Τραμπ εναντίον Ζελένσκι: Η πτώση ενός κλόουν

Ο Τραμπ βρίσκεται σε πορεία πολέμου από την ορκωμοσία του, εξουδετερώνοντας όλους τους εχθρούς του στο εσωτερικό.

Έτσι, ο Ζελένσκι θα έπρεπε να γνωρίζει καλύτερα από το να ρισκάρει την οργή του και να γίνει ο νεότερος εχθρός του Τραμπ στο εξωτερικό.

20 Φεβρουαρίου 2025

από Andrew Korybko

Χρόνος ανάγνωσης: 6,9 λεπτά

Ο Τραμπ επιτέθηκε έντονα στον Ζελένσκι σε ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης την Τετάρτη, κατηγορώντας τον ότι είναι ένας μη δημοφιλής δικτάτορας που δεν θέλει εκλογές, αλλά χειραγωγεί την Αμερική «σε έναν πόλεμο που δεν μπορεί να κερδηθεί». 

Επιπλέον, έχει κλέψει αρκετά δισεκατομμύρια δολλάρια σε χρήματα βοήθειας από το 2022. Στη συνέχεια, ο Ζελένσκι τον κατηγόρησε ότι διαδίδει «ρωσική παραπληροφόρηση», αφού ο Τραμπ ισχυρίστηκε προηγουμένως ότι το ποσοστό αποδοχής του Ουκρανού ηγέτη ήταν μόνο 4% όταν εξήγησε γιατί δεν ήθελε να διεξαγάγει εκλογές.

Οι εντάσεις μεταξύ των δύο υπάρχουν εδώ και αρκετό καιρό. Επιστρέφουν στο γεγονός ότι οι Δημοκρατικοί χρησιμοποίησαν ένα από τα τηλεφωνήματά τους από την πρώτη θητεία του Τραμπ ως πρόσχημα για διαδικασίες μομφής. Ο Τραμπ είχε τηλεφωνήσει στον Ζελένσκι για να ρωτήσει σχετικά με τα αποδεικτικά στοιχεία που μπορεί να διέθετε η κυβέρνησή του, τα οποία αποδεικνύουν την υποτιθέμενη διαφθορά της οικογένειας Μπάιντεν στην Ουκρανία. Αυτή η εμπειρία άφησε στον Τραμπ μια πολύ κακή αλλά διαρκή εντύπωση για την Ουκρανία γενικά και τον Ζελένσκι ειδικότερα.

Αυτή η εντύπωση ενισχύθηκε σταδιακά όταν η κυβέρνηση Μπάιντεν συμμάχησε ανοιχτά με τον Ζελένσκι κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης στην Ουκρανία και εμφανίστηκαν ακόμη περισσότερες φήμες για άλλες διεφθαρμένες συμφωνίες.

Οι αξιόπιστες εικασίες για υπεξαιρεθέντα και ακόμη και εξαφανισμένα κεφάλαια άρχισαν να εξοργίζουν τον Τραμπ, όπως και η προφανής απροθυμία να παγώσει τουλάχιστον τις εχθροπραξίες με τη Ρωσσία.

Όλα έγιναν ακόμη πιο προσωπικά όταν ο Ζελένσκι επέτρεψε στον εαυτό του να χρησιμοποιηθεί ως βοηθός εκστρατείας από τους Δημοκρατικούς στην Πενσυλβάνια τον Σεπτέμβριο του περασμένου έτους.

Σε απάντηση στην ιστορική εκλογή του Τραμπ περίπου έξι εβδομάδες αργότερα, προσπάθησε να απευθυνθεί στο εγώ του με ανειλικρινείς επαίνους, εξαγοράζοντας του ακόμη και μια αόριστη προσφορά για τις σπάνιες γαίες της Ουκρανίας, για τις οποίες το Κίεβο έπεισε τον Λίντσεϊ Γκράχαμ το καλοκαίρι ότι άξιζαν 10-12 τρισεκατομμύρια δολλάρια. Αργότερα, ο Ζελένσκι απέρριψε ένα σχέδιο συμφωνίας του Τραμπ που σύμφωνα με πληροφορίες θα «αντιπροσώπευε υψηλότερο μερίδιο του ΑΕΠ της Ουκρανίας από τις πληρωμές επανορθώσεων που επιβλήθηκαν στη Γερμανία βάσει της Συνθήκης των Βερσαλλιών», εάν εγκριθεί.

Στη συνέχεια, το Bloomberg ανέφερε νωρίτερα αυτή την εβδομάδα ότι η Ουκρανία δεν έχει σχεδόν καθόλου σπάνιες γαίες.

Αυτό υποδηλώνει ότι ο Ζελένσκι προσπάθησε να χειραγωγήσει τον Τραμπ ώστε να δώσει περισσότερη βοήθεια στην Ουκρανία με το ψευδές πρόσχημα ότι οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να κάνουν μεγάλη απόδοση σε αυτούς τους ανύπαρκτους πόρους.

Για να γίνουν τα πράγματα χειρότερα, αυτό ήρθε λίγο αφότου ο Ζελένσκι εξέφρασε φόβους τη Δευτέρα ότι η Ουκρανία θα μπορούσε να μετατραπεί σε Αφγανιστάν 2.0 εάν ο Τραμπ τερματίσει επίσης βιαστικά αυτή τη σύγκρουση.

Δεν ήταν μόνο αυτό, καθώς ο Ζελένσκι είχε επίσης εξουσιοδοτήσει τα στρατεύματά του να βομβαρδίσουν την εν μέρει αμερικανική πετρελαϊκή υποδομή στη Ρωσσία, λίγο πριν από τον πρώτο γύρο των ρωσο-αμερικανικών συνομιλιών για την Ουκρανία, για τις οποίες στη συνέχεια διαμαρτυρήθηκε. Αυτές οι παρατηρήσεις ώθησαν τον Τραμπ να δηλώσει πόσο «απογοητευμένος» ήταν με τον Ζελένσκι. 

Αντί να κρατήσει το στόμα του κλειστό και να εργαστεί επιμελώς παρασκηνιακά για να βελτιώσει την ταραγμένη σχέση του με τον Τραμπ, ο Ζελένσκι τον κατηγόρησε ότι ήταν σε συνεννόηση με τη Ρωσσία.

Ο αντιπρόεδρος Βανς προειδοποίησε αμέσως τον Ζελένσκι ότι αν «επιτεθεί» τον Τραμπ, θα γύριζε μπούμερανγκ, ενώ ο σύμβουλος εθνικής ασφάλειας Βαλτς παραπονέθηκε ότι οι σχέσεις μεταξύ των δύο ηγετών «πηγαίνουν σαφώς προς τη λάθος κατεύθυνση». Όπως μπορείτε να δείτε, η φαύλη ρήξη στις σχέσεις τους οφείλεται αποκλειστικά στην αχαλίνωτη αλαζονεία του Ζελένσκι, καθώς πίστευε ότι θα μπορούσε να χειραγωγήσει τον διαπραγματευτή Τραμπ με ψεύτικες υποσχέσεις για πλούτο σπάνιων γαιών και στη συνέχεια ανεξήγητα αναμενόμενες δημόσιες προσβολές για να τον εκφοβίσουν με επιτυχία, και οι δύο είναι τεράστιοι λανθασμένοι υπολογισμοί.

Εάν ο Ζελένσκι είχε δαγκώσει τη γλώσσα του μετά το αστείο του στο Αφγανιστάν τη Δευτέρα, θα μπορούσε τουλάχιστον να προσπαθήσει να επιβεβαιώσει την άγνοιά του για τον στρατιωτικό βομβαρδισμό εν μέρει αμερικανικής πετρελαϊκής υποδομής στη Ρωσσία και να κατηγορήσει τους συμβούλους του για την παραπληροφόρησή του σχετικά με τον πλούτο των σπάνιων γαιών στην Ουκρανία. Αλλά αντ' αυτού έσκαψε τον ίδιο του τον λάκκο. Το να διαμαρτύρεται για τον αποκλεισμό του από τις συνομιλίες μεταξύ Ρωσσίας και ΗΠΑ, να δυσφημεί τον Τραμπ και να υπονοεί ότι οι ΗΠΑ τον απογοήτευσαν και στη συνέχεια να κατηγορεί τον Τραμπ για διάδοση «ρωσικής παραπληροφόρησης» ήταν λάθη.

Ο Ζελένσκι πρέπει τελικά να αναλάβει την ευθύνη των πράξεών του. Δεν έχει σημασία ποιος μπορεί να τον συμβούλεψε λανθασμένα, γιατί παρά τη φήμη του Τραμπ ότι ποτέ δεν συνθηκολόγησε με εκείνους που τον πιέζουν και, πάνω απ' όλα, τον προσβάλλουν, απάντησε σε αυτό που θα μπορούσαν να είχαν προτείνει. Ο Τραμπ βρίσκεται στο μονοπάτι του πολέμου από την στιγμή της ορκωμοσίας του και βρίσκεται στη διαδικασία πολιτικής εξουδετέρωσης όλων των εχθρών του στο εσωτερικό. Έτσι, ο Ζελένσκι θα έπρεπε να γνωρίζει καλύτερα από το να γίνει ο νεώτερος εχθρός του Τραμπ στο εξωτερικό και να διακινδυνεύσει την οργή του.

Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ότι οι φιλικές σχέσεις εργασίας μεταξύ Ζελένσκι και Τραμπ μπορούν να αποκατασταθούν μετά τα πρόσφατα γεγονότα. Θα μπορούσε ακόμη και να είναι ότι ο Tραμπ δεν θέλει πλέον να μιλήσει καθόλου με τον Ζελένσκι, αλλά πρέπει να το κάνει ως μέρος της ειρηνευτικής διαδικασίας. Ο μόνος τρόπος για να αποφευχθεί αυτό θα ήταν είτε να παραιτηθεί ο Ζελένσκι, είτε να αντικατασταθεί όταν τελικά διεξαχθούν οι εκλογές που σκανδαλωδώς ανέβαλε πέρυσι, είτε να απομακρυνθεί με κάποιον άλλο τρόπο.

Εν τω μεταξύ, ο Tραμπ θα μπορούσε να βασιστεί στους υφισταμένους του, όπως ο ειδικός απεσταλμένος Kηθ Kέλλογκ, για να μεταφέρει μηνύματα μεταξύ τους από τώρα και στο εξής, εκτός εάν ο Ζελένσκι ταπεινωθεί με μια ειλικρινή συγγνώμη και στη συνέχεια συμφωνήσει να κάνει ό, τι του ζητήσει ο Tραμπ. Δεδομένου ότι αυτό δεν είναι προβλέψιμο ενόψει της αχαλίνωτης αλαζονείας του, η οποία πιθανότατα σχετίζεται με το «σύμπλεγμα του Θεού» που οι Δημοκρατικοί και οι Ευρωπαίοι σύμμαχοί τους έχουν καλλιεργήσει σε αυτόν από τις αρχές του 2022, οι διαμεσολαβητές θα πρέπει να αρκούν.

Ωστόσο, ο Ζελένσκι μπορεί να μην έχει πολύ χρόνο για να αποφασίσει τι θα κάνει, καθώς ήδη περπατά σε λεπτό πάγο δεδομένης της αντικειμενικής αντιδημοτικότητάς του (η οποία μπορεί να μην είναι τόσο κακή όσο ισχυρίζεται ο Τραμπ, αλλά ο λόγος που δεν θέλει να διεξαγάγει εκλογές) και του αυξανόμενου αριθμού των αντιπάλων του στο εσωτερικό. Εάν η κατάσταση στην πρώτη γραμμή συνεχίσει να επιδεινώνεται και οι σχέσεις με τις ΗΠΑ συνεχίσουν να επιδεινώνονται, τόσο σε προσωπικό όσο και σε εθνικό επίπεδο, θα μπορούσε σύντομα να επιτευχθεί ένα σημείο καμπής όπου θα ξεκινήσει αλλαγή καθεστώτος με κάποια μορφή.

Το αν θα παραιτηθεί, αν τελικά θα διεξαγάγει εκλογές (στις οποίες μπορεί ακόμη και να παραιτηθεί από μια υποψηφιότητα), αν θα τεθεί υπό πίεση από μεγάλες διαμαρτυρίες (οι οποίες θα μπορούσαν να πάρουν το περίγραμμα μιας έγχρωμης επανάστασης που υποστηρίζεται από τις ΗΠΑ) ή αν θα ανατραπεί από ένα πραξικόπημα μπορεί μόνο να μαντέψει. Υπάρχει επίσης η πιθανότητα να μην συμβεί τίποτα δραματικό, αλλά αυτό φαίνεται απίθανο δεδομένης της έντονης ρήξης με τον Tραμπ και της εκδικητικής στάσης του Αμερικανού ηγέτη.

Για το λόγο αυτό, οι παρατηρητές δεν πρέπει να θεωρούν δεδομένη την κυριαρχία του Ζελένσκι στην Ουκρανία, επειδή κάτι θα μπορούσε να συμβεί ξαφνικά, είτε φυσικά, είτε ο Τραμπ διατάξει τις υπηρεσίες πληροφοριών του να «φροντίσουν» τον Ζελένσκι, είτε ένα μείγμα και των δύο εάν υπάρξουν διαμαρτυρίες που υποστηρίζονται από τις ΗΠΑ ή απόπειρες πραξικοπήματος. Έτσι, ο Βανς είναι πιθανό να έχει δίκιο στην προειδοποίησή του ότι η «κακολογία» του Ζελένσκι για τον Τραμπ θα γυρίσει μπούμερανγκ. Μένει όμως να δούμε ποια μορφή θα λάβει αυτό και αν θα είναι δυνατόν να προχωρήσει η ειρηνευτική διαδικασία.

-

Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο δεν αντικατοπτρίζουν απαραίτητα τις απόψεις των μόνιμων συγγραφέων του TKP. Τα δικαιώματα και η ευθύνη για το περιεχόμενο ανήκουν στον δημιουργό.

Ο Andrew Korybko είναι Αμερικανός πολιτικός αναλυτής με έδρα τη Μόσχα που ειδικεύεται στην παγκόσμια συστημική μετάβαση στην πολυπολικότητα. Δημοσιεύει στα αγγλικά στο blog του Substack. Στα γερμανικά αποκλειστικά στο TKP.

ΠΗΓΗ: Trump gegen Selenski: Der Untergang des Komikers

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΜΑΡΙΓΩ ΖΑΡΑΦΟΠΟΥΛΑ