Η «Συμφωνία του Ξενοδοχείου Πλάζα» για την υποτίμηση του δολλαρίου έκλεισε στις 22 Σεπτεμβρίου το 1985.
Ήταν μια συμφωνία μεταξύ των τότε οικονομικών υπερδυνάμεων, της Γαλλίας, της Δυτ. Γερμανίας, της Ιαπωνίας, της Μεγ. Βρετανίας και των ΗΠΑ για υποτίμηση του δολλαρίου έναντι του γεν και του μάρκου.
Η συναλλαγματική ισοτιμία του δολαρίου έναντι του γεν, που ήταν και το κύριο πρόβλημα, υποχώρησε κατά 51% από το 1985 έως το 1987, χάρη στη δαπάνη 10 δισ. δολλαρίων από τις κεντρικές τράπεζες.
Ο στόχος της υποτίμησης του δολλαρίου ήταν διπλός: Η μείωση αφενός του αμερικανικού ελλείμματος τρεχουσών συναλλαγών, το οποίο είχε φθάσει στο 3,5% του ΑΕΠ, και η βοήθεια στην αμερικανική οικονομία να βγει από την ύφεση των αρχών του '80.
Η συμφωνία αυτή κατάφερε μεν να μειώσει το εμπορικό έλλειμμα των ΗΠΑ με τις δυτικοευρωπαϊκές χώρες ωστόσο δεν κατάφερε το ίδιο με την Ιαπωνία.
18 ημέρες μετά, ενώ το δολλάριο πέφτει, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με υπουργό τον Σημίτη στις 10 Οκτωβρίου 1985 υποτίμησε τη δραχμή κατά 15% έναντι του δολαρίου, για να διασώσει όσους μαυραγορίτες έβγαζαν λεφτά στο εξωτερικό.
Λίγες ημέρες μετά την υποτίμηση, η ισοτιμία της δραχμής είχε επανέλθει σε επίπεδα προ υποτίμησης.
Ήταν μια μεγάλη ληστεία υπέρ των αργυρώνητων.
Με το κόλπο αυτό διαφωνούσε ο μακαρίτης Τσάρος, ο Γεράσιμος που κατέβηκε από το τραίνο στις 26 Ιουλίου 1985 και ασκούσε κριτική στην κυβερνητική πολιτική με ομιλίες ανά την Ελλάδα.
Υπουργός Εθνικής Οικονομίας ανέλαβε τότε ο σοσιαλιστής Σημίτης.
ΠΡΑΣΙΝΗ ΧΟΛΕΡΑ! ΤΟ ΠΕΡΑΣΑΜΕ ΚΙ ΑΥΤΟ. ΤΩΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΓΑΛΑΖΙΑ ΧΟΛΕΡΑ, ΑΡΡΩΣΤΗΣΑΜΕ ΟΛΟΙ.
ΑπάντησηΔιαγραφή