Όχι δεν πρόκειται για σάτιρα – ψυχοθεραπεύτρια συμβουλεύει:
«Προσπαθήστε να πάτε στη δουλειά παρ' όλα αυτά»😏😉
Υπάρχει ένα ρητό που λέγεται ότι είναι μια παλιά κινεζική κατάρα: «Είθε να ζήσετε σε ενδιαφέροντες καιρούς!» Συναρπαστικό, έτσι δεν είναι; Δυστυχώς, όπως συμβαίνει συχνά, είναι ένας μύθος.
Δεν υπάρχει τέτοιο ρητό στην Κίνα. Αλλά αυτό που πραγματικά υπάρχει είναι ένα ρητό που ακούγεται πολύ πιο ειλικρινές: «Καλύτερα ένας σκύλος σε ειρηνικούς καιρούς παρά ένας άνθρωπος σε χαοτικούς». Αυτό είναι πιο ακριβές. Αυτή η μικρή σοφία δεν λέει τίποτα περισσότερο από το ότι πραγματικά δεν πρέπει να είστε πολύ περήφανοι για το χάος του κόσμου - μερικές φορές μπορεί να είναι μια τιμωρία το ότι βρίσκεστε μέσα του.
Ως δημοσιογράφος, θα πρέπει πραγματικά να είστε ευγνώμονες όταν οι καιροί είναι ενδιαφέροντες, όταν είναι ταραχώδεις, μερικές φορές ακόμη και χαοτικοί. Σε «βαρετούς» καιρούς, δεν θα υπήρχε σχεδόν τίποτα να αναφέρουμε, τίποτα που πραγματικά μας ταρακουνά ή μαε συγκλονίζει. Αλλά αν είμαι ειλικρινής: Υπάρχουν στιγμές που θα προτιμούσα σχεδόν αυτή την παροιμιώδη πλήξη.
Μερικές φορές το χάος ξεχειλίζει τόσο βίαια που ακόμη και οι πιο σκληροί δημοσιογράφοι παραπαίουν. Και όμως δεν έχουμε άλλη επιλογή – πρέπει να κάνουμε ρεπορτάζ. Και όλο και πιο συχνά μπαίνουμε σε καταστάσεις όπου κι εμείς δεν ξέρουμε. Και παίρνουμε λάθος αποφάσεις. Τουλάχιστον εγώ το κάνω.
Χθες το βράδυ βρήκα ένα απόσπασμα από ένα άρθρο στο Der Spiegel που ο συνάδελφός μου Henning Rosenbusch βρήκε ξανά στο ArgoNerd (τέτοιες αναφορές είναι σημαντικές σήμερα, ακόμα κι αν προσωπικά θεωρώ ότι διαταράσσουν τη ροή της ανάγνωσης – αλλά δεν θέλω να προσβάλω κανέναν συνάδελφο). Ο τίτλος του κειμένου: «Ψυχοθεραπεύτρια προς ανήσυχους πελάτες: Τι μπορώ να κάνω αν αισθάνομαι φόβο λόγω της εκλογής Ντόναλντ Τραμπ; Η εκλογική νίκη του Ντόναλντ Τραμπ απογοητεύει πολλούς ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας. Η συμπεριφορική θεραπεύτρια Maren Vogel αναφέρει σχετικά με το σοκ των πελατών της - και λέει τι βοηθάει.
Όχι, δεν πρόκειται για σάτιρα.
Αυτό είναι στην πραγματικότητα αυτό που λέει εκεί.
Το κείμενο περιέχει προτάσεις όπως αυτές:
Spiegel: Τι αντίκτυπο έχουν όλα αυτά στους ανθρώπους στη Γερμανία;
Vogel: Για πολλούς, ήταν σαν σοκ. Παραλύει. Πολλοί άνθρωποι δυσκολεύονται να συγκεντρωθούν ή ακόμα και απλά να πάνε στη δουλειά. (😂σ.σ. το ενδεχόμενο απλά να θέλουν να την κοπανήσουν από τη δουλειά και να σας δουλεύουν, κυρία Vogel, δεν σας περνάει από το μυαλό;) Πολλοί ξαφνικά βρίσκουν τη ζωή τους εντελώς κοινότυπη».
Χθες το βράδυ έκανα την ακόλουθη ανάρτηση στα κοινωνικά δίκτυα:
Το Der Spiegel ξεπερνά κάθε σάτιρα της πραγματικής ζωής – μία ψυχοθεραπεύτρια δίνει συμβουλές για τα «θύματα του Τραμπ» στην Γερμανία. Κανένας κωμικός δεν μπορεί να το ξεπεράσει αυτό! ;-)))
«Ακόμα κι αν νοιώθω ότι το πρωί δεν μπορώ να πάω στη δουλειά λόγω της εκλογής Τραμπ – τότε μπορεί να βοηθήσει το να πάω στη δουλειά παρ' όλα αυτά, επειδή το να συναντάς ανθρώπους είναι καλό».😅
Τι μπορώ να κάνω αν φοβηθώ όταν ανοίξω το Spiegel Online και δω τέτοια ρεπορτάζ για τον Τραμπ;»😏 (προτείνουμε: τη διακοπή της αναπαραγωγής με την ελπίδα να εξαλειφθεί η βλακεία, ΟΔΥΣΣΕΙΑ: ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ, ΤΙ ΑΛΛΟ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ;;; - Οι γυναίκες στις ΗΠΑ θέλουν να ΤΙΜΩΡΗΣΟΥΝ τους ΑΝΔΡΕΣ ΨΗΦΟΦΟΡΟΥΣ του ΤΡΑΜΠ με ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΑΠΟΧΗ! )
Σήμερα πρέπει να πω ότι υποτίμησα το θέμα.
Το πράγμα είναι πολύ σημαντικό, πολύ τρομακτικό, για να μην το αναφέρω εδώ στον ιστότοπο.
Έριξα μια ματιά στον καθρέφτη πίσω από το paywall και έβγαλα μια δοκιμαστική συνδρομή. Αυτό που διάβασα εκεί με συγκλόνισε απολύτως.
"Τι καταθλίβει ιδιαίτερα τους ανθρώπους;" ρωτά ο δημοσιογράφος Malte Göbel, ο οποίος εργαζόταν για το "taz" και το "Freitag" - έτσι έχει μια ισχυρή αριστερή σταθερή μυρωδιά.
Η απάντηση της Vogel: «Δεν μπορώ να μπω σε πολλές λεπτομέρειες γιατί δεν θέλω να παραβιάσω την ιδιωτικότητα των πελατών μου. Αλλά γενικά, μπορώ να πω ότι υπάρχει πολύς φόβος: για το μέλλον, για τον πόλεμο, για το τι συμβαίνει τώρα με την παγκόσμια πολιτική, ο κόσμος θα εξακολουθεί να είναι ο ίδιος; Επίσης μια αμηχανία: Πώς μπορούν οι Αμερικανοί να το κάνουν αυτό, να ψηφίσουν ξανά αυτόν τον κακό άνθρωπο; 😸 Αυτό οδηγεί σε ανησυχία και απογοήτευση, αλλά και σε θυμό».
Το Der Spiegel ρωτά: «Πώς εξηγείτε αυτή την αντίδραση;»
Η Vogel απάντησε: «Πολλά από αυτά είναι απλά ένα γεγονός. Και νομίζω ότι είναι πολύ προφανές ότι οι άνθρωποι ανησυχούν».
Γεγονός; Ποιο είναι το γεγονός εδώ; Εκτός από την αντίσταση των δημοσιογράφων και πάρα πολλών στο πολιτικό-μιντιακό σύμπλεγμα.
Συγγνώμη, πως είπατε; Λόγω του Τραμπ, οι άνθρωποι δεν μπορούν πλέον να πάνε στη δουλειά;
Ίσως υπάρχουν τέτοιες περιπτώσεις, δεν μπορώ να το αποκλείσω. Αλλά τότε θα ήταν μια ευκαιρία για έναν ψυχοθεραπευτή να ρωτήσει: Πώς τέθηκαν οι άνθρωποι σε μια τέτοια κατάσταση φόβου, ακόμη και σε μια τέτοια ψύχωση, από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης;
Αλλά το να περιμένουμε έναν τέτοιο προβληματισμό ή ακόμα και αυτοκριτική θα ήταν πιθανώς αφελές.
Θα μπορούσα να διαβάσω ολόκληρη τη συνέντευξη και πιστέψτε με: Ακριβώς όπως εγώ, έτσι κι εσείς δεν θα μπορούσατε να σταματήσετε να εκπλήσσεστε. Χαίρομαι που κανείς δεν με παρακολουθούσε να διαβάζω, γιατί σίγουρα το στόμα μου έπεσε και τα μάτια μου ήταν ορθάνοιχτα.
Ο Malte Göbel, για παράδειγμα, ρωτά: "Τι συμβουλή μπορείτε να δώσετε σε ανθρώπους που περνούν κάτι παρόμοιο;"
Η Vogel απαντά: «Είναι μικρή η διαφορά. Κάποιοι θα συμβούλευαν να μην καταναλώνετε ειδήσεις ή κοινωνικά μέσα πια, αλλά νομίζω ότι αυτό είναι λάθος. Φυσικά, πρέπει να είστε προσεκτικοί για να μην χαθείτε σε καταστροφικές σκέψεις. Αλλά νομίζω ότι είναι σημαντικό να μην μπείτε σε κατάσταση άρνησης και να επιτρέψετε να σας επηρεάσει».😅
Göbel: "Θα μπορούσε επίσης να βοηθήσει να ηρεμήσει κανείς με το γεγονός ότι μπορεί να μην είναι τόσο άσχημα τελικά;"
Vogel: «Δεν θα το έλεγα αυτό σε καμμία😵 περίπτωση. Είναι σημαντικό να επικυρώσουμε και να αναγνωρίσουμε τις ανησυχίες. Και δεν είμαι σίγουρη αν είναι αλήθεια ότι πραγματικά δεν θα είναι τόσο κακό».
Göbel: "Τι άλλο μπορεί να γίνει για να αντιμετωπιστεί η κατάσταση;"
Vogel: «Είναι φυσικά σημαντικό να επικεντρωθούμε στο εδώ και τώρα. Δεν πρέπει να βάζετε τη ζωή σας εντελώς στην άκρη». Και μετά ακολουθεί η πρόταση που πήρα για τη θέση μου: «Ακόμα κι αν νομίζω ότι το πρωί δεν μπορώ να πάω στη δουλειά λόγω της εκλογής Τραμπ – τότε μπορεί να βοηθήσει να πάω στη δουλειά παρ' όλα αυτά, επειδή το να συναντώ ανθρώπους είναι καλό».
Γίνεται, όμως, ακόμη πιο χοντρό.
Göbel: «Τώρα η κυβέρνηση του φωτεινού σηματοδότη έχει επίσης καταρρεύσει. Τι αποτέλεσμα θα μπορούσε να έχει αυτό;»
Vogel: «Δεν μπορούμε να μιλήσουμε γενικά. Κάποιοι θα μπορούσαν να πουν, ότι τώρα όλα διαλύονται πραγματικά, όλα χειροτερεύουν».
Στη συνέχεια, η Vogel αναφέρει ότι κάποιοι θα μπορούσαν επίσης να δουν το τέλος του συνασπισμού ως το τέλος της «παραλυτικής στασιμότητας». Αλλά αυτό παραμένει μια απόλυτη εξαίρεση στη συνέντευξη, η οποία στην πραγματικότητα δεν είναι καθόλου. Γιατί αυτό που κάνει εδώ το «Spiegel» δεν είναι ρεπορτάζ, αλλά μια εξομολογητική ώρα στον κοκκινοπράσινο κόσμο. Ένας δημοσιογράφος και μία ψυχοθεραπεύτρια, και οι δύο τόσο βαθιά αγκυροβολημένοι στον δικό τους κοκκινοπράσινο κόσμο που έχουν εγκαταλείψει εδώ και καιρό το έδαφος της πραγματικότητας.
Εάν ένα εκλογικό αποτέλεσμα σε άλλη χώρα μπορεί δήθεν να διαταράξει τις ζωές των Γερμανών πολιτών σε τέτοιο βαθμό ώστε να «παραλύουν», τότε τίθεται το ερώτημα: Φοβούνται πραγματικά αυτοί οι άνθρωποι τον Τραμπ – ή μια πραγματικότητα την οποία δεν μπορούν πλέον να την αντέξουν;
Η συνέντευξη διαβάζεται σαν μια μελέτη περίπτωσης, όχι για τα θύματα του Τραμπ, αλλά για ένα περιβάλλον που έχει εδραιωθεί σε έναν αυτο-σκηνοθετημένο ρόλο θύματος.
Ένα περιβάλλον που δεν μπορεί να ανεχθεί άλλες απόψεις και αντιμετωπίζει κάθε παραβίαση της φούσκας του με ψυχολογικές συμβουλές, αντί να κάνει ένα βήμα πίσω και να αμφισβητήσει τη δική του υπερβολική αντίδραση.
Ναι, είναι γελοίο όταν το κοιτάς ως παρατηρητής. Αλλά ταυτόχρονα, είναι τρομακτικό. Εξάλλου, εάν ένα μέρος της κοινωνίας πέφτει σε κατάσταση σοκ κατά τη διάρκεια δημοκρατικών εκλογών στις ΗΠΑ, τι συμβαίνει όταν ξεσπάσουν πραγματικές κρίσεις;
Η μεγαλύτερη τραγωδία σε αυτό το θέατρο είναι ότι ένα ολόκληρο περιβάλλον δεν μπορεί να το αντέξει όταν η ζωή δεν πηγαίνει σύμφωνα με το σενάριό του. Παραμένει κανείς εγκλωβισμένος στον ρόλο του τραγικού ήρωα – χωρίς να συνειδητοποιεί ότι η πραγματική τραγωδία είναι η παντελής απουσία οποιασδήποτε αυτοκριτικής και οποιασδήποτε αμφισβήτησης των ίδιων των δογμάτων, πίσω από τα οποία αυτό το περιβάλλον έχει οχυρωθεί σαν σε ένα απόρθητο φρούριο του Μεσαίωνα – μακριά από κάθε πραγματικότητα.
Ο Τραμπ λειτουργεί σαν ατομική βόμβα στην οποία δεν μπορούν να αντέξουν ούτε τα παχύτερα τείχη της. Ο φόβος τους είναι ο φόβος ότι ο «πύργος» τους θα γκρεμιστεί και ξαφνικά θα βρεθούν αντιμέτωποι με μια πραγματικότητα που δεν ελέγχουν πλέον.
Μια πραγματικότητα που τους στερεί την κυριαρχία επί της κοινής γνώμης και το μονοπώλιο στο πνεύμα της εποχής.
Αυτή η ιδέα είναι ο πραγματικός εφιάλτης για αυτό το περιβάλλον - το τέλος μιας εποχής στην οποία θα μπορούσαν να καθορίσουν το ρυθμό.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΜΑΡΙΓΩ ΖΑΡΑΦΟΠΟΥΛΑ
ΣΧΕΤΙΚΑ:
Ψυχοθεραπεύτρια προς τους ανήσυχους (παλαβούς) πελάτες της:
Τι μπορώ να κάνω αν φοβάμαι εξαιτίας του Ντόναλντ Τραμπ;
Η εκλογική νίκη του Ντόναλντ Τραμπ απογοητεύει πολλούς ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας. Η συμπεριφορική θεραπεύτρια Maren Vogel αναφέρει τους έκπληκτους πελάτες - και λέει τι βοηθάει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ἐνημερώνουμε τοὺς ἀγαπητοὺς ἀναγνῶστες μας, ὅτι σχόλια, τὰ ὁποῖα ἐμπεριέχουν προσβλητικοὺς χαρακτηρισμούς, διαφημίζουν κόμματα ἢ εἶναι γραμμένα μὲ λατινικοὺς χαρακτῆρες (γκρήκλις), θὰ διαγράφωνται ἄνευ προειδοποιήσεως!