Στην εποχή μας επικρατεί η πανίσχυρη υπεριδεολογία σε μια πλανητική υπερκοινωνία σύστημα με προδιαγραφές μη κατάρρευσης όπου η ηγεμονία ανήκει στις υπερεθνικές δομές αναφέρει ο Ρώσος φιλόσοφος, κοινωνιολόγος και διανοούμενος Alexandre Zinoviev ( 1922-2006) που προειδοποιεί:
”Η ανάπτυξη των mass-media επιτρέπει χειραγωγήσεις που ούτε ο Χίτλερ ή ο Στάλιν δεν θα μπορούσαν να ονειρευθούν…
Πιστεύω ότι ο XXI ος αιώνας θα υπερβεί σε φρίκη ό,τι γνώρισε ως σήμερα η ανθρωπότητα.”
Τονίζει ”ο δημοκρατικός ολοκληρωτισμός είναι η τελευταία φάση στην εξέλιξη της δυτικής κοινωνίας.
Ο δημοκρατικός ολοκληρωτισμός υπερβαίνει όλους όσους προηγήθηκαν.” Μιλάει για υπαρκτή δημοκρατία στα πρότυπα του αλλοτριωμένου όρου του υπαρκτού σοσιαλισμού..
Υποστηρίζει ότι η κατάρρευση του κομμουνισμού στη Ρωσία έγινε για την κατάρρευση της Ρωσίας αφού κομμουνισμός και Ρωσία ήταν το ένα και το αυτό. Είχε προγραμματιστεί από τη Δύση.
Υποστηρίζει ότι η κατάρρευση του κομμουνισμού στη Ρωσία έγινε για την κατάρρευση της Ρωσίας αφού κομμουνισμός και Ρωσία ήταν το ένα και το αυτό. Είχε προγραμματιστεί από τη Δύση.
Προέβλεψε ότι μετά τη Σερβία σειρά είχε στη λίστα η Ρωσία να την πολεμήσει η Δύση πριν και από την Κίνα.
Διατυπώνει την άποψη ότι η Σερβία χτυπήθηκε γιατί αντιστάθηκε στην ατμομηχανή της παγκοσμιοποίησης…..
”Οι δυτικοί θεωρητικοί και πολιτικοί με τη μεγαλύτερη επιρροή θεωρούν ότι έχουμε μπει σε μια μετα-ιδεολογική εποχή. Γιατί με τον όρο «ιδεολογία» εννοούν τον κομμουνισμό, τον φασισμό, τον ναζισμό κ.λπ.
”Οι δυτικοί θεωρητικοί και πολιτικοί με τη μεγαλύτερη επιρροή θεωρούν ότι έχουμε μπει σε μια μετα-ιδεολογική εποχή. Γιατί με τον όρο «ιδεολογία» εννοούν τον κομμουνισμό, τον φασισμό, τον ναζισμό κ.λπ.
Στην πραγματικότητα, η ιδεολογία, η υπεριδεολογία του δυτικού κόσμου, που αναπτύχθηκε τα τελευταία πενήντα χρόνια, είναι πολύ ισχυρότερη από τον κομμουνισμό ή τον εθνικοσοσιαλισμό.
Ο δυτικός πολίτης είναι πολύ πιο αποχαυνωμένος απ’ ό,τι ο μέσος Σοβιετικός από την κομμουνιστική προπαγάνδα.
Στον ιδεολογικό τομέα, η ιδέα έχει μικρότερη σημασία από τους μηχανισμούς διάδοσής της.
Αλλά η δύναμη των δυτικών μέσων ενημέρωσης είναι, για παράδειγμα, ασύγκριτα μεγαλύτερη από αυτήν, ωστόσο τεράστια, του Βατικανού στο απόγειο της δύναμής του”
”Σήμερα ζούμε σε έναν κόσμο που κυριαρχείται από μια ενιαία δύναμη, από μια ενιαία ιδεολογία, από ένα μόνο παγκοσμιοποιητικό σύστημα.
”Σήμερα ζούμε σε έναν κόσμο που κυριαρχείται από μια ενιαία δύναμη, από μια ενιαία ιδεολογία, από ένα μόνο παγκοσμιοποιητικό σύστημα.
Η συγκρότηση του τελευταίου ξεκίνησε επίσης την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, όταν άρχισαν σταδιακά να σχηματίζονται διεθνικές υπερδομές με τις πιο ποικίλες μορφές: εμπορικές, τραπεζικές, πολιτικές και εταιρείες μέσων ενημέρωσης.
Παρά τους διαφορετικούς τομείς δραστηριότητάς τους, αυτές οι δυνάμεις ένωσαν τον υπερεθνικό τους χαρακτήρα.
Με την πτώση του κομμουνισμού, βρέθηκαν να έχουν τον έλεγχο του κόσμου.
Οι δυτικές χώρες λοιπόν κυριαρχούν, αλλά είναι και κυριαρχούμενες καθώς σταδιακά χάνουν την κυριαρχία τους προς όφελος αυτού που αποκαλώ «υπερκοινωνία».
Πλανητική υπερκοινωνία, που αποτελείται από εμπορικές επιχειρήσεις και μη εμπορικούς οργανισμούς, των οποίων οι περιοχές επιρροής εκτείνονται πέρα από τα έθνη. Οι δυτικές χώρες υπόκεινται, όπως και οι άλλες, στον έλεγχο αυτών των υπερεθνικών δομών.”
Η πρωτοτυπία του Ζινόβιεφ προκύπτει από το γεγονός ότι, για αυτόν, αυτό το «σύστημα» δεν είναι μόνο ένα πολιτικό καθεστώς ή ένα κράτος, είναι μια κοινωνία, ακόμη και ένας πολιτισμός (ή ένας αντιπολιτισμός).
Η πρωτοτυπία του Ζινόβιεφ προκύπτει από το γεγονός ότι, για αυτόν, αυτό το «σύστημα» δεν είναι μόνο ένα πολιτικό καθεστώς ή ένα κράτος, είναι μια κοινωνία, ακόμη και ένας πολιτισμός (ή ένας αντιπολιτισμός).
Ο κομμουνισμός, του οποίου η ΕΣΣΔ είναι το κατ’ εξοχήν πρότυπο, δεν είναι για τον Ζινόβιεφ ένα ιδεολογικό και πολιτικό κίνημα, αλλά ένα «φαινόμενο βαθύτερο από τον καπιταλισμό», μια «εποχή», μια «θεμελιώδης δομή στην οποία στηρίζονται τα υπόλοιπα.
Αυτή η κοινωνική δομή είναι σταθερή, γιατί «ένα είδος κοινωνίας είναι αμετάβλητο. Συνίσταται «μια για πάντα»» και κυρίως είναι «κανονικό».
”Η Νέα Παγκόσμια Τάξη προορίζεται να είναι μονοπολική…..αυτό το μοναδικό κοινωνικό σύστημα θα μπορούσε να υπάρχει μέχρι το τέλος του κόσμου. Ένας άνθρωπος μόνος του μπορεί να καταστραφεί από τις δικές του ασθένειες.
”Η Νέα Παγκόσμια Τάξη προορίζεται να είναι μονοπολική…..αυτό το μοναδικό κοινωνικό σύστημα θα μπορούσε να υπάρχει μέχρι το τέλος του κόσμου. Ένας άνθρωπος μόνος του μπορεί να καταστραφεί από τις δικές του ασθένειες.
Αλλά μια ομάδα, έστω και μικρή, θα έχει ήδη την τάση να επιβιώνει με την αναπαραγωγή. Φανταστείτε ένα κοινωνικό σύστημα που αποτελείται από δισεκατομμύρια άτομα!
Οι δυνατότητές του να εντοπίσει και να σταματήσει αυτοκαταστροφικά φαινόμενα θα είναι ατελείωτες. Η διαδικασία ομοιομορφίας του κόσμου δεν μπορεί να σταματήσει στο άμεσο μέλλον.
Γιατί ο δημοκρατικός ολοκληρωτισμός είναι η τελευταία φάση στην εξέλιξη της δυτικής κοινωνίας, μια εξέλιξη που ξεκίνησε στην Αναγέννηση.”
”-Ο δημοκρατικός ολοκληρωτισμός θα υπερβεί όλους όσους προηγήθηκαν.
– Στη βία;
–Τα ναρκωτικά, ο υποσιτισμός, το AIDS είναι πιο αποτελεσματικά από τη βία του πολέμου. Αν και μετά τον ψυχρό πόλεμο του οποίου η καταστροφική δύναμη ήταν κολοσσιαία, η Δύση εφηύρε τον «ειρηνικό πόλεμο»…
Η Δύση δεν είναι κάτι ξένο για εμένα αλλά είναι μια δύναμη εχθρική…”
«Μου φαίνεται ότι στο σύστημα διάκρισης των εξουσιών, θα ήταν απαραίτητο να προστεθεί στις τρεις παραδοσιακές τη νομοθετική, την εκτελεστική και τη δικαστική, και μια τέταρτη:
”-Ο δημοκρατικός ολοκληρωτισμός θα υπερβεί όλους όσους προηγήθηκαν.
– Στη βία;
–Τα ναρκωτικά, ο υποσιτισμός, το AIDS είναι πιο αποτελεσματικά από τη βία του πολέμου. Αν και μετά τον ψυχρό πόλεμο του οποίου η καταστροφική δύναμη ήταν κολοσσιαία, η Δύση εφηύρε τον «ειρηνικό πόλεμο»…
Η Δύση δεν είναι κάτι ξένο για εμένα αλλά είναι μια δύναμη εχθρική…”
«Μου φαίνεται ότι στο σύστημα διάκρισης των εξουσιών, θα ήταν απαραίτητο να προστεθεί στις τρεις παραδοσιακές τη νομοθετική, την εκτελεστική και τη δικαστική, και μια τέταρτη:
η νομισματική εξουσία. » γράφει ο Αλεξάντερ Ζινόβιεφ στο βιβλίο του ο ”Δυτικισμός” (1995).
Γι αυτόν ο Δυτικισμός είναι ένας ολοκληρωτισμός στο σημείο που φθάνει να μιλήσει για ”υπαρκτή Δημοκρατία” παραλληλίζοντας τον με τον υπαρκτό σοσιαλισμό ως όρο έκπτωσης από το θεωρητικό αρχέτυπο.
Υ.Γ. σπάμε το εμπάργκο στήν ρώσικη κουλτούρα στόν ρώσικο πολιτισμό
Υ.Γ. σπάμε το εμπάργκο στήν ρώσικη κουλτούρα στόν ρώσικο πολιτισμό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ἐνημερώνουμε τοὺς ἀγαπητοὺς ἀναγνῶστες μας, ὅτι σχόλια, τὰ ὁποῖα ἐμπεριέχουν προσβλητικοὺς χαρακτηρισμούς, διαφημίζουν κόμματα ἢ εἶναι γραμμένα μὲ λατινικοὺς χαρακτῆρες (γκρήκλις), θὰ διαγράφωνται ἄνευ προειδοποιήσεως!