχής μας. Αλλά οι 77 βραβευμένοι με Νόμπελ που αντιτίθενται στην επιβεβαίωση του RFK Jr. απέτυχαν να προειδοποιήσουν το κοινό για αυτές τις θανατηφόρες τάσεις.
Αγνοώντας τις πιθανές σχέσεις μεταξύ χρόνιων ασθενειών και του αυξανόμενου αριθμού εμβολιασμών και περιβαλλοντικών τοξινών στα τρόφιμα, υπονομεύουν την αξιοπιστία της θέσης τους και παραβιάζουν την αρχή της επιστημονικής έρευνας.
Ερώτηση 5: Γιατί δεν υποστηρίξατε πληροφοριοδότες όπως ο Wakefield;
Οι μάρτυρες δημοσίου συμφέροντος είναι απαραίτητοι για την επιστημονική διαδικασία, διότι χρησιμεύουν ως καταλύτες για αλλαγή, αμφισβητώντας παγιωμένες υποθέσεις και αποκαλύπτοντας κρίσιμες αποτυχίες.
Αλλά οι βραβευμένοι με Νόμπελ, οι οποίοι τοποθετούνται ως πρωταθλητές της επιστημονικής ακεραιότητας, έχουν αποτύχει συστηματικά να υποστηρίξουν εκείνους που εγείρουν εύλογες ανησυχίες σχετικά με την ασφάλεια των εμβολίων.
Ένα από τα πιο αποκαλυπτικά παραδείγματα είναι ο Andrew Wakefield, του οποίου το έργο έχει συστηματικά διαστρεβλωθεί για να δυσφημίσει τις ευρύτερες συζητήσεις σχετικά με τους κινδύνους των εμβολίων.
Η σιωπή τους σε τέτοιες περιπτώσεις λέει πολλά για τις πραγματικές προτεραιότητές τους και εγείρει σοβαρά ερωτήματα σχετικά με τη δέσμευσή τους για την προώθηση της ανοικτής επιστημονικής έρευνας.
Το 1998, ο Andrew Wakefield δημοσίευσε μια μελέτη στην οποία διερεύνησε μια πιθανή σχέση μεταξύ του εμβολίου MMR, των γαστρεντερικών διαταραχών και του αυτισμού στα παιδιά.
Σε αντίθεση με την ευρέως διαδεδομένη διαστρέβλωση του έργου του, η μελέτη του Wakefield δεν ισχυρίστηκε ότι τα εμβόλια προκαλούν αυτισμό. Ήταν μια σειρά υποθέσεων – μια προκαταρκτική έρευνα – που είχε ως στόχο να αναδείξει έναν τομέα που χρειαζόταν περαιτέρω έρευνα.
Το κύριο συμπέρασμα της μελέτης ήταν η έκκληση για πιο εμπεριστατωμένη έρευνα σχετικά με τα παρατηρούμενα φαινόμενα.
Παρ' όλα αυτά, διαστρεβλώθηκε για να τον απεικονίσει ως απατεώνα και προβοκάτορα κατά των εμβολιασμών. Αντί να ασχοληθεί με τα ευρήματά του με καλή πίστη, το επιστημονικό κατεστημένο τον έκανε αποδιοπομπαίο τράγο και τον διέσυρε προκειμένου να καταστείλει οποιαδήποτε αμφισβήτηση της ασφάλειας των εμβολίων.
Ερώτηση 6: Γιατί υπερασπίζεστε ξεπερασμένες πρακτικές όπως η φθορίωση;
Για δεκαετίες, η φθορίωση έχει διαφημιστεί ως ακρογωνιαίος λίθος της πολιτικής δημόσιας υγείας για τη μείωση της φθοράς των δοντιών με την προσθήκη φθορίου στη δημόσια παροχή νερού.
Ωστόσο, ο αυξανόμενος όγκος επιστημονικών στοιχείων έχει εγείρει σοβαρά ερωτήματα σχετικά με την ασφάλεια και τις ηθικές επιπτώσεις.
Παρά τις ανησυχίες αυτές, οι 77 βραβευμένοι με Νόμπελ που υπερασπίζονται τη φθορίωση απέτυχαν να αντιμετωπίσουν τα εξελισσόμενα στοιχεία σχετικά με τους κινδύνους της. Η συνεχιζόμενη υποστήριξή τους στην πρακτική αυτή δείχνει ότι αρνούνται να επανεξετάσουν μακροχρόνια μέτρα υπό το φως νέων στοιχείων.
Πρόσφατες έρευνες έχουν φέρει στο φως σημαντικούς κινδύνους για την υγεία που συνδέονται με την έκθεση σε φθόριο.
Μελέτες που χρηματοδοτούνται από τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας έχουν συνδέσει την προγεννητική έκθεση σε φθόριο με μειωμένο IQ στα παιδιά, ακόμη και σε συγκεντρώσεις κοινές στο φθοριωμένο νερό. Η χρόνια χρήση φθορίου έχει συνδεθεί με σκελετική φθορίωση, η οποία αποδυναμώνει τα οστά και προκαλεί πόνο και δυσκαμψία στις αρθρώσεις.
Κατά ειρωνικό τρόπο, η φθορίωση, η οποία υποτίθεται ότι αποτρέπει τη φθορά των δοντιών, συχνά οδηγεί σε οδοντική φθορίωση, μια κατάσταση που χαρακτηρίζεται από αποχρωματισμό των δοντιών και δομική βλάβη. Αυτά τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι η φθορίωση δεν είναι τόσο ευεργετική όσο πιστεύαμε κάποτε.
Ερώτηση 7: Υπερασπίζεστε την επιστήμη ή ένα παλιό σύστημα;
Η επιστολή ισχυρίζεται ότι υπερασπίζεται την επιστήμη. Αλλά οι ενέργειές τους δείχνουν το αντίθετο. Συμμαχώντας με εδραιωμένα συστήματα επιρροής, αυτοί οι βραβευθέντες φαίνεται να προστατεύουν ένα παλιό σύστημα που δίνει προτεραιότητα στη θεσμική σταθερότητα και τις οικονομικές εμπλοκές έναντι της αναζήτησης της αλήθειας.
Η σιωπή τους σε κρίσιμα ζητήματα όπως η ρυθμιστική αιχμαλωσία, οι συγκρούσεις συμφερόντων και η καταστολή της διαφωνίας εγείρει ανησυχητικά ερωτήματα σχετικά με τη δέσμευσή της στις αρχές της επιστημονικής έρευνας.
Ερώτηση 8: Ποιο είναι το μέλλον της επιστήμης υπό τον RFK Jr.;
Η αντίσταση αυτών των 77 βραβευμένων με Νόμπελ στην επιβεβαίωση του RFK Jr. εγείρει ένα κρίσιμο ερώτημα: Θα συνεχίσει η επιστήμη να κυριαρχείται από αδιέξοδα συστήματα ή θα αγκαλιάσει ένα μετασχηματιστικό όραμα βασισμένο στη διαφάνεια, τη λογοδοσία και την καινοτομία;
Υπό την ηγεσία του RFK Jr., το Υπουργείο Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών έχει τη δυνατότητα να ηγηθεί μιας αναγέννησης της δημόσιας υγείας και της επιστημονικής ακεραιότητας, απορρίπτοντας την αφηγηματική συναίνεση υπέρ της ανοικτής έρευνας και της μεταρρύθμισης που βασίζεται σε αποδεικτικά στοιχεία.
Στο επίκεντρο αυτού του οράματος βρίσκεται η δέσμευση για διαφάνεια. Τα δεδομένα στα οποία βασίζονται οι αποφάσεις για τη δημόσια υγεία θα είναι πλήρως προσβάσιμα, τερματίζοντας την εποχή των κρυφών πληροφοριών και της επιλεκτικής αναφοράς.
Οι ρυθμιστικές αρχές θα λογοδοτούν δημοσίως και οι διαδικασίες λήψης αποφάσεων θα υπόκεινται σε ανεξάρτητη εποπτεία. Αυτή η διαφάνεια θα αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη και θα διασφαλίσει ότι οι πολιτικές υγείας βασίζονται σε αυστηρά και αμερόληπτα στοιχεία.
Η Lyons-Weiler ολοκληρώνει το λεπτομερές δοκίμιο ως εξής:
Αυτοί οι 77 βραβευμένοι με Νόμπελ έχουν την ευκαιρία να ενταχθούν σε αυτό το μετασχηματιστικό όραμα. Η απόρριψη του RFK Jr. απεικονίζει την επιλογή που αντιμετωπίζει η επιστημονική κοινότητα: να παραμείνει σε ένα ξεπερασμένο σύστημα που δίνει προτεραιότητα στη συμμόρφωση και την εξουσία ή να επιδιώξει ένα μέλλον που χαρακτηρίζεται από διαφάνεια, λογοδοσία και πρόοδο. Η πραγματική επιστήμη απαιτεί το θάρρος να αντιμετωπίσει τις δικές της αδυναμίες και να προσαρμοστεί. Υπό την ηγεσία του RFK Jr., το μέλλον της επιστήμης υπόσχεται να είναι ένα μέλλον ανανέωσης, ακεραιότητας και εμπιστοσύνης.
Η επιστολή αντικατοπτρίζει μια ανησυχητική προσκόλληση σε ένα ξεπερασμένο επιστημονικό σύστημα που δίνει προτεραιότητα στις θεσμικές αφηγήσεις έναντι της αναζήτησης της αλήθειας. Η σιωπή τους σε κρίσιμα ζητήματα – από τη ρυθμιστική αιχμαλωσία έως τη μεθοδολογική καινοτομία και την καταστολή της διαφωνίας – μαρτυρεί μια βαθιά αποτυχία να υποστηρίξουν τις αξίες που καθιστούν την επιστήμη δύναμη προόδου.
Η επιστήμη δεν είναι ένας στατικός θεσμός και δεν πρέπει ποτέ να είναι. Η δύναμή της έγκειται στην ικανότητά της να εξελίσσεται, να αμφισβητεί υποθέσεις και να αντιμετωπίζει δυσάρεστες αλήθειες. Ωστόσο, οι ενέργειες των βραβευθέντων καταδεικνύουν μια ευρύτερη αντίσταση σε αυτές τις αρχές, η οποία υπονόμευσε την εμπιστοσύνη του κοινού στα επιστημονικά ιδρύματα και επέτρεψε στην ιδεολογία και τα οικονομικά συμφέροντα να υπαγορεύσουν την πορεία της έρευνας. Υπερασπιζόμενοι ξεπερασμένες πρακτικές και αγνοώντας νέες ιδέες, αυτοί οι βραβευθέντες συνέβαλαν σε ένα σύστημα που δίνει προτεραιότητα στην εξουσία έναντι της προόδου, που δίνει προτεραιότητα στα κατεστραμμένα συστήματα έναντι των βελτιώσεων και στη μυστικότητα έναντι της λογοδοσίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ἐνημερώνουμε τοὺς ἀγαπητοὺς ἀναγνῶστες μας, ὅτι σχόλια, τὰ ὁποῖα ἐμπεριέχουν προσβλητικοὺς χαρακτηρισμούς, διαφημίζουν κόμματα ἢ εἶναι γραμμένα μὲ λατινικοὺς χαρακτῆρες (γκρήκλις), θὰ διαγράφωνται ἄνευ προειδοποιήσεως!