Γιά ακόμη μια φορά μείναμε άναυδοι από την απίστευτη βαρβαρότητα νέων παιδιών, που χωρίς κανέναν απολύτως λόγο στέρησαν βίαια την ζωή ενός συνανθρώπου μας.
Μα ό,τι σπέρνουμε θερίζουμε!
Αυτό είμαστε!
Κυριολεκτικά και μεταφορικά είμαστε καννίβαλοι.
Πολύ εύκολα μπορεί κάποιος να αντιληφθεί την σήψη και την παρακμή της κοινωνίας μας μέσα από την μουσική/τραγούδια που ακούμε και που είναι στο προσκήνιο.
Είμαστε ό,τι ακούμε!
Όταν σχεδόν όλα τα σημερινά τραγούδια (χωρίς ιδιαίτερο ρυθμό και μουσικότητα-στην ουσία σκόρπιοι θόρυβοι) εκθειάζουν την επιθετικότητα, την «μαγκιά» του να κάνεις παρανομία, του να πη@ήξεις του αλλουνού την γκόμενα, του να εκδικηθείς τον/την πρώην σου, του να κάνεις χρήση ουσιών, του να «σπάσεις το κεφάλι» του άλλου, του να πλακωθείς με τον μ@άτσο, του να βγάλεις μαχαίρι κ.ο.κ, και μάλιστα όλα αυτά να λέγονται εν μέσω 'βίντεοκλιπς', που πιο πολύ ομοιάζουν κάτι μεταξύ πορνό και μαφιόζικης συμμορίας, ε τότε γιατί απορούμε με την αδικαιολόγητη και υπέρμετρη επιθετικότητα;
Είμαστε στην αρχή μιάς ολοένας και αυξανόμενης ιδιότυπης εγκληματικότητας.
Αυτά, πλέον, είναι τα πρότυπα.
Πολλές φορές διέκρινες μετάνοια και μεταμέλεια μέσα στους στίχους, απαραίτητο συστατικό στις υγιείς ανθρώπινες σχέσεις.
Η συντριπτική πλειοψηφία εκείνων των ακουσμάτων (με ρυθμό, μουσικότητα, μελωδικότητα, φωνητικές ικανότητες) εμπεριείχαν μια ευγένεια και μια άμιλλα που καθόριζε την στάση ζωής μας και τις σχέσεις μας.
Σήμερα είναι ουτοπικό να τα ψάχνουμε αυτά στα τραγούδια.
Αν ακούσετε το τί κυκλοφορεί θα ΦΡΙΞΕΤΕ!!!!
Τελικά ο καθρέπτης μιάς κοινωνίας είναι η μουσική που ακούει.
Είπαμε, είμαστε ό,τι ακούμε…
"Πολλές φορές διέκρινες μετάνοια και μεταμέλεια μέσα στους στίχους, απαραίτητο συστατικό στις υγιείς ανθρώπινες σχέσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ συντριπτική πλειοψηφία εκείνων των ακουσμάτων (με ρυθμό, μουσικότητα, μελωδικότητα, φωνητικές ικανότητες) εμπεριείχαν μια ευγένεια και μια άμιλλα που καθόριζε την στάση ζωής μας και τις σχέσεις μας."
πολύ σωστή παρατήρηση. η Μουσική ως τέχνη πλάθει την ψυχή και διαμορφώνει ήθος.
είναι το δεύτερο άρθρο από τον "Προσκυνητή" που αναφέρεται με αλήθεια και χωρίς πουριτανισμούς στο θέμα της Μουσικής και των μηνυμάτων που περνά, ιδιαίτερα τις τελευταίες δεκαετίες.
πραγματικά, όπως λένε οι Αγγλοσάξωνες, για άλλη μια φορά "χτυπάει το καρφί στο κεφάλι".
συγχαρητήρια! εκλεκτές όλες τους οι αναρτήσεις.