6 Δεκεμβρίου - Άγιος Νικόλαος
Ἀπολυτίκιον (Κατέβασμα)
Ἦχος δ’.
Κανόνα πίστεως και εἰκόνα πραότητος, ἐγκρατείας Διδάσκαλον, ἀνέδειξέ σε τῇ ποίμνῃ σου, ἡ τῶν πραγμάτων ἀλήθεια· διά τοῦτο ἐκτήσω τῇ ταπεινώσει τά ὑψηλά, τῇ πτωχείᾳ τά πλούσια. Πάτερ Ἱεράρχα Νικόλαε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν.
Κοντάκιον
Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.
Ἐν τοῖς Μύροις Ἅγιε, ἱερουργός ἀνεδείχθης· τοῦ Χριστοῦ γάρ Ὅσιε, τό Εὐαγγέλιον πληρώσας, ἔθηκας τήν ψυχήν σου ὑπέρ λαοῦ σου, ἔσωσας τούς ἀθώους ἐκ τοῦ θανάτου· διά τοῦτο ἡγιάσθης, ὡς μέγας μύστης Θεοῦ τῆς χάριτος.
Ὁ Οἶκος
Ἀνυμνήσωμεν νῦν τύν Ἱεράρχην ᾄσμασι, τόν ἐν Μύροις λαοί ποιμένα καί διδάσκαλον, ἵνα ταῖς πρεσβείαις αὐτοῦ ἐλλαμφθῶμεν· ἰδού γάρ ὤφθη ὅλος καθάρσιος, ἀκήρατος πνεύματι, Χριστῷ προσάγων θυσίαν ἄμωμον, τήν εἰλικρινῆ καὶ Θεῷ εὐπρόσδεκτον, ὡς ἱερεύς κεκαθαρμένος τῇ ψυχῇ καί τῇ σαρκί· ὅθεν ὑπάρχει ἀληθῶς, τῆς Ἐκκλησίας προστάτης, καί ὑπέρμαχος ταύτης, ὡς μέγας μύστης Θεοῦ τῆς χάριτος.
Κάθισμα
Ἦχος πλ. δ’. Τὴν Σοφίαν καὶ Λόγον.
Ποταμόν ἰαμάτων ὑπερχειλῆ, καί πηγήν σε θαυμάτων ἀνελλιπῆ, ἔδειξε Νικόλαε, τοῦ ἐλέους ἡ ἄβυσσος· οἱ γάρ βαρείαις νόσοις, πικρῶς πιεζόμενοι, καί συμφοραῖς τοῦ βίου, δεινῶς ἐταζόμενοι, πάσης ἀθυμίας, ἀκεσώδυνον ὄντως, εὑρίσκουσι φάρμακον, τήν θερμήν σου ἀντίληψιν· διά τοῦτο βοῶμέν σοι· Πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι, τοῖς ἑορτάζουσι πόθῳ, τήν ἁγίαν μνήμην σου.
Ἦχος δ’.
Κανόνα πίστεως και εἰκόνα πραότητος, ἐγκρατείας Διδάσκαλον, ἀνέδειξέ σε τῇ ποίμνῃ σου, ἡ τῶν πραγμάτων ἀλήθεια· διά τοῦτο ἐκτήσω τῇ ταπεινώσει τά ὑψηλά, τῇ πτωχείᾳ τά πλούσια. Πάτερ Ἱεράρχα Νικόλαε, πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, σωθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν.
Κοντάκιον
Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.
Ἐν τοῖς Μύροις Ἅγιε, ἱερουργός ἀνεδείχθης· τοῦ Χριστοῦ γάρ Ὅσιε, τό Εὐαγγέλιον πληρώσας, ἔθηκας τήν ψυχήν σου ὑπέρ λαοῦ σου, ἔσωσας τούς ἀθώους ἐκ τοῦ θανάτου· διά τοῦτο ἡγιάσθης, ὡς μέγας μύστης Θεοῦ τῆς χάριτος.
Ὁ Οἶκος
Ἀνυμνήσωμεν νῦν τύν Ἱεράρχην ᾄσμασι, τόν ἐν Μύροις λαοί ποιμένα καί διδάσκαλον, ἵνα ταῖς πρεσβείαις αὐτοῦ ἐλλαμφθῶμεν· ἰδού γάρ ὤφθη ὅλος καθάρσιος, ἀκήρατος πνεύματι, Χριστῷ προσάγων θυσίαν ἄμωμον, τήν εἰλικρινῆ καὶ Θεῷ εὐπρόσδεκτον, ὡς ἱερεύς κεκαθαρμένος τῇ ψυχῇ καί τῇ σαρκί· ὅθεν ὑπάρχει ἀληθῶς, τῆς Ἐκκλησίας προστάτης, καί ὑπέρμαχος ταύτης, ὡς μέγας μύστης Θεοῦ τῆς χάριτος.
Κάθισμα
Ἦχος πλ. δ’. Τὴν Σοφίαν καὶ Λόγον.
Ποταμόν ἰαμάτων ὑπερχειλῆ, καί πηγήν σε θαυμάτων ἀνελλιπῆ, ἔδειξε Νικόλαε, τοῦ ἐλέους ἡ ἄβυσσος· οἱ γάρ βαρείαις νόσοις, πικρῶς πιεζόμενοι, καί συμφοραῖς τοῦ βίου, δεινῶς ἐταζόμενοι, πάσης ἀθυμίας, ἀκεσώδυνον ὄντως, εὑρίσκουσι φάρμακον, τήν θερμήν σου ἀντίληψιν· διά τοῦτο βοῶμέν σοι· Πρέσβευε Χριστῷ τῷ Θεῷ, τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι, τοῖς ἑορτάζουσι πόθῳ, τήν ἁγίαν μνήμην σου.
ΑΓΙΕ ΝΙΚΟΛΑΕ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΕ ΑΠΙΣΚΕΨΑΙ ΚΑΙ ΙΑΣΑΙ ΤΑΣ ΑΣΘΕΝΕΙΑΣ ΗΜΩΝ ΕΝΕΚΕΝ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΣΟΥ ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟΝ
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκτός ότι προωθούσε τα εμβόλια και τα ραπιντ τεστ, ο συγκεκριμένος ιερέας έπεσε σε τρομερό παράπτωμα και μεγάλη βλασφημία και δεν θα έπρεπε να τον ακούμε και να τον δείχνουμε. Ο Άγιος Παΐσιος έλεγε, μια ομελέτα όσο τέλεια κι αν είναι αν έχει μία κουτσουλιά φτάνει!
ΑπάντησηΔιαγραφή«Ο αναμάρτητος υμών πρώτος τον λίθον βαλέτω»...
ΔιαγραφήΘα πρέπει να προσέχουμε όταν ερμηνεύουμε τα λόγια των Αγίων.
Επίσης, αναρωτιέμαι, δεν είχατε τίποτε καλό να πείτε ακούγοντας για τον Άγιο Νικόλαο;
ΔιαγραφήΛυπάμαι πραγματικά που δεν βλέπετε την αλήθεια των γραφομενων και το παίρνετε προσωπικά. Αναμάρτητος είναι μόνο ο Κύριος ούτε εσύ ούτε εγώ. Όμως μερικοί κάνουν σκοπιμες κινήσεις.. δυστυχώς.
ΔιαγραφήΒρε τι θυμήθηκα τώρα, μιας και βάλαμε και τον Άγιο Παΐσιο για να δικαιολογήσουμε το χριστιανοπρεπές μας δηλητήριο:
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια διδακτική ιστορία, λοιπόν, για τον/την ανώνυμο/η των 7:28 μ.μ.
"Γνώρισα εκ πείρας ότι σ’ αυτή τη ζωή οι άνθρωποι είναι χωρισμένοι σε δύο κατηγορίες. Τρίτη δεν υπάρχει η στη μία θα είναι η στην άλλη.
Η μία, λοιπόν, κατηγορία των ανθρώπων μοιάζει με τη μύγα. Η μύγα έχει την εξής ιδιότητα: να πηγαίνει πάντα και να κάθεται σε ο,τι βρώμικο υπάρχει.
ια παράδειγμα, αν ένα περιβόλι είναι γεμάτο λουλούδια, που ευωδιάζουν, και σε μία άκρη του περιβολιού κάποιο ζώο έχει κάνει μία ακαθαρσία, τότε μια μύγα, πετώντας μέσα σ’ αυτό το πανέμορφο περιβόλι, θα πετάξει πάνω από όλα τα άνθη και σε κανένα δεν θα καθίσει.
Μόνο όταν δεί την ακαθαρσία, τότε αμέσως θα κατέβει και θα καθίσει πάνω σ’ αυτήν και θα αρχίσει να την ανασκαλεύει, αναπαυόμενη στη δυσωδία που προκαλείται από το ανακάτεμα αυτό και δε θα ξεκολλά από εκεί.
Αν τώρα έπιανες μια μύγα, και αυτή μπορούσε να μιλήσει και τη ρωτούσες να σού πεί μήπως ξέρει αν πουθενά υπάρχουν τριαντάφυλλα, τότε εκείνη θα απαντούσε πως δε γνωρίζει καν τι είναι αυτά.
Εγώ, θα σού πεί, ξέρω πως υπάρχουν σκουπίδια, τουαλέτες, ακαθαρσίες ζώων, μαγειρεία, βρωμιές. Η μία λοιπόν μερίδα των ανθρώπων μοιάζει με τη μύγα. Είναι η κατηγορία των ανθρώπων που έχει μάθει πάντα να σκέφτεται και να ψάχνει να βρεί ο,τι κακό υπάρχει, αγνοώντας και μη θέλοντας ποτέ να σταθεί στο καλό.
Η άλλη κατηγορία των ανθρώπων μοιάζει με τη μέλισσα. Η ιδιότητα της μέλισσας είναι να βρίσκει και να κάθεται σε ο,τι καλό και γλυκό υπάρχει.
Ας πούμε, για παράδειγμα, πως σε μία αίθουσα, που είναι γεμάτη ακαθαρσίες έχει κάποιος τοποθετήσει σε μία γωνιά ένα λουκούμι.
Αν φέρουμε εκεί μία μέλισσα, εκείνη θα πετάξει και δεν θα καθήσει πουθενά έως ότου βρεί το λουκούμι και μόνον εκεί θα σταθεί.
Αν πιάσεις τώρα τη μέλισσα και τη ρωτήσεις που υπάρχουν σκουπίδια, αυτή θα σού πεί ότι δε γνωρίζει, θα σού πεί εκεί υπάρχουν γαρδένιες, εκεί τριανταφυλλιές, εκεί θυμάρι, εκεί μέλι, εκεί ζάχαρη, εκεί λουκούμια και γενικά θα είναι γνώστης όλων των καλών και θα έχει παντελή άγνοια όλων των κακών.
Αυτή είναι η δεύτερη ομάδα, των ανθρώπων εκείνων που έχουν καλούς λογισμούς και σκέπτονται και βλέπουν τα καλά.
Όταν σ ‘ένα δρόμο βρεθούν να περπατούν δύο άνθρωποι, οι οποίοι ανήκουν στις δύο αυτές κατηγορίες, τότε φτάνοντας στο σημείο εκείνο όπου ένας τρίτος έκανε την «ανάγκη» του, ο άνθρωπος της πρώτης κατηγορίας, θα πάρει ένα ξύλο και θ’ αρχίσει να σκαλίζει τις ακαθαρσίες.
Όταν, όμως περάσει ο άλλος, της δεύτερης κατηγορίας, που μοιάζει με τη μέλισσα, προσπαθεί να βρεί τρόπο να τις σκεπάσει με χώμα και με μία πλάκα, για να μην αισθανθούν και οι άλλοι περαστικοί τη δυσωδία αυτή, που προέρχεται από τις βρωμιές ». Και κατέληξε ο Γέροντας:
«Εγώ σε όσους έρχονται και μου κατηγορούν τους άλλους -και με δυσκολεύουν- τους λέω αυτό το παράδειγμα και τους υποδεικνύω να διαλέξουν σε ποια κατηγορία θέλουν να βρίσκονται και αναλόγως να ψάξουν να βρούν και τους ανάλογους ανθρώπους της κατηγορίας τους. »