«Η Τουρκία δεν έχει ιστορία, αλλά ποινικό μητρώο.» - Νεοκλής Σαρρής (1940-2011) – Ακαδημαϊκός
Όποιος ταξιδέψει στην Κύπρο το καλοκαίρι θα διαπιστώσει πως μετά την προσγείωση, και με το που ανοίγει η πόρτα του αεροσκάφους, ότι βράζει ο τόπος. Αν στην Ελλάδα λέμε ότι μετά τους 35 βαθμούς Κελσίου έχουμε καύσωνα, στην Κύπρο αυτή η θερμοκρασία θεωρείται δροσιά αφού η μέση μέγιστη παράκτια θερμοκρασία είναι 39 βαθμοί, όποτε τα 45αρια και τα 50αρια έρχονται για πλάκα. Αυτός είναι και ένας από τους σοβαρούς λόγους που όταν επικρατούν τόσο υψηλές θερμοκρασίες ο δημόσιος τομέας σταματάει την εργασία του περίπου στις 13:00 το μεσημέρι και τα κλιματιστικά λειτουργούν συνεχόμενα.
Όπως σε κάθε μεσογειακή χώρα έτσι και στην Κύπρο ο Αύγουστος είναι ο πιο
θερμός μήνας του έτους. Αν γυρίσουμε όμως το χρόνο πίσω, στον όχι και πολύ
μακρινό Αύγουστο του 1996 θα αντιληφθούμε ότι ο συγκεκριμένος μήνας δεν ήταν
μόνο καυτός από θέμα θερμοκρασιών, αλλά και από θέμα γεγονότων. Το καλοκαίρι
του 1996, οι ορδές του Αττίλα ξαναχτύπησαν την Μεγαλόνησο δολοφονώντας με
ιδιαίτερα ειδεχθή τρόπο δύο νέους ανθρώπους, που προσπάθησαν εντελώς ειρηνικά
και χωρίς να φέρουν όπλα, να διαμαρτυρηθούν για την απαράδεκτη κατάσταση που
επικρατεί στην Κύπρο μετά την διχοτόμηση του νησιού. Ας πάμε λοιπόν πίσω στο
χρόνο για να θυμηθούμε πως το ψευδοκράτος σκότωσε χωρίς έλεος δύο αθώους
ανθρώπους.
Το 1996 η Κυπριακή Ομοσπονδία Μοτοσικλετιστών με αφορμή την 22η επέτειο από την τουρκική εισβολή αποφάσισε να διεξάγει μία αντικατοχική πορεία περνώντας μέσα από 12 ευρωπαϊκές χώρες με τελικό προορισμό την Κερύνεια. Η πορεία ξεκίνησε συμβολικά στις 2 Αυγούστου 1996 από την Πύλη του Βρανδεμβούργου στο Βερολίνο, το οποίο ήταν διαιρεμένο για 40 και πλέον χρόνια από το περιβόητο «Σιδηρούν Παραπέτασμα». Κατά τη διάρκεια της πορείας ενώθηκαν με άλλους μοτοσικλετιστές, ώσπου στις 10 Αυγούστου αφίχθηκαν στην Λεμεσό. Ο απόηχος της πορείας των μοτοσικλετιστών και η δήλωση τους ότι θα φτάσουν στα (κλειστά τότε) κατεχόμενα ενόχλησαν την Τουρκία και πιο συγκεκριμένα τον τότε πρόεδρο του ψευδοκράτους Ραούφ Ντενκτάς (1924-2012), ο οποίος δήλωσε πως αν παραβιαστεί η πράσινη γραμμή θα υπάρξουν συνέπειες. Ταυτόχρονα έφερε από την ενδοχώρα της Τουρκίας μέλη των Γκρίζων Λύκων, τους οποίους αποβίβασε στα κατεχόμενα.
Εν τω μεταξύ η Κυπριακή Ομοσπονδία Μοτοσικλετιστών, εν μέσω πιέσεων από τον τότε πρόεδρο της Κύπρου Γλαύκο Κληρίδη (1919-2013) ακυρώνει την πορεία προς την Κερύνεια προτείνοντας ως εναλλακτική λύση την διοργάνωση της τελικής φάσης στο Μακάριο Στάδιο στη Λευκωσία την Κυριακή 11 Αυγούστου. Η απόφαση έτυχε σφοδρών διαμαρτυριών από τους μοτοσικλετιστές, καθότι δεν είχαν πρόθεση να συγκρουστούν με την αστυνομία ή τα μέλη του ΟΗΕ αφού η πορεία τους ήταν καθαρά συμβολική. Οι απόψεις τους δεν εισακούστηκαν με αποτέλεσμα η πλειοψηφία να πάρει την πρωτοβουλία και οι μοτοσικλετιστές να κινηθούν ανεξάρτητα κατά ομάδες. Από εκείνη τη στιγμή η κατάσταση άρχισε να ξεφεύγει από κάθε έλεγχο, καθότι η άψογη οργανωμένη πορεία μετατράπηκε σε ανεξέλεγκτη.
Σε μία από τις ομάδες των μοτοσικλετιστών που κινήθηκαν προς τα κατεχόμενα συμμετείχε και ο 24χρονος Τάσος Ισαάκ, ο οποίος κινήθηκε προς το οδόφραγμα της Δερύνειας. Μόλις οι μοτοσικλετιστές έφθασαν κοντά στη νεκρή ζώνη ξεκίνησαν μάχες σώμα με σώμα μεταξύ αυτών και των Γκρίζων Λύκων που είχαν μεταφερθεί έγκαιρα σε πολλά σημεία της πράσινης γραμμής ανάβοντας φωτιές και στήνοντας οδοφράγματα. Οι μοτοσικλετιστές βρέθηκαν εν μέσω πυρών, αφού οι δυνάμεις κατοχής είχαν το ελεύθερο να πυροβολούν όποιον δουν να εισέρχεται στη νεκρή ζώνη. Κάποια στιγμή και εν μέσω της έντασης ένας Ελληνοκύπριος πιάστηκε σε ένα από τα συρματοπλέγματα. Ο Τάσος Ισαάκ που βρισκόταν κοντά έσπευσε να τον βοηθήσει να ξεφύγει, αλλά δέχτηκε επίθεση και έπεσε στο έδαφος. Γύρω του μαζεύτηκε πλήθος από μέλη των Γκρίζων Λύκων, της ψευτο-αστυνομίας και του στρατού κατοχής οι οποίοι άρχισαν να τον χτυπούν μέχρι θανάτου σε όλο του το σώμα με πέτρες, ξύλα, ρόπαλα και λοστούς, με τους ΟΗΕδες απλά να… τους χαζεύουν ! Αφού απομακρύνθηκε το πλήθος δύο Ιρλανδοί κυανόκρανοι παρέλαβαν τη σωρό του, προκειμένου να μην πέσει στα χέρια του εξαγριωμένου τουρκικού όχλου… Από συμπλοκή τραυματίστηκαν συνολικά 54 Ελληνοκύπριοι, 17 Τουρκοκύπριοι και 12 μέλη του ΟΗΕ.
Η κηδεία του Τάσου Ισαάκ τελέστηκε με κάθε τιμή και πλήθος κόσμου στις 14 Αυγούστου 1996. Τραγική φιγούρα στην κηδεία ήταν η σύζυγος του, η οποία βρισκόταν στον 8ο μήνα της εγκυμοσύνης της. Ένα μήνα αργότερα γέννησε ένα υγιέστατο κοριτσάκι που πήρε το όνομα του πατέρα της.
Καθοδηγητής της δολοφονίας του Τάσου Ισαάκ ήταν ο αρχηγός του παραρτήματος των Γκρίζων Λύκων στα κατεχόμενα Μεχμέτ Αρσλάν, ενώ αυτός που του έδωσε το θανατηφόρο χτύπημα είναι Ερχάν Αρικλί, ο οποίος εξελέγη το 2018 βουλευτής στα κατεχόμενα, ενώ ταυτόχρονα καταζητείται από την Ιντερπόλ…
Θα περίμενε κανείς το αίμα του αδικοχαμένου Τάσου Ισαάκ να καταλαγιάσει κάπως την ένταση. Δυστυχώς όμως, όπως συμβαίνει σχεδόν πάντα σε αυτό το μάταιο κόσμο, τα πράγματα εξελίσσονται πολύ διαφορετικά και τις περισσότερες φορές με απρόβλεπτες συνέπειες…
(Συνεχίζεται)
Το 1996 η Κυπριακή Ομοσπονδία Μοτοσικλετιστών με αφορμή την 22η επέτειο από την τουρκική εισβολή αποφάσισε να διεξάγει μία αντικατοχική πορεία περνώντας μέσα από 12 ευρωπαϊκές χώρες με τελικό προορισμό την Κερύνεια. Η πορεία ξεκίνησε συμβολικά στις 2 Αυγούστου 1996 από την Πύλη του Βρανδεμβούργου στο Βερολίνο, το οποίο ήταν διαιρεμένο για 40 και πλέον χρόνια από το περιβόητο «Σιδηρούν Παραπέτασμα». Κατά τη διάρκεια της πορείας ενώθηκαν με άλλους μοτοσικλετιστές, ώσπου στις 10 Αυγούστου αφίχθηκαν στην Λεμεσό. Ο απόηχος της πορείας των μοτοσικλετιστών και η δήλωση τους ότι θα φτάσουν στα (κλειστά τότε) κατεχόμενα ενόχλησαν την Τουρκία και πιο συγκεκριμένα τον τότε πρόεδρο του ψευδοκράτους Ραούφ Ντενκτάς (1924-2012), ο οποίος δήλωσε πως αν παραβιαστεί η πράσινη γραμμή θα υπάρξουν συνέπειες. Ταυτόχρονα έφερε από την ενδοχώρα της Τουρκίας μέλη των Γκρίζων Λύκων, τους οποίους αποβίβασε στα κατεχόμενα.
Εν τω μεταξύ η Κυπριακή Ομοσπονδία Μοτοσικλετιστών, εν μέσω πιέσεων από τον τότε πρόεδρο της Κύπρου Γλαύκο Κληρίδη (1919-2013) ακυρώνει την πορεία προς την Κερύνεια προτείνοντας ως εναλλακτική λύση την διοργάνωση της τελικής φάσης στο Μακάριο Στάδιο στη Λευκωσία την Κυριακή 11 Αυγούστου. Η απόφαση έτυχε σφοδρών διαμαρτυριών από τους μοτοσικλετιστές, καθότι δεν είχαν πρόθεση να συγκρουστούν με την αστυνομία ή τα μέλη του ΟΗΕ αφού η πορεία τους ήταν καθαρά συμβολική. Οι απόψεις τους δεν εισακούστηκαν με αποτέλεσμα η πλειοψηφία να πάρει την πρωτοβουλία και οι μοτοσικλετιστές να κινηθούν ανεξάρτητα κατά ομάδες. Από εκείνη τη στιγμή η κατάσταση άρχισε να ξεφεύγει από κάθε έλεγχο, καθότι η άψογη οργανωμένη πορεία μετατράπηκε σε ανεξέλεγκτη.
Σε μία από τις ομάδες των μοτοσικλετιστών που κινήθηκαν προς τα κατεχόμενα συμμετείχε και ο 24χρονος Τάσος Ισαάκ, ο οποίος κινήθηκε προς το οδόφραγμα της Δερύνειας. Μόλις οι μοτοσικλετιστές έφθασαν κοντά στη νεκρή ζώνη ξεκίνησαν μάχες σώμα με σώμα μεταξύ αυτών και των Γκρίζων Λύκων που είχαν μεταφερθεί έγκαιρα σε πολλά σημεία της πράσινης γραμμής ανάβοντας φωτιές και στήνοντας οδοφράγματα. Οι μοτοσικλετιστές βρέθηκαν εν μέσω πυρών, αφού οι δυνάμεις κατοχής είχαν το ελεύθερο να πυροβολούν όποιον δουν να εισέρχεται στη νεκρή ζώνη. Κάποια στιγμή και εν μέσω της έντασης ένας Ελληνοκύπριος πιάστηκε σε ένα από τα συρματοπλέγματα. Ο Τάσος Ισαάκ που βρισκόταν κοντά έσπευσε να τον βοηθήσει να ξεφύγει, αλλά δέχτηκε επίθεση και έπεσε στο έδαφος. Γύρω του μαζεύτηκε πλήθος από μέλη των Γκρίζων Λύκων, της ψευτο-αστυνομίας και του στρατού κατοχής οι οποίοι άρχισαν να τον χτυπούν μέχρι θανάτου σε όλο του το σώμα με πέτρες, ξύλα, ρόπαλα και λοστούς, με τους ΟΗΕδες απλά να… τους χαζεύουν ! Αφού απομακρύνθηκε το πλήθος δύο Ιρλανδοί κυανόκρανοι παρέλαβαν τη σωρό του, προκειμένου να μην πέσει στα χέρια του εξαγριωμένου τουρκικού όχλου… Από συμπλοκή τραυματίστηκαν συνολικά 54 Ελληνοκύπριοι, 17 Τουρκοκύπριοι και 12 μέλη του ΟΗΕ.
Η κηδεία του Τάσου Ισαάκ τελέστηκε με κάθε τιμή και πλήθος κόσμου στις 14 Αυγούστου 1996. Τραγική φιγούρα στην κηδεία ήταν η σύζυγος του, η οποία βρισκόταν στον 8ο μήνα της εγκυμοσύνης της. Ένα μήνα αργότερα γέννησε ένα υγιέστατο κοριτσάκι που πήρε το όνομα του πατέρα της.
Καθοδηγητής της δολοφονίας του Τάσου Ισαάκ ήταν ο αρχηγός του παραρτήματος των Γκρίζων Λύκων στα κατεχόμενα Μεχμέτ Αρσλάν, ενώ αυτός που του έδωσε το θανατηφόρο χτύπημα είναι Ερχάν Αρικλί, ο οποίος εξελέγη το 2018 βουλευτής στα κατεχόμενα, ενώ ταυτόχρονα καταζητείται από την Ιντερπόλ…
Θα περίμενε κανείς το αίμα του αδικοχαμένου Τάσου Ισαάκ να καταλαγιάσει κάπως την ένταση. Δυστυχώς όμως, όπως συμβαίνει σχεδόν πάντα σε αυτό το μάταιο κόσμο, τα πράγματα εξελίσσονται πολύ διαφορετικά και τις περισσότερες φορές με απρόβλεπτες συνέπειες…
ΥΓ : Ο σύνδεσμος που ακολουθεί θα σας παραπέμψει στο youtube.com στο οποίο έχω ανεβάσει ένα βίντεο με τη δολοφονία του Τάσου Ισαάκ.
Εξαιρετική ανάρτηση, ανεκτίμητα ΩΦΕΛΙΜΗ καί από ιστορικής πλευράς καί ευχαριστούμε πολύ τόν εκλεκτό μας συνεργάτη Νικηφόρο Β' Φωκά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοτέ δέν πρέπει ειδικώς εμείς οι Έλληνες νά λησμονούμε τίς ΑΓΡΙΕΣ διώξεις καί δολοφονίες των ΥΠΑΝΘΡΩΠΩΝ Τούρκων κατά των ΗΡΩΪΚΩΝ αγωνιστών της ελευθερίας μας καί της απελευθερώσεως ΚΑΙ της μαρτυρικής (και χιλιοπροδομένης) Κύπρου μας!
Ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια Ιωάννη Καποδίστρια. Ζούμε σε εποχές που κυριαρχούν ψεύτικα πρότυπα και απουσιάζει παντελώς η αγάπη προς την πατρίδα. Ο Τάσος Ισαάκ δολοφονήθηκε από τους Τούρκους γιατί πίστευε σε μία ενιαία και αδιαίρετη Κύπρο σε αντίθεση με του πολιτικάντιδες που μαθαίνουν στα παιδιά μας σήμερα ότι η Κύπρος ήταν πάντα χωρισμένη στα δύο. Ας έχει ανάπαυση η ψυχή του... Εύχομαι να σας άρεσε και το βίντεο.
ΔιαγραφήΥΓ : Θα επακολουθήσει και 2ο μέρος σε τρεις μέρες...