Το λιώσιμο των πάγων στον Αρκτικό Ωκεανό εξακολουθεί να επηρεάζει όχι μόνο τις θαλάσσιες μεταφορές αλλά και την παγκόσμια γεωπολιτική.
Καθώς λιώνουν οι πάγοι, λιώνει και η αγγλοσαξονική θαλάσσια κυριαρχία.
Στο πλαίσιο αυτό, μια νέα εξέλιξη που θα αποτελέσει ορόσημο για το παγκόσμιο θαλάσσιο εμπόριο πραγματοποιήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2024, στη διαδρομή της Βόρειας Θάλασσας (NSR) που ελέγχεται από τη Ρωσσία στον Αρκτικό Ωκεανό.
Global Research, 04 Νοεμβρίου 2024
Μια πρωτιά στη διαδρομή της Βόρειας Αρκτικής
Το πλοίο μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων κατηγορίας PANAMAX με σημαία Παναμά, μήκους 294 μέτρων με την ονομασία «Flying Fish 1» που μεταφέρει 5.000 εμπορευματοκιβώτια (TEU) έφτασε στη Σαγκάη της Κίνας στις 25 Σεπτεμβρίου 2024, λιγότερο από τρεις εβδομάδες μετά την αναχώρησή του από την Αγία Πετρούπολη της Ρωσσίας.
Κατά τη διάρκεια αυτού του ταξειδιού 8.000 μιλίων, το πλοίο διατήρησε μέση ταχύτητα 16 κόμβων και, το σημαντικότερο, δεν χρειαζόταν το ρωσικό παγοθραυστικό.
Οι δύο πιο κρίσιμες εξελίξεις για αυτό το ταξείδι, το οποίο πηγαίνει από τη Βαλτική στη Βόρεια Θάλασσα και διέρχεται από τις θάλασσες του Μπάρεντς, του Κάρα, του Λάπτεφ, της Ανατολικής Σιβηρίας, του Τσούκτσι και του Βερίγγειου, είναι αναμφίβολα η ανακοίνωση της Ρωσσίας ότι το NSR θα είναι ανοιχτό σε πλοία κατηγορίας πάγου όλο το χρόνο στα τέλη του 2022 και από το 2023, τα πλοία που δεν διαθέτουν κατηγορία πάγου θα λάβουν άδεια να περάσουν μεταξύ 1ης Ιουλίου και 15ης Νοεμβρίου. Το πλοίο Flying Fish 1 έλαβε αυτήν την άδεια στις 20 Μαΐου 2024.
Από Schiffswelt μέσω Vessel Finder
Το πρώτο πλοίο μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων που πέρασε από αυτά τα ύδατα στην ιστορία ήταν το πλοίο μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων 45.000 τόνων με το όνομα Venta Maersk, που ανήκει στον παγκόσμιο γίγαντα εμπορευματοκιβωτίων Maersk.
Το πλοίο φόρτωσε τα εμπορευματοκιβώτια από το Βλαδιβοστόκ στον Ειρηνικό και τα έφερε στην Αγία Πετρούπολη στη Βαλτική μέσα σε ένα μήνα στις 28 Σεπτεμβρίου 2018 μέσω της NSR.
NSR στις Μεταφορές Ενέργειας
Ενώ αυτά συνέβαιναν στον κόσμο των εμπορευματοκιβωτίων, το ρωσικό δεξαμενόπλοιο LNG κατηγορίας Arc7 Christophe de Margerie (Ice Class) (μεταφορέας υγροποιημένου φυσικού αερίου) αναχώρησε από το Jiangsu της Κίνας στις 27 Ιανουαρίου 2021 και ολοκλήρωσε το ταξείδι των 2400 μιλίων μέσω του NSR σε 11 ημέρες στις 8 Φεβρουαρίου 2021 στο λιμάνι Sabetta στην Αρκτική / Θάλασσα Kara της Ρωσσίας.
Το ίδιο πλοίο είχε χρησιμοποιήσει την ίδια διαδρομή τον Μάιο του 2020 προς την ανατολική κατεύθυνση υπό συνοδεία παγοθραυστικών.
Αυτό το πέρασμα, το οποίο έγινε τον Φεβρουάριο του 2020 σε χειμερινές συνθήκες, σε συνεχές σκοτάδι, χωρίς συνοδεία παγοθραυστικών ως επί το πλείστον, χρειάστηκε 36 ημέρες λιγότερο από το ταξίδι που έπρεπε να γίνει μέσω της διώρυγας του Σουέζ.
Με αυτό το ταξείδι, η Ρωσσία απέδειξε ότι το πέρασμα στην περιοχή μπορεί να πραγματοποιηθεί σε σχεδόν 10 μήνες από τους 12 μήνες.
Το πιο σημαντικό, η κατοχή από τη Ρωσσία των μεγαλύτερων και ισχυρότερων πυρηνικών παγοθραυστικών στον κόσμο ικανών να σπάσουν πάγο 4 μέτρων την αναγκάζει να δημιουργήσει μονοπώλιο στην περιοχή εντός της δικής της δικαιοδοσίας. Αυτοί οι τύποι πλοίων είναι ικανοί να σπάσουν πάγο αρκετά ευρύ ώστε να περάσουν υπερδεξαμενόπλοια 200.000 τόνων.
Συντομευμένες διαδρομές
Εάν το Flying Fish 1, το οποίο έφτασε στη Σαγκάη στις 25 Σεπτεμβρίου, είχε χρησιμοποιήσει τη διώρυγα του Σουέζ, θα είχε καλύψει 12.000 μίλια και το ταξίδι θα διαρκούσε δύο εβδομάδες περισσότερο.
Από την άλλη, πολλά πλοία που δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν το στενό Bab El Mandeb και τη διώρυγα του Σουέζ λόγω των επιθέσεων των Χούτι που προέκυψαν από τον πόλεμο Ισραήλ-Χαμάς κάνουν αυτό το ταξίδι κάνοντας κύκλους γύρω από το Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας από τον Νοέμβριο του 2023. Αυτό διαρκεί περίπου 16.000 μίλια.
Ως εκ τούτου, η NSR προσφέρει μια λύση που μειώνει το λειτουργικό κόστος για τους υπάρχοντες φορείς εκμετάλλευσης κατά το ήμισυ σε σύγκριση με τη διαδρομή Cape of Good Hope με τα 8.000 μίλια που εξοικονομεί.
Μετάβαση σε κανονικές γραμμές
Οι εποχιακές σταθερές γραμμές έχουν αρχίσει τώρα να καθιερώνονται μεταξύ Κίνας και Ρωσσίας. Το καλοκαίρι του 2023, το 170.000 τόνων Capesize bulk carrier Gingo και πολλά δεξαμενόπλοια αργού πετρελαίου Suezmax πέρασαν από αυτή τη διαδρομή.
Με 14 διαδοχικές αποστολές που πραγματοποιήθηκαν με δεξαμενόπλοια χωρίς πάγο, η Ρωσσία έστειλε 1,5 εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου στην Κίνα. Το πετρέλαιο είναι το στρατηγικό υλικό που η Κίνα θα χρειαστεί περισσότερο λόγω του κλεισίματος των στενών της Malacca σε περιόδους πολέμου.
Η Ρωσσία αποδεικνύει ότι θα στείλει το πετρέλαιο που θα χρειαστεί περισσότερο στην Κίνα μέσω της Αρκτικής με δεξαμενόπλοια, όχι μόνο μέσω αγωγών ή σιδηροδρομικών μεταφορών αλλού. Το 2023, 36 εκατομμύρια τόνοι φορτίου μεταφέρθηκαν στην NSR, η οποία λειτουργεί υπό την εποπτεία της ROSATOM.
Δολλάριο και ναυτική δύναμη
Η κατάσταση που προέκυψε στη NSR είναι ένας εφιάλτης για την αγγλοσαξονική θαλάσσια γεωπολιτική. Επειδή η NSR μετατρέπεται σε μόνιμη θαλάσσια διαδρομή μεταφοράς όπου τα αμερικανικά πολεμικά πλοία δεν μπορούν να ελέγξουν.
Οι ΗΠΑ διατήρησαν τη δύναμή τους σε δολλάρια με το ναυτικό τους. Σήμερα το ναυτικό της είναι ανεπαρκές στην περιοχή NSR. Επιπλέον, το ναυτικό της έχει αποδυναμωθεί πέρα από τη συρρίκνωση.
Ωστόσο, τι λέει ο ιδρυτής του οργάνου της CIA Stratfor, στρατηγικός αναλυτής George Friedman, στα βιβλία του «Τα επόμενα 100 χρόνια» και «Τα επόμενα 10 χρόνια», τα οποία έγραψε στη δεκαετία του 2010, όταν η αμερικανική ισχύς δεν αμφισβητήθηκε;
«Το θεμέλιο της αμερικανικής ισχύος είναι οι ωκεανοί. Η κυριαρχία στους ωκεανούς εμποδίζει άλλα κράτη να επιτεθούν στις ΗΠΑ, επιτρέπει στις ΗΠΑ να παρεμβαίνουν όταν είναι απαραίτητο και δίνει στις ΗΠΑ τον έλεγχο του διεθνούς εμπορίου.
Το παγκόσμιο εμπόριο εξαρτάται από τους ωκεανούς. Όποιος ελέγχει τους ωκεανούς, ελέγχει το παγκόσμιο εμπόριο... Οι ΗΠΑ ελέγχουν όλους τους ωκεανούς. Καμμία άλλη δύναμη στην ιστορία δεν μπόρεσε να το κάνει αυτό.
Αυτός ο έλεγχος δεν είναι μόνο το θεμέλιο της ασφάλειας των ΗΠΑ, αλλά και το θεμέλιο της δύναμής τους να διαμορφώσουν το διεθνές σύστημα. Εάν οι ΗΠΑ δεν εγκρίνουν, κανείς δεν μπορεί να πάει πουθενά στις θάλασσες. Στο τέλος της ημέρας, η διατήρηση του ελέγχου των ωκεανών του κόσμου είναι ο πιο σημαντικός γεωπολιτικός στόχος για τις ΗΠΑ».
Αυτή η κατάσταση έχει αλλάξει τώρα. Το δολλάριο ΗΠΑ και η ναυτική δύναμη δεν επαρκούν πλέον για την κυριαρχία της ηγεμονίας.
Το αργό πετρέλαιο που φτάνει από τη θάλασσα είναι απαραίτητο
Και οι δύο παγκόσμιοι πόλεμοι ξέσπασαν εξαιτίας της Γερμανίας, η οποία πήγε από την ήπειρο στη θάλασσα και αμφισβήτησε την ηγεμονική Αγγλία.
Αν προσθέσουμε την Ιαπωνία, η οποία ήθελε να επεκταθεί από το νησί στην ήπειρο στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ο αγώνας επικεντρώθηκε στον έλεγχο των θαλασσών και για τους δύο σε τελική ανάλυση. Ο Χίτλερ δεν μπορούσε να ελέγξει τις θάλασσες μόνο με υποβρύχια. Τα υποβρύχια του Χίτλερ δεν μπορούσαν να συμβαδίσουν με την ταχύτητα της ναυπηγικής βιομηχανίας των ΗΠΑ.
Η Ιαπωνία, ως νησιωτικό κράτος, εξαρτιόταν επίσης από το πετρέλαιο και χωρίς τον έλεγχο των θαλασσών, η συνέχιση του πετρελαίου δεν ήταν δυνατή. Εξαντλήθηκε όταν έχασε τον εμπορικό της στόλο.
Εν ολίγοις, τόσο η Γερμανία όσο και η Ιαπωνία δεν μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τη θάλασσα και έμειναν χωρίς πετρέλαιο και δεν μπορούσαν να πολεμήσουν.
Αν και υπάρχουν αγωγοί πετρελαίου σήμερα, είναι εύκολο να καταστραφούν αυτές οι γραμμές στον πόλεμο. Ακόμη και αν επισκευαστούν, δεν είναι εύκολο να αποφευχθούν επαναλαμβανόμενες επιθέσεις. Ως εκ τούτου, ο Friedman αντλεί τη δύναμη της ερμηνείας του από την ιστορία. Ωστόσο, αυτή η δύναμη αποδυναμώνεται σήμερα. Όταν τελείωσε ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος, υπήρχαν 6.000 πλοία, σήμερα υπάρχουν 297.
Το γεωγραφικό πλεονέκτημα της Ρωσσίας στην Αρκτική
Το 2019, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Mike Pompeo δήλωσε:
«Η Αρκτική δεν είναι πλέον μια περιοχή συνεργασίας, όλες οι χώρες της περιοχής πρέπει να είναι προετοιμασμένες για το γεγονός ότι έχει γίνει μια περιοχή ανταγωνισμού και ότι η Κίνα και η Ρωσσία είναι ουσιαστικά «απειλές για την ασφάλεια» στην περιοχή».
Το 2019, οι τακτικές γραμμές μεταφοράς δεν είχαν ακόμη δημιουργηθεί και η NSR δεν είχε ανοίξει στο παγκόσμιο εμπόριο. Σήμερα, η κατάσταση είναι πολύ διαφορετική.
Με το σχηματισμό τακτικών γραμμών στο μέτωπο της Αρκτικής και την τακτική διέλευση πλοίων μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων κατάλληλων για στρατιωτική συσσώρευση, έχει ξεκινήσει μια μόνιμη κρίση για το αγγλοσαξωνικό μέτωπο, αλλά η Ρωσσία έχει το πλεονέκτημα σε αυτή την κρίση.
Επειδή μόνο το 12% του Αρκτικού Ωκεανού βρίσκεται σε κατάσταση ανοικτής θάλασσας. Από το υπόλοιπο 88%, το 65% (24.000 χιλιόμετρα ακτής) βρίσκεται υπό τον πλήρη έλεγχο της Ρωσσίας.
Το 67% του ρωσικού ναυτικού ανήκει στον Βόρειο Στόλο, καθώς οι σημαντικότερες ακτές που ανοίγουν στους ωκεανούς, ειδικά τα πυρηνικά υποβρύχια, βρίσκονται στη Βόρεια Θάλασσα. Η κύρια βάση του Βόρειου Ναυτικού βρίσκεται επίσης σε αυτήν την περιοχή.
Ωστόσο, ο μεγαλύτερος εφιάλτης για τις ΗΠΑ είναι ότι η Ρωσσία διαθέτει 11 παγοθραυστικά / ρυμουλκά μεγάλης χωρητικότητας στην περιοχή, 8 από τα οποία έχουν πυρηνική πρόωση. Αυτή η υπεροχή δίνει στους Ρώσσους ένα σαφές πλεονέκτημα έναντι των ΗΠΑ, οι οποίες διαθέτουν 2 συμβατικά παγοθραυστικά.
Κατασκευή υποδομών της Ρωσσίας
Σε ένα οικονομικό φόρουμ στις αρχές του 2024, ο Ρώσσος πρόεδρος Πούτιν δήλωσε ότι «το κέντρο της οικονομικής ανάπτυξης στη Ρωσσία αλλάζει, η Ρωσσία θα επεκταθεί με την Αρκτική».
Πράγματι, η περιοχή περιέχει το 30% των παγκόσμιων αποθεμάτων φυσικού αερίου και το 13% του πετρελαίου.
Η Ρωσσία ίδρυσε για πρώτη φορά την Αρκτική Διοίκηση στην περιοχή, η οποία μπορεί να θεωρηθεί η μπροστινή αυλή της. Δημιούργησε μια αλυσίδα σύγχρονων βάσεων που εκτείνονταν από το βόρειο τμήμα της χερσονήσου Κόλα μέχρι τη γη του Φραγκίσκου Ιωσήφ και το νησί Βράνγκελ στα ανατολικά.
Η Ρωσσία έχτισε ένα μεγάλο αεροδρόμιο με διάδρομο μήκους 4 χιλιομέτρων στην περιοχή της Αρκτικής. Αναπτύχθηκαν αεροπορικές βάσεις, εκσυγχρονίστηκαν ραντάρ έγκαιρης προειδοποίησης και συστήματα ακρόασης και αυξήθηκε ο αριθμός των αεροσκαφών. Επιπλέον, δημιουργήθηκε μια δύναμη αντιμετώπισης έκτακτης ανάγκης 6.000 ατόμων στις περιοχές Murmansk και Yamal.
Η Κίνα είναι γεωπολιτικός παράγοντας στην Αρκτική
Η Κίνα αυτοπροσδιορίζεται ως κράτος της Εγγύς Αρκτικής. Δεν έχει μόνο γεωπολιτικά συμφέροντα στην περιοχή. Έχει πολλές κοινές επενδύσεις με τη Ρωσσία, ειδικά στην ενέργεια και τα σπάνια μέταλλα.
Το 2015, η Κίνα αναγνώρισε τον Βερίγγειο Πορθμό, την πύλη του Ειρηνικού και του Ατλαντικού προς τον Αρκτικό Ωκεανό, ως περιοχή ανησυχίας για την ασφάλεια της Κίνας και δήλωσε ότι θα χρησιμοποιήσει βία εάν χρειαστεί για να προστατεύσει τα συμφέροντά της σε αυτό το στενό.
Στα μέσα Σεπτεμβρίου 2015, για πρώτη φορά στην ιστορία, πέντε κινεζικά πολεμικά πλοία άσκησαν το δικαίωμα της αβλαβούς διέλευσης στη Βερίγγειο Θάλασσα.
Εάν η Κίνα χρησιμοποιήσει τον Βερίγγειο Πορθμό και άλλες αρκτικές διαδρομές, μπορεί να απαλλαγεί σε μεγάλο βαθμό από την εξάρτησή της από το Στενό της Μαλάκκα και να εξοικονομήσει 60-100 δισεκατομμύρια δολλάρια ετησίως σε κόστος θαλάσσιων μεταφορών.
Η Κίνα αναπτύσσει επίσης ενεργειακή συνεργασία με τη Ρωσσία στον Αρκτικό Ωκεανό στο πλαίσιο των BRICS και του SCO. Η ρωσική Gazprom και οι κινεζικές εταιρείες CNPC συνεχίζουν τις γεωτρήσεις στον Αρκτικό Ωκεανό.
Ο κύριος στόχος της Κίνας είναι να συμπεριλάβει την περιοχή στην Πρωτοβουλία Belt and Road (BRI) με το όνομα Πολικός Δρόμος του Μεταξιού. Μετά τον πόλεμο Ρωσσίας-Ουκρανίας, η συνεργασία της Κίνας με τη Ρωσσία στην περιοχή της Αρκτικής αναπτύχθηκε ραγδαία. Για παράδειγμα, τον Ιούλιο του τρέχοντος έτους, ρωσικά και κινεζικά βομβαρδιστικά αεροσκάφη διεξήγαγαν κοινές επιχειρήσεις περιπολίας στα ανοικτά των ακτών της Αλάσκας.
Ομοίως, τον Οκτώβριο, πλοία της κινεζικής και ρωσικής ακτοφυλακής που διέρχονται από τον Βερίγγειο Πορθμό πραγματοποίησαν κοινές ασκήσεις και περιπολίες στα ύδατα της Αρκτικής για πρώτη φορά στην ιστορία.
Η αντίδραση του αγγλοσαξονικού μετώπου
Πρέπει να τονιστεί ότι η θαλάσσια ηγεμονία είναι πολύ διαταραγμένη από αυτές τις εξελίξεις. Τον Ιούλιο του 2024, οι ΗΠΑ επικαιροποίησαν τη στρατηγική τους για την Αρκτική.
Πριν από το νέο έγγραφο, το οποίο στοχεύει στην ανάπτυξη επιτήρησης, πληροφοριών και στρατιωτικής συνεργασίας προκειμένου να αντιμετωπίσει τη Ρωσσία και την Κίνα, κατά τη διάρκεια της εποχής Τραμπ, το Υπουργείο Ναυτικού των ΗΠΑ δημοσίευσε ένα έγγραφο στρατηγικής για την περιοχή με το όνομα Blue Arctic στις 5 Ιανουαρίου 2021.
Εκτός από τη Ρωσική Ομοσπονδία, η περιοχή της Αρκτικής έχει ακτές με τις ΗΠΑ, τον Καναδά, τη Νορβηγία και τη Δανία. Από την άλλη, υπάρχει ένα 8μελές Αρκτικό Συμβούλιο που ιδρύθηκε το 1996, όπου εκπροσωπούνται 3 βόρειες (σκανδιναβικές) χώρες (Σουηδία, Φινλανδία και Ισλανδία), το οποίο παρέχει ρύθμιση και συντονισμό στην περιοχή.
Το Συμβούλιο παραμένει αδρανές από τον Φεβρουάριο του 2022 λόγω του πολέμου Ρωσσίας-Ουκρανίας. Από την άλλη, 7 από τις 8 χώρες είναι μέλη του ΝΑΤΟ. Ωστόσο, αυτή η κατάσταση δεν δίνει στο ΝΑΤΟ ένα περιστασιακό πλεονέκτημα.
Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους συνεχίζουν να πληρώνουν το τίμημα της ταχείας συρρίκνωσης στη θάλασσα και στην περιοχή μετά τον Ψυχρό Πόλεμο. Υστερούν τόσο στον αριθμό των παγοθραυστικών όσο και στον αριθμό των στρατευμάτων που είναι έτοιμα για πόλεμο σε χειμερινές συνθήκες.
Επιπλέον, η Ρωσσία έχει πλεονεκτήματα στον τομέα του υποβρυχίου πολέμου και των υπερηχητικών πυραύλων κατά πλοίων.
Ωστόσο, παρά την περιορισμένη ναυτική τους δύναμη, οι ΗΠΑ αμφισβητούν τη γεωγραφική υπεροχή της Ρωσσίας σε αυτές τις κρίσιμες πλωτές οδούς μέσω των συμμάχων τους. Ως η μόνη χώρα του ΝΑΤΟ με μόνιμο στρατιωτικό αρχηγείο βόρεια του Αρκτικού Κύκλου (66°33'Β γεωγραφικό πλάτος), η Νορβηγία δίνει την πιο σημαντική προτεραιότητα ασφάλειας και άμυνας στην προστασία των συμφερόντων των ΗΠΑ στην περιοχή λόγω της πρόσφατα αναπτυσσόμενης γεωπολιτικής της Αρκτικής.
Το ΝΑΤΟ χρησιμοποιεί επίσης την κατάσταση της Νορβηγίας ως πολιορκητικό κριό εναντίον της Ρωσσίας, προβάλλοντάς την για τα συμφέροντα των ΗΠΑ στην περιοχή αυτή.
Η Νορβηγία, μία από τις πιο ήρεμες, πλουσιότερες και πιο ευημερούσες χώρες στον κόσμο, έχει πλέον ενταχθεί στην ομάδα των επικίνδυνων χωρών που πρέπει να διατηρούν υψηλή στρατιωτική επαγρύπνηση και ετοιμότητα ανά πάσα στιγμή.
Σε αυτό το πλαίσιο, ορισμένοι Αμερικανοί στρατηγοί έχουν επιστήσει την προσοχή στην περιοχή μεταξύ Αγγλίας, Γροιλανδίας και Ισλανδίας, η οποία ονομάζεται GIUK Gap όπου τα ρωσικά υποβρύχια πρέπει να περάσουν για να φτάσουν στον Ατλαντικό Ωκεανό. Οι ΗΠΑ έχουν εγκαταστήσει το (υποβρύχιο) σύστημα SOSUS κατά τη διάρκεια του ψυχρού πολέμου για την παρακολούθηση των κινήσεων των σοβιετικών υποβρυχίων.
Σήμερα το GIUK Gap είναι πιο σημαντικό από αυτό της εποχής του Ψυχρού Πολέμου. Σε αυτό το πλαίσιο, η βάση πυρηνικών υποβρυχίων στο Faslane / Σκωτία είναι το πολυτιμότερο περιουσιακό στοιχείο του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ σε καιρό ένοπλης σύγκρουσης με τη Ρωσσία. Οι γρήγορες προσχωρήσεις της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ πρέπει να εξεταστούν και υπό το πρίσμα της Αρκτικής.
Λέγεται επίσης ότι ο Βερίγγειος Πορθμός έχει αναδειχθεί ως νέος αντίπαλος στην κρίσιμη διασταύρωση όπου περνούν τα ρωσικά πυρηνικά και ντιζελοηλεκτρικά υποβρύχια. Στην περιοχή αυτή, απαιτείται η αναβίωση της αμερικανικής αλυσίδας βάσεων στην Αλάσκα και τα νησιά Aleuatian. Εκτός από αυτές τις εξελίξεις, το κοινό αρχηγείο του ΝΑΤΟ JFC Norfolk έχει επίσης αναλάβει την ευθύνη για την περιοχή της Νορβηγικής Αρκτικής.
Το Σκανδιναβικό Συμβούλιο και ο Ζελένσκι
Το Βόρειο (Σκανδιναβικό) Συμβούλιο, που ιδρύθηκε το 1952 από τη Δανία, την Ισλανδία, τη Νορβηγία και τη Σουηδία, παρεμβαίνει επίσης στις πολιτικές της Αρκτικής σε θέματα περιβάλλοντος και ναυτικού δικαίου.
Στην τετραήμερη συνάντηση με θέμα «Ειρήνη και ασφάλεια στην Αρκτική» που ξεκίνησε στις 27 Οκτωβρίου 2024, το Συμβούλιο έδωσε προτεραιότητα στις ανησυχίες για την ασφάλεια και στις αντιληπτές «απειλές» από τη Ρωσσία και την Κίνα, ενώ κινήθηκε επίσης στη γεωπολιτική αρένα προσκαλώντας τον Ζελένσκι στη συνάντηση.
Μαθήματα για την Τουρκία
Αναμφίβολα, μία από τις σημαντικότερες εξελίξεις του 21ου αιώνα είναι το άνοιγμα της θαλάσσιας οδού της Αρκτικής, ενώ η αμερικανική ηγεμονία μειώνεται. Πόσο δραστήρια είναι η Τουρκία σε αυτή την περιοχή;
Παρ' όλο που τα ναυπηγεία μας παρακολουθούν τις εξελίξεις στην περιοχή της Αρκτικής και αναλαμβάνουν κάποιες πρωτοβουλίες, ο Εμπορικός Στόλος μας δεν δραστηριοποιείται σε αυτόν τον τομέα.
Σε αυτή τη συγκυρία, όπου η θαλάσσια κυριαρχία του αγγλοσαξονικού κόσμου πλησιάζει στο τέλος της, ή τουλάχιστον αναδύεται ένα ισχυρό αντίβαρο Ασίας/Παγκόσμιου Νότου, θα πρέπει να αξιολογηθούν νέοι τομείς ευκαιριών. Τουλάχιστον, ο εμπορικός στόλος πρέπει να διαμορφώσει την πολιτική για την Αρκτική, όπως κάνουν ορισμένα από τα επιχειρηματικά ναυπηγεία μας.
Επειδή αυτός ο δρόμος θα είναι μια περιοχή όπου πολλοί φορείς εκμετάλλευσης θα προσπαθήσουν να πάρουν μια θέση.
Ενώ οι σχέσεις Τουρκίας-Ρωσσίας αναπτύσσονται σε πολλούς τομείς παρά την ένταξή μας στο ΝΑΤΟ και τις πιέσεις του πολέμου στην Ουκρανία, οι ευκαιρίες που προκύπτουν στην Αρκτική Διαδρομή δεν πρέπει να παραβλεφθούν.
Λόγω των ΗΠΑ και της Ε.Ε., οι οποίες δεν επιτρέπουν στην Άγκυρα να εξερευνήσει και να εξορύξει φυσικό αέριο και πετρέλαιο στη Μεσόγειο, η Άγκυρα έστειλε ένα σεισμικό ερευνητικό πλοίο και φρεγάτες στη Σομαλία, η οποία βρίσκεται 4600 μίλια μακριά υπό την πίεση των ΗΠΑ / Ε.Ε..
Από την άλλη NSR, βρίσκεται 3000 χιλιόμετρα βόρεια και παρέχει νέες ευκαιρίες συνεργασίας με τη Ρωσσία. Υπενθυμίζοντας ότι η ROSATOM, η οποία κατασκεύασε έναν πυρηνικό αντιδραστήρα στη Mersin Akkuyu, είναι επίσης η Αρχή Λειτουργίας της NSR, είναι σημαντικό να ξεκινήσουν διμερείς συμφωνίες και εταιρικές σχέσεις επενδύσεων σε υποδομές με τη Ρωσσία στη διαδρομή μεταφοράς NSR για να προετοιμαστούν για τα υπόλοιπα τέταρτα του 21ου αιώνα.
Οι πλοιοκτήτες μας θα πρέπει επίσης να αξιολογήσουν αυτή την αυξανόμενη ευκαιρία και να δείξουν τη σημαία τους, αν και αργά, σε αυτή τη γραμμή έχοντας πλοία κατηγορίας πάγου.
*
Κάντε κλικ στο κουμπί κοινής χρήσης παρακάτω για να στείλετε μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου/προώθησης αυτό το άρθρο στους φίλους και τους συναδέλφους σας. Ακολουθήστε μας στο Instagram και το Twitter και εγγραφείτε στο κανάλι μας στο Telegram. Μη διστάσετε να αναδημοσιεύσετε και να μοιραστείτε ευρέως άρθρα της Global Research.
-
Ναύαρχος ε.α. Cem Gürdeniz, συγγραφέας, γεωπολιτικός εμπειρογνώμονας, θεωρητικός και δημιουργός του τουρκικού δόγματος Bluehomeland (Mavi Vatan). Υπηρέτησε ως Αρχηγός του Τμήματος Στρατηγικής και στη συνέχεια ως επικεφαλής της Διεύθυνσης Σχεδίων και Πολιτικής στο Αρχηγείο Τουρκικών Ναυτικών Δυνάμεων. Ως μάχιμος υπηρέτησε ως διοικητής της Ομάδας Αμφίβιων Πλοίων και του Στόλου Ναρκών μεταξύ 2007 και 2009. Συνταξιοδοτήθηκε το 2012. Ίδρυσε το Hamit Naci Blue Homeland Foundation το 2021. Έχει δημοσιεύσει πολυάριθμα βιβλία σχετικά με τη γεωπολιτική, τη ναυτιλιακή στρατηγική, τη ναυτική ιστορία και τον ναυτικό πολιτισμό. Είναι επίσης επίτιμο μέλος του ATASAM.
Είναι τακτικός συνεργάτης της Global Research.
Η προτεινόμενη εικόνα είναι από Rosatom μέσω High North News
Η αρχική πηγή αυτού του άρθρου είναι η Global Research
Πνευματικά δικαιώματα © Ret Admiral Cem Gürdeniz, Global Research, 2024
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΜΑΡΙΓΩ ΖΑΡΑΦΟΠΟΥΛΑ
Πραγματικά, πολύ ενδιαφέρον άρθρο, που όμως ελάχιστοι θα αντιληφθούν και θα ενδιαφερθούν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τα ανοίγματα των τούρκων στην Αφρική έχετε ήδη αναφερθεί. Δε γνώριζα ότι έχουν βλέψεις να μπουν στο εμπορικό παιχνίδι και στον Αρκτικό Ωκεανό (!!...)
Όσο εμείς κοιμόμαστε και επιτρέπουμε σε μειοδότες ολοένα να μας συρρικνώνουν και να μας ντροπιάζουν, οι τούρκοι, από την άλλη, φροντίζουν ανύστακτα να εξαπλωθούν και μπράβο τους.
Όσο και να μη τους γουστάρουμε -αν και τα πιο σπουδαία μαθήματα τα παίρνεις παρατηρώντας τον εχθρό σου- ξέρουν να προωθούν τα (ως επί το πλείστον άδικα και ακόμα) συμφέροντα της κ@λοπατρίδας τους.
Αυτό με την παπαριά "η Γερμανία ξεκίνησε και τους 2 παγκοσμίους πολέμους" ψάξτε το και θα δείτε οτι είναι ακριβώς το αντίθετο. Επίσης κοιτάξτε λίγο και το ζήτημα της ακρατης ρωσοφιλίας. Εχετε ελπίδες απο κάποιους που ανδρώθηκαν και υπηρέτησαν πιστά τον σιωνιστικό κομμουνισμό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜιλάνε όλοι, μιλάνε καί οί κ@@οι.
ΑπάντησηΔιαγραφή🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣🤣
Διαγραφή