«Δεν πείραξε που ήπιες το γάλα. Πείραξε, γιατί το λυπήθηκες, εκεί που το πήγες!»

 Πνευματικό τέκνο του οσίου Γεωργίου(Καρσλίδη) διηγείται:

«Όταν ήμουν μικρός, μας έδιναν στο σχολείο γάλα κακάο, σκόνη τότε. 

Εμείς εκείνο τον καιρό μέναμε στη Δράμα. 

Θα πήγαινα να μεταλάβω στη Λαυρεντιανή μονή, που θα λειτουργούσε ο Γέροντας.

Τότε η μάνα μου μού είπε: 

«Πήγαινέ το στήν θεία σου, που δεν κρατούν νηστεία και μη το πίνεις εσύ». 

Στον δρόμο όμως το ζήλεψα και σκέφτηκα: γιατί να το πάω όλο εκεί και να μη πιώ λίγο και εγώ; 

Πού θα το καταλάβει η θεία μου; 

Πήγαμε μετά να μεταλάβουμε. 

Εγώ σε κανένα δεν είπα τίποτε.

Μόλις κοινώνησα, πήγα λίγο παραπέρα και σκέφτηκα:

«Γέροντα, ούτε και εσύ δεν κατάλαβες τίποτε» και ήμουν όλο χαρά. 

Βγήκαμε έξω και περιμέναμε, γιατί οι δικοί μου συνήθως μετά περίμεναν έξω και κουβέντιαζαν.

Μόλις ήρθε ο Γέροντας, μου έκανε νόημα να πάω κοντά του. 

Μ’ έπιασε από το αυτί και μου είπε: «Δεν πείραξε που ήπιες το γάλα. 

Πείραξε, γιατί το λυπήθηκες, εκεί που το πήγες!»

πηγή

https://proskynitis.blogspot.com/2021/01/blog-post_848.html