Του Νίκου Σταματάκη
Η πρώτη αξιοσημείωτη απάντηση ήρθε από τον αρχισυντάκτη της «Εστίας», της παλαιότερης εφημερίδας της Αθήνας, Μανώλη Κοττάκη, ο οποίος υπενθύμισε στο πρωτοσέλιδο και τον κεντρικό τίτλο της έγκριτης εφημερίδας ότι “Οι Αμερικανοί να ΜΗΝ μιλούν για υποκλοπές στην Ελλάδα”…
Ωστόσο, θα πρέπει να αναγνωρίσουμε τη σοβαρότητα των σκανδάλων και την ευθύνη του ίδιου του Έλληνα πρωθυπουργού: ήταν αυτός που ανέλαβε τον έλεγχο της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (ΕΥΠ) τέσσερις ημέρες μετά την ορκωμοσία του.
Οπότε το φταίξιμο πέφτει καθαρά πάνω του. Το να απολύσει τους στενούς του συνεργάτες, όπως έκανε, δεν αρκεί για να διορθώσει την κατάσταση: σε οποιαδήποτε δημοκρατία αξίζει το όνομά της, θα έπρεπε να είχε παραιτηθεί…
Δυστυχώς, η Ελλάδα δεν είναι ούτε μια πραγματικά κυρίαρχη χώρα ούτε μια αληθινή δημοκρατία, αλλά αποικία των ΗΠΑ και περιστασιακά της Γερμανίας από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και η οικογένεια Μητσοτάκη υπηρέτησε επανειλημμένα ως πράκτορες και των δύο αυτών «αποικιακών» δυνάμεων.
Μόλις πριν από λίγα χρόνια, κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης, η χώρα έχασε την κυριαρχία της για να σωθούν οι Ευρωπαϊκές Τράπεζες, όπως φάνηκε αργότερα…
Όσο για τον αμερικανικό «αποικισμό» της Ελλάδας, αρκεί να υπενθυμίσω σε όλους ότι το 1999 Πρόεδρος Ο Κλίντον εξέφρασε τη συγγνώμη του στον ελληνικό λαό για την αμερικανική υποστήριξη της στρατιωτικής χούντας του 1967-74…
Το ερώτημα είναι γιατί, δεδομένων των στενών δεσμών μεταξύ Μητσοτάκη και αμερικανικού κατεστημένου, γυρίζουν τώρα τα πράγματα εναντίον του.
Η πρώτη απάντηση σε αυτό το ερώτημα αφορά το «αποικιακό» καθεστώς της Ελλάδας: Το αμερικανικό κατεστημένο πρέπει να ελέγχει την Ελλάδα εάν θέλει να παίξει οποιοδήποτε ρόλο διεθνώς – η στρατηγική θέση της Ελλάδας και της Κύπρου είναι πραγματικά απαραίτητη. Και έτσι έχουν πολύ στενούς δεσμούς με την ελληνική κυβέρνηση.
Τους τελευταίους μήνες και ιδιαίτερα μετά το ξέσπασμα του σκανδάλου, έγινε φανερό ότι ο Μητσοτάκης δεν θα μπορούσε να είναι στην εξουσία μετά τις επικείμενες εκλογές (θα γίνουν το αργότερο μέχρι τον ερχόμενο Απρίλιο). Δεδομένου ότι το σκάνδαλο των υποκλοπών αφορούσε τον αρχηγό του κεντροαριστερού ΚΙΝΑΛ/ΠΑΣΟΚ, Νίκο Ανδρουλάκη, έγινε επίσης σαφές ότι το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας του Μητσοτάκη δεν θα μπορούσε να σχηματίσει κυβέρνηση συνασπισμού στην Ελλάδα.
Και έτσι χτύπησε το περιβόητο «καμπανάκι στην Ουάσιγκτον» (παροιμιώδης έκφραση του Ανδρέα Παπανδρέου), και ξαφνικά ο Μητσοτάκης είναι έξω: το κατεστημένο της Ουάσιγκτον δεν μπορεί πια να υπολογίζει πάνω του.
Καθώς ο διαγωνισμός για την Αλεξανδρούπολη εξελισσόταν, δύο Έλληνες επιχειρηματίες με μεγάλες ρωσικές σχέσεις που είχαν δύο ισχυρές αλλά ξεχωριστές προσφορές (Σαββίδης και Κοπελούζος) κέρδιζαν την προσφορά, ενώ έχασαν άλλες δύο προσφορές υποστηριζόμενες από αμερικανικά συμφέροντα. Τι ειχε γινει?
Τις τελευταίες εβδομάδες, ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών Δένδιας και άλλοι κορυφαίοι αξιωματούχοι της ελληνικής κυβέρνησης (υποστηριζόμενοι σε μεγάλο βαθμό από τον μοναδικό φιλοελληνικό και ανεξάρτητο πολιτικό παράγοντα/λόμπι στην Ελλάδα, τους ισχυρούς εφοπλιστές) συνειδητοποίησαν τελικά ότι η Ρωσία θα ήταν ο μεγάλος νικητής στην Ουκρανία και άρχισε να αντιστρέφει τις αντιρωσικές προηγούμενες πολιτικές.
Η Ελλάδα δεν είχε εξαρχής λόγο να στείλει όπλα στην Ουκρανία – εκτός από τη συμμετοχή στις κυρώσεις κατά της Ρωσίας. Θα μπορούσε απλώς να στείλει ανθρωπιστική βοήθεια, όπως έκανε το Ισραήλ.
Η Τουρκία δεν συμμετείχε καν στις κυρώσεις και επωφελήθηκε πολύ…
Ως αποτέλεσμα, η Ρωσία είχε χαρακτηρίσει την Ελλάδα ως μη φιλικό κράτος, κάτι που ήταν περιττό. Για τους περισσότερους Έλληνες, ιδιαίτερα τους ισχυρούς εφοπλιστές, ο Μητσοτάκης τα θαλάσσωσε μεγαλοπρεπώς …
Φαίνεται πιθανό ότι προτάθηκε στον Μητσοτάκη ότι έπρεπε να προσφέρει κάτι στη Ρωσία εάν η Ελλάδα επρόκειτο να ξεφύγει από την ενεργειακή κρίση και τη ρωσική οργή.
Αναβίωσαν ξαφνικά οι μνήμες από τη Μικρασιατική Καταστροφή του 1922 (όταν η μπολσεβίκικη ρωσική κυβέρνηση βοήθησε τον Κεμάλ Ατατούρκ να εκδιώξει τον ελληνικό στρατό και οδήγησε σε εκατομμύρια πρόσφυγες).
Φαίνεται ότι ο Μητσοτάκης και το στενό του περιβάλλον ήθελαν να «διορθώσουν» το πρώτο τους λάθος με ένα άλλο, μεγαλύτερο λάθος:
Να αφήσουν την Αλεξανδρούπολη να περάσει κάτω από εταιρεία ελεγχόμενη από ρωσικά συμφέροντα… Αυτή ήταν λάθος κίνηση και, κατά τη γνώμη μου, προκάλεσε την ξαφνική άφιξη στην Αλεξανδρούπολη του γερουσιαστή Μενέντεζ, ακολουθούμενος από τον δύστυχο πρέσβη Τσου-τσούνη, ντυμένο με μπλουζάκι «ουράνιο τόξο» και σανδάλια…
Το «βαθύ κράτος» της Ουάσιγκτον έπρεπε να εκφραστεί δημόσια: Η Αλεξανδρούπολη είναι δική μας.
Ὁ Τσούνης ἡ ...ὑπερηφάνειά του καί οἱ μελλοντικές ἐλπίδες τοῦ Μενέντεζ...
Ειλικρινά, τα συμφέροντα της Ελλάδας θα εξυπηρετούνταν με την Αλεξανδρούπολη υπό αμερικανικό έλεγχο, αφού ο Πειραιάς και η Θεσσαλονίκη βρίσκονται υπό κινεζικό και ευρωπαϊκό-ρωσικό έλεγχο, αντίστοιχα. Όμως ο Μητσοτάκης, όπως και πολλοί Ευρωπαίοι ηγέτες της νεότερης γενιάς, δεν έχει τις ηγετικές ικανότητες και δεξιότητες για τον κατάλληλο σχεδιασμό και λήψη αποφάσεων. Τα έκανε κυριολεκτικά θάλασσα με την ανταπόκριση της Ελλάδας στην ουκρανική κρίση…
Τι θα γίνει τώρα; Ποιος θα είναι πρωθυπουργός στην Ελλάδα μετά τις εκλογές; Όπως υποδηλώνει το δημοσίευμα του Reuters (παραπάνω), η Ελλάδα είναι πιθανό να έχει πολιτική αστάθεια λόγω του νέου εκλογικού συστήματος. Το κατεστημένο της Ουάσιγκτον δεν βλέπει την αστάθεια ως μεγάλο πρόβλημα, καθώς έχουν εύκολη πρόσβαση και επιρροή σε πολλούς πολιτικούς όλων των κομμάτων στην Ελλάδα.
Μπορεί ακόμη και να εκμεταλλευτούν την αστάθεια στην Ελλάδα για να προωθήσουν άλλους περιφερειακούς στόχους τους. Κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει τι θα έφερνε το νέο, πολυπολικό παγκόσμιο σύστημα που θα προέκυπτε μετά την κρίση στην Ουκρανία. Όμως φαίνεται πιθανό η Ελλάδα να μπαίνει σε μια πολύ επικίνδυνη φάση εξαιτίας των λαθών του ανίκανου Μητσοτάκη…
Ἀπό : helleniscope.com
Ξέρετε γιατί φιλοξένησα τό παραπάνω ἄρθρο ;
Γιά ἕναν καί μόνον λόγον : ἐπεί δή δέν μποροῦσε νά γίνη πιό καταφανές πώς ἡ Ἑλλάς δέν θά εἶναι ΠΟΤΕ κυρίαρχο κράτος. Κράτος ἀνεξάρτητο ἀπό ἐπιρροές μεγάλων δυνάμεων,κράτος πού θά ἔχει δική του φωνή,θά ἀναλαμβάνῃ δικές του πρωτοβουλίες γιά τά κύρια καί ζωτικά θέματα μέ διεθνή ἀντίκτυπο καί κυρίως κράτος πού θά ἀποδεικνύει πώς μπορεῖ νά διαφυλάξῃ τήν ἀσφάλεια,τήν ἐδαφική του ἀκεραιότητα,τήν ὑπόστασίν του μέ ἀξιοπρέπεια !
Ὅταν διαβάζεις μία τραγική πραγματικότητα πού λέει : ἔχουν δωθεῖ τά δύο λιμάνια στήν ἐπιρροή τῶν μεγάλων δυνάμεων ( Κίνα, Γερμανία, Ρωσσία) ἄς δώσουμε γιά ἰσορροπία ( !!!) τό τρίτο στίς ΗΠΑ !
Αὐτό μόνον λύπη μπορεῖ να μᾶς προκαλέσῃ γιά τήν κατάντια μας. Ἤ γιά τήν διαπίστωσιν πώς ἡ Ἑλλάς προφανῶς καί δημιουργήθηκε ὡς κράτος, μετά τήν Ἐθνεγερσία τοῦ 1821, μέ τήν ἄδεια τῶν μεγάλων δυνάμεων ὡς ἕνα προτεκτοράτο πού θά ἐξυπηρετῇ τά συμφέροντά τους ἀναλόγως τῶν περιστάσεων ...
Τί κρίμα ... ! Καί βεβαίως δέν παραδέχεται κάτι διαφορετικό τό ἄρθρο : « Δυστυχώς, η Ελλάδα δεν είναι ούτε μια πραγματικά κυρίαρχη χώρα ούτε μια αληθινή δημοκρατία, αλλά αποικία των ΗΠΑ και περιστασιακά της Γερμανίας... »
Δέν εἶναι πώς δέν γνωρίζαμε ἀπό τίς πολιτικές τῶν ἐξουσιαστῶν μας,ὅτι κάπως ἔτσι ἦσαν τά πράγματα,ἀλλά ἔ, ἀφήναμε καί ἕνα παραθυράκι ἐλπίδος πώς ὅλο καί κάποια ψήγματα ἐθνικῆς ἀνεξαρτησίας μπορεῖ νά ὑφίστανται.
Ὅμως ὅταν διαβάζεις τέτοια ἄρθρα,ὁμογενῶν ἐξ Ἀμερικῆς,μᾶλλον δέν ἀφήνουν κανένα περιθώριο γιά τήν ὅποια ἐθνκή ὑπερηφάνεια ! Ἔ, πῶς νά τό κάνουμε ἐκεῖνοι γνωρίζουν ἐκ τῶν ἔνδον τό τί ἀκριβῶς εἴμαστε γιά τίς ΗΠΑ καί τίς μεγάλες δυνάμεις γενικῶς.
Καί μοῦ ἦρθε στό μυαλό κάποιος καθηγητής,μέ δύο-τρία πτυχία πού ἀγωνίζεται πραγματικά γιά τήν Ἑλλάδα καί τά δίκαιά της,πού ἔλεγε καί λέει : Ὅταν ἔρθει μία Ἐθνική Κυβέρνησις ...
Θά ἔρθει ; Θά ἀπελευθερωθοῦμε ποτέ ; !!!
Ἡ Πελασγική
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ἐνημερώνουμε τοὺς ἀγαπητοὺς ἀναγνῶστες μας, ὅτι σχόλια, τὰ ὁποῖα ἐμπεριέχουν προσβλητικοὺς χαρακτηρισμούς, διαφημίζουν κόμματα ἢ εἶναι γραμμένα μὲ λατινικοὺς χαρακτῆρες (γκρήκλις), θὰ διαγράφωνται ἄνευ προειδοποιήσεως!