Πρόσφατα βρήκα αυτό το έγγραφο του 1957 από τον Albert Biderman, που δημοσιεύτηκε ως μέρος μιας συζήτησης για τον κομμουνισμό. Πολλοί θα το γνωρίζουν, αν και εγώ δεν το γνώριζα.
Το έγγραφο αναλύει τις μεθόδους που χρησιμοποίησαν οι Κορεάτες για να σπάσουν τη θέληση των Αμερικανών αιχμαλώτων τους.
Εδώ είναι ο βασικός πίνακας που περιγράφει τις μεθόδους που χρησιμοποιήθηκαν από την αρχική εργασία, που αναπαράγεται αυτολεξεί σε πιο ευανάγνωστη μορφή.
Όσο και αν απεχθάνομαι να προτείνω ο,τιδήποτε εμφανίζεται στον Guardian, αυτό είναι στην πραγματικότητα ένα αρκετά καλό απόσπασμα από ένα βιβλίο που αναφέρει τα παραπάνω στο πλαίσιο του εγχώριου καταναγκαστικού ελέγχου.
Είναι ενδιαφέρον ότι το άρθρο επισημαίνει ότι:
Όταν ο Biderman δημοσίευσε τα ευρήματά του, οι άνθρωποι ήταν δύσπιστοι. Θα μπορούσαν πραγματικά οι άνθρωποι να χειραγωγηθούν τόσο εύκολα; Ήταν σίγουρος ότι δεν υπήρχε κάτι που δεν είχε καταφέρει να εντοπίσει; Αλλά ο Biderman ήταν ανένδοτος: «Πιθανώς καμμία άλλη πτυχή του κομμουνισμού δεν αποκαλύπτει πιο διεξοδικά την έλλειψη σεβασμού του για την αλήθεια και τα άτομα», έγραψε, «από την προσφυγή του σε αυτές τις τεχνικές».
Φυσικά, αυτή η δυσπιστία για την πιθανότητα χειραγώγησης ήταν ένα πανταχού παρόν χαρακτηριστικό των τελευταίων ετών.
Η Διεθνής Αμνηστία υπήρξε ιδιαίτερα ηχηρή σχετικά με την πλαισίωση της συμπεριφοράς χρησιμοποιώντας το παραπάνω έργο, αναφέροντας το «Διάγραμμα Εξαναγκασμού» του Biderman σε αυτή την «Έκθεση για τα Βασανιστήρια» του 19731.
Έτσι σκέφτηκα: Αναρωτιέμαι αν κάποιος άλλος έχει κάνει αυτόν τον παραλληλισμό μεταξύ αυτών των τεχνικών και των «μέτρων» που θεσπίστηκαν ως «απάντηση στον covid».
Έτσι έψαξα στο "X", πολύ γρήγορα συναντώντας αυτήν την ανάρτηση, η οποία περιείχε αυτήν την εικόνα:
Μερικές ακόμη αναζητήσεις αργότερα συνάντησα αυτό το βίντεο 4 ετών συζητώντας τα παραπάνω με κάποια λεπτομέρεια2.
Ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον σημείο που αναδεικνύεται στο βίντεο είναι αυτό, από τη σελίδα 38 της έκθεσης της Διεθνούς Αμνηστίας:
Οι άμεσες επιπτώσεις του βιολογικού στρες στην ανθρώπινη παθολογία έχουν, κατά τη γνώμη μου, υποτιμηθεί σε μεγάλο βαθμό.
Ο Denis Rancourt είναι ένας από τους λίγους σοβαρούς ερευνητές που έχουν επικεντρωθεί σε αυτό το φαινόμενο ως άμεση αιτία ασθένειας τα τελευταία χρόνια. Από αυτή την άποψη προτείνω την τελευταία του εργασία:
Σκεφτείτε - στο πλαίσιο των κυβερνητικών μηνυμάτων σχετικά με την ακρίβεια των δοκιμών και τη σοβαρότητα της νόσου - πόσο μεγεθυμένο θα ήταν το βιολογικό στρες για όσους «βρέθηκαν θετικοί», ειδικά αν είχαν τοποθετηθεί στην κατηγορία «ευάλωτοι».
Αξίζει να τονιστεί σε αυτό το σημείο ότι ενώ αυτό το φαινόμενο μπορεί να εξηγήσει μερικές από τις πραγματικές ασθένειες που υπέστησαν κατά τη διάρκεια της «πανδημίας», αυτό δεν σημαίνει ότι άλλα στοιχεία δεν έπαιξαν τεράστιο ρόλο, όπως:
- Σύγχυση, κακομεταχείριση και μη θεραπεία ατόμων με τακτικές αναπνευστικές ασθένειες
- Κακοποίηση και παραμέληση
Το να αναφερθούμε στις σχετικές συνεισφορές όλων των παραπάνω είναι και αδύνατο και άκαρπο, καθώς σε κάθε περίπτωση είναι αλληλεπικαλυπτόμενες έννοιες. Ωστόσο, αυτό για το οποίο είμαι σίγουρος όμως είναι αυτό.
Δεν υπήρξε πανδημία μιας νέας ασθένειας που προκλήθηκε από έναν νέο ιό.
1
Είναι κρίμα που είχαν τόσο λίγα να πουν κατά τη διάρκεια της «πανδημίας» - ειδικά σε σχέση με το καταναγκαστικό / υποχρεωτικό πρόγραμμα ένεσης γονιδιακής θεραπείας.
2
Το βίντεο είναι από το "Amazing Polly" και γνωρίζω ότι μερικοί άνθρωποι δεν φαίνεται να την συμπαθούν. Δεν ξέρω γιατί, ποτέ δεν παρακολούθησα πραγματικά κανένα από το υλικό της πριν. Κρίνω αυτό το βίντεο ως χρήσιμο εξ ολοκλήρου από μόνο του.
ΠΗΓΗ: (1) Did Governments follow a recipe for effective torture against their populations during "covid"?
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΜΑΡΙΓΩ ΖΑΡΑΦΟΠΟΥΛΑ
https://amazonios.net/i-kyvernisi-me-synergous-tin-iatropolitiki-klika-mesa-enimerosis-aposiopise-ton-kindyno-apo-ta-emvolia-videoegrafa-apo-to-2021/#comment-11894
ΑπάντησηΔιαγραφή