Γενετική τ ρ ο π ο π ο ί η σ η της ψυχής

Μια μελέτη της Νότιας Κορέας δείχνει ανησυχητικές αυξήσεις στην κατάθλιψη, τις αγχώδεις διαταραχές και τα προβλήματα ύπνου μετά από ενέσεις mRNA SARS-CoV2.

Ωστόσο, η μείωση της σχιζοφρένειας και της διπολικής διαταραχής μεταξύ των ασθενών που έλαβαν ένεση που υποτίθεται ότι μπορεί να εξαχθεί από τα δεδομένα αποδεικνύεται ότι είναι μια πλάνη για προσεκτικότερη ανάλυση.

Τι κρύβεται πραγματικά πίσω από τους αριθμούς και ποιοι νευροψυχιατρικοί κίνδυνοι δεν πρέπει να αγνοηθούν.

30 Ιανουρίου 2025

από PD. Dr. med. Michael Nehls

Χρόνος ανάγνωσης: 5,7 λεπτά

Στη Νότια Κορέα, μια αναδρομική ανάλυση εξέτασε τις συνέπειες των ενέσεων mRNA του SARS-CoV2 στην ψυχική και ψυχολογική υγεία. Τα αποτελέσματα δημοσιεύθηκαν τον Ιούνιο του 2024. [1]

Μια παρόμοια μελέτη που δημοσιεύθηκε στη Νότια Κορέα τον Οκτώβριο του 2024 εξέτασε την ανάπτυξη της νόσου του Αλτσχάϊμερ και έδειξε μια δραματική επιτάχυνση αυτής της νόσου άνοιας λίγο μετά τη γενετική μηχανική, όπως έχω περιγράψει λεπτομερώς στον ιστότοπό μου (βλ. «Επιταχυνόμενη ανάπτυξη Αλτσχάιμερ μετά από ένεση mRNA»). [2]

Τα αποτελέσματα της νέας μελέτης δείχνουν ότι μετά από τουλάχιστον δύο ενέσεις mRNA του SARS-CoV2, η κατάθλιψη αυξήθηκε κατά 60%, οι αγχώδεις διαταραχές, οι διασχιστικές διαταραχές ή οι διαταραχές πολλαπλής προσωπικότητας, το στρες και οι σωματόμορφες ή ψυχοσωματικές διαταραχές κατά περίπου 44% και οι διαταραχές ύπνου κατά 93% σε σύγκριση με τα μη γενετικά τροποποιημένα άτομα.

Παραδόξως, ωστόσο, ο κίνδυνος σχιζοφρένειας μειώθηκε κατά περίπου 77% σε αυτή τη μελέτη μεταξύ των γενετικά τροποποιημένων ατόμων και ο κίνδυνος διπολικής διαταραχής κατά περίπου 33%. Αυτό που ακούγεται εκπληκτικό με την πρώτη ματιά μπορεί εύκολα να εξηγηθεί: Αυτές οι υποτιθέμενες βελτιώσεις μπορούν να αναχθούν στην ηλικιακή κατανομή των δύο ομάδων.

Όπως φαίνεται από τον Πίνακα 1 της προαναφερθείσας δημοσίευσης, τα γενετικά τροποποιημένα άτομα («Εμβολιασμός – Ναι») ανήκαν κυρίως στην ηλικιακή ομάδα 50 έως 69 ετών, ενώ η πλειονότητα των αμετάβλητων ατόμων («Εμβολιασμός – Όχι») ήταν κάτω από αυτή την ηλικιακή ομάδα.

Ωστόσο, η ηλικία έναρξης της σχιζοφρένειας και της διπολικής διαταραχής είναι νεώτερη, οπότε αυτή η ηλικιακή προκατάληψη στις ομάδες παρατήρησης καθιστά την πιθανότητα εμφάνισης ή παρατήρησης αυτών των δύο ασθενειών στην γενετικά τροποποιημένη ομάδα εξαιρετικά απίθανη. Και αυτό, φυσικά, είναι εντελώς ανεξάρτητο από τη γενετική μηχανική, όπως δείχνουν τα σχετικά μικρά σωρευτικά γεγονότα στον Πίνακα 2 της δημοσίευσης. 

Κατά την περίοδο παρατήρησης των 3 μηνών, υπήρχαν μόνο 88 περιπτώσεις σχιζοφρένειας. Συγκριτικά, κατάθλιψη με 3145 περιπτώσεις, άγχος και άλλες ψυχικές διαταραχές με 4884 περιπτώσεις ή διαταραχές ύπνου με 4960 περιπτώσεις. Υπήρξαν επίσης μόνο 136 νέες περιπτώσεις διπολικής διαταραχής σε σύνολο άνω των 1,7 εκατομμυρίων ανθρώπων. Δεσμεύομαι: Εάν οι αριθμοί αυτοί κατανεμηθούν ανά ηλικιακή ομάδα, κάτι που δυστυχώς δεν συνέβη, το αποτέλεσμα θα εξηγηθεί μόνο από αυτήν την κατανομή.

Σύμφωνα με μια μετα-μελέτη που δημοσιεύθηκε τον Απρίλιο του 2024, στην οποία συνδυάστηκαν τα δεδομένα από διάφορες κλινικές δοκιμές, τα αποτελέσματα δείχνουν ακόμη και προς την άλλη κατεύθυνση. Οι επικεφαλής της μελέτης επισημαίνουν «μια πιθανή συσχέτιση μεταξύ της νεαρής ηλικίας, του mRNA και των εμβολίων ιικού φορέα και της εμφάνισης ψύχωσης εντός 7 ημερών από τον εμβολιασμό». [4] Εάν υπήρχε ανάλυση των αποτελεσμάτων ανά ηλικία στην κορεατική μελέτη, αυτή η αντίθετη τάση θα μπορούσε ακόμη και να ήταν αναγνωρίσιμη. Σε κάθε περίπτωση, οι συντάκτες της νέας μελέτης, από την οποία προέρχονται τα παραπλανητικά συμπεράσματα, επισημαίνουν και οι ίδιοι αυτό το πρόβλημα:

«Τόσο η σχιζοφρένεια όσο και η διπολική διαταραχή συχνά εκδηλώνονται σε νεαρή ηλικία (κάτω των 20 ετών) [4]. Ωστόσο, στο πρωτόκολλο μελέτης μας, η ομάδα των νέων δεν ελήφθη υπόψη [...]. Επιπλέον, ο εμβολιασμός κατά της COVID-19 έχει εγκριθεί για εφήβους στη Νότια Κορέα από τον Οκτώβριο του 2021, γεγονός που κατέστησε αδύνατη την καταγραφή ανεπιθύμητων ενεργειών που σχετίζονται με το εμβόλιο COVID-19 στον πληθυσμό κάτω των 20 ετών στο πρωτόκολλο της μελέτης μας».

Η μελέτη που αναφέρουν οι συγγραφείς εδώ δείχνει σαφώς ότι μετά την ηλικία των 20 ετών, οι σχιζοφρενικές ή μανιοκαταθλιπτικές ασθένειες εμφανίζονται για πρώτη φορά μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις, γεγονός που θέτει υπό αμφισβήτηση εντελώς το αποτέλεσμα της μελέτης από αυτή την άποψη. Εν πάση περιπτώσει, η δήλωση ότι υπάρχει μείωση του αριθμού των περιπτώσεων σχιζοφρένειας και διπολικής διαταραχής λόγω της τεράστιας στρέβλωσης της ηλικίας και του χαμηλού αριθμού περιπτώσεων σίγουρα δεν είναι σωστή κατά τη γνώμη μου.

Οι διαταραχές ύπνου, η κατάθλιψη, το άγχος και άλλες ψυχικές διαταραχές για τις οποίες έχει μετρηθεί αυξημένος κίνδυνος μετά από ένεση mRNA, από την άλλη πλευρά, είναι σε μεγάλο βαθμό ανεξάρτητες από την ηλικία. Ως εκ τούτου, αυτό το αποτέλεσμα (επίσης λόγω του σημαντικά μεγαλύτερου αριθμού περιπτώσεων σύγκρισης, αλλά πάντα υπό την προϋπόθεση της στρέβλωσης της ηλικίας) θα μπορούσε μάλλον να δείχνει προς τη σωστή κατεύθυνση. Ειδικά επειδή η ένεση mRNA ακίδας έχει αποδειχθεί ότι προκαλεί νευροφλεγμονή. [5] Η νευροφλεγμονή συνδέεται πάντα με υψηλότερο κίνδυνο ανάπτυξης κατάθλιψης[6], διαταραχών ύπνου[7] ή συμπτωμάτων άγχους[8].

Συμπέρασμα: Η γενετική τροποποίηση των ανθρώπων με τη χρήση mRNA ακίδας οδηγεί σε σοβαρές νευροψυχιατρικές διαταραχές και ασθένειες που είναι πολύ πιθανό να αναχθούν σε νευροφλεγμονή. Δείτε επίσης τις παρατηρήσεις μου στα άρθρα "Essential Lithium" και "Lithium against Spikeopathy".

Αναφορές

[1] Kim HJ et al: Psychiatric adverse events following COVID-19 vaccination: a population-based cohort study in Seoul, South Korea. Mol Psychiatry 29, 3635–3643 (2024). https://doi.org/10.1038/s41380-024-02627-0

[2] Roh JH et al: A potential association between COVID-19 vaccination and development of Alzheimer’s disease. QJM. 2024 Oct 1;117(10):709-716. doi: 10.1093/qjmed/hcae103. PMID: 38806183.

[3] Lazareva M et al: New-onset psychosis following COVID-19 vaccination: a systematic review. Front Psychiatry. 2024 Apr 12;15:1360338. doi: 10.3389/fpsyt.2024.1360338. PMID: 38680784; PMCID: PMC11046000.

[4] Ortiz-Orendain J et al: Antecedents to first episode psychosis and mania: Comparing the initial prodromes of schizophrenia and bipolar disorder in a retrospective population cohort. J Affect Disord. 2023 Nov 1;340:25-32. doi: 10.1016/j.jad.2023.07.106. Epub 2023 Jul 27. PMID: 37506772; PMCID: PMC10883376.

[5] Frank MG et al: SARS-CoV-2 spike S1 subunit induces neuroinflammatory, microglial and behavioral sickness responses: Evidence of PAMP-like properties. Brain Behav Immun. 2022 Feb;100:267-277. doi: 10.1016/j.bbi.2021.12.007. Epub 2021 Dec 13. PMID: 34915155; PMCID: PMC8667429.

[6] Troubat R et al: Neuroinflammation and depression: A review. Eur J Neurosci. 2021 Jan;53(1):151-171. doi: 10.1111/ejn.14720. Epub 2020 Mar 20. PMID: 32150310.

[7] Zielinski MR, Gibbons AJ. Neuroinflammation, Sleep, and Circadian Rhythms. Front Cell Infect Microbiol. 2022 Mar 22;12:853096. doi: 10.3389/fcimb.2022.853096. PMID: 35392608; PMCID: PMC8981587.

[8] Rossi S et al: Neuroinflammation drives anxiety and depression in relapsing-remitting multiple sclerosis. Neurology. 2017 Sep 26;89(13):1338-1347. doi: 10.1212/WNL.0000000000004411. Epub 2017 Aug 25. PMID: 28842450.

Εικόνα: Ουγγρικό Εθνικό Ψηφιακό Αρχείο και Ινστιτούτο Κινηματογράφου, CC BY-SA 3.0, μέσω Wikimedia Commons

ΠΗΓΗ: Gentechnische Veränderung der Psyche

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΜΑΡΙΓΩ ΖΑΡΑΦΟΠΟΥΛΑ