Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2024

Η εδραίωση της εξουσίας της Ursula von der Leyen και η ώθηση για μία ενιαία παγκόσμια κυβέρνηση




Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει εξελιχθεί σε μια ομοσπονδιακή δομή που δίνει προτεραιότητα στην κεντρική εξουσία έναντι της εθνικής κυριαρχίας, θέτοντας ένα πιθανό μοντέλλο για την παγκόσμια διακυβέρνηση.

Οι πολίτες πρέπει να αντισταθούν στη διάβρωση της εθνικής αυτοδιάθεσης.


19 ΟκτωβρΙου 2024



Ας υποθέσουμε ότι θέλετε να ρίξετε μια ματιά στο πολιτικό μέλλον που το κίνημα της παγκοσμιοποίησης επιδιώκει να επιβάλει στον δυτικό κόσμο. Στην περίπτωση αυτή, θα πρέπει να δώσετε προσοχή στις τρέχουσες εξελίξεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ιδίως στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο – το διορισμένο όργανο που διαχειρίζεται διοικητικά την Ε.Ε..


Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μια συμμαχία μεταξύ ανεξάρτητων εθνών-κρατών της Βεστφαλίας που έχουν ενωθεί για να σχηματίσουν μια εμπορική εταιρική σχέση που μοιράζεται ένα κοινό νόμισμα. Αυτή ήταν σίγουρα η αρχική αιτιολόγηση (ή μάρκετινγκ) αυτής της πολιτικής δομής. Αλλά όχι η σημερινή πραγματικότητα.

Το γεγονός είναι ότι η οργανωτική, διοικητική και πολιτική δομή της Ε.Ε. έχει εξελιχθεί για να αποφέρει μια προνομιούχα πολιτική κάστα – με έδρα τις Βρυξέλλες του Βελγίου – η οποία ασκεί μονομερή πολιτική και οικονομική εξουσία στα πρώην αυτόνομα έθνη-μέλη.

Φυσικά, αυτή η διαδικασία αναπτύχθηκε υπό την προσεκτική καθοδήγηση και την άγρυπνη κρυφή επιρροή των Ηνωμένων Πολιτειών και του ΝΑΤΟ. Όπως είναι δομημένη σήμερα, η Δυτική Ευρώπη υπό την Ε.Ε. μοιάζει περισσότερο με την ομοσπονδιακή δομή των Ηνωμένων Πολιτειών, αλλά με ασθενέστερο κεντρικό σύνταγμα και σώμα δικαίου (που συνήθως αγνοείται) και λιγώτερη αυτονομία για κάθε κράτος μέλος. Ναι, υπάρχει η εκλογή των βουλευτών του Κοινοβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης από τους πολίτες κάθε κράτους, αλλά αυτοί οι βουλευτές έχουν ελάχιστη ή καθόλου πραγματική εξουσία.

Η εξουσία συγκεντρώνεται εξ ολοκλήρου στην κεντρική αρχή του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και στην πρόεδρό του, Ursula von der Leyen, οι οποίοι διορίζονται αντί να εκλέγονται

Και, όπως καλύφθηκε πρόσφατα τόσο από το Politico όσο και από το Unherd, αν και τα κεντροδεξιά λαϊκιστικά κινήματα της Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένης της Γαλλίας, της Ιταλίας, της Γερμανίας και άλλων χωρών έχουν σημειώσει μεγάλα κέρδη στις πρόσφατες κοινοβουλευτικές εκλογές της Ε.Ε., η αυξανόμενη δύναμή τους δεν ήταν αρκετή για να διαταράξει τον επαναδιορισμό της Ursula Von der Leyen ως προέδρου της Ε.Ε..

Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι, μετά τον επαναδιορισμό της, η von der Leyen κινήθηκε γρήγορα για να εδραιώσει την εξουσία ελέγχοντας τους διορισμούς στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, το οποίο είναι η δομή που πραγματικά κάνει την πολιτική της Ε.Ε. και έχει την εξουσία να παρακάμπτει οποιεσδήποτε τοπικές αποφάσεις από τα πρώην κυρίαρχα νομοθετικά σώματα των κρατών μελών, προς έκπληξη σχεδόν κανείς δεν δίνει προσοχή σε αυτό που συμβαίνει στην Ε.Ε..

Βασικές αναφορές για περαιτέρω ανάγνωση περιλαμβάνουν τα ακόλουθα:

Politico: «Από βασίλισσα σε αυτοκράτειρα: Μέσα στην αρπαγή της εξουσίας από την Ursula von der Leyen».

Μετά την αποκάλυψη της νέας της ομάδας, η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής έχει μεγαλύτερη επιρροή από ποτέ.

Όταν η Ursula von der Leyen παρουσίασε την ομάδα της για την επόμενη Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ταυτόχρονα φίμωσε τους αμφισβητίες σχετικά με το ποιος ήταν πραγματικά υπεύθυνος στις Βρυξέλλες.

Καθώς αποκάλυψε τους 26 Επιτρόπους και τους ρόλους τους στο κοινό, ένα σημείο ήταν αμέσως σαφές: θα είχε απεριόριστο έλεγχο στην πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μέσα σε λίγα λεπτά, εισήγαγε έναν μεγάλο τίτλο με ελάχιστη ευθύνη για μια από τις πιο ισχυρές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στήριξε τους φίλους της και αραίωσε ισχυρά χαρτοφυλάκια μοιράζοντάς τα σε πολλούς ανθρώπους.

Η αρπαγή εξουσίας ήταν πλήρης.

«Θα έχει ακόμη περισσότερο τον έλεγχο των πάντων», δήλωσε ένας αξιωματούχος της Ε.Ε., ο οποίος, όπως και άλλοι που αναφέρονται σε αυτό το κομμάτι, έλαβε ανωνυμία για να μιλήσει ελεύθερα. «Ποιος πίστευε ότι αυτό ήταν ακόμη δυνατό;»

Ήταν το αποκορύφωμα μηνών δημόσιας και ιδιωτικής στρατηγικής για την απομάκρυνση των διαφωνούντων φωνών της πρώτης θητείας της ως προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Από την πρώτη ομάδα, κανένας από τους αρνητές δεν παραμένει. Μεγάλες προσωπικότητες όπως ο Γάλλος Thierry Breton και ο Ολλανδός Frans Timmermans έχουν πλέον φύγει.

Κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας της – κατά την οποία αντιμετώπισε μια παγκόσμια πανδημία και έναν πόλεμο στο κατώφλι της Ε.Ε. – ανέπτυξε τη φήμη ότι λαμβάνει μονομερείς αποφάσεις, υπερβαίνει την περιγραφή της θέσης εργασίας της, αποκλείει άλλους ηγέτες της Ε.Ε. από τη λήψη αποφάσεων και μιλάει μόνο σε μια χούφτα συμβούλων. Ως αποτέλεσμα, κέρδισε το ψευδώνυμο Βασίλισσα Ursula στις Βρυξέλλες.

Το πρωί της ανακοίνωσης της von der Leyen για τη δεύτερη κορυφαία ομάδα της, αρνήθηκε να πει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, τους εταίρους της στη διαδικασία έγκρισης των επιτρόπων, σε ποιον ανέθεσε ποια θέση. Αντ' αυτού, έφυγε από μια συνάντηση με τους κορυφαίους ηγέτες του Κοινοβουλίου και πήγε κατευθείαν σε μια συνέντευξη Τύπου στην οποία αποκάλυψε όλες τις λεπτομέρειες. Αργότερα κατηγορήθηκε για «περιφρόνηση» προς το Κοινοβούλιο.

Λίγες ώρες πριν, έπεισε τους Γάλλους ότι θα έδινε στον υποψήφιο επίτροπο μια εξαιρετικά σημαντική δουλειά αν αντάλλασσαν τον Breton. Την Τρίτη, καθώς αποκάλυψε περιγραφές θέσεων εργασίας, συνειδητοποίησαν ότι είχαν μπει σε μια αποδυναμωμένη θέση.

«Όποιος πίστευε ότι θα μπορούσε να αλλάξει το στυλ της, τη θέλησή της να διατηρήσει αυστηρό έλεγχο, ήταν τουλάχιστον αφελής», δήλωσε διπλωμάτης της Ε.Ε..



Unherd: «Η αυταρχική συνωμοσία της von der Leyen».

Οι εθνικές δημοκρατίες θα υπάγονται στην Επιτροπή της.


Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρόκειται να εισέλθει σε αυτό που θα μπορούσε να αποδειχθεί η πιο δυσοίωνη φάση της ταραγμένης ιστορίας της. Σε λίγες εβδομάδες, η νέα Ευρωπαϊκή Επιτροπή της Ursula von der Leyen θα αναλάβει επίσημα τα καθήκοντά της, οπότε θα έχει σχεδόν απεριόριστο έλεγχο της πολιτικής του μπλοκ.

Όταν η von der Leyen παρουσίασε τη νέα σύνθεση και την οργανωτική δομή της Επιτροπής τον περασμένο μήνα, ακόμη και τα τυπικά φιλικά προς τις Βρυξέλλες κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης αναγκάστηκαν να παραδεχτούν ότι αυτό που είχε καταφέρει δεν ήταν τίποτα λιγώτερο από πραξικόπημα.

 

Τοποθετώντας πιστούς σε στρατηγικούς ρόλους, περιθωριοποιώντας τους επικριτές της και δημιουργώντας ένα περίπλοκο δίκτυο εξαρτήσεων και αλληλεπικαλυπτόμενων καθηκόντων που εμποδίζουν οποιοδήποτε άτομο να αποκτήσει υπερβολική επιρροή, η πρόεδρος της Επιτροπής έχει θέσει τις βάσεις για μια άνευ προηγουμένου υπερεθνική «αρπαγή εξουσίας» που θα συγκεντρώσει περαιτέρω την εξουσία στις Βρυξέλλες - ειδικά στα χέρια της ίδιας της von der Leyen.

Είναι απασχολημένη με τη μετατροπή της Επιτροπής «από συλλογικό σώμα σε προεδρικό γραφείο», σημείωσε ο Alberto Alemanno, καθηγητής δικαίου της Ε.Ε. στο HEC Paris. Αλλά αυτό είναι το αποκορύφωμα μιας μακροχρόνιας διαδικασίας. Η Επιτροπή επεκτείνει ύπουλα τις αρμοδιότητές της εδώ και πολύ καιρό, εξελισσόμενη από τεχνικό σώμα σε καθαρόαιμο πολιτικό παράγοντα, με αποτέλεσμα μια σημαντική μεταβίβαση κυριαρχίας από το εθνικό στο υπερεθνικό επίπεδο εις βάρος του δημοκρατικού ελέγχου και της λογοδοσίας. Αλλά αυτή η «ανάθεση» μεταφέρεται τώρα σε ένα εντελώς νέο επίπεδο.

Σκεφτείτε την εξωτερική πολιτική του μπλοκ, και ειδικότερα την πολιτική άμυνας και ασφάλειας.

 

Έχει περάσει σχετικά απαρατήρητο ότι η von der Leyen έχει χρησιμοποιήσει την κρίση στην Ουκρανία για να πιέσει για επέκταση των εκτελεστικών εξουσιών της Επιτροπής από πάνω προς τα κάτω, οδηγώντας σε μια de facto υπερεθνικοποίηση της εξωτερικής πολιτικής της Ε.Ε. (παρά το γεγονός ότι η Επιτροπή δεν έχει επίσημη αρμοδιότητα για τέτοια θέματα), διασφαλίζοντας παράλληλα την ευθυγράμμιση του μπλοκ με (ή, μάλλον, υποταγή στην) στρατηγική ΗΠΑ-ΝΑΤΟ.

«Η Επιτροπή εξελίσσεται από τεχνικό σώμα σε καθαρόαιμο πολιτικό παράγοντα».

 


Μια σημαντική πτυχή αυτής της κίνησης ήταν ο διορισμός σε βασικούς ρόλους άμυνας και εξωτερικής πολιτικής εκπροσώπων από τα κράτη της Βαλτικής (συνολικός πληθυσμός: λίγο περισσότερο από 6 εκατομμύρια), τα οποία έχουν πλέον ανέβει στην πολιτική τροφική αλυσίδα επειδή μοιράζονται την επιθετική στάση της von der Leyen έναντι της Ρωσσίας. 

Μια ιδιαίτερα σημαντική προσωπικότητα είναι ο Andrius Kubilius, πρώην πρωθυπουργός της Λιθουανίας, ο οποίος, εάν επιβεβαιωθεί ο διορισμός του, θα αναλάβει τον ρόλο του πρώτου Επιτρόπου Άμυνας της Ε.Ε..

Ο Kubilius, γνωστός για τους στενούς δεσμούς του με ΜΚΟ και δεξαμενές σκέψης που χρηματοδοτούνται από τις ΗΠΑ, θα είναι υπεύθυνος για την ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία και αναμένεται να πιέσει για μεγαλύτερη ολοκλήρωση της στρατιωτικής-βιομηχανικής παραγωγής. 

Επιπλέον, ο Kubilius υπηρέτησε στο συμβουλευτικό συμβούλιο του Διεθνούς Ρεπουμπλικανικού Ινστιτούτου και είναι πρώην μέλος της Πρωτοβουλίας EuroGrowth του Ατλαντικού Συμβουλίου - δύο ατλαντικών οργανώσεων των οποίων πρωταρχικός στόχος είναι η προώθηση των εταιρικών και γεωπολιτικών συμφερόντων των ΗΠΑ σε όλο τον κόσμο.

Για εκείνους τους πολίτες του δυτικού έθνους που έμειναν να αναρωτιούνται γιατί θα πρέπει να ενδιαφέρονται για τις πολιτικές μηχανορραφίες της προστατευόμενης της Angela Merkel, Ursula von der Leyen, θα πρέπει να εξετάσουν το ευρύτερο πλαίσιο. 

Η δομή της Ε.Ε. είναι βασικά ένα πεδίο δοκιμών για την πολιτική δομή της «Νέας Παγκόσμιας Τάξης» που προωθείται σταδιακά για την (κυριολεκτικά) ανίερη συμμαχία των σοσιαλιστικών Ηνωμένων Εθνών με το συντεχνιακό Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, τα οποία συμμαχούν ως η περήφανα αυτοαποκαλούμενη νέα παγκόσμια κυβερνητική δομή.

Παραθέτοντας από το βιβλίο μας, PsyWar Enforcing the New World Order:


Με τον παγκόσμιο συγχρονισμό της ανταπόκρισης στη δημόσια υγεία μεταξύ των κρατών μελών των Ηνωμένων Εθνών, χορηγήθηκαν νέες εξουσίες στον ΟΗΕ και τους οργανισμούς του εις βάρος της εθνικής κυριαρχίας.

 

Αυτοί οι καθολικά εφαρμοζόμενοι κανονισμοί και πολυμερείς συμφωνίες έχουν γεννήσει ένα διευρυμένο, παγκοσμιοποιημένο διοικητικό κράτος. Αν και αυτή η αρπαγή εξουσίας έχει διεισδύσει εδώ και πολλές δεκαετίες, η κρίση του COVID λειτούργησε ως επιταχυντής για τη συνέργεια διεθνών συμφωνιών που προωθούν τον ΟΗΕ ως παγκόσμια κυβέρνηση.

Τα Ηνωμένα Έθνη έχουν μεταμορφωθεί σε λεβιάθαν. Οι διάφορες συμφωνίες και στόχοι του επιδιώκουν να υπαγορεύσουν κεντρικά την παγκόσμια οικονομία, τη μετανάστευση, την «αναπαραγωγική υγεία», τα νομισματικά συστήματα, τις ψηφιακές ταυτότητες, το περιβάλλον, τη γεωργία, τους μισθούς, τις τροποποιήσεις του κλίματος, την παγκόσμια υγεία και άλλα σχετικά παγκοσμιοποιημένα προγράμματα.

 

Για να είμαστε σαφείς, αυτοί είναι οι στόχοι ενός οργανισμού που επιδιώκει μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία διοίκησης, όχι ενός οργανισμού που επικεντρώνεται στην παγκόσμια ειρήνη, τον τερματισμό των πολέμων ή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων!

Αυτός ο ΟΗΕ στοχεύει να ρυθμίσει κάθε διάσταση της προσωπικής και εθνικής μας ζωής. Εργάζεται για να μειώσει και να εξαλείψει την εθνική κυριαρχία σε ολόκληρο τον κόσμο και, ως εκ τούτου, να μειώσει την ποικιλλομορφία μας, τις παραδόσεις μας, τις θρησκείες μας και τις εθνικές μας ταυτότητες.

Ο ΟΗΕ έχει εταιρικές σχέσεις και στρατηγικές συμφωνίες με τα κράτη μέλη, καθώς και με άλλους παγκοσμιοποιημένους οργανισμούς όπως το Ίδρυμα Bill & Melinda Gates, η Παγκόσμια Τράπεζα, το CEPI, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου, η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, γνωστό ως WEF.


 

Ένα παράδειγμα για το πώς λειτουργούν τα Ηνωμένα Έθνη

Το WEF και ο ΟΗΕ υπέγραψαν στρατηγική συμφωνία και εταιρική σχέση το 2019. Θυμηθείτε ότι το WEF έχει μια δέσμευση στον «καπιταλισμό των ενδιαφερομένων», με τον οποίο οι ιδιωτικές συμπράξεις εργάζονται για τον έλεγχο των κυβερνήσεων. Το WEF ανέπτυξε ένα σχέδιο το 2020 για να χρησιμοποιήσει την κρίση COVID για να αναδιοργανώσει την παγκόσμια διακυβέρνηση γύρω από κοινωνικά ζητήματα, συμπεριλαμβανομένης της κλιματικής αλλαγής - αυτό το σχέδιο ονομάστηκε Μεγάλη Επαναφορά.

Το WEF είναι ένας εμπορικός οργανισμός που εκπροσωπεί τις μεγαλύτερες εταιρείες του κόσμου. Αξιοποιεί επανειλημμένα ανατρεπτικές τεχνολογίες για να ενισχύσει τις ευκαιρίες οικονομικής ανάπτυξης για τα εταιρικά μέλη της. Το WEF έχει σχεδιαστεί ειδικά για να προωθήσει την οικονομική δύναμη των μελών της παγκόσμιας ελίτ του, γνωστής και ως «τάξη δισεκατομμυριούχων».

Καθώς το WEF τροφοδοτεί χρήματα στα Ηνωμένα Έθνη μέσω της στρατηγικής συμφωνίας του 2019, ποιος διαχειρίζεται τις συγκρούσεις συμφερόντων που συνοδεύουν αυτήν την εταιρική σχέση; Πού είναι η διαφάνεια;

Ο ΟΗΕ έχει 14 εξειδικευμένους οργανισμούς υπό την ηγεσία του, όλοι εμπλεκόμενοι στην παγκόσμια διακυβέρνηση, συμπεριλαμβανομένου του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας ή του Π.Ο.Υ..

Καμμία από αυτές τις οργανώσεις δεν σχετίζεται με το πεδίο εφαρμογής του αρχικού χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, ο οποίος επικεντρώθηκε στον τερματισμό των πολέμων, στην προώθηση της παγκόσμιας ειρήνης και στην προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

 

Ο ΟΗΕ οικοδομούσε αθόρυβα εξουσία για χρόνια πριν από την πανδημία μέσω διαφόρων συμφωνιών και συνθηκών.

Για παράδειγμα, η «Ατζέντα 2030 για τη βιώσιμη ανάπτυξη» αποτελεί πρόσφατο παράδειγμα μιας τέτοιας συμφωνίας.

Η Ατζέντα 2030 έχει δεκαεπτά στόχους και 169 στόχους, οι οποίοι ποικίλλουν σημαντικά ως προς το πεδίο εφαρμογής και το θέμα, αλλά σχεδόν όλοι αυτοί οι στόχοι επηρεάζουν άμεσα την παγκόσμια διακυβέρνηση.

 

Ακολουθούν μερικά μόνο παραδείγματα από τη συνθήκη για την Ατζέντα 2030. Αυτό πρέπει να απασχολεί τα Ηνωμένα Έθνη ή αντιμετωπίζονται αυτά τα ζητήματα πιο σωστά από τις πολιτικές των κυρίαρχων εθνών;

«Είμαστε αποφασισμένοι να προστατεύσουμε τον πλανήτη από την υποβάθμιση, μεταξύ άλλων μέσω της βιώσιμης κατανάλωσης και παραγωγής, της βιώσιμης διαχείρισης των φυσικών πόρων του και της ανάληψης επείγουσας δράσης για την κλιματική αλλαγή.

Επίτευξη πλήρους και παραγωγικής απασχόλησης και αξιοπρεπούς εργασίας για όλες τις γυναίκες και τους άνδρες.

Εξαλείψτε τους νόμους, τις πολιτικές και τις πρακτικές που εισάγουν διακρίσεις.

Υιοθέτηση πολιτικών, ιδίως φορολογικών, μισθολογικών πολιτικών και πολιτικών κοινωνικής προστασίας, και σταδιακή επίτευξη μεγαλύτερης ισότητας.

Διευκόλυνση της εύτακτης, ασφαλούς, νόμιμης και υπεύθυνης μετανάστευσης και κινητικότητας των ανθρώπων.

Έως το 2030, παροχή νομικής ταυτότητας για όλους, συμπεριλαμβανομένης της καταχώρισης των γεννήσεων.

Πρόκειται για μια ατζέντα άνευ προηγουμένου εμβέλειας και σημασίας. Είναι αποδεκτή από όλες τις χώρες και ισχύει για όλους».

Η Ατζέντα 2030 είναι ουσιαστικά ένα ολοκληρωτικό σοσιαλιστικό μανιφέστο.

 

Αυτή η Συνθήκη των Ηνωμένων Εθνών περιέχει πολύ πιο ισχυρές δηλώσεις σχετικά με τον περιορισμό των εθνικών δικαιωμάτων. Ο ΟΗΕ έχει υπογράψει στρατηγικές συμφωνίες με τους μεγαλύτερους οργανισμούς, εταιρείες και παγκόσμιες δυνάμεις για να εκπληρώσει το ουτοπικό όραμά του για τον κόσμο.

Αυτή είναι μια νέα παγκόσμια τάξη – με μη εκλεγμένους αξιωματούχους να έχουν τον έλεγχο. Αυτό σημαίνει ότι όλοι θα κυβερνηθούμε από μια μη δημοκρατική διοικητική γραφειοκρατία του ΟΗΕ. Αυτή είναι μια μορφή αντίστροφου ολοκληρωτισμού. Μια παγκόσμια τάξη βασισμένη σε μια ελεγχόμενη οικονομία. Ένα σύστημα που βρίσκεται στον πυρήνα του τόσο σοσιαλιστικό όσο και ολοκληρωτικό.

Τώρα, αυτοί οι σκοποί και οι στόχοι μπορεί να είναι καλοί για κάθε μεμονωμένο έθνος, αλλά αυτή είναι μια αναδιάρθρωση των Ηνωμένων Εθνών πέρα από το καταστατικό τους.

Στις αρχές της πανδημίας, ο ΟΗΕ - μέσω του υποκατάστατου του Π.Ο.Υ., δήλωσε ότι χρειαζόταν ένα παγκόσμιο διαβατήριο εμβολίων και παρείχε εκτεταμένη καθοδήγηση στα κράτη μέλη για την τυποποίηση των διαβατηρίων εμβολίων παγκοσμίως.

 

Σε απάντηση, οι ηγέτες της G20 εξέδωσαν δήλωση το 2022 υποστηρίζοντας την ανάπτυξη ενός παγκόσμιου προτύπου εμβολιασμού για διεθνή ταξείδια και τη δημιουργία «παγκόσμιων ψηφιακών δικτύων υγείας» που θα βασιστούν στα υφιστάμενα ψηφιακά διαβατήρια εμβολίων COVID-19.

Τον Ιούνιο του 2023 ανακοινώθηκε μια νέα πρωτοβουλία μεταξύ της Ε.Ε. και του Π.Ο.Υ. για στρατηγική συνεργασία σε παγκόσμια θέματα υγείας. Η συμφωνία αυτή επιδιώκει να «ενισχύσει ένα ισχυρό πολυμερές σύστημα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας στον πυρήνα του, που τροφοδοτείται από μια ισχυρή Ευρωπαϊκή Ένωση».

Η πανδημία επέτρεψε στους παγκόσμιους ηγέτες να συγκεντρώσουν την παγκόσμια διοικητική εξουσία υπό το πρόσχημα της δημόσιας υγείας μέσω της διοικητικής γραφειοκρατίας του ΟΗΕ.

 

Η δημόσια υγεία έχει χρησιμοποιηθεί ως όπλο για να αποκτήσει τον έλεγχο των διαβατηρίων, των ταξειδιών, των τραπεζών, του περιβάλλοντος και της διεθνούς οικονομίας. Πρόκειται για κατάφωρη παραβίαση του δικαιώματος του ατόμου στην ιδιωτική ζωή, την εθνική κυριαρχία και τον χάρτη των Ηνωμένων Εθνών.

Είναι απλώς θέμα χρόνου πριν αυτά τα διαβατήρια εμβολίων συνδυαστούν με ψηφιακά νομίσματα κεντρικής τράπεζας.

 

Στη συνέχεια, τα διαβατήρια μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να αρνηθούν στους μη εμβολιασμένους ή άλλους πολιτικούς διαφωνούντες την πρόσβαση στα ταξείδια και τη χρήση των δικών τους χρημάτων.

Μόλις εφαρμοστούν τα διεθνή διαβατήρια, τα ψηφιακά νομίσματα των κεντρικών τραπεζών, οι πτυχές της οικονομίας της Ατζέντας 2030 του ΟΗΕ και οι τροποποιήσεις του Π.Ο.Υ. στα ΔΥΚ, οι βάσεις για μια νέα παγκόσμια τάξη θα έχουν ολοκληρωθεί.

 

Ένα παγκόσμιο διοικητικό κράτος, του οποίου η βασική εξουσία ανήκει στον ΟΗΕ. Το βαθύ κράτος των ΗΠΑ βλέπει τη σχέση του με τον ΟΗΕ ως μια σχέση όπου έχει διατηρήσει κάποιο βαθμό οργανωτικού ελέγχου.

 

Αυτή η νέα παγκόσμια τάξη θα γίνει ένας ιστός αράχνης κανόνων, κανονισμών, συμφωνιών και συνθηκών μέσα στις οποίες τα άτομα και τα έθνη θα παγιδευτούν σαν μύγες.

 

Αυτή η νέα παγκόσμια διακυβέρνηση θα είναι ουσιαστικά άθραυστη. Από εκεί και πέρα, είναι θέμα χρόνου να καταστεί παρωχημένη η εθνική κυριαρχία. Αυτή είναι μια πραγματικότητα αν δεν αγωνιστούμε για να σταματήσουμε αυτή την τρέλλα.

 


Για τον λόγο αυτόν, η εξουσία των Ηνωμένων Εθνών πρέπει να αποκαλυφθεί και να περιοριστεί. Οι παγκοσμιοποιητές που επιδιώκουν να προωθήσουν τις ατζέντες τους χρησιμοποιούν το μοντέλλο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σύμφωνα με το οποίο οι κανόνες και οι κανονισμοί εμποδίζουν την εθνική κυριαρχία, για να οικοδομήσουν ένα παγκόσμιο σύστημα ελέγχου. 

Όλοι πρέπει να πολεμήσουμε αυτή την εξαγορά σε τοπικό, εθνικό και διεθνές επίπεδο. Πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τα δικαστήρια, τα νομοθετικά μας σώματα, τα μέσα ενημέρωσης, τις δημόσιες διαμαρτυρίες και την εξουσία που έχει εκχωρηθεί στην εθνική και κρατική κυριαρχία μας για να το καταπολεμήσουμε αυτό. Εάν όλα τα άλλα αποτύχουν, μεμονωμένα έθνη μπορεί να χρειαστεί να αποσυρθούν από τη Νέα Παγκόσμια Τάξη του ΟΗΕ για να παραμείνουν ελεύθερα.

Οι «αληθινοί πιστοί» όπως η συντεχνιακή πρόεδρος της Ε.Ε. Ursula von der Leyen ή ο σοσιαλιστής γενικός γραμματέας του ΟΗΕ Antonio Guterres καταφεύγουν πάντα σε σκληρές ολοκληρωτικές απαντήσεις όταν απειλούνται από εναλλακτικές απόψεις ή πολιτικά κινήματα. 

Αυτό που μπορεί να παρατηρηθεί με την απάντηση της Von der Leyen στη λαϊκιστική κεντροδεξιά πολιτική άνοδο στην Ευρώπη είναι ακριβώς αυτό που θα συμβεί καθώς η σοσιαλιστική / παγκοσμιοποιημένη ατζέντα του ΟΗΕ και του ηγέτη του António Guterres απειλείται από λαϊκιστικά κινήματα στις Ηνωμένες Πολιτείες, την Αργεντινή και σε όλο τον κόσμο.

Ας συνεργαστούμε για να διατηρήσουμε την προσωπική και εθνική μας κυριαρχία ασφαλή για τις μελλοντικές γενιές.

Μια Νέα Παγκόσμια Τάξη δεν είναι απαραίτητη, δεν είναι αποδεκτή, και εμείς οι άνθρωποι και οι κυρίαρχες κυβερνήσεις μας πρέπει να απορρίψουμε κατηγορηματικά αυτή την παγκοσμιοποιημένη κατάληψη της εξουσίας.


 



ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΜΑΡΙΓΩ ΖΑΡΑΦΟΠΟΥΛΑ



ΣΧΕΤΙΚΑ:

Ο COVID ήταν μόνο η αρχή ενός ολοκληρωτικού πολέμου ενάντια στον πολιτισμό
Η «πολυκρίση» που περιγράφεται από το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ όχι μόνο δεν είναι τυχαία, είναι μια σκόπιμη πράξη ολοκληρωτικού πολέμου σε ολόκληρο τον πολιτισμό μας. Καθοδηγούμενη από τις άρχουσες ελίτ, στόχος της είναι να εγκαθιδρύσει έναν παγκόσμιο ολοκληρωτισμό. Σε αυτή τη συνέντευξη με τον δημοσιογράφο του LifeSite Frank Wright, ο Δρ David A. Hughes συζητά αυτό που αποκαλεί «παντοπόλεμο», μια πράξη επαναστατικής βίας από τους κυβερνώντες ενάντια στους κυβερνώμενους. Κατά την άποψή του, οι πολλές κρίσεις του κόσμου ισοδυναμούν με την ελεγχόμενη κατεδάφιση ολόκληρου του τρόπου ζωής μας.




Μεγάλη πολωνική πορεία ελευθερίας επέτρεψε να προχωρήσει μετά από μαζική αντίδραση για την ακύρωση της κυβέρνησης
Μετά από μια απόπειρα απαγόρευσης από τον δήμαρχο της πόλης, η πορεία της 11ης Νοεμβρίου για την Ημέρα της Ανεξαρτησίας μέσα από την πόλη της Βαρσοβίας, μια από τις μεγαλύτερες πατριωτικές διαδηλώσεις της Ευρώπης, θα προχωρήσει.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ἐνημερώνουμε τοὺς ἀγαπητοὺς ἀναγνῶστες μας, ὅτι σχόλια, τὰ ὁποῖα ἐμπεριέχουν προσβλητικοὺς χαρακτηρισμούς, διαφημίζουν κόμματα ἢ εἶναι γραμμένα μὲ λατινικοὺς χαρακτῆρες (γκρήκλις), θὰ διαγράφωνται ἄνευ προειδοποιήσεως!