Μη λοιπόν τα επιρρίπτετε όλα στους διδασκάλους, μη όλα στους προϊσταμένους.
Μπορείτε, λέγει, κι’ εσείς να οικοδομείτε ο ένας τον άλλο.
Αυτό έλεγε ο Παύλος και στους Θεσσαλονικείς γράφοντας· «να οικοδομείτε ο ένας τον άλλο, όπως και κάνετε»· και πάλι· «να προτρέπετε ο ένας τον άλλον με τα λόγια αυτά».
Αυτό και εμείς τώρα σας συμβουλεύουμε.
Και όχι μόνο αυτό, αλλά και ότι εγώ είμαι ένας, ενώ εσείς πολλοί, και θα μπορέσετε όλοι όσοι είστε, να γίνετε διδάσκαλοι.
Γι’ αυτό, σας παρακαλώ, μην παραμελείτε αυτό το χάρισμα· καθένας έχει την γυναίκα του, τον φίλο του, τον υπηρέτη του, τον γείτονά του· αυτόν ας επιπλήττει, αυτόν ας νουθετεί.
Διότι πώς δεν είναι παράλογο, για την τροφή σας να κάνετε συσσίτια και συμπόσια και να έχετε ωρισμένη ημέρα συναντήσεως μεταξύ σας, και αυτό που λείπει από τον καθένα, όταν είναι μόνος του να το αναπληρώνετε με την κοινωνία μεταξύ σας (όπως είτε χρειάζεται να πάτε στην κηδεία, είτε στα γεύματα, είτε να βοηθήσετε σε κάτι τον διπλανό σας), και για τη διδασκαλία τής αρετής να μην το κάνετε;
Ναι, σας παρακαλώ, κανείς να μην το παραμελεί αυτό· διότι πολύ μισθό θα λάβει από τον Θεό.
Και για να το μάθεις, αυτός που εμπιστεύθηκε τα πέντε τάλαντα, είναι ο διδάσκαλος· και αυτός που πήρε το ένα, είναι ο μαθητής.
Εάν όμως πει ο μαθητής, ‘εγώ είμαι μαθητής, δεν διακινδυνεύω’, και τον λόγο που πήρε από τον Θεό, αυτόν που είναι κοινός και απλός, τον κατακρύψει και δεν παροτρύνει, δεν μιλήσει με θάρρος, δεν ελέγξει, δεν νουθετήσει, εάν μπορεί, αλλά τον κρύψει μέσα στη γη (διότι πράγματι γη είναι και στάχτη η καρδιά που κατακρύβει το χάρισμα του Θεού)· αν λοιπόν τον κατακρύψει ή από τεμπελιά ή από αμέλεια, δεν θα μπορέσει να δικαιολογηθεί με το να πει, ‘ένα τάλαντο είχα’.
Ένα τάλαντο είχες· έπρεπε, κι’ αν ακόμα είχες ένα τάλαντο, να το προσφέρεις και να το διπλασιάσεις· εάν πρόσφερνες το ένα δεν θα ήταν δυνατό να κατηγορηθείς.
Διότι ούτε σ’ εκείνον που πρόσφερε τα δύο είπε· ‘γιατί δεν μου έφερες πέντε τάλαντα;’ αλλά τον θεώρησε άξιο της ίδιας αμοιβής με εκείνον που του πρόσφερε τα πέντε τάλαντα.
Γιατί;
Γιατί;
Διότι εργάσθηκε εκείνο που πήρε· και δεν έπεσε σε ραθυμία επειδή έλαβε λιγότερα από εκείνον που πήρε τα πέντε τάλαντα, ούτε εξ αιτίας τής ολιγότητας έμεινε αργός.
Ούτε εσύ έπρεπε να βλέπεις αυτόν που πήρε τα δύο· ή καλύτερα εκείνον έπρεπε να κοιτάς, και όπως ακριβώς εκείνος μιμήθηκε αυτόν που πήρε τα πέντε, αν και είχε δύο, έτσι κι’ εσύ έπρεπε να μιμηθείς αυτόν που είχε τα δύο τάλαντα.
Διότι, εάν επιφυλάσσεται τιμωρία για εκείνον που έχει χρήματα και δεν βοηθάει τους άλλους, αυτός που μπορεί να συμβουλεύσει και δεν το κάνει πώς δεν θα υποστεί μεγαλύτερη τιμωρία;
Εκεί τρέφεται σώμα, εδώ ψυχή· εκεί εμποδίζεις τον προσωρινό θάνατο, εδώ τον αιώνιο.
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ἐνημερώνουμε τοὺς ἀγαπητοὺς ἀναγνῶστες μας, ὅτι σχόλια, τὰ ὁποῖα ἐμπεριέχουν προσβλητικοὺς χαρακτηρισμούς, διαφημίζουν κόμματα ἢ εἶναι γραμμένα μὲ λατινικοὺς χαρακτῆρες (γκρήκλις), θὰ διαγράφωνται ἄνευ προειδοποιήσεως!