Η ΕΤΕΡΟΧΡΟΝΙΣΜΕΝΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ

Γράφει ο Νικόλαος Παπαδιονυσίου

Μετά από καθυστέρηση κάποιων δεκαετιών 93 καθηγητές της Νομικής Σχολής Αθηνών εξέδωσαν με κοινοποίηση στις εισαγγελικές αρχές και τα αρμόδια υπουργεία ανοικτή επιστολή οργής και  αγανάκτησης, όσον αφορά την παντελή εγκατάλειψη της Νομικής Σχολής από τα αρμόδια όργανα και την μετατροπή της σε άντρο παρανομίας. Και εδώ γεννάται το ερώτημα. Τώρα συνειδητοποίησαν οι κύριοι καθηγητές, αυτό που εδώ και πολλά χρόνια έχει συνειδητοποιήσει το μεγαλύτερο μέρος του Ελληνικού Λαού.

Μα η Νομική Σχολή από τις αρχές της δεκαετίας του 80 αποτελούσε το καταφύγιο καθώς και το ορμητήριο των τότε ακροαριστερών βανδάλων και μπαχαλάκηδων οι οποίοι φυσικά δεν είχαν καμία ιδεολογική και συνειδησιακή σχέση με τους σημερινούς. Αυτοί εφάρμοζαν τον λεγόμενο «κλεφτοπόλεμο».

Με ορμητήριο την Νομική κατέβαιναν στην Πανεπιστημίου έσπαζαν μερικές βιτρίνες τραπεζών και της  Loufthansa την οποία είχαν στην κυριολεξία διαλύσει επανειλημμένως, πετούσαν λίγες μολότωφ στα ΜΑΤ που χασμουριόνταν βαριεστημένα και επέστρεφαν τρέχοντας και γελώντας πρόσχαροι για την «επαναστατική» τους δράση στην Νομική όπου άραζαν σε κάποιο αμφιθέατρο και συζητούσαν επί ώρες για την κοινωνική επανάσταση.

Αποτελούσαν δε ένα παρδαλό μωσαϊκό οργανώσεων και ομάδων που αντιπαράθεταν μεταξύ τους επιχειρήματα, καθώς και συνεχείς αναφορές στους μεγάλους θεωρητικούς της επανάστασης, βομβώντας ως θυμωμένες μέλισσες.  Μαρξιστές – Λενινιστές, Λενινιστές – Μαρξιστές, Μαοϊκοί, Τροτσκιστές, Αναρχικοί, Αυτόνομοι, Αντιεξουσιαστές, ΟΣΕτζήδες (Οργάνωση Σοσιαλιστικής Επανάστασης), καθώς και η κοινοβουλευτική πτέρυγα της αναθεωρητικής αριστεράς, οι Νεολαίοι του ΚΚΕ εσωτερικού, οι λεγόμενοι Ρηγάδες.

Τον περισσότερο χρόνο τους όταν δεν αποφάσιζαν να «ξεμουδιάσουν» στην Πανεπιστημίου τον περνούσαν όπως είπαμε στα αμφιθέατρα της Νομικής  ή στα πέριξ της Σόλωνος φοιτητικά καφενεία, συζητώντας περιπαθώς από πού και πώς θα ξεκινήσει η Επανάσταση. 
Σήμερα οι περισσότεροι από αυτούς είναι μεγαλοστελέχη επιχειρήσεων, ανώτατα δημόσια στελέχη ή βουλευτές και υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ.

Πάντως το αποτέλεσμα ήταν ότι το κτήριο της Νομικής Σχολής στην Σόλωνος, σε καμία περίπτωση δεν θύμιζε πανεπιστημιακό χώρο, αλλά τόπο «έκθεσης επαναστατικής αφίσας», καθώς και κέντρο διερχομένων. 
Δεν είναι υπερβολικό να αναφέρουμε ότι εκείνη την εποχή η κατάντια της Νομικής Σχολής είχε φθάσει σε τέτοιο σημείο, ώστε επικρατούσε στους διάφορους κύκλους των παντελώς ασχέτων με τη φοιτητική ιδιότητα, η προτροπή  «πάμε για καφέ στη Νομική, όπου εκεί γίνεται το καλύτερο καμάκι».

 Αυτή λοιπόν είναι η προϊστορία της Νομικής η οποία φυσικά μέσα από ένα εξελικτικό στάδιο κατέληξε στην σημερινή. Αλλά αν τότε ήταν υπερβολικό να μιλήσουμε για «βαριά παρανομία» τώρα πια είναι η πραγματικότης.

Οι ακροαριστερές συμμορίες του σήμερα αποτελούνται από άτομα που ναι μεν υστερούν σε θεωρητικό και διαλεκτικό υπόβαθρο, από τους αντίστοιχους της δεκαετίας του 80, αλλά διακρίνονται για τα εγκληματικά και βάρβαρα ένστικτά τους, για το ότι είναι αδίστακτοι και ανηλεείς και κυρίως για το ότι δεν έχουν κηρύξει τον πόλεμο ενάντια μόνο στην άρχουσα τάξη και στην εξουσία, αλλά και σε όλη την κοινωνία, αφού δεν συντάσσεται μαζί τους.

Η επιδίωξη τους δεν είναι απλά να κάψουν και να καταστρέψουν, ήτοι να δημιουργήσουν ταραχή, αλλά να ανοίξουν κεφάλια, να τρομοκρατήσουν τον κάθε άνθρωπο που αποδέχεται το κοινωνικό κατεστημένο και να σπάσουν χέρια και πόδια κάτι που θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στην αφαίρεση ανθρώπινης ζωής.

Πλέον βάσει εκθέσεων της αστυνομίας, συντάσσονται με αλλοδαπούς εγκληματίες, συνδράμουν τριτοκοσμικούς λαθρέμπορους που έχουν μετατρέψει τους πανεπιστημιακούς χώρους σε αποθήκες λαθραίων ειδών. Τέλος έχουν επιβάλει ένα νοσηρό καθεστώς κυριαρχίας και επιτίθενται σε όποιον τους επικρίνει ή τους παρατηρήσει είτε φοιτητής είναι αυτός, είτε καθηγητής.

Δεν είναι λοιπόν επόμενο η ανεξέλεγκτη αυτή κατάσταση και η απουσία οποιασδήποτε περιφρούρησης, όχι από τα όργανα της πολιτείας ή τους πανεπιστημιακούς φορείς, αλλά ακόμη και από τους φοιτητικούς συλλόγους, να προσελκύσει στην Νομική σχολή εμπόρους ναρκωτικών οι οποίοι μπορούν να εκτελούν τις συναλλαγές τους σε απόλυτα ασφαλές και προστατευμένο περιβάλλον; 
Και φυσικά ένα επιπλέον υπέρ, των ακροαριστερών συμμοριτών είναι η ιδεολογική συμπόρευση και η σιωπηλή αποδοχή της κάθε πράξης τους από στελέχη του κυβερνώντος κόμματος.

Το αξιοσημείωτο όμως, τα απόλυτα τραγελαφικό  είναι ότι μέσα σ’ όλα προέκυψε και ο ανεκδιήγητος δήμαρχος Αθηναίων, ο άνθρωπος που παραχωρεί το πνευματικό κέντρο του Δήμου για τριήμερο φεστιβάλ Ινδικής κάνναβης, επιτρέπει μέρα μεσημέρι συγκεντρώσεις χιλιάδων τριτοκοσμικών εισβολέων που εμπρός στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη γονατίζουν και προσεύχονται στον Αλλάχ, καθώς και τις παρελάσεις υπερηφάνειας των ομοφυλοφίλων. 

Ο κύριος Καμίνης συντάσσεται μαζί με τη φωνή διαμαρτυρίας για την εξαθλίωση της Νομικής, εθελοτυφλώντας και σφυρίζοντας αδιάφορα για την εξαθλίωση της πόλης των Αθηνών και του Δήμου.

Μετά από όλα αυτά δεν είναι απόλυτα λογικό ο Τούρκος να έχει αφήσει ελεύθερες τις επεκτατικές του ορέξεις και να απειλεί;

[Πηγή]http://alarm.rodos-island.gr

«Τριβέλι Πᾶνος»