Ζούμε ημέρες άφατης πνευματικο-ιδεολογικής καταστολής, επιβεβλημένης αλαλίας-λογοκρισίας μέσω νεοσύστατων μηχανισμών της Αστυνόμευσης της σκέψης, το προνόμιο της ομιλίας αποδόθηκε αποκλειστικά στ΄ άλαλα ( π.χ τηλεόραση).
Ο αιώνας της Προπαγάνδας.
Οι επισημάνσεις του σημαντικού Ιταλού διανοουμένου, σκηνοθέτη και ποιητή Π. Π. Παζολίνι είναι πιο επίκαιρες παρά ποτέ καθώς προαναγγέλει μια τηλεόραση ”τόσο αυταρχική και κατασταλτική όσο ποτέ οποιοδήποτε μέσο στον κόσμο”.
«Πώς θα μπορούσε να συμβεί αυτή η καταστολή;
Μέσα από την επανάσταση του πληροφοριακού συστήματος ». (Π. Π. Παζολίνι, Κουρσάρικα Γραπτά /Scritti corsari, 1975). ”O νέος φασισμός, δια των νέων μέσων επικοινωνίας και πληροφόρησης (ιδίως της τηλεόρασης),.. τη ψυχή του λαού την κατακερματίζει, την βιάζει, την κακοποιεί για πάντα.”
Τονίζει: Κανένας φασιστικός συγκεντρωτισμός δεν κατάφερε να κάνει αυτό που έκανε ο συγκεντρωτισμός του πολιτισμού της κατανάλωσης.
Τονίζει: Κανένας φασιστικός συγκεντρωτισμός δεν κατάφερε να κάνει αυτό που έκανε ο συγκεντρωτισμός του πολιτισμού της κατανάλωσης.
Ο φασισμός πρότεινε ένα μοντέλο, αντιδραστικό και μνημειώδες, το οποίο ωστόσο παρέμεινε ένα νεκρό γράμμα.
Οι διάφοροι ιδιαίτεροι πολιτισμοί (αγρότες, υποκατηγορίες, εργάτες) συνέχισαν ανενόχλητοι να συμμορφώνονται με τα παραδοσιακά πρότυπά τους: η καταστολή περιορίστηκε στην απόκτηση της προσήλωσής τους στις λέξεις.
Σήμερα, αντίθετα, η τήρηση των προτύπων που επιβάλλει το Κέντρο είναι τέτοια και άνευ όρων.
Τα πραγματικά πολιτιστικά μοντέλα διαψεύδονται.
Η αναίρεση είναι πλήρης.
Μπορεί επομένως να ειπωθεί ότι η «ανοχή» της ηδονιστικής ιδεολογίας που επιθυμεί η νέα εξουσία είναι η χειρότερη καταστολή στην ανθρώπινη ιστορία.
Πώς ήταν δυνατή αυτή η καταστολή;
Μέσα από δύο επαναστάσεις, εσωτερικές στην αστική οργάνωση (μπουρζουαζίας): την επανάσταση των υποδομών και την επανάσταση του πληροφοριακού συστήματος.
Οι δρόμοι, η μηχανοκίνηση κ.λπ. έχουν ενώσει τώρα στενά την περιφέρεια με το Κέντρο, καταργώντας κάθε υλική απόσταση.
Αλλά η επανάσταση του συστήματος πληροφοριών ήταν ακόμη πιο ριζοσπαστική και αποφασιστική.
Αλλά η επανάσταση του συστήματος πληροφοριών ήταν ακόμη πιο ριζοσπαστική και αποφασιστική.
Μέσω της τηλεόρασης, το Κέντρο αφομοίωσε ολόκληρη τη χώρα που ήταν τόσο ιστορικά διαφοροποιημένη και πλούσια σε πρωτότυπους πολιτισμούς.
Έχει ξεκινήσει ένα έργο καταστρεπτικής έγκρισης κάθε γνησιότητας και συγκεκριμενότητας.
Με άλλα λόγια, επέβαλε – όπως είπα – τα μοντέλλα του: ποια είναι τα μοντέλλα που επιθυμεί η νέα εκβιομηχάνιση, η οποία δεν αρκείται πλέον σε έναν «άνθρωπο που καταναλώνει», αλλά ισχυρίζεται ότι άλλες ιδεολογίες εκτός από αυτές της κατανάλωσης δεν είναι νοητές.
Ένας νεο-κοσμικός ηδονισμός, που τυφλά αγνοεί κάθε ανθρωπιστική αξία και τυφλά ξενίζει τις ανθρώπινες επιστήμες.
Η προηγούμενη ιδεολογία που ήθελε και επέβαλε η εξουσία ήταν, όπως γνωρίζουμε, η θρησκεία: και ο καθολικισμός, στην πραγματικότητα, ήταν τυπικά το μόνο πολιτιστικό φαινόμενο που «ενέκρινε» στους Ιταλούς.
Η προηγούμενη ιδεολογία που ήθελε και επέβαλε η εξουσία ήταν, όπως γνωρίζουμε, η θρησκεία: και ο καθολικισμός, στην πραγματικότητα, ήταν τυπικά το μόνο πολιτιστικό φαινόμενο που «ενέκρινε» στους Ιταλούς.
Τώρα έχει γίνει ανταγωνιστής του νέου «ομολογούμενου» πολιτισμικού φαινομένου που είναι ο μαζικός ηδονισμός: και, ως ανταγωνιστής, η νέα δύναμη έχει ήδη αρχίσει να την εκκαθαρίζει πριν από μερικά χρόνια.
Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει τίποτα θρησκευτικό στο μοντέλο του Νέου Άνδρα και της Νέας Γυναίκας που προτείνει και επιβάλλει η τηλεόραση.
Είναι δύο άνθρωποι που επικυρώνουν τη ζωή μόνο μέσω των καταναλωτικών αγαθών της (και, φυσικά, εξακολουθούν να πηγαίνουν στη Λειτουργία τις Κυριακές: με αυτοκίνητο) (σ.σ. ενώ στη μετακόβιντ εποχή μεταφέρονται με τηλεπάθεια ή τηλε-παθητικά στη φάση της απαγόρευσης λατρείας με on line σύνδεση).
Οι Ιταλοί δέχτηκαν με ενθουσιασμό αυτό το νέο μοντέλλο που τους επιβάλλει η τηλεόραση σύμφωνα με τους κανόνες παραγωγής που δημιουργούν ευεξία (ή, καλύτερα, σωτηρία από τη δυστυχία).
Το δέχτηκαν: αλλά είναι πραγματικά σε θέση να το πραγματοποιήσουν;….
Η ευθύνη της τηλεόρασης σε όλα αυτά είναι τεράστια. Σίγουρα όχι ως «τεχνικό μέσο», αλλά ως όργανο της δύναμης και της ίδιας της δύναμης.
Η ευθύνη της τηλεόρασης σε όλα αυτά είναι τεράστια. Σίγουρα όχι ως «τεχνικό μέσο», αλλά ως όργανο της δύναμης και της ίδιας της δύναμης.
Δεν είναι μόνο ένας χώρος από τον οποίο περνούν τα μηνύματα, αλλά είναι ένα κέντρο επεξεργασίας μηνυμάτων.
Είναι ο τόπος όπου συγκεκριμενοποιείται μια νοοτροπία που διαφορετικά δεν θα ήξερε πού να τοποθετήσει.
Μέσα από το πνεύμα της τηλεόρασης εκδηλώνεται συγκεκριμένα το πνεύμα της νέας δύναμης. Δεν υπάρχει αμφιβολία (μπορείτε να δείτε από τα αποτελέσματα) ότι η τηλεόραση είναι τόσο αυταρχική και κατασταλτική όσο ποτέ σε οποιοδήποτε μέσο στον κόσμο.
Η φασιστική εφημερίδα και τα γραπτά στις αγροικίες των συνθημάτων του Μουσσολίνι σε κάνουν να γελάς: όπως το άροτρο σε σύγκριση με τρακτέρ.
Ο φασισμός, θέλω να το επαναλάβω, δεν κατάφερε ουσιαστικά ούτε να χαράξει την ψυχή του ιταλικού λαού:
ο νέος φασισμός, μέσω των νέων μέσων επικοινωνίας και πληροφόρησης (ιδίως της τηλεοράσεως), όχι μόνο τον γδέρνει, την κατακερματίζει, την βιάζει, την κακοποιεί για πάντα.(Pier Paolo Pasolini, “Corriere della Sera”, 9 Δεκεμβρίου 1973)
Η τηλεόραση με όλα τα χαρακτηριστικά και τον αντιδραστικό της ρόλο που επισημαίνει ο διανοούμενος υπήρξε το απόλυτο καθοδηγητικό όργανο στη φάση covid19...
Η τηλεόραση με όλα τα χαρακτηριστικά και τον αντιδραστικό της ρόλο που επισημαίνει ο διανοούμενος υπήρξε το απόλυτο καθοδηγητικό όργανο στη φάση covid19...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ἐνημερώνουμε τοὺς ἀγαπητοὺς ἀναγνῶστες μας, ὅτι σχόλια, τὰ ὁποῖα ἐμπεριέχουν προσβλητικοὺς χαρακτηρισμούς, διαφημίζουν κόμματα ἢ εἶναι γραμμένα μὲ λατινικοὺς χαρακτῆρες (γκρήκλις), θὰ διαγράφωνται ἄνευ προειδοποιήσεως!