Gordon Brown
YouTube
Ο Gordon Brown, ο οποίος διετέλεσε πρωθυπουργός και ηγέτης του Εργατικού Κόμματος από το 2007 έως το 2010, ανακοίνωσε χθες την αντίθεσή του στην υποβοηθούμενη αυτοκτονία σε κύριο άρθρο του «Guardian».
(Εξέχοντες ηγέτες του Ηνωμένου Βασιλείου προχωρούν κάθε εβδομάδα για να προειδοποιήσουν το Κοινοβούλιο κατά της νομιμοποίησης της υποβοηθούμενης αυτοκτονίας.
Στις 20 Νοεμβρίου, η βουλευτής των Εργατικών Dianne Abbott και ο συντηρητικός βουλευτής Edward Leigh - οι μακροβιότεροι βουλευτές και επομένως η «μητέρα» και ο «πατέρας» της Βουλής - δημοσίευσαν ένα κοινό κύριο άρθρο στον Guardian με τίτλο «Η πολιτική μας δεν θα μπορούσε να είναι πιο διαφορετική – αλλά είμαστε ενωμένοι ενάντια σε αυτό το επικίνδυνο νομοσχέδιο υποβοηθούμενου θανάτου». Σε αυτό οι νομοθέτες απορρίπτουν την υποβοηθούμενη αυτοκτονία.
«Στοιχεία από αλλού δείχνουν ότι εκείνοι που κινδυνεύουν περισσότερο όταν νομιμοποιείται η υποβοηθούμενη αυτοκτονία είναι ευάλωτες μειονότητες», έγραψαν.
«Αυτοί οι άνθρωποι, σε αντίθεση με τις προνομιούχες ελίτ που έχουν συνηθίσει να ασκούν αυτονομία σε κάθε πτυχή της ζωής τους και που μπορούν να αντέξουν οικονομικά καλής ποιότητας κοινωνική και παρηγορητική φροντίδα, είναι πιο πιθανό να παραιτηθούν από έναν υποβοηθούμενο θάνατο παρά τη θέλησή τους, επειδή δεν είναι σε θέση να έχουν πρόσβαση στην υποστήριξη που χρειάζονται».
Ο Gordon Brown, ο οποίος διετέλεσε πρωθυπουργός και ηγέτης του Εργατικού Κόμματος από το 2007 έως το 2010, ανακοίνωσε χθες την αντίθεσή του στην υποβοηθούμενη αυτοκτονία σε κύριο άρθρο του Guardian. Ο Brown θυμήθηκε συγκινημένος το θάνατο της νεογέννητης κόρης του Jennifer τον Ιανουάριο του 2002:
Η Jennifer, η κόρη που έφερε στον κόσμο η σύζυγός μου Sarah λίγες μέρες μετά τα Χριστούγεννα του 2001, πέθανε μετά από μόλις 11 ημέρες.Την τέταρτη ημέρα, όταν είχε διαγνωστεί η έκταση της εγκεφαλικής αιμορραγίας, είχαμε πλήρη επίγνωση ότι κάθε ελπίδα είχε χαθεί και ότι δεν είχε καμμία πιθανότητα επιβίωσης.Μπορούσαμε μόνο να καθίσουμε μαζί της, να κρατήσουμε το μικροσκοπικό χέρι της και να είμαστε εκεί για εκείνη καθώς η ζωή της υποχωρούσε. Πέθανε στην αγκαλιά μας. Αλλά εκείνες οι μέρες που περάσαμε μαζί της παραμένουν από τις πιο πολύτιμες ημέρες της ζωής μου και της Sarah.Η εμπειρία του να κάθομαι με ένα θανάσιμα άρρωστο κοριτσάκι δεν με έπεισε για την υπόθεση του υποβοηθούμενου θανάτου.Με έπεισε για την αξία και την επιτακτική ανάγκη της καλής φροντίδας στο τέλος του κύκλου ζωής.
Ενώ μερικοί από εκείνους που υποστηρίζουν την υποβοηθούμενη αυτοκτονία το κάνουν για λόγους συμπόνιας, τόνισε ο Brown, υπάρχουν και άλλες σκέψεις, όπως «πώς να επιτευχθεί καλύτερα η ισορροπία μεταξύ της ελευθερίας να κάνουμε ό, τι επιθυμούμε και του είδους της κοινωνίας που θέλουμε να είμαστε και για πολλούς, πρόκειται για την ιερότητα της ίδιας της ανθρώπινης ζωής.
Και αν η επιλογή είναι πραγματικά μεταξύ του να πεθάνεις με αγωνία ή να πεθάνεις με βοήθεια.
Διότι, κατά την άποψή μου, ο υποβοηθούμενος θάνατος δεν είναι η μόνη διαθέσιμη επιλογή, ούτε καν μια καλή επιλογή σε σχέση με την παρηγορητική υποστήριξη που θα μπορούσε να είναι διαθέσιμη για την εξασφάλιση ενός καλού θανάτου».
Επιπλέον, ο Brown επισημαίνει μερικά από τα βασικά προβλήματα με την ίδια την προτεινόμενη νομοθεσία:
Ο προτεινόμενος νέος νόμος έχει μειονεκτήματα που δεν έχουν επιλυθεί από το προτεινόμενο μοντέλλο δύο γιατρών και ενός δικαστή του Ανώτατου Δικαστηρίου, αν μη τι άλλο ανεπαρκής προστασία από πιέσεις, όσο λεπτές κι αν είναι, σε αδύναμους και ευάλωτους ανθρώπους που μπορεί να αισθάνονται ότι η ζωή τους έχει γίνει επαχθής για τους άλλους.
Ήδη 375.000 άνθρωποι άνω των 60 ετών στην Αγγλία και την Ουαλία εκτιμάται ότι πέφτουν θύματα κακοποίησης κάθε χρόνο και όπως διαπίστωσε ο Ολλανδός ηθικολόγος καθηγητής Theo Boer – ο οποίος άλλαξε τη θέση του μετά την εξέταση χιλιάδων υποθέσεων – πολλοί αισθάνονται υπό πίεση να «αδειάσουν τη γωνιά».
Ένας νόμος για τον υποβοηθούμενο θάνατο, όσο καλοπροαίρετος και αν είναι, θα άλλαζε τη στάση της κοινωνίας απέναντι στους ηλικιωμένους, τους σοβαρά ασθενείς και τα άτομα με ειδικές ανάγκες, έστω και υποσυνείδητα, και φοβάμαι επίσης ότι τα επαγγέλματα φροντίδας θα έχαναν κάτι αναντικατάστατο – τη θέση τους ως αποκλειστικά φροντιστές.
Προσθέστε σε αυτό τον ολισθηρό δρόμο με τους νομοθέτες, αναμφίβολα από συμπόνια, να βρίσκουν δύσκολη τη διάβρωση των διασφαλίσεων και την επέκταση της επιλεξιμότητας.
Ο Brown παρατήρησε ότι η πραγματική φροντίδα στο τέλος της ζωής είναι σε έλλειψη, με πάνω από 100.000 άτομα με καταληκτικές ή «περιοριστικές συνθήκες ζωής» να πεθαίνουν στο Ηνωμένο Βασίλειο κάθε χρόνο χωρίς να λαμβάνουν την εξειδικευμένη φροντίδα που χρειάζονται - το Ηνωμένο Βασίλειο έχει μόνο 200 γηροκομεία και μόνο το ένα τρίτο του κόστους βαρύνει το NHS.
Αυτός είναι ο λόγος, σημείωσε ο Brown, που «περισσότερο από το ήμισυ της χώρας δεν είναι σίγουρη ότι η κυβέρνηση θα είναι σε θέση να πληρώσει για τη φροντίδα στο τέλος της ζωής τους, ενώ το 51% πιστεύει ότι ο υποβοηθούμενος θάνατος θα κάνει αναπόφευκτα διακρίσεις εις βάρος εκείνων που δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά την υποστήριξη στο τέλος της ζωής».
Κατά συνέπεια, το 70% του κοινού θέλει η κυβέρνηση να δώσει προτεραιότητα στην «κοινωνική φροντίδα στο τέλος της ζωής πριν σκεφτεί τον υποβοηθούμενο θάνατο».
Ο Brown συμφωνεί.
Προσεύχομαι ώστε αρκετοί βουλευτές να συμφωνήσουν μαζί του για να κάνουν τη διαφορά.
ΑκολουθΗστε τον Jonathon
ΠΗΓΗ: Former UK prime minister warns against assisted suicide, calls for more palliative care - LifeSite
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΜΑΡΙΓΩ ΖΑΡΑΦΟΠΟΥΛΑ
ΣΧΕΤΙΚΑ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ἐνημερώνουμε τοὺς ἀγαπητοὺς ἀναγνῶστες μας, ὅτι σχόλια, τὰ ὁποῖα ἐμπεριέχουν προσβλητικοὺς χαρακτηρισμούς, διαφημίζουν κόμματα ἢ εἶναι γραμμένα μὲ λατινικοὺς χαρακτῆρες (γκρήκλις), θὰ διαγράφωνται ἄνευ προειδοποιήσεως!