Δ Ω Δ Ε Κ Α Χ Ρ Ο Ν Η «έπιασε» ΣΥΖΗΤΗΣΗ, μέ τόν ΟΣΙΟ ΔΑΥΪΔ !!! / ΜΟ-ΝΑ-ΔΙ-ΚΗΣ Ω Φ Ε Λ Ε Ι Α Σ ! / Β Ι Ν Τ Ε Ο

 

https://www.youtube.com/watch?v=hSgaPfvSD1Q&ab_channel=%CE%9F%CF%81%CE%B8%CF%8C%CE%B4%CE%BF%CE%BE%CE%BF%CF%82%CE%A7%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CF%83%CE%BC%CF%8C%CF%82-%CE%A7%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE%CF%80%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%B7

Ορθόδοξος Χριστιανισμός - Χριστιανική πίστη

Ο Αξέχαστος Διάλογος του Αγίου με το Κοριτσάκι. Παραθέτω ορισμένα τμήματα από τον καταπληκτικό αυτό διάλογο που ειλικρινά σημάδεψε από τότε τη ζωή μας: 

- Όσιος Δαυίδ: Ο καθηγητής σου είναι αμαρτωλός; 

- Κοπελλίτσα: Όχι Όσιε, είναι πολύ καλός. 

Σε ερώτηση του Αγίου, αν επιθυμεί να δει την κόλαση, η απάντηση του κοριτσιού ήταν καταφατική. 

- Κοπελλίτσα: Ναι, θα ήθελα να δω την κόλαση και τους κολασμένους. 

Η Κοπελλίτσα τρόμαξε μ’ αυτά που αντίκρισε και ξεφώνησε: Πάρε με Άγιε από εδώ, γιατί δεν αντέχω να βλέπω. 

- Κοπελλίτσα: Γιατί αυτή η γυναίκα τρώει το παιδί της; 

- Όσιος Δαυίδ: Επειδή το γέννησε και το σκότωσε, για αυτό το τρώει. 

Τότε ξανά παρακάλεσε τον Άγιο να φύγουν, διότι δεν άντεχε να βλέπει άλλο το φρικτό εκείνο θέαμα. 

Από τους μορφασμούς του προσώπου της κατανοούσες τη φρίκη που έβλεπε. 

- Όσιος Δαυίδ : Θέλεις τώρα να δεις τους εκλεκτούς του παραδείσου; 

- Ναι, θέλω Όσιε ήταν η απάντηση της μικρής. 

Αμέσως βρέθηκαν στον Παράδεισο. 

- Κοπελλίτσα: Όσιε, τι λαμπρός που είναι ο Ήλιος εδώ και τι ωραία τριαντάφυλλα; 

Όσιε, γιατί τα τριαντάφυλλα είναι άλλα ανοιγμένα, άλλα μισανοιγμένα και άλλα κλειστά; 

- Όσιος Δαυίδ: Τα ανοιγμένα είναι οι καθαρές ψυχές των χριστιανών, τα μισανοιγμένα όχι και τόσο καθαρές και τα κλειστά οι άπιστες. 

- Κοπελλίτσα: Όσιε αυτοί με τα λευκά φτερά γιατί σκουπίζουν τους δρόμους; 

- Όσιος Δαυίδ: Αυτοί είναι οι Άγγελοι και σκουπίζουν τους δρόμους για να περάσει η ψυχή του πατρός Ιακώβου (ο πατήρ Ιάκωβος ήταν μαζί μας και τα άκουγε αυτά). 

- Κοπελλίτσα: Και θα ‘ρθει τώρα η ψυχή του πατρός Ιακώβου; 

- Όσιος Δαυίδ: 

Θα αργήσει πολύ γιατί πρέπει να εξομολογεί τον κόσμο. 

Τότε είδα τον γέροντα Ιάκωβο να σκουπίζει με ένα λευκό μαντήλι τα δάκρυά του. 

Κατά τη διάρκεια της συνομιλίας ήλθε ένα λεωφορείο με 25 περίπου επιβάτες. 

Εκείνη ακριβώς τη στιγμή σταμάτησε η συνομιλία του κοριτσιού με τον Άγιο. 

Με απορία η κοπελλίτσα απευθυνόμενη στον Άγιο ρωτά: 

Όσιε, γιατί φεύγεις; μήπως οι ψυχές των χριστιανών δεν είναι καθαρές; 

- Όσιος Δαυίδ: Το πούλμαν που ήλθε τώρα με τα

 25 άτομα, είναι όλοι άθεοι, εκτός από μια

 γερόντισσα 85 περίπου ετών, η οποία είναι πολύ

 πιστή και χάριν αυτής της ψυχής έφτασε εδώ το

 πούλμαν. 

Τότε το κοριτσάκι απευθυνόμενη προς αυτούς που είχαν εισέλθει στον Ιερό Ναό είπε: 

Σας παρακαλώ, όσοι έχουν βαριά την συνείδησή τους ας βγουν έξω, διότι ο Άγιος δεν θέλει να τους βλέπει. 

Οι επιβάτες του πούλμαν αναχώρησαν αφού δεν είχαν σκοπό και να μείνουν άλλο. 

Μόλις έφυγαν άρχισε πάλι η συζήτηση με τον Άγιο. 

Ήταν πλέον περασμένα μεσάνυχτα. 

- Μη φεύγεις Όσιε, δεν κουράσθηκα είπε η κοπελλίτσα και αμέσως συμπλήρωσε: 

Α! θα ‘ρθεις στις 3.00 η ώρα και θα κάνεις και θαύμα; 

Στη συνέχεια έτριψε τα μάτια του και απευθυνόμενη στη φίλη της που στεκόταν δίπλα της είπε: 

Κοιμήθηκα; 

- Ναι, σε είχε πάρει ο ύπνος, απάντησε εκείνη. 

- Συγχώρεσέ με Άγιε, ήλθα να σε προσκυνήσω και κοιμήθηκα... μονολόγησε. 

Τότε πράγματι καταλάβαμε ότι αυτά που προηγήθηκαν μπροστά στα έκπληκτα μάτια μας τα αγνοούσε. 

Εμείς όμως με αγωνία περιμέναμε το θαύμα στις 3.00 π.μ. που είχε προαναγγείλει ο Άγιος. 

Ήταν 2:45 π.μ όταν οι καμπάνες του μοναστηριού άρχισαν να κτυπούν χαρμόσυνα. 

Πεταχτήκαμε έξω. 

Κτυπούσαν μόνες τους. 

Το γεγονός αυτό το εκλάβαμε ως το θαύμα που αναμέναμε. 

Εύχομαι ολόψυχα ο Όσιος Δαβίδ και ο Μακαριστός προκάτοχός του Ιάκωβος, να σας δίνουν δύναμη, κουράγιο και υγεία και να βρείτε την γαλήνη της ψυχής σας.