Έλεγαν για τον αββά Σεραπίωνα, ότι η ζωή του ήταν σαν ενός πουλιού.
Δεν απόκτησε ποτέ κανένα πράγμα του κόσμου αυτού ούτε έμεινε σε κελλί, αλλά τυλιγμένος ένα σεντόνι και κρατώντας ένα μικρό Ευαγγέλιο τριγυρνούσε εtσι σαν να μην είχε σώμα.
«Με επαινείτε», έλεγε ο Άγιος Ιωάννης, ο Ελεήμων, «διότι δεν γνωρίζετε τι θα πεί χριστιανική τελειότης.
Ακούστε, λοιπόν, για να την γνωρίσετε».
«Ο αββάς Σεραπίων δίδει στους πτωχούς όλα τα χρήματά του, και τέλος το επανωφόρι του.
Προχωρεί πιο πέρα και βλέπει άλλον γυμνόν να τρέμει από το κρύο και του δίδει και το εσωτερικό ρούχο.
Τέλος, προσφέρεται και πωλείται δούλος αυτός ο ίδιος, για να ενισχύσει μια χήρα με ορφανά…».
Ο Άγιος Σεραπίων ο Σινδωνίτης, ταξίδευε µια φορά για προσκύνηµα στη Ρώµη.
Εκεί του είπαν για µια περίφηµη έγκλειστη, µια γυναίκα που ζούσε πάντα σ’ ένα µικρό δωµάτιο, χωρίς ποτέ να βγαίνει έξω.
∆υσπιστώντας για τον τρόπο της ζωής της - γιατί ο ίδιος ήταν ένας µεγάλος περιπλανώµενος - ο Σεραπίων την επισκέφθηκε και τη ρώτησε:
«Γιατί κάθεσαι εδώ;» κι εκείνη του απάντησε:
«∆εν κάθοµαι. Ταξιδεύω».
Δεν κάθομαι. Ταξιδεύω.
Ο κάθε Χριστιανός θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει αυτά τα λόγια για τον εαυτό του.
Το να είσαι Χριστιανός σημαίνει να είσαι ταξιδιώτης.
Η κατάστασή μας, λένε οι Έλληνες Πατέρες, είναι σαν κι’ αυτή του Ισραηλιτικού λαού μέσα στην έρημο του Σινά.
Ζούμε σε σκηνές, όχι σε σπίτια γιατί πνευματικά είμαστε πάντα σε κίνηση.
Ταξιδεύουμε μέσω του εσωτερικού χώρου της καρδιάς, σ’ ένα ταξίδι που δεν μετριέται με τις ώρες του ρολογιού μας, ή με τις ημέρες του ημερολογίου γιατί είναι ένα ταξίδι έξω απ’ το χρόνο και μέσα στην αιωνιότητα.
Έν’ από τα’ αρχαιότερα ονόματα για τον Χριστιανισμό ήταν απλώς «η οδός».
«Εγένετο δε κατά τον καιρόν εκείνον», λέγεται στις Πράξεις των Αποστόλων, «τάραχος ουκ ολίγος περί της οδού» (19,23)• ο Φήλιξ, ο Ρωμαίος κυβερνήτης της Καισάρειας, αναφέρεται «ακριβέστερον ειδώς τα περί της οδού» 24,22).
Είναι μια ονομασία που δίνει έμφαση στον πρακτικό χαρακτήρα της Χριστιανικής πίστεως.
Ο Χριστιανισμός είναι κάτι περισσότερο από μια θεωρία για το σύμπαν, κάτι περισσότερο από διδασκαλίες γραμμένες στα χαρτιά• είναι ένα μονοπάτι που παίρνουμε ταξιδεύοντας -με τη βαθύτερη και ουσιαστικώτερη έννοια, η οδός της ζωής.
Κάλλιστος Γουέαρ, Επίσκοπος Διοκλείας. «Ο Ορθόδοξος δρόμος»
Υπέροχο!
ΑπάντησηΔιαγραφή