ΕΠΕΙΓΟΝ - Ὀφειλομένη ἀπάντησις γιά τά συγχαρητήρια τοῦ ΝΑΤΟ πρός τήν Τουρκία

ΕΘΝΙΚΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ

«ΙΣΤΑΜΕΘΑ ΑΓΡΥΠΝΟΙ»

Τ.Θ. 67250,

Τ.Κ. 15102, Μελίσσια Ἀττικῆς

Τηλ.: 210 5248000

Ἠλ. Διεύθυνσις: info@ethnikoiphylakes.org

Ἱστοσελίς: https://ethnikoiphylakes.org

 

Ἐν Μελισσίοις, τῇ 5ῃ Ὀκτωβρίου 2022

Ἀρ. Πρωτ.: Φ2/9/05-10-22

 

Πληροφορίες: κ. Δώρα Δάνα

Τηλέφωνον: 69____________

 

Πρός:  Συμμαχικὴ Χερσαία Διοίκησι τοῦ ΝΑΤΟ,

            e-mail: lc.registry@lc.nato.int, pao@lc.nato.int

 

 ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ

 

Θέμα: Ὀφειλομένη ἀπάντησις γιὰ τὰ συγχαρητήρια τοῦ ΝΑΤΟ πρὸς τὴν Τουρκία

 

            Ἀξιότιμοι κύριοι,

Ὁ καλὸς κἀγαθός, δηλαδὴ ὁ ἰδανικὸς πολίτης τῆς βαθειᾶς σοφίας τοῦ Πλάτωνος, ἀκόμη καὶ στὴν σημερινὴ ἀποσυντονισμένη, ἄμετρη καὶ εὐτελισμένη ἐποχή μας, μένει ἐνεὸς ἀπὸ τὰ ἀσύμβατα συγχαρητήρια τοῦ ΝΑΤΟ στὴν Τουρκία γιὰ τὴν ἐπιτυχῆ γενοκτονία τῶν Ἑλλήνων τῆς Μικρᾶς Ἀσίας.

            Ὅταν τὸ 1949 ὑπεγράφετο τὸ Βορειοατλαντικὸ Σύμφωνο, προωθήθηκε ὡς σκοπὸς τῆς ὑπάρξεώς του τὸ νὰ εἶναι «ὁδηγός, καταφύγιο καὶ ἰσχὺς διὰ τοὺς ἐπιζητοῦντας τὴν εἰρήνην καὶ ὡς βοήθεια διὰ τοὺς διατελοῦντας ὑπὸ τὴν ἐπήρειαν κινδύνου». Τονίσθηκε δὲ ὅτι «διὰ τῆς πολιτικῆς, ἠθικῆς καὶ στρατιωτικῆς του ἰσχύος θὰ ἀπέτρεπε πιθανὲς ἐπιθετικὲς ὀρέξεις ἐναντίον οἱουδήποτε ἐκ τῶν μελῶν του, ἀλλὰ καὶ ἐναντίον ἄλλων λαῶν ἐπιθυμούντων νὰ ζήσουν ἐν εἰρήνῃ». Τὰ ἄρθρα 4 καὶ 5 ἀναγράφουν σαφῶς τὴν ἀπὸ κοινοῦ συνεννόησι καὶ βοήθεια τοῦ Κράτους, τοῦ ὁποίου ἀπειλεῖται ἡ ἐδαφικὴ ἀκεραιότης.

            Βεβαίως, εἶναι γνωστὴ ἡ βάρβαρη προσυνεννοημένη εἰσβολὴ τῶν Τούρκων στὴν Κύπρο τὸ 1974, μὲ τὶς ἀπίστευτες θηριωδίες βιασμῶν, κακοποιήσεων καὶ ἐκτελέσεων ἀμάχων, καθὼς καὶ αἰχμαλωσίας στρατιωτῶν. Ἡ ἐκκωφαντικὴ σιωπὴ τοῦ ΝΑΤΟ στὸ ἐπὶ 48 ἔτη ὑπάρχον καὶ ἐπιδεινούμενο ἔγκλημα ἀπὸ ἕνα μέλος τῆς Συμφωνίας σὲ ἕνα ἄλλο εἰρηνικὸ καὶ πολιτισμένο Κράτος, ἔγινε ἐπώδυνα ὀλισθηρὴ μὲ τὴν συγχαρητήριο ἐπιβράβευσι τῶν νομάδων τῆς κεντροασιατικῆς στέππας γιὰ τὰ 100 χρόνια τοῦ ξερριζωμοῦ τῶν γηγενῶν Ἑλλήνων ἀπὸ τὶς πατρογονικές τους ἑστίες καὶ τὸν ἀφανισμὸ 3000 χρόνων ζωντανῆς Ἱστορίας.

            Ἐπὶ 500 χρόνια, οἱ Χριστιανοὶ τῆς Μικρᾶς Ἀσίας ὑπέφεραν τοὺς διωγμούς, τὴν βία καὶ τὰ βασανιστήρια τῶν Τούρκων. Ἀκόμη κι ἂν ἄλλαζαν οἱ Τοῦρκοι τὰ ὀνόματα τῶν πόλεων, ὅπου δυνάστευαν τοὺς Ἕλληνες, ὅσο κι ἂν παραποιοῦσαν τὴν ἱστορικὴ ἀλήθεια, ὁ Βόσπορος, εἴτε ὡς «Ἐκβολαὶ» στὸν Φιλόστρατο, ἢ «Κλεῖδες Πόντου» στὸν Εὐριπίδη, ἢ «Στενωπὸν Σκολιοῦ Πόρου» στὸν Ἀπολλώνιο τὸν Ρόδιο, θὰ ἀποδυναμώνῃ τοὺς σφετεριστὲς εἰς τὸ διηνεκὲς καὶ θὰ τοὺς ἀκυρώνῃ. Οἱ Συμπληγάδες πέτρες, τὶς ὁποῖες μόνον ὁ Ἰάσων διέβη κι ἔτσι σταθεροποιήθηκαν, ἡ Ἰώ, ποὺ μεταμφιεσμένη σὲ ἀγελάδα πέρασε τὸν Βόσπορο (Βοῦς+πόρος=Πέρασμα) κι ὁ νικητὴς τῶν Περσῶν Ἡράκλειος, θὰ θυμίζουν πάντα τὸν νόμιμο ἰδιοκτήτη.

            Ὁ φημισμένος καρδινάλιος John Henry Newman εἶχε γράψει πολλὰ χρόνια πρίν, τὸ 1854, ὅτι «αὐτὴ ἡ βάρβαρη δύναμις, ἐνῶ δὲν διαθέτει Ἱστορία ἡ ἴδια, ἔχει στὰ χέρια της τὰ ἱστορικὰ ὀνόματα τῆς Κωνσταντινουπόλεως, τῆς Νικαίας, τῆς Νικομηδείας, τῆς Καισαρείας, τῆς Ἀλεξανδρείας καὶ τόσων ἄλλων, διατηρῶντας ἀδαῶς στὴν κατοχή της τὴν μισὴ Ἱστορία τοῦ κόσμου».

            Ἡ Ἰωνία εἶναι ἕνα νεκροταφεῖο ἑλληνικῶν πόλεων. Διότι μόνον στοὺς Ἕλληνες ὁ Πόντος εἶναι συγκεκριμένη στεριὰ καὶ μνῆμες, ποὺ φτειάχνουν ζωή. Ἡ λουτρόπολις Προῦσα, ἡ Τραπεζοῦς, γενέτειρα τῶν Ὑψηλάντηδων καὶ τῶν Μουρούζηδων, ἡ κερασούπολις Κερασοῦς, οἱ Σάρδεις, ποὺ γέννησαν τὸν Διόνυσο. Πέργαμος, Ἔφεσος, Ἁλικαρνασσός.

            Καὶ τώρα ἡ Σμύρνη. Ἡ προϊστορικὴ πόλις, ποὺ ἀνέπνευσε γιὰ δεύτερη φορὰ μὲ ἕνα ἐμπνευσμένο σχέδιο τοῦ Μ. Ἀλεξάνδρου. Ἡ ρυμοτομία της, οἱ λιθόστρωτες ὁδοί της, τὰ ἐντυπωσιακὰ σταυροδρόμια της, συναρπάζουν τόσο τὸν σπουδαῖο γεωγράφο Στράβωνα, ὥστε τὰ μοιράζεται μαζί μας. Οἱ Ρωμαῖοι τὴν ἐγκωμίασαν ὡς «νεωκόρο» γιὰ τὴν εὐημερία της. Κι αὐτὴ ἡ σαγηνευτικὰ θαλερὴ πόλις, ἡ ὁποία ἐπέζησε τῶν Βενετῶν καὶ τῶν Γενουατῶν, τῆς φρίκης τῶν τουρκικῶν σφαγῶν τοῦ 1770, τοῦ 1779, τοῦ 1821, παρέμεινε Ἑλληνικὴ κι Ὀρθόδοξη. Μία πόλις πυρῆνας πολιτισμοῦ ἐν μέσῳ τοῦ τουρκικοῦ ὑπανθρωπισμοῦ.

 Ὁ πληθυσμός της, μὲ τὴν μετάφρασι τοῦ Σκυλίτση διάβασε σχεδὸν ταυτοχρόνως μὲ τοὺς Γάλλους, τοὺς «Ἀθλίους» τοῦ Βίκτωρος Οὐγκώ. Ἡ ἐφημερὶς «Ἀμάλθεια» πουλοῦσε 2500 φύλλα ἡμερησίως. Καὶ τώρα, ὅ,τι δὲν ἐξαφάνισαν οἱ ἀπόγονοι τῶν νομάδων Σελτζούκων μὲ τὰ ἀργοῦ θανάτου «Τάγματα ἐργασίας», τὸ ὡλοκλήρωσαν μὲ τὴν καταστροφὴ τῆς Σμύρνης.

            Ὁ ἀμερικανὸς διπλωμάτης καὶ αὐτόπτης μάρτυς George Horton ὠνόμασε τοὺς Τούρκους ἐπιεικῶς «Μάστιγα τῆς Ἀσίας». Παρατηρεῖ ὅτι τὸ 1922 παραμένουν ἴδιοι μὲ αὐτούς, ποὺ ρήμαξαν τὴν Βασιλεύουσα τὸ 1453. Κι ἔτσι ἐπιβεβαίωνε τὸν σοφὸ Ἄγγλo πολιτικὸ W. Glastone ὅταν ἔγραφε γιὰ τοὺς Τούρκους ἀρκετὲς δεκαετίες πρὶν τὴν καταστροφὴ τῆς Σμύρνης: «Μία πλατειὰ γραμμὴ αἵματος σημάδευε τὸ πέρασμά τους, ὅπου ἔφθανε ἡ κυριαρχία τους, ὁ πολιτισμὸς ἐξαφανιζόταν». Καὶ κατέγραφε τὸ ἀδιανόητο ἐγχείρημα, ἕνας κατώτερος τρόπος ζωῆς νὰ προσπαθῇ νὰ ἐπιβληθῇ σ’ ἕναν ἀνώτερο πολιτισμό. Νὰ ἐξαναγκάζῃ ἕνα ὁλόκληρο Ἔθνος ν’ ἀλλάξῃ γλῶσσα καὶ ἔθιμα, καὶ μάλιστα ἀπὸ τὴν μιὰ μέρα στὴν ἄλλη. Εἶναι ὁ William Gladstone, ποὺ ἀνέφερε ὡς μαύρη τὴν ἡμέρα ποὺ πρωτοεμφανίσθηκαν στὴν Εὐρώπη, διότι ἀπεδείχθησαν στὸ σύνολό τους ὡς ὁ πλέον ἀντιανθρωπιστικὸς τύπος τῆς Ἀνθρωπότητος.

            Tὰ συγχαρητήρια λοιπὸν τοῦ ΝΑΤΟ ἐπιβραβεύουν τὴν διαδρομὴ τῆς τουρκικῆς κτηνωδίας, ποὺ ὡδήγησε στὸν ἀφανισμὸ τοῦ Ἑλληνισμοῦ τῆς Μικρᾶς Ἀσίας. Νομιμοποιεῖ τὶς κοπέλλες, ποὺ πέθαιναν ἀπὸ τοὺς ἐπαναλαμβανόμενους βιασμοὺς δημοσίως, ἀφοῦ προηγουμένως εἶχαν δολοφονήσει μπροστά τους τοὺς γονεῖς καὶ τ’ ἀδέλφια τους. Τὶς σφαγὲς τῶν γερόντων καὶ τὶς λεηλασίες.

            Ὁ Χόρτον ἔχει ἀτέλειωτες εἰκόνες ἀκραίας ἀγριότητος, μὲ ξεκοιλιασμένους ἀνθρώπους, γυναῖκες, παιδιά. Τοῦ δύστυχου, ποὺ ξεπερνῶντας τὴν δαντικὴ Κόλασι, τοῦ ἔσπασαν ὅλα τὰ κόκκαλα μὲ ραβδιά. Πῶς κάρφωναν ἀνήμπορα ἄοπλα πλάσματα μὲ ξιφολόγχες. Ὁ σπαραγμὸς παραμέριζε, καθὼς γυναῖκες ἔπεφταν μὲ τὰ παιδιά τους σὲ γκρεμούς, γιὰ νὰ ἀποφύγουν τοὺς ἐξευτελισμοὺς καὶ τὰ βασανιστήρια. Μετὰ ἀπὸ πέντε μερόνυχτα ἀναπτύξεως καὶ ἐκτελέσεως ὅλων τῶν ἐκφάνσεων τῆς φρίκης, μετὰ τὸν βασανισμὸ καὶ τὴν σφαγὴ ὅλων τῶν ἀμάχων Ἑλλήνων Χριστιανῶν καὶ ὅλης τῆς Ἀρμενικῆς συνοικίας, βεβαίως, κι ἐνῷ ἡ μουσουλμανικὴ συνοικία χόρευε καὶ γλεντοῦσε, ἔσβησε ἡ πόλις παγκόσμιο πρότυπο πνευματικῆς καὶ οἰκονομικῆς ἀνθήσεως.

            Δὲν ξέρουμε ἂν γιὰ σᾶς καταχωρῆται στὰ θλιβερὰ γεγονότα ἡ διάσωσις τῆς ἑλληνικῆς ἰδιοφυΐας τοῦ παγκοσμίως σεβαστοῦ καθηγητοῦ Καραθεοδωρῆ. Πάντως, ἡ τουρκικὴ αἱμοσταγὴς προνοητικότης εἶχε φροντίσει νὰ ἀπαγχονίσῃ τὸν ἔντιμο ἐκδότη τῆς ἐφημερίδος «Ἐποχή», Ν. Καπετανίδη τὴν προηγουμένη χρονιά.

            Καὶ βεβαίως, ὅπως πάντα, τὴν τιμητική της στὸ μῖσος εἶχε καὶ ἡ Ὀρθοδοξία μας. Τὸν σεβάσμιο ἀρχιεπίσκοπο Σμύρνης Χρυσόστομο, ποὺ ἀρνήθηκε νὰ ἐγκαταλείψῃ τὸ ποίμνιό του στὴν διεστραμμένη τουρκικὴ μανία, τὸν παρέδωσαν στὸν τουρκικὸ ὄχλο, ποὺ τὸν βασάνισε καὶ τὸν κομμάτιασε μπροστὰ ἀπὸ τὸ διοικητήριο τῶν κεμαλικῶν δυνάμεων. Μαζί του συνέλαβαν 459 ἱερεῖς. Κι ἐπειδὴ οἱ λέξεις πονοῦν καὶ ντρέπονται, ἁπλῶς θὰ ἀναφέρουμε πὼς τὸν Μοσχονησίων Ἀμβρόσιο τὸν πετάλωσαν, τὸν Κυδωνιῶν Γρηγόριο τὸν ἔθαψαν ζωντανό, τὸν Ἰκονίου Ζήλωνα τὸν ἔσφαξαν. Ἀπὸ τὶς 46 ἐκκλησίες τῆς Σμύρνης διεσώθησαν 3.

            Ὁπωσδήποτε θὰ ἦταν ἄδικο, τὰ συγχαρητήρια νὰ μὴν ἀφοροῦν καὶ τὸ πλήρωμα τῶν συμμαχικῶν πλοίων, ποὺ ὄχι μόνον δὲν ἐπενέβησαν βλέποντας τὴν θηριωδία, ποὺ ἐξελισσόταν μπροστὰ στὰ μάτια τους -μποροῦσε κανεὶς νὰ περπατᾷ στὸ νερὸ πατῶντας στὰ πτώματα τῶν ἀθώων- ἀλλὰ ἔσπρωχναν ξανὰ στὴν θάλασσα τὶς ἀπελπισμένες τραγικὲς ψυχές, ποὺ κατάφερναν νὰ σκαρφαλώσουν στὰ πλοῖα.  Ἴσως νὰ ἦταν μία ἔκφρασις σεβασμοῦ στὶς πατρίδες τους, μιᾶς καὶ ἡ ὀργάνωσις τοῦ τουρκικοῦ στρατοῦ ἔγινε ἀπὸ τοὺς Γερμανούς, τοῦ ναυτικοῦ ἀπὸ τοὺς Βρεταννοὺς καὶ τῆς χωροφυλακῆς ἀπὸ τοὺς Γάλλους.

Κι ἔτσι χάθηκε ἡ γῆ τῶν 7 πόλεων. Ἔσβησε καὶ τὸ ἕβδομο κερὶ τῆς Ἀποκαλύψεως τοῦ Ἰωάννου.

            Ἐπειδὴ ὅμως εὐτυχοῦμε νὰ ἀπευθυνώμεθα σὲ γνῶστες καὶ νοήμονες, θὰ κάνουμε μία σύντομη ἀναφορὰ στὸν καθηγητὴ Βιβλικῆς Θεολογίας καὶ συγκριτικῆς θρησκειολογίας, αἰδεσιμώτατο Ρὰλφ Χάρλοου, αὐτόπτη μάρτυρα τῆς φρίκης τοῦ 1922, ὁ ὁποῖος ἀκουμπῶντας στὴν συνείδησί του κατήγγειλε πὼς τὰ πετρελαϊκὰ συμφέροντα καὶ ἡ προστασία τους ἐπεσκίασαν τὰ ἀνθρωπιστικὰ καὶ τὰ ἀνθρώπινα.

Καὶ θὰ σᾶς ὑπενθυμίσουμε τὸ συμπέρασμα τοῦ καθηγητοῦ Frank Weber στὴν ἐμπεριστατωμένη καὶ ἔγκριτη ἀνάλυσι τῆς τουρκικῆς διπλωματίας κατὰ τὸν ΙΙ Παγκόσμιο πόλεμο ἀπὸ τὸ βιβλίο του «Ὁ ἐπιτήδειος Οὐδέτερος»: «Καθ’ ὅλην τὴν διάρκεια τοῦ πολέμου, ἡ τουρκικὴ διπλωματία ἕνα λαμπρὸ ἐπίτευγμα, μὲ ὅλα τὰ μέτρα, ἐκτὸς ἐκείνων τῆς ἐντιμότητος καὶ τῆς ἠθικῆς ἀκεραιότητος.»

            Καταλήγοντας, θεωροῦμε ἐκ τῶν ὧν οὐκ ἄνευ τὸ νὰ ἀνατρέξουμε στὸν μέγιστο ἠθικὸ φιλόσοφο Σωκράτη, ὁ ὁποῖος εἶχε πῇ ὅτι ἡ ἀτιμωρησία τῆς ἀδικίας εἶναι χειρότερη ἀπὸ τὴν ἴδια τὴν ἀδικία.

            Καὶ ὅσον ἀφορᾶ τὰ ἀγεφύρωτα συγχαρητήρια, ποὺ ἐπεδώσατε στοὺς Τούρκους, ἡ ἀπάντησις στὴν ἐφήμερη μικρότητα τῆς θνητῆς ἀνθρωπίνης φύσεως ὅταν ἀδικῇ, ἔρχεται μέσα ἀπὸ τὴν ἀθανασία τῶν αἰώνων καὶ ἀπὸ τὸν μέγιστο ἐπικὸ ποιητὴ Ὅμηρο, ποὺ ἡ Σμύρνη καυχᾶται ὅτι γέννησε:

«Αἰδώς, Ἀργεῖοι!»