Διδώ Σωτηρίου
Η ιστορία του Μανώλη Αξιώτη, Μικρασιάτη αγρότη από τον Κιρκιντζέ.
Άνθρωπος του μόχθου, δεμένος με τον τόπο του, το πατρικό του σπίτι, τους χωριανούς του.
Ο άντρας που πάλεψε με κορμί και με ψυχή.
Στο 'Αμελέ Ταμπουρού', τα 'Τάγματα Εργασίας' της Άγκυρας, το 1915.
Στο μέτωπο του Αφιόν Καραχισάρ το 1922.
Μια λεύτερη πατρίδα ονειρευόταν καθώς έσφιγγε τα δόντια και έλεγε:
"Ώρα μάχης, Αξιώτη, ώρα θυσίας.
Δεν έχεις ελόγου σου κανένα πάρε δώσε με την πολιτική.
Το χρέος σου κάνεις".
Γνώρισε κακουχίες και στερήσεις, είδε βασανιστήρια και θανάτους, έζησε την αιχμαλωσία και την προσφυγιά, για να συλλογιστεί:
"Θηρίο είν' ο άνθρωπος!"
Πάσα ψυχή που απομακρύνεται από τον δημιουργό της αποκτηνώνεται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι δε εγγίζοντες τον διάβολον νεκρωθήσονται.