Ο άνθρωπος των μεγάλων υποσχέσεων

Ο Τραμπ θα παρατείνει λίγο το τέλος του αδιεξόδου, αλλά δεν θα λύσει τα προβλήματα της Δύσης.

06 Νοεμβρίου 2024

Από: Christoph Pfluger

Ο Ντόναλντ Τραμπ υποσχέθηκε «μια χρυσή εποχή» στην πρώτη του ομιλία μετά την επιβεβαίωση της εκλογικής του νίκης. Είναι μία υπόσχεση που σίγουρα δεν θα μπορέσει να τηρήσει, και αυτό θα αυξήσει μόνο την απογοήτευση των Αμερικανών με την ανάπτυξη της χώρας τους.

Οι ΗΠΑ υποφέρουν από ένα γιγαντιαίο χρέος που θα υπονομεύσει περαιτέρω την εμπιστοσύνη στο δολλάριο. Ο ολοένα και πιο αμφισβητούμενος ρόλος του δολλαρίου ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος επέτρεψε στις ΗΠΑ να ζήσουν εις βάρος άλλων από το τέλος του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου. Απλώς πλήρωναν τους λογαριασμούς τους με φρεσκοτυπωμένα δολλάρια.

Μια υπερχρεωμένη χώρα μπορεί να επιβιώσει μόνο εάν καταβάλει αξιόπιστες προσπάθειες για να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της – δεν υπάρχει καμμία ένδειξη γι' αυτό – ή ασκώντας πίεση στους πιστωτές της, πρώτα οικονομικά αλλά και στρατιωτικά.

Η οικονομική πίεση μέσω κυρώσεων εξακολουθούσε να επιτυγχάνει την επιθυμητή πειθαρχία σε χώρες όπως το Ιράκ. Αλλά με τις κυρώσεις στη Ρωσσία, έχουν τελικά αποδείξει το αντίθετο αποτέλεσμα.

Στρατιωτικά, επίσης, οι ΗΠΑ έχουν πάψει προ πολλού να απολαμβάνουν την ανωτερότητα που είχαν κάποτε. Αντιμετωπίζουν την ήττα στον πόλεμο δι' αντιπροσώπων τους στην Ουκρανία, και στη Μέση Ανατολή, ο πληρεξούσιος τους Ισραήλ έχει ελιχθεί σε μια δύσκολη κατάσταση. Ακόμη και με εγκλήματα πολέμου, δεν μπορεί να νικήσει τη Χαμάς ή τη Χεζμπολάχ και αρνείται να βρει διπλωματική λύση.

Ο εκφοβισμός του Ιράν απέτυχε επίσης, όπως έδειξε σαφώς η αεροπορική επιδρομή στα τέλη Οκτωβρίου. Τα περισσότερα από εκατό αεροσκάφη αμερικανικής σχεδίασης, μερικά από αυτά με ποιότητα stealth, εντοπίστηκαν από την ιρανική αεράμυνα, έπρεπε να εκτοξεύσουν τους πυραύλους τους πρόωρα και να απομακρυνθούν πριν πετάξουν πάνω από τα σύνορα.

Η ζημιά ήταν προφανώς οριακή, αλλά το Ιράν ήταν σε θέση να αποδείξει ότι το Ισραήλ οδηγείται από μια θέληση για πόλεμο και έχει σαφώς καταστροφικές προθέσεις. Αυτό δεν θα είναι χωρίς συνέπειες.

Η δεύτερη υπόσχεση του Τραμπ να τερματίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία πριν αναλάβει καθήκοντα μπορεί να τηρηθεί. Αλλά αυτό είναι δυνατό μόνο αν πέσει το καθεστώς στο Κίεβο. Επειδή δεν μπορεί να υποτεθεί ότι η Ρωσσία θα εγκαταλείψει έναν σημαντικό πολεμικό στόχο, δηλαδή ένα ουδέτερο καθεστώς για την Ουκρανία, τόσο κοντά στη νίκη.

Η ανατροπή του Ζελένσκι χωρίς να χάσει το κύρος της Δύσης θα έπρεπε να είχε ξεκινήσει πολύ νωρίτερα. Θα υπήρχε αρκετός λόγος γι' αυτό. Από τη μία πλευρά, έχει παραπλανήσει τη Δύση για αρκετό καιρό με ψευδείς πληροφορίες σχετικά με την κατάσταση του πολέμου, από την άλλη πλευρά, πολλά από τα όπλα που παρέχονται έχουν εξαφανιστεί σε σκοτεινά κανάλια και, από την άλλη πλευρά, δεν είναι πλέον ο νόμιμος πρόεδρος από τον Μάϊο του τρέχοντος έτους. Αλλά η διάλυση του Ζελένσκυ μέσα σε λίγες εβδομάδες δεν μπορεί να γίνει χωρίς να προκληθεί ζημιά στο ΝΑΤΟ και τη Δύση.

Το γεωπολιτικό κλίμα εξακολουθεί να καθορίζεται από το νομισματικό και οικονομικό σύστημα της συλλογικής Δύσης. Πρέπει να αναπτυχθεί για να επιβιώσει. Τα κέρδη των εταιρειών πρέπει να αυξηθούν, οι τιμές των μετοχών πρέπει να αυξηθούν έτσι ώστε οι ισολογισμοί να φαίνονται οπτικά υγιείς και να μην γκρεμίσουν ολόκληρη την πυραμίδα. Αυτός είναι ο πρωταρχικός στόχος.

Το βαθύ κράτος που αντιπροσωπεύουν ο Μπάιντεν και η Χάρρις, δηλαδή η Wall Street, η μεγάλη τεχνολογία, οι εταιρείες πληροφοριών και άμυνας, τα μέσα ενημέρωσης και οι κυβερνητικοί τους άνθρωποι, ήθελαν να λύσουν το πρόβλημα με το χρέος, την προπαγάνδα, τον έλεγχο, τον στρατό και την ιδιοποίηση πόρων άλλων χωρών, δηλαδή της ρωσικής.

Ο Ντόναλντ Τραμπ είναι στο πλευρό των ολιγαρχών και των εταιρειών. Θα «λύσουν» το πρόβλημα με περισσότερα περιθώρια ελιγμών και φοροελαφρύνσεις, οι οποίες με τη σειρά τους θα επιταχύνουν την αναδιανομή και θα αυξήσουν περαιτέρω το δημόσιο χρέος. Περαιτέρω λογιστικά κόλπα αναμένεται επίσης να αποκρύψουν την πραγματική κατάσταση της δυτικής οικονομίας.

Ο Τραμπ το έχει αναγνωρίσει αυτό και έχει ήδη ανακοινώσει ότι θα μειώσει τους εταιρικούς φόρους κατά 30%, από 21% σε 15%. Αυτό προωθεί τα εταιρικά κέρδη. Ωστόσο, έχουν ήδη αυξηθεί από 2 σε 3,4 τρισεκατομμύρια τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Εκτός από τη διατήρηση των τιμών των μετοχών, δεν υπάρχει κανένας κατανοητός λόγος για φορολογικές περικοπές.

Δεν θα είναι χρήσιμες για τους ψηφοφόρους της εργατικής τάξης του Τραμπ, ακριβώς όπως η διάχυση προς τα κάτω της μείωσης του εταιρικού φόρου του Ρέηγκαν – εκείνη την εποχή από 48% σε 34% – δεν οδήγησε σε καμίμα βελτίωση σε επίπεδο βάσης, το αντίθετο.

Ο Ντόναλντ Τραμπ είναι ένας ταλαντούχος πωλητής. Φαίνεται να είναι ο κατάλληλος άνθρωπος για να παρατείνει το παιχνίδι των χρεοκοπημένων ΗΠΑ. Μία από τις εταιρείες του έπρεπε να καταθέσει τον ισολογισμό τέσσερεις φορές. Τα προσωπικά του περιουσιακά στοιχεία δεν επηρεάστηκαν ποτέ.

Αλλά αυτό το παιχνίδι θα τελειώσει επίσης μια μέρα. 

Αν προετοιμαστούμε καλά γι' αυτό, μια χρυσή εποχή μπορεί πραγματικά να ξεκινήσει. Όχι η χρυσή εποχή του Τραμπ, αλλά η Πρώτη Παγκόσμια Ειρήνη.

Ο Christoph Pflüger είναι ο εκδότης της Zeit από το 1992. «Ως εκδότης ενός περιοδικού του οποίου η συνδρομή καθορίζεται ελεύθερα από τους αναγνώστες, βιώνω καθημερινά τη δύναμη της αυτοδιάθεσης. Και ως δημοσιογράφος που ανιχνεύει οραματικά έργα και θαρραλέους ανθρώπους, γνωρίζω ότι υπάρχουν πολύ περισσότερες θετικές δυνάμεις στη χώρα από ό, τι τα μέσα μαζικής ενημέρωσης θα ήθελαν να πιστέψουμε».

ΠΗΓΗ: | Zeitpunkt

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΜΑΡΙΓΩ ΖΑΡΑΦΟΠΟΥΛΑ