Στα άδυτα του Ορφανοτροφείου Θηλέων: Αυτές οι εικόνες είναι πραγματικές!! (και απαράδεκτες)

Δραματικές σκηνές και εικόνες από ένα άλλο Κωσταλέξι! Τα λόγια περισσεύουν και οι φωτογραφίες είναι ενδεικτικές!

Δεν είναι γνωστό αν οι συνθήκες καλυτέρευσαν μέσα σε δέκα ημέρες, όταν ήρθαν στα χέρια μας αυτές οι φωτογραφίες.

Οπως και να καλυτέρευσαν οι συνθηκες, αυτά που υπήρχαν έγιναν …συνήθειες που δύσκολα αλλάζουν…

Δεν είναι φυσικά το Κωσταλέξι, είναι φωτογραφίες από χώρους που διαβιούν άνθρωποι και μάλιστα που θα πρέπει να έχουν την μέγιστη φροντίδα: Το Ορφανοτροφείο Θηλέων!

ΠΗΓΗ: Στα άδυτα του Ορφανοτροφείου Θηλέων: Αυτές οι εικόνες είναι πραγματικές!! – sky: Πραγματικές ειδήσεις Ροδίτικες απόψεις

Αγαπητοί αναγνώστες της "Οδύσσειας", επιτρέψτε μας να σταθούμε στην τελευταία φράση του άρθρου "διαβιούν άνθρωποι και μάλιστα που θα πρέπει να έχουν την μέγιστη φροντίδα: Το Ορφανοτροφείο Θηλέων!", γιατί ενδεχομένως να μην τίθεται το πρόβλημα σε σωστές βάσεις.

Ας ξεκινήσουμε με το γεγονός, ότι κανείς μας δεν αμφισβητεί, ότι κάθε χώρος που χρησιμοποιείται ταυτόχρονα και από άλλους, οφείλει να γίνεται σεβαστός από όλους.

Έχοντας κάποια εικόνα ορφανοτροφείων και στεγών παιδιών και εφήβων σε κάποιες χώρες της Δυτικής Ευρώπης, είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ότι τα παιδιά εκεί μαθαίνουν να συνεργάζονται και να κάνουν κάποιες δουλειές, όπως θα έκαναν άλλωστε αν βρίσκονταν μέσα στην οικογένειά τους. 

Η "μέγιστη φροντίδα" που αναφέρει στο άρθρο είναι κάτι αδιαπραγμάτευτο και συμφωνούμε απόλυτα.

Οι εικόνες, ωστόσο, που βλέπουμε δεν φανερώνουν τόσο την εγκατάλειψη ή την έλλειψη φροντίδας, όσο την έλλειψη σωστής διαπαιδαγώγησης. Οι χώροι σαφώς χρειάζονται βάψιμο και μία περιποίηση, ωστόσο, η αταξία και η βρωμιά που βλέπουμε, μοιάζει να έχει προκληθεί ως επί το πλείστον από τα κορίτσια και τις κοπέλλες που ζούνε στο ορφανοτροφείο.

Θεωρούμε, ότι είναι εκτός των άλλων μέσα στα καθήκοντα των κοινωνικών λειτουργών που εποπτεύουν να διδάξουν στα παιδιά τέτοιες απλές αλλά πολύτιμες για τον κάθε άνθρωπο δεξιότητες, απαραίτητες για το μέλλον τους, αλλά και για να τους διδάξουν την αξία της εργασίας.

Σεβόμαστε απόλυτα το γεγονός ότι είναι παιδιά εγκαταλελειμένα, κακοποιημένα και δυσκολεμένα, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν θα πρέπει να μάθουν τον σεβασμό προς τους άλλους και δεν θα πρέπει να κάνουν κάποιες βασικές δουλειές. Αντιθέτως, θα ωφελούσε πολύ μέσω της συνεισφοράς με προσωπική εργασία να μάθουν ότι μπορείς να φτιάξεις τη ζωή σου καλύτερα, ξεκινώντας κιόλας από τον χώρο στον οποίο ζεις και κινείσαι. Με σωστή καθοδήγηση, τα παιδιά θα έβρισκαν νόημα σε έναν κοινό σκοπό: τη βελτίωση του χώρου τους και κατ' επέκταση της ζωής τους. Το αξίζουν με το παραπάνω.

Θεωρούμε, ότι η εγκατάλειψη και έλλειψη φροντίδας έγκειται μάλλον στο γεγονός ότι μέσα στις μονάδες αυτές δεν υπάρχει πάντα η διάθεση από πλευράς των εργαζομένων να λειτουργήσουν ως πρότυπα (μητρικά κυρίως) για αυτά τα παιδιά, διδάσκοντάς τα να σταθούν στη ζωή, αλλά περισσότερο μία νοοτροπία δημοσίου υπαλλήλου. 

Οι κοπέλλες αυτές αύριο θα βγουν στον κόσμο και οι περισσότερες θα γίνουν σύζυγοι και μητέρες. Συνεπώς, θα πρέπει να είναι σε θέση να ανταπεξέλθουν σε αυτούς τους αληθινά  σπουδαίους ρόλους.

Ένα ορφανοτροφείο, όπως και οποιαδήποτε άλλη στέγη φιλοξενεί μόνιμα ή προσωρινά δυσκολεμένες ψυχές, δεν είναι αποθήκη πεταμένων ανθρώπων.

Θέλετε να γνωρίσετε πραγματικά τον πολιτισμό μίας χώρας; Κάντε μία επίσκεψη σε αυτούς τους χώρους.