ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΣΕΙΡΑ ΝΤΟΚΥΜΑΝΤΑΙΡ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΧΑΣΕΤΕ - ΣΠΑΝΙΟ ΟΠΤΙΚΟ ΥΛΙΚΟ - ΜΕ ΑΓΓΛΙΚΟΥΣ ΥΠΟΤΙΤΛΟΥΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΠΟΔΗΜΟ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ ΜΑΣ
Η ΥΠΕΡΜΑΧΟΣ ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ
Τη ὑπερμάχω στρατηγῶ τὰ νικητήρια, ὡς λυτρωθεῖσα τῶν δεινῶν, εὐχαριστήρια, ἀναγράφω σοὶ ἡ Πόλις σου, Θεοτόκε, ἀλλ' ὦς ἔχουσα τὸ κράτος ἀπροσμάχητον, ἐκ παντοίων μὲ κινδύνων ἐλευθέρωσον ἵνα κράζω σοί, Χαῖρε, Νύμφη ἀνύμφευτε.
Ἄξιόν ἐστιν ὡς ἀληθῶς, μακαρίζειν σε τὴν Θεοτόκον, τὴν ἀειμακάριστον καὶ παναμώμητον, καὶ Μητέρα τοῦ Θεοῦ ἡμῶν.
Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβείμ, καὶ ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ, τὴν ἀδιαφθόρως, Θεὸν Λόγον τεκοῦσαν, τὴν ὄντως Θεοτόκον σὲ μεγαλύνομεν.
...σὲ γὰρ καὶ μόνην ἐλπίδα κεκτήμεθα.
...εἰμὴ γὰρ σὺ προΐστασο πρεσβεύουσα,
τὶς ἡμᾶς ἐρρύσατο ἐκ τοσούτων κινδύνων;
Τὶς δὲ διεφύλαξεν
ἕως νῦν ἐλευθέρους;
...πρόφθασον θερμὴ προστασία
...εἰμὴ γὰρ σὺ Κόρη, πάντοτε προΐστασο, ὑπὲρ ἐμοῦ πρεσβεύουσα, τῷ Υἱῷ καὶ Θεῷ σου, τὶς ἐκ τοσούτου με κλύδωνος, καὶ δεινῶν κινδύνων ἐρρύσατο.
Διάσωσον, ἀπὸ κινδύνων, τοὺς δούλους σου, Θεοτόκε,
ὅτι πάντες μετὰ Θεόν, εἰς σὲ καταφεύγομεν,
ὡς ἄρρηκτον τεῖχος καὶ προστασίαν.
῾Εἰς σέ μόνην ἐλπίζω, καί θαρρῶ καί καυχῶμαι καί προστρέχω τῇ σκέπῃ σου, σῶσόν με᾽.
Πρὸς τίνα καταφύγω ἄλλην Ἁγνὴ; ποῦ προσδράμω λοιπὸν καὶ σωθήσομαι; ποῦ πορευθῶ; ποίαν δὲ ἐφεύρω καταφυγήν; ποίαν θερμὴν ἀντίληψιν; ποῖον ἐν ταῖς θλίψεσι βοηθόν; Εἰς σὲ μόνην ἐλπίζω, εἰς σὲ μόνην καυχῶμαι, καὶ ἐπὶ σὲ θαρρῶν κατέφυγον.
Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς.
Οὐκ ἔστιν ἀριθμήσασθαι δυνατόν, μεγαλεῖα τὰ σὰ Θεονύμφευτε, καὶ τὸν βυθόν, τὸν ἀνεξερεύνητον ἐξειπεῖν, τῶν ὑπὲρ νοῦν θαυμάτων σου, τῶν τετελεσμένων διηνεκῶς, τοῖς πόθῳ σε τιμῶσι, καὶ πίστει προσκυνοῦσιν, ὡς ἀληθῆ Θεοῦ λοχεύτριαν.
Ἐν ὕμνοις εὐχαρίστοις δοξολογῶ, καὶ γεραίρω τὸ ἄμετρον ἔλεος, καὶ τὴν πολλήν, δύναμίν σου ὁμολογῶ καὶ τὰς εὐεργεσίας σου, ἂς ὑπερεκένωσας εἰς ἐμέ, κηρύττω, μεγαλύνω, ψυχῇ τε καὶ καρδίᾳ, καὶ λογισμῷ καὶ γλώσσῃ πάντοτε.
... και όλο τον κόσμο!
O ΗΓΕΤΗΣ
"ΩΣΤΕ ΛΟΙΠΟΝ, ΠΟΛΕΜΟΣ!"
ΠΙΝΔΟΣ: ΤΟ ΠΕΡΗΦΑΝΟ ΒΟΥΝΟ ΟΠΟΥ ΓΡΑΦΤΗΚΕ ΤΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ '40
Ο ΛΑΟΣ ΟΜΟΨΥΧΑ ΕΝΩΜΕΝΟΣ
ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΠΕΡΙΣΣΕΥΕΙ
Ο στρατιώτης Γιάννης Τσαρούχης στο μέτωπο και η Aρβανίτισσα Παναγιά
Κανείς δεν μένει πίσω
O Κωνσταντάρας και Παπαγιαννόπουλος στην πρώτη γραμμή του πολέμου το ’40
Οι τραυματίες μας μαθαίνουν τις νίκες του Μετώπου
Η Σοφία Βέμπο στο Μέτωπο
Παρατεταγμένη ομάδα νοσηλευτριών
Εθελόντριες νοσοκόμες
Ο χειμώνας στα βουνά είναι αμείλικτος
Οι γυναίκες εργάζονται ακατάπαυστα για να ζεστάνουν τους στρατιώτες
Στον πόλεμο δεν υπάρχει διάκριση μεταξύ άντρα και γυναίκας
Γυναίκες στη Βόρεια Ήπειρο εργάζονται για τη διάνοιξη δρόμων προκειμένου να περάσει ο ελληνικός στρατός
Με φτυάρια στα χέρια σκάβουν διόδους στα βουνά
Μοναχά μια ανάσα να θάψει τα παιδιά της και να συνεχίσει
Ο πόλεμος δεν περιμένει για κανένα
ΔΕΝ ΣΑΣ ΞΕΧΝΟΥΜΕ
ΧΑΡΗ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ
ΚΑΙ ΧΑΡΗ ΣΕ ΕΣΑΣ
ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ
ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΗΝ ΣΕΙΡΑ ΝΤΟΚΥΜΑΝΤΑΙΡ
"ΟΧΙ - 28 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940"
Μετά τον τορπιλισμό του Ελληνικού καταδρομικού Έλλη την Πέμπτη 15 Αυγούστου 1940 στην Τήνο, από Ιταλικό, όπως αποδείχτηκε, υποβρύχιο ηταν φανερό ότι η εισβολή της Ιταλίας στην Ελλάδα βρίσκονταν προ των θυρών.
Η Ελληνική κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Ιωάννη Μεταξά πρώην στρατιωτικό με εξαιρετική εμπειρία βρίσκονταν σε μια διαδικασία στρατιωτικής προετοιμασίας για την επικείμενη σύγκρουση. Μετά την ιταλική κατοχή της Αλβανίας την άνοιξη του 1939, το Ελληνικό Γενικό Επιτελείο ετοίμασε το σχέδιο «IB» (Ιταλία-Βουλγαρία), αναμένοντας μια συνδυασμένη επίθεση από την Ιταλία και τη Βουλγαρία.
Στις 15 Οκτωβρίου 1940, ο Μουσολίνι συγκαλεί το ανώτατο πολεμικό συμβούλιο στο «Παλάτσο Βενέτσια» στη Ρώμη όπου και θα ανακοινώσει στους επιτελείς του την οριστική απόφαση για επίθεση και κατάληψη της Ελλάδας. ∆ευτέρα 28 Οκτωβρίου 1940 ο πρεσβευτής της Ιταλίας Εµανουέλε Γκράτσι επιδίδει την τελεσιγραφική διακοίνωση της κυβέρνησής του.
Στο κείµενο κατηγορούνταν η χώρα µας για παραβίαση της ουδετερότητας και ζητούσε να παρασχεθεί η συναίνεση προκειµένου να καταληφθούν «ειρηνικά» µια σειρά από στρατηγικά σηµεία της επικράτειας. Ο πρωθυπουργός Ιωάννης Μεταξάς αρνείται και γράφεται μια από τις πιο λαμπρές σελίδες της νεότερης Ελληνικής Ιστορίας.
After the torpedoing of the Greek cruiser Elli οn Thursday, August 15, 1940 in Tinos, from Italian, as it turned out, submarine it was obvious that the Italian invasion of Greece was in front of the gates.
The Greek government with Ioannis Metaxas as prime minister former military with excellent experience were in the process of military preparation for the impending conflict.
After the Italian occupation of Albania in the spring of 1939, the Greek General Staff prepared the "IB" plan (Italy-Bulgaria), expecting a combined attack from Italy and Bulgaria. On October 15, 1940, Mussolini convened the supreme war council at the "Palazzo Venezia" in Rome, where he would announce to his officers the final decision to attack and occupy Greece.
On Monday, October 28, 1940, the Ambassador of Italy, Emanuele Grazzi, delivered the ultimatum of his government.
The text accused the country of violating neutrality and called for the consent to be given in order to occupy "peacefully" a number of strategic points of the territory.
The Prime Minister Ioannis Metaxas denies and writes one of the most brilliant pages of modern Greek history.
Δευτέρα, 28 Οκτωβρίου 1940
Ώρα 03:00. Το τελεσίγραφο προς την Ελλάδα με το οποίο η Ιταλία ζητούσε να επιτραπεί η ελεύθερη είσοδο των στρατευμάτων της στην Ελλάδα από τα Ελληνοαλβανικά σύνορα έχει απορριφθεί από την Ελληνική κυβέρνηση.
Ώρα 05:30. Ξεκινά η Ιταλική εισβολή στην Ελλάδα. Οι πρώτοι βομβαρδισμοί κατά Ελληνικών φυλακίων και η προέλαση Ιταλικών στρατευμάτων.
Time 03:00. The ultimatum to Greece by which Italy asked for the free entry of its troops to Greece from the Greek-Albanian border has been rejected by the Greek government.
The first victory in WWII against forces of the "Axis" powers.
Με την έναρξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου στις 28 Οκτωβρίου 1940 και μετά την ανακοίνωση της Γενικής Επιστράτευσης μέσα σε δεκαπέντε μέρες κινητοποιήθηκαν και προωθήθηκαν χιλιάδες άνδρες και υποζύγια στα σύνορα με Αλβανία και Βουλγαρία.
Επίσης, η Ελληνική κυβέρνηση ζήτησε από τη Μεγάλη Βρετανία, να εκπληρώσει τις συμβατικές της υποχρεώσεις ως προς τις εγγυήσεις που είχε δώσει τον Απρίλιο του 1939 στην Ελλάδα, σε περίπτωση επίθεσης του «Άξονα».
Όμως η Βρετανική συμβολή στον Ελληνοϊταλικό πόλεμο δεν θα κάνει τη διαφορά.
Οι Έλληνες πολεμούν τους Ιταλούς στην Ήπειρο ουσιαστικά μόνοι τους.
Την Πέμπτη, 14 Νοεμβρίου 1940, στις 06:30 με το πρώτο φως της ημέρας, ξεκινάει η Ελληνική αντεπίθεση.
Μέχρι τις 21 Νοεμβρίου έχουν απελευθερωθεί όλα τα Ελληνικά εδάφη στον κεντρικό τομέα του Καλπακίου, και οι Ιταλικές δυνάμεις έχουν υποχωρήσει στην Πρεμετή.
Στις 21 Νοεμβρίου ο Ελληνικός Στρατός είναι έτοιμος να εισέλθει θριαμβευτικά στην πόλη της Κορυτσάς. Όμως δεν θα είναι η πρώτη φορά. 28 χρόνια πριν.
Η Ελλάδα μετά από νικηφόρες μάχες με τους Οθωμανούς, καταλαμβάνει ολόκληρη τη γεωγραφική περιοχή της Ηπείρου, και στις 19 Δεκεμβρίου 1912 (6 Δεκεμβρίου παλαιό ημερολόγιο) καταλαμβάνει την Κορυτσά Την Κυριακή, 1η Μαρτίου 1914 στο Αργυρόκαστρο, Οι Έλληνες της Βορείου Ηπείρου ανακηρύσσουν την Αυτόνομη Δημοκρατία της Βορείου Ηπείρου, και σχηματίζουν προσωρινή κυβέρνηση με σκοπό την υπεράσπιση των συμφερόντων της αυτόνομης δημοκρατίας. Με το Πρωτόκολλο της Κέρκυρας στις 17 Μαΐου 1914, η Αλβανία υπέγραψε και αναγνώρισε την πλήρη αυτονομία, στις επαρχίες της Κορυτσάς και του Αργυρόκαστρου, οι οποίες αποτελούσαν τη Βόρεια Ήπειρο.
Όμως τα γεγονότα που ακολούθησαν με την έναρξη του Α’ Παγκοσμίου πολέμου, την επιμονή της Ιταλίας να περάσει η περιοχή υπό την κυριαρχία της Αλβανίας, αλλά και η αδυναμία της Ελλάδας να υπερασπισθεί τα συμφέροντά της, θα οδηγήσουν στην κατάργηση της αυτονομίας και την πλήρη άσκηση κυριαρχικών δικαιωμάτων του Αλβανικού κράτους στη Βόρεια Ήπειρο. Στις 22 Νοεμβρίου 1940, Ελληνικές μονάδες ιππικού και πεζικού, εισέρχονται στην Κορυτσά.
Εντός της ημέρας, ο αντισυνταγματάρχης Δημήτριος Θεοδωράκης θα υψώσει την Ελληνική σημαία, και θα γίνει ο πρώτος φρούραρχος της πόλης Θα είναι η πρώτη χερσαία στρατιωτική νίκη των συμμάχων στην Ευρώπη απέναντι στον «Άξονα».
Right at the onset of the Greek-Italian war on October 28th, 1940 and a few hours after the general mobilisation announcement, thousands of men, horses and donkey were mobilized and marched to the border with Albania and Bulgaria.
Also, the Greek government requested from Great Britain to fulfil its contractual obligations on the guarantees provided to Greece in April 1939 in the event of an Axis attack. But, the British contribution to the Greek-Italian war did not make a difference. In essence the Greeks fight against the Italians in Epirus on their own.
On Thursday, November 14th, 1940 at 06: 30 at first light, the Greek counter-offensive begins, in all directions at once. By November 21st all Greek territory in the central sector of Kalpaki has been liberated and Italian forces have retreated to Premeti.
On November 21st the Greek army is ready to enter triumphant in the city of Koritsa. But it will not be the first time. 28 years ago, Greece after having fought victorious battles against the Ottomans, recaptures the entire geographical area of Epirus and on 19th December 1912 (6th December in the old calendar) seizes Koritsa.
On Sunday, 1st March 1914 in Argyrokastro Northern Epirus, the Greeks proclaim the Autonomous Republic of Northern Epirus, and form a provisional government for the purpose of defending the interests of the Autonomous Republic.
According to the Protocol of Corfu on 17th May 1914, Albania signed and recognised full autonomy to the provinces of Koritsa and Argyrokastro, which constituted Northern Epirus. But the events that followed with the onset of World War I, Italy's insistence on putting the region under the rule of Albania, as well as the inability of Greece to defend its interests, will lead to the abolition of autonomy and the full exercise of sovereign rights by the Albanian state in Northern Epirus.
On 22nd November 1940, Greek cavalry and infantry units, entered in Koritsa. During the day, Lieutenant Colonel Demetrios Theodorakis will raise the Greek flag, and will become the first garrison commander of the city. It will be the first land-based military victory of the Allies in Europe against the "Axis".
WITH ENGLISH SUBTITLES.
Οι Αγγλικοί υπότιτλοι μπορούν να απενεργοποιηθούν. Νοέμβριος 1940. Ο Ελληνικός στρατός έχει εκδιώξει τους Ιταλούς εισβολείς από το Ελληνικό έδαφος και συνεχίζει την προέλασή του πέρα από τα σύνορα, στην γεωγραφική περιοχή της Βορείου Ηπείρου. Μετά την κατάληψη της Κορυτσάς στις 22 Νοεμβρίου 1940, μέσα σε 16 ημέρες, ο Ελληνικός στρατός θα υψώσει την Ελληνική σημαία στο Πόγραδετς, στη Πρεμετή στους Αγίους Σαράντα και στο Αργυρόκαστρο. Οι Ιταλοί υποχωρούν διαρκώς και βρίσκονται σε κατάσταση πανικού.
Ο Μουσολίνι σκέφτεται ακόμη και το ενδεχόμενο να ζητήσει ανακωχή με τους Έλληνες μέσω του Χίτλερ. Τελικά, μετά και από παρέμβαση του Ιταλού υπουργού Εξωτερικών Τσιάνο, θα ζητηθεί η στρατιωτική συνδρομή των Γερμανών εναντίων των Ελλήνων, στις 4 Δεκεμβρίου 1940. Ο Χίτλερ βλέποντας την αποτυχία της Ιταλικής εισβολής στην Ελλάδα, αλλά και τον κίνδυνο να αποτελέσει η Ελλάδα βάση των Βρετανικών βομβαρδιστικών με ακτίνα δράσης τις πετρελαιοπηγές του Πλοέστι της Ρουμανίας, αποφασίζει να επέμβει στα βαλκάνια. Η επέμβαση αυτή θα οδηγήσει στον σχεδιασμό Γερμανικής εισβολής στην Ελλάδα, μέσω Βουλγαρίας με την κωδική ονομασία «Επιχείρηση Μαρίτα».
Οι Ιταλοί, και με την βοήθεια μεταγωγικών αεροπλάνων της πολεμικής Γερμανικής αεροπορίας, θα μεταφέρουν αρκετές δυνάμεις στην Αλβανία και θα αντέξουν στην αντεπίθεση των Ελλήνων.
Οι καιρικές συνθήκες, αλλά και οι δυσκολίες στον ανεφοδιασμό θα ανακόψουν την Ελληνική προέλαση τον Ιανουάριο του 1941, παρά το γεγονός της κατάληψης από τις Ελληνικές δυνάμεις της Χειμάρρας και του περάσματος της Κλεισούρας.
Υπό την απειλή της Γερμανικής εισβολής, και μετά από απόρριψη ανεπίσημης πρότασης των Γερμανών για διαμεσολάβηση, η Ελλάδα θα ζητήσει από την Βρετανία ισχυρή χερσαία δύναμη.
Οι Βρετανοί θα ισχυριστούν ότι μπορούν να διαθέσουν μόνο μια πολύ μικρή δύναμη, η οποία θα θεωρηθεί από τον Μεταξά ανεπαρκέστατη και θα απορριφθεί. Αυτή θα είναι και η τελευταία του απόφαση. Μετά από 15 ημέρες, θα αποβιώσει λόγω επιπλοκών πυώδους αμυγδαλίτιδας.
Όμως ο αγώνας των Ελλήνων συνεχίζεται, μέχρι της τελικής νίκης.
November 1940. The Greek army has expelled the Italian invaders from Greek territory and continues its advance across the border, in the geographical area of Northern Epirus.
After the occupation of Korytsa on November 22, 1940, within 16 days, the Greek army will raise the Greek flag in Pogradec, Premeti Agioi Saranda and Argyrokastro.
The Italians are constantly retreating and are in a state of panic. Mussolini is even considering calling for a truce with the Greeks through Hitler.
Eventually, after the intervention of the Italian Foreign Minister Ciano, the German military assistance against the Greeks would be requested, on December 4, 1940.
Hitler, seeing the failure of the Italian invasion of Greece, but also the danger that Greece would become the base of the British bombers with a radius of action of the oil wells of Ploiesti, Romania, decides to intervene in the Balkans.
This operation will lead to the planning of a German invasion of Greece, through Bulgaria, codenamed "Operation Marita". The Italians, with the help of German Air Force transport planes, will transfer several forces to Albania and will withstand the Greek counterattack.
The weather conditions, but also the difficulties in the supply will stop the Greek advance in January 1941, despite the fact that the Greek forces occupied Heimarra and the crossing of Kleisoura.
Under the threat of German invasion, and after rejecting an unofficial German proposal for mediation, Greece will ask Britain for a strong land force.
The British will claim that they can only offer a very small force, which will be considered insufficient by Metaxas and will be rejected.
This will be his last decision. After 15 days, he will die due to complications of purulent tonsillitis. But the struggle of the Greeks continues, until the final victory.
WITH ENGLISH SUBTITLES. Οι Αγγλικοί υπότιτλοι μπορούν να απενεργοποιηθούν.
Την Τετάρτη, 29 Ιανουαρίου 1941, ο πρωθυπουργός, Ιωάννης Μεταξάς, φεύγει από τη ζωή.
Ο βασιλιάς Γεώργιος Β’ επέλεξε για αντικαταστάτη του, τον νομικό και οικονομολόγο Αλέξανδρο Κορυζή.
Όμως παρά την ακεραιότητα του χαρακτήρα του και το ήθος του, δεν είχε την στρατιωτική εμπειρία, ούτε και την πολιτική ισχύ του προκατόχου του. Η κατάσταση στο Ελληνοαλβανικό μέτωπο είναι σταθερή.
Οι πολεμικές επιχειρήσεις είναι μικρής κλίμακας, και διεξάγονται κυρίως στον κεντρικό τομέα του μετώπου.
Οι Ιταλοί με αντεπιθέσεις, προσπαθούν να ανακαταλάβουν το πέρασμα της Κλεισούρας, ενώ οι Έλληνες αντιμετωπίζοντας συνθήκες πολικού ψύχους, καταλαμβάνουν το όρος Τρεμπεσίνα.
Στις ΗΠΑ, η Ομογένεια δραστηριοποιείται και με όχημα την κίνηση «Greek War Relief Association Inc» θα συλλέξει σημαντικά χρηματικά ποσά που θα διαθέσει για την αγορά και αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας στην Ελλάδα.
Στη Μ. Βρετανία επικράτησε η άποψη ότι έπρεπε να τηρήσει τη Συνθήκη Εγγυήσεως του 1939, και την Τετάρτη 5 Φεβρουαρίου 1941, η Βρετανική Κυβερνητική Επιτροπή Άμυνας αποφάσισε να στείλει Βρετανική εκστρατευτική δύναμη στην Ελλάδα για την αντιμετώπιση της επικείμενης Γερμανικής εισβολής.
Η Ελληνική πλευρά θα αποδεχθεί την αποστολή εκστρατευτικού σώματος 100.000 ανδρών σε συνάντηση κορυφής στα βασιλικά ανάκτορα στο Τατόι στην Αθήνα. Όμως οι δύο πλευρές θα αποχωρήσουν από την συνάντηση με διαφορετικά συμπεράσματα.
Οι Βρετανοί ανέμεναν αποχώρηση του Ελληνικού στρατού από την Ανατολική Μακεδονία και την «Γραμμή Μεταξά» και ενίσχυση της άμυνας στην «Γραμμή Αλιάκμονα» μαζί με τις Βρετανικές δυνάμεις.
Οι Έλληνες θεωρούσαν το σχέδιο αυτό σαν έσχατη ανάγκη αναμένοντας από την Γιουγκοσλαβία να συνταχθεί με τους Συμμάχους ενάντια στον Άξονα. Όταν θα διαπιστωθεί η διαφωνία θα είναι αργά. Οι Ελληνικές και Βρετανικές δυνάμεις θα διασπαστούν στο μέτωπο και σε συνδυασμό με την αμφιλεγόμενη στάση της Γιουγκοσλαβίας θα οδηγήσουν στην ήττα και στην κατάρρευση του μετώπου μετά την Γερμανική εισβολή.
Πριν την Γερμανική επέμβαση, ο Μουσολίνι θέλει να πετύχει την δική του νίκη εναντίον των Ελλήνων και στις 9 Μαρτίου 1941 θα εξαπολύσει γενική αντεπίθεση. Όμως ένα ύψωμα 731 μέτρων στην μέση του μετώπου που υπερασπίζονται οι Έλληνες με κάθε θυσία, θα θέσει τέλος στις φιλοδοξίες του.
Η Ιταλική επίθεση (επιχείρηση Primavera) θα αποτύχει. Η Ελλάδα τελικά θα καταληφθεί από τους Γερμανούς, όμως ο πόλεμος και ο αγώνας των Ελλήνων θα συνεχιστεί μέχρι την τελική νίκη, η οποία θα έρθει 3.5 χρόνια αργότερα.
On Wednesday, January 29, 1941, Greece experienced the loss of Prime Minister Ioannis Metaxas as he passed away. King George II selected Alexandros Koryzis, a lawyer and economist, as his successor. However, despite Koryzis's integrity and moral character, he lacked the military experience and political influence of his predecessor.
At that time, the situation on the Greek-Albanian front remained stable, with small-scale combat operations primarily taking place in the central sector. The Italians attempted to recapture the Kleisoura pass through counterattacks, while the Greeks, enduring extreme cold weather, held Mount Trebeshina. In the United States, the Greek diaspora was actively involved in fundraising efforts through the "Greek War Relief Association Inc." These funds were dedicated to purchasing and sending humanitarian aid to Greece.
In Great Britain, the prevailing opinion was to uphold the Treaty of Guarantee from 1939. Consequently, on Wednesday, February 5, 1941, the British Government Defense Committee decided to send a British expeditionary force to Greece to counter the imminent German invasion. A summit meeting took place at the royal palace in Tatoi, Athens, where the Greek side agreed to the dispatch of a 100,000 man expeditionary force.
However, both sides departed from the meeting with different interpretations. The British expected the Greek army to withdraw from Eastern Macedonia and the "Metaxas Line" in order to reinforce the defense on the "Aliakmonas Line" alongside British forces. The Greeks viewed this plan as a last resort, hoping that Yugoslavia would join the Allies against the Axis. By the time the disagreement became evident, it was already too late.
The Greek and British forces would be divided on the front, and combined with the uncertain position of Yugoslavia, this would lead to the collapse of the front following the German invasion and an inevitable defeat. Prior to German intervention, Mussolini sought his own victory against the Greeks.
On March 9, 1941, the Italians launched general counterattack. However, their ambitions would be thwarted by a strategically important height of 731 meters fiercely defended by the Greeks. The Italian offensive, known as Operation Primavera, would ultimately fail. While Greece would eventually fall under German occupation, the war and the Greek struggle would continue until the final victory, which would come 3.5 years later.
Ο Ιωάννης Μεταξάς προχώρησε σε εκτεταμένες στρατιωτικές προετοιμασίες, προσαρμοσμένες στις ανάγκες της Ελλάδας. Αντί να ακολουθήσει τις διεθνείς στρατιωτικές τάσεις με μεγάλα τεθωρακισμένα ή θωρηκτά, επικεντρώθηκε σε λύσεις που ταίριαζαν στο ελληνικό έδαφος και στις ανάγκες της χώρας, όπως η κατασκευή οχυρώσεων (Γραμμή Μεταξά) και η αναβάθμιση του στρατού με έμφαση στην εκπαίδευση και την αυτονομία των μονάδων.
Σήμερα, η Ελλάδα πρέπει να ακολουθήσει ένα παρόμοιο μοντέλλο, αναπτύσσοντας τη δική της αμυντική βιομηχανία, βελτιώνοντας την εκπαίδευση των κληρωτών και εφέδρων, και ενισχύοντας τις δυνάμεις της σε κρίσιμες περιοχές όπως η Θράκη και τα νησιά. Οι νέες τεχνολογίες, όπως τα drones και τα πυραυλικά συστήματα, πρέπει να έχουν προτεραιότητα, ενώ η προσοχή πρέπει να στραφεί στα παραδοσιακά όπλα που απέδειξαν την αξία τους σε σύγχρονες συγκρούσεις.
K α τ α π λ η κ τ ι κ ή ανάρτηση, από τίς λίγες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλά Εύγε Μαριγώ Ζαραφοπούλα!
ΥΠΕΡΟΧΟ ΥΛΙΚΟ! ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΛΟΓΙΑ, ΕΥΓΕ ΟΔΥΣΣΕΙΑ!
ΑπάντησηΔιαγραφή