Μετά από λοίμωξη COVID-19 ή εμβολιασμό με το εμβόλιό της, μερικοί άνθρωποι αναπτύσσουν επανενεργοποιημένες και υποτροπιάζουσες λοιμώξεις, συμπεριλαμβανομένου του έρπητα, του ιού Epstein-Barr (EBV), των λοιμώξεων του ουροποιητικού συστήματος (UTI), ακόμη και του COVID-19.
Επίμονη λεμφοπενία
«Συνήθως, με οποιαδήποτε λοίμωξη, ο αριθμός των λευκών αιμοσφαιρίων μπορεί να αυξηθεί ή να μειωθεί και με την πάροδο του χρόνου, αποκαθίσταται πίσω στην αρχική τιμή», δήλωσε ο παθολόγος Δρ Keith Berkowitz. «Αλλά σε αυτή την περίπτωση, βλέπουμε επίμονη καταστολή μακροπρόθεσμα και νομίζω ότι είναι ένα φαινόμενο Τ-κυττάρων που συμβαίνει».Ο Δρ Berkowitz έχει θεραπεύσει πάνω από 200 ασθενείς με long-COVID και μετά τον εμβολιασμό. Είπε ότι πολλοί από τους ασθενείς του εξετάστηκαν ως έχοντες χαμηλό αριθμό Τ-κυττάρων.
Συνήθως, ο χαμηλός αριθμός ανοσοκυττάρων μετά από λοίμωξη ή εμβολιασμό σταθεροποιείται όταν οι ασθενείς υποβάλλονται σε επακόλουθη μόλυνση. Ωστόσο, οι ασθενείς του συνέχισαν να έχουν χαμηλό αριθμό Τ-κυττάρων παρά την επακόλουθη ασθένεια.
Η επίμονη λεμφοπενία είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα της ανοσολογικής ανεπάρκειας, η οποία μπορεί να θέσει τους ανθρώπους σε κίνδυνο ευκαιριακών λοιμώξεων, συμπεριλαμβανομένων των επανενεργοποιημένων ιών και των βακτηριακών λοιμώξεων όπως οι ουρολοιμώξεις.
Ο Δρ Berkowitz δήλωσε ότι αρκετές από τις γυναίκες ασθενείς του με χαμηλό αριθμό Τ-κυττάρων αναφέρουν επίσης επίμονες ουρολοιμώξεις.
Ενώ οι ουρολοιμώξεις τείνουν να επηρεάζουν τις ηλικιωμένες γυναίκες, έχει διαπιστώσει ότι οι νεότερες, μεσήλικες γυναίκες επηρεάζονται ομοίως με επίμονες λοιμώξεις, γεγονός που υποδηλώνει πιθανές ανοσοανεπάρκειες.
Λεμφοπενία και COVID-19
Είναι αβέβαιο γιατί εμφανίζεται λεμφοπενία μετά τη λοίμωξη COVID-19 και τα εμβόλιά της.Ωστόσο, ο ψυχίατρος Δρ Adonis Sfera, ο οποίος έχει δημοσιεύσει αρκετές μελέτες σχετικά με το COVID-19, δήλωσε ότι τόσο ο ιός όσο και η υπολειμματική πρωτεΐνη ακίδα του μπορεί να είναι σε θέση να δεσμεύονται και να σκοτώνουν τα λεμφοκύτταρα, οδηγώντας σε λεμφοπενία.
Ο ιός και η πρωτεΐνη ακίδα του μπορούν να συνδεθούν με τους υποδοχείς ACE-2, CD4 και CD8, οι οποίοι είναι παρόντες στις επιφάνειες των Τ κυττάρων.
Δεδομένου ότι η λεμφοπενία μπορεί να είναι ένα σημάδι ότι το σώμα εξακολουθεί να καταπολεμά μια λοίμωξη ή τα υπολείμματά της, ο Δρ Sfera πιστεύει ότι η επίμονη λεμφοπενία που αναφέρθηκε σε ασθενείς με μακρά COVID και μετά τον εμβολιασμό υποδηλώνει ότι ο ιός ή τα υπολείμματά του εξακολουθούν να παραμένουν.
Ο Δρ Sfera είπε ότι ο COVID-19 και ο HIV είναι παρόμοιοι στο ότι και οι δύο φαίνεται να προκαλούν λεμφοπενία στα Τ κύτταρα και να ενεργοποιούν ανθρώπινους ενδογενείς ρετροϊούς ή HERV.
Τ βοηθητικά κύτταρα είναι μεταξύ των κυττάρων μολύβδου στην ιεραρχία του ανοσοποιητικού συστήματος. Αυτά τα κύτταρα ρυθμίζουν τη συμπεριφορά άλλων κυττάρων και ειδοποιούν άλλα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος εάν πρέπει να συνεχίσουν να καταπολεμούν μια λοίμωξη ή να σταματήσουν.
Με την απώλεια των Τ βοηθητικών κυττάρων, το ανοσοποιητικό σύστημα μπορεί να γίνει υπερφλεγμονώδες και αυτοκαταστροφικό. Αυτό μπορεί επίσης να εξηγήσει τις λεμφοπενικές αλλά υπερφλεγμονώδεις καταστάσεις που μερικές φορές εκδηλώθηκαν σε ασθενείς αρκετές ημέρες μετά την αρχική λοίμωξη στις αρχές της πανδημίας.
«Τα βοηθητικά Τ κύτταρα είναι αυτά που έχουν να κάνουν κυρίως με την ανοσολογική ανοχή, όπως και με τον ιό HIV», δήλωσε ο Δρ Sfera.
Η επίμονη λεμφοπενία, εκτός από το ότι οδηγεί σε ανοσολογική ανεπάρκεια, θέτει επίσης το σώμα σε κίνδυνο ανοσολογικής εξάντλησης.
Η λεμφοπενία είναι θεραπεύσιμη
Εάν μια ανεπίλυτη λοίμωξη ή ασθένεια οδηγεί σε επίμονη λεμφοπενία, η θεραπεία της κατάστασης που προκαλεί τη λεμφοπενία είναι συνήθως το πρώτο βήμα για την επιστροφή του αριθμού των λεμφοκυττάρων στην αρχική τιμή. Οι επανενεργοποιημένοι και υποτροπιάζοντες ιοί παρατείνουν επίσης τη λεμφοπενική κατάσταση, καθώς το σώμα αναγκάζεται να κατευθύνει την προσοχή του προς την καταπολέμηση της λοίμωξης.Ορισμένες διατροφικές ελλείψεις, συμπεριλαμβανομένου του ψευδαργύρου, του φυλλικού οξέος και της κοβαλαμίνης (βιταμίνη Β-12), μπορούν να προκαλέσουν λεμφοπενία. Τα υψηλά επίπεδα σιδήρου μπορούν επίσης να θέσουν ένα άτομο σε αυξημένο κίνδυνο μόλυνσης, γεγονός που μπορεί να επιδεινώσει τη λεμφοπενία.
Πολλοί από τους ασθενείς του Δρ Berkowitz που έχουν χαμηλό αριθμό Τ-κυττάρων έχουν επίσης ένα υπερβολικά στρεσαρισμένο νευρικό σύστημα. Διαπίστωσε ότι μόλις ηρεμήσει το νευρικό σύστημα χρησιμοποιώντας ενδοφλέβια θεραπεία ενυδάτωσης και συμπληρώματα που ενθαρρύνουν το σώμα να ξεκουραστεί, το ανοσοποιητικό σύστημα αρχίζει να ανακάμπτει από μόνο του, με τα επίπεδα των Τ-κυττάρων να επιστρέφουν στο φυσιολογικό.
Η Ν-ακετυλοκυστεΐνη, πρόδρομος της γλουταθειόνης, ενός αμινοξέος στο σώμα, μπορεί επίσης να βοηθήσει στη ρύθμιση του ανοσοποιητικού συστήματος και να ενθαρρύνει τον πολλαπλασιασμό των λεμφοκυττάρων. Οι ασθενείς με σοβαρή λεμφοπενία μπορούν να υποβληθούν σε θεραπεία με βολές ανοσοσφαιρίνης για να εξασφαλιστεί κάποια ανοσία. Οι ενέσεις με πρωτεΐνες που προάγουν την ανάπτυξη των ανοσοκυττάρων μπορούν επίσης να ενισχύσουν τον αριθμό των λεμφοκυττάρων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ἐνημερώνουμε τοὺς ἀγαπητοὺς ἀναγνῶστες μας, ὅτι σχόλια, τὰ ὁποῖα ἐμπεριέχουν προσβλητικοὺς χαρακτηρισμούς, διαφημίζουν κόμματα ἢ εἶναι γραμμένα μὲ λατινικοὺς χαρακτῆρες (γκρήκλις), θὰ διαγράφωνται ἄνευ προειδοποιήσεως!