Όχι μόνο ΠΡΟΔΩΣΑΝ, αλλά καί δέν σεβάσθηκαν π ο τ έ τους ΗΡΩΕΣ καί τόν ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΤΙΚΟ α γ ώ ν α !

Μας το έστειλε ο Αντώνης Αντωνάς

Η ειδησεογραφία αναφέρει: 

ΚΥΠΡΟΣ: ΓΙΟΥΧΑ ΟΠΑΔΩΝ ΤΗΣ ΟΜΟΝΟΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΝΟΣ ΛΕΠΤΟΥ ΣΙΓΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΗΣ ΕΛΙΣΑΒΕΤ Οι Κύπριοι οπαδοί της αριστερής ΟΜΟΝΟΙΑΣ (Παράρτημα του ΑΚΕΛ) δεν έκρυψαν τις σφοδρές τους αποδοκιμασίες στην αποθανούσα μονάρχη, «για τη μη απόδοση χάρης στον 17χρονο Ευαγόρα Παλληκαρίδη». (;)

«Μπορεί ο θάνατος της βασίλισσας Ελισάβετ να προκάλεσε παγκόσμια συγκίνηση, κάτι που αποτυπώθηκε και στις αθλητικές συναντήσεις, ωστόσο υπήρξαν και εξαιρέσεις. Π.χ. Δεν ίσχυσε το ίδιο στον αγώνα του Europa League μεταξύ της Ομόνοιας και της Σέριφ στη Λευκωσία.

*«Οι Κύπριοι οπαδοί πιθανότατα λόγω της μη απονομής χάρης στον 19χρονο Ευαγόρα Παλληκαρίδη το 1957, από τη νεαρή τότε βασίλισσα δεν έκρυψαν τη δυσαρέσκειά τους για το ότι έπρεπε να κρατηθεί ενός λεπτού σιγή.»(;)

ΕΠ ΕΥΚΑΙΡΙΑ, ΔΙΟΡΘΩΤΙΚΟ ΣΧΟΛΙΟ. Το ίδιο θα έπραττα και εγώ, χωρίς να σταθώ όρθιος και χωρίς γιουχαϊσματα και υβριστικά συνθήματα. 

Οι οπαδοί της ΟΜΟΝΟΙΑΣ παράρτημα του κομμουνιστικού ΑΚΕΛ της Κύπρου, για δικούς τους ιδεολογικούς αντιιμπεριαλιστικούς λόγους, μάλλον δεν τήρησαν ενός λεπτού σιγή και όχι διότι η Βασίλισσα δεν έδωσε χάρη στους ΕΛΛΗΝΕΣ Κυπρίους απαγχονισθέντες. 

Αν κάνω λάθος απολογούμαι.

Οι πατέρες τους ηγέτες του ΑΚΕΛ, επί εποχής απελευθερωτικού αγώνα, όχι μόνο πρόδωσαν, αλλά και δεν σεβάστηκαν ποτέ τους ήρωες και τον απελευθερωτικό αγώνα …. Για να ξέρουμε τι λέμε …

*Το αυθαίρετο συμπέρασμα της τελευταίας παραγράφου από ΜΜΕ, είναι απόλυτα λανθασμένο και καλό είναι αφού διαβάσουν ιστορία περί στάσης του ΑΚΕΛ το 55-59 να το διατυπώσουν ορθά.

Υ.Γ. Αν οι νέοι οπαδοί της ΟΜΟΝΟΙΑΣ δεν είναι πλέον φερέφωνα και πιόνια των αριστερών ηγετών τους και τίμησαν με αυτό τον τρόπο τους αγωνιστές της ΕΟΚΑ, τότε η ηγεσία τους θα πρέπει να ανησυχεί …

Ολίγα ενδεικτικά αποσπάσματα περί στάσης ΑΚΕΛ έναντι των ηρώων της ΕΟΚΑ. Από nikospa.wordpress.com με πρόσθετα σχόλια και πληροφορίες.

ΠΡΩΤΗ τ’ Απρίλη 1955: η έναρξη του αντιαποικιακού απελευθερωτικό αγώνα. 

Ενός αγώνα, στον οποίο το ΑΚΕΛ όχι μόνο δεν συμμετείχε, αλλά η ηγεσία του τον ύβρισε πολύ πριν αρχίσει. 

Όχι όταν ξεκίνησε. 

Για να έρθει τον Μάη του 1957 να κάνει αυτοκριτική για λάθη αναφορικά με απαράδεκτους χαρακτηρισμούς στο αρχικό στάδιο του αγώνα, όχι όμως και να δώσει μια πρακτική ή θεωρητική δικαιολογία για τη θέση του κόμματος έναντι του ένοπλου αγώνα.

Να θυμίσουμε κάποια σημαντικά γεγονότα, με βάση τη χρονολογική τους εξέλιξη: 

1. Το Δεκέμβρη του 1954, πριν από τις εξαγγελθείσες μεγάλες διαδηλώσεις σε όλη την Κύπρο εναντίον της αποικιοκρατίας, η ηγεσία του ΑΚΕΛ, μέσω του δημοσιογραφικού της οργάνου «Νέος Δημοκράτης», χαρακτήριζε τις εκδηλώσεις σαν «προβοκάτσιες» και σαν «ύποπτες ενέργειες από εχθρούς του λαού και της υπόθεσής του». 

Παράλληλα, καλούσε τους εργάτες να παρεμποδίσουν τις «εχθροπραξίες». 

Όμως, οι εκκλήσεις του έπεσαν στο κενό. Οι διαδηλώσεις ήσαν χωρίς προηγούμενο για την Κύπρο, στη διάρκειά τους, μάλιστα, η Αστυνομία πυροβόλησε και τραυμάτισε αρκετούς διαδηλωτές και συνέλαβε πολλούς άλλους. 

Παρ’ όλον τούτο, η ηγεσία του ΑΚΕΛ επανήλθε και έγραψε πως «τα έκτροπα αυτά υποθάλπονται από εχθρούς του αγώνα, που εκμεταλλεύονται τον πατριωτικό ενθουσιασμό της κυπριακής νεολαίας για να εξυπηρετήσουν ξένα αντικυπριακά ιμπεριαλιστικά συμφέροντα!» 

Δηλαδή, ενώ η ΕΟΚΑ ήταν ακόμη υπό σύσταση, οι ηγέτες του ΑΚΕΛ τη βαρούσαν ανελέητα και, με θράσος χιλίων πιθήκων, παρουσιάζονταν σαν ηρακλείς της αυτοδιάθεσης!

2. Πλέον προκλητική και απαράδεκτη παρουσιάστηκε η ηγεσία του ΑΚΕΛ την 1η Απριλίου 1955 σε ανακοίνωσή της προς το λαό, μετά τις πρώτες εκρήξεις που σήμαναν την έναρξη του απελευθερωτικού αγώνα. 

Πρόκειται για μνημείο ασυναρτησίας και αχρειότητας, που προβλήθηκε την επομένη από τον «Νέο Δημοκράτη» υπό τον τίτλο: «Οι χθεσινές «εκρήξεις» δεν έχουν καμιά σχέση με τον αγώνα του κυπριακού λαού.

– Είναι ένα ύποπτο παιγνίδι εμπνευσμένο από εχθρούς του λαού, που μόνο ζημιά μπορεί να προκαλέσεις στον κυπριακό αγώνα.

- Ο λαός να δυναμώσει την επαγρύπνησή του στον υπέρτατο βαθμό και να συνεχίσει τους αγώνες του κάτω από τη σημαία του ενιαίου πατριωτικού μετώπου!» 

Στο έγγραφό του, το ΑΚΕΛ χαρακτήριζε ως «ύποπτο φυλλάδιο» την επαναστατική προκήρυξη του Διγενή και διακωμωδούσε τους αγωνιστές, διερωτώμενο «μήπως οι εμπνευστές αυτής της δράσης είναι «διαλεκτοί ήρωες», που πρέπει να τους τιμήσει ο λαός;» 

Ταυτόχρονα, έκανε αναφορά σε «τρομοκρατική δράση», φτάνοντας στο σημείο να ισχυριστεί ότι «ο πατριωτικός κυπριακός λαός δεν έχει καμιά σχέση μ’ αυτές τις τρομοκρατικές πράξεις». 

Προσπάθησε, δηλαδή, η ηγεσία του ΑΚΕΛ, να μειώσει τη μαζικότητα των αγωνιστών, τους οποίους και αποκάλεσε «διασπαστές». 

3. Στο ίδιο «μήκος κύματος» ήταν και η αρθρογραφία που ακολούθησε μελών της ηγεσίας του ΑΚΕΛ, όπως ο Ανδρέας Φάντης και ο Γ.Γ. Εζεκίας Παπαϊωάννου. 

Ο πρώτος έγραψε για «τρομοκρατικές εξτρεμιστικές ενέργειες», ενώ ο δεύτερος επαίνεσε τους κομμουνιστές «γιατί δεν πιάστηκαν στην παγίδα των ψευτοδιγενήδων για να τους ξεπαστρευτούν από τη μέση!..»

Ιδιαίτερα, όμως, θλιβερός και απαράδεκτος υπήρξε ο Γ.Γ. του ΚΚΕ Ελλάδας, Νίκος Ζαχαριάδης, ο οποίος, εκτός του ότι αποκάλυψε στους Άγγλους την ταυτότητα του Διγενή σε ραδιοφωνική του ομιλία, σε άρθρα του στο «Νέο Δημοκράτη» εξέμεσε σειρά χυδαίων χαρακτηρισμών κατά των αγωνιστών:

 «Εθνοπροδότες, Κυπροκάπηλοι, τυχοδιώκτες»! 

Τα 'σαμποτάζ' τα αποκάλεσε «πυροτεχνήματα» και τις βόμβες «πασχαλιάτικα βαρελότα», «τρακατρούκες και τσάκρες». 

Και το πιο ανήκουστο, ότι, δήθεν, ο αγώνας «σχεδιάστηκε και μπήκε σε πράξη σε συνεννόηση και με συμφωνία με τους Άγγλους και τους Αμερικανούς ιμπεριαλιστές!..»

Ο κάθε Κύπριος θα πρέπει να γίνει γνώστης και κοινωνός των «αποφθεγμάτων» αυτών και της όλης στάσης του ΑΚΕΛ έναντι του απελευθερωτικού αγώνα. 

Έχουμε υποχρέωση να τα δημοσιοποιούμε και να προωθούμε και σε άλλους. 

Γιατί, και σήμερα, η ηγεσία του ΑΚΕΛ συνεχίζει τις ψευδείς και ανυπόστατες κατηγορίες εναντίον του αγώνα και, υπό την κάλυψή τους, προσπαθεί να δικαιολογήσει την προδοτική της στάση έναντι του έπους του 1955-59. 

Ενώ με απροσμέτρητο θράσος στέλλει παρατρεχάμενούς της να καταθέτουν στεφάνια σε μνημεία και μνημόσυνα ηρώων, συνεχίζει ακατάπαυστα και λυσσαλέα την κατασυκοφάντηση του Αρχηγού και των αγωνιστών της ΕΟΚΑ.

Μάλλον, όμως, ούτε και η νεολαία του ΑΚΕΛ δεν πείθεται από τη λάσπη αυτή και, μέρα με τη μέρα, αναγνωρίζει και αφομοιώνει την αλήθεια. 

Έτσι, τα κάστρα της κατασυκοφάντησης και του βιασμού της Ιστορίας πέφτουν το ένα μετά το άλλο, ακριβώς διότι η αλήθεια είναι πολύ καλύτερη και από το χρυσάφι . «Αλήθεια, χρυσίου καλλίστη».

Ας δούμε τι έγραφε η εφημερίδα “ΣΗΜΕΡΙΝΗ” της Κύπρου και όχι μόνο, σε παλαιότερο δημοσίευμα για την επέτειο της 1ης Απριλίου. 

Τίμησαν με ανακοινώσεις την 1η Απριλίου ΚΟΜΜΑΤΑ Κόμματα με ανακοίνωση τους τίμησαν την επέτειο της 1ης Απριλίου, αποτίοντας φόρο τιμής και ευγνωμοσύνης στους ήρωες του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ, που έδωσαν τη ζωή τους για την ελευθερία της Κύπρου. 

Σημειώνεται ότι επίσημες ανακοινώσεις εξέδωσαν όλα τα κόμματα, «πλην του ΑΚΕΛ». Γιατί άραγε αυτή η σιωπή από το Κομμουνιστικό Κόμμα της Κύπρου; Να γιατί: Την 1ην Απριλίου 1955 ήρχισε ο ηρωικός αγών της ΕΟΚΑ δια την ΕΝΩΣΙΝ της Κύπρου μας με την Ελλάδα. 

Όλοι οι Έλληνες ευρίσκονται στο πλευρό των μαχόμενων πατριωτών της ΕΟΚΑ, …όλοι; Το επίσημον ΚΚΕ καταδίδει στους Άγγλους ότι ο αρχηγός της ΕΟΚΑ, ο Διγενής, είναι ο Στρατηγός Γρίβας (από το ραδιοσταθμό «Φωνή της αλήθειας» στις 26-4-1955). 

Επι πλέον ο ραδιοσταθμός του ΚΚΕ την 26ην Απριλίου 1955 χαρακτηρίζει τον αγώνα της ΕΟΚΑ επί λέξει: «τυχοδιωκτισμό με πασχαλιάτικα βαρελότα»! 

Και το υποκατάστατον του ΚΚΕ, η ΕΔΑ, αποκαλεί τους γενναίους μαχητές της ΕΟΚΑ «νταήδες με τυχοδιωκτικές ενέργειες» («Αυγή» 5-5-1955) και «αεροβομβιστές που προβοκάρουν τον αγώνα του Κυπριακού λαού»!

Η 2η Ολομέλεια του ΑΚΕΛ (Κομμουνιστικόν Κόμμα Κύπρου) κατά την σύνοδόν της (13 Ιανουαρίου 1955) εψήφισε και ανεκοίνωσε εις προκήρυξίν της προς τον Κυπριακόν λαόν («Ν. Δημοκράτης» 15 Ιανουαρίου 1955) ότι κατακρίνει την «ανταρτικήν δραση» και «καλεί τον λαόν να εντείνη στο έπακρον την επαγρύπνηση τον και να φυλαχθή από οποιαδήποτε μορφής τυχοδιωκτικές περιπέτειες…».

Η ΕΟΚΑ κατηγορεί δριμύτατα το ΚΚΕ το οποίον επρόδωσε στους Άγγλους το όνομα του Αρχηγού της ΕΟΚΑ Συνταγματάρχου Γ. Γρίβα: 

«Και ενώ αι Κυπριακοί Αρχαί ζαλισμένοι από τον αιφνιδιασμόν της 1ης Απριλίου προσπαθούν ματαίως να βρουν ποίοι οι πρωτεργάται και αρχηγοί του κινήματος, ο αρχηγός του ΚΚΕ Ζαχαριάδης εις την ραδιοφωνικήν εκείνην ομιλίαν του, αποκαλύπτει δια πρώτην φοράν εις τους Άγγλους την ταυτότητα του Διγενή. Και το ακελικόν όργανον «Ν. Δημοκράτης» έσπευσε να δημοσίευση την ομιλίαν εκείνην δια να μεταδοθή και εν Κύπρω παντού η προδοσία» Τον Μάιον του 1956 με απόφασιν της Κεντρικής Επιτροπής του ΑΚΕΛ κατήγγειλε τον ένοπλον αγώνα της ΕΟΚΑ «ως λανθασμένη τακτικήν της τρομοκρατίας της ΕΟΚΑ… δίνει εις τους Άγγλους πατήματα… εξ αιτίας της ΕΟΚΑ υφίστανται τα στρατόπεδα συγκεντρώσεως… εκείνοι που πιάσανε όπλο και κτύπησαν τον δυνάστην έφεραν καταστροφήν στον τόπον».

Αποτέλεσμα της στάσεως των κομμουνιστών ήταν το αγγλικόν ΒΒC (εκπομπή 29 Αυγούστου 1956) να επαινή το ΑΚΕΛ, διότι: «μέ φυλλάδια του αντιτίθεται εις την ΕΟΚΑ και ζητεί συνέχισιν της εκεχειρίας και την ειρήνευσιν πράγμα που δεικνύει ότι το ΑΚΕΛ έχει συναίσθησιν των επιθυμιών του λαού».

Οι Άγγλοι επροστάτευαν τους κομμουνιστάς, όπως η περίπτωσις του Ζιαρτίδη που ήλθε «στο Λονδίνον όπου παραμένει ανενόχλητος υπό την σκέπην του αγγλικού νόμου». («Ελευθερία» 27 Οκτωβρίου 1956). 

Επίσης οι κομμουνιστές με έγγραφο της Κεντρικής Γραμματείας του ΑΚΕΛ (Σεπτέμβρης 1955) εκάλεσαν τους Κυπρίους «να σαμποτάρουν τον έρανον υπέρ των πολιτικών κρατουμένων» και στη συνέχειαν κατεδίκασε: «την εισφοράν, διότι τα χρήματα, προωρίζοντο δια την αγοράν όπλων της εγκληματικής ΕΟΚΑ».

Επιπλέον, οι κομμουνιστές σε Κύπρο και Ελλάδα κατηγόρησαν τον Μακάριο και την ΕΟΚΑ, ότι: «έρριξαν τον Κυπριακό λαό στην περιπέτεια των ανατινάξεων και των βομβών» («Αυγή» 14-4-1955) «Από την προδοτική θέσι των κομμουνιστών πιάστηκε και κρεμάσθηκε ο Καραολής. 

Γιατί το ΑΚΕΛ έστειλε τον Καραολή στην Κρεμάλα. Αν οι κομμουνισταί δεν του πετούσαν στα πόδια ένα ποδήλατο καθώς πήγαινε να φύγη δεν θα τον έπιαναν» (από την κατάθεσιν του Κυπρίου ήρωος της ΕΟΚΑ Ν. Σαμψών εις δίκην ΑΣΠΙΔΑ την 23-11-1966). 

Από την εποχήν των πρώτων αγώνων οι κομμουνιστές ήσαν εναντίον της Ενώσεως της Κύπρου με την μητέρα Ελλάδα. Αδιαντρόπως ισχυρίζοντο ότι:

 «Οι Κύπριοι πρέπει να αγωνισθούν κατά των ενωτικών, των ντόπιων Κυπρίων εκμεταλλευτών τους, που τους καταπιέζουν και τους ληστεύουν και που αγωνίζονται για την παράδοση τους ως υποχειρίων στον Ελληνικό ιμπεριαλιασμό. Αγώνας ενάντια στην Ένωση που είναι ιμπεριαλιστικός ζυγός». («Ριζοσπάστης» 18 Νοεμβρίου 1929).

ΙΔΟΥ ΚΑΙ Η ΑΠΟΔΟΧΗ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΟΦΑΣΕΙΣ ΕΝ ΑΜΑΡΤΙΕΣ, ΑΠΟ ΤΟ ΙΔΙΟ ΤΟ ΑΚΕΛ Τον Μάρτιον του 1957 το ΑΚΕΛ συνεδρίασε εν Ολομελεία και κατεδίκασε τας προηγουμένας αποφάσεις του κατά της ΕΟΚΑ. Συγκεκριμένως απεφάσισε ότι: 

«Ταυτόχρονα η Κ.Ε. υπογραμμίζει ανοικτά ότι στη στάση μας έναντι της ΕΟΚΑ διεπράξαμε μια σειρά λάθη, μερικά από τα οποία αρκετά σοβαρά. 

Πρώτα – πρώτα από την αρχήν υποτιμήσαμε σοβαρά το κίνημα της ΕΟΚΑ, θεωρώντας το σαν κίνημα μερικών δεκάδων φανατικών της δεξιάς, προωρισμένο να σβήση σε μερικούς μήνες και δεν μπορέσαμε να παρακολουθήσουμε τις προετοιμασίες που γίνουνταν πάνω από τρία χρόνια.

Δεύτερο η ανακοίνωση του Π.Γ. του Απρίλη του 1955 ήταν μια πολύ βιαστική και αψυχολόγητη ενέργεια που πρόδιδε σύγχισι και έλλειψι ψυχραιμίας και με τον τρόπο που έπιανε το ζήτημα θεωρητικολογώντας για ατομική τρομοκρατία με αποσπάσματα από τον Λένιν, δεν βοηθούσε καθόλου τες μάζες να δουν σωστά για ποιους λόγους το κόμμα μας διαφωνούσε με την τακτική του ένοπλου αγώνα. 

Τρίτο οι χαρακτηρισμοί που σε ανακοινώσεις και σε άρθρα μας δώσαμε στην ΕΟΚΑ και τους αγωνιστές της, αποκαλώντας τους «ψευτοδιγενήδες», «τραμπούκους», «βαρελόττους», «τρακατρούκες» κ.λπ. ήσαν προκλητικοί και σεχταριστικοί και ενώ δεν εξυπηρετούσαν καθόλου την εθνικήν μας υπόθεση και την ενότητα του λαού, οπλίζαμε την ΕΟΚΑ και το μοναρχοφασισμό στην επίθεση τους ενάντια στο κόμμα και το Λαϊκό κίνημα και έρριχναν νερό στον μύλο της διάσπασης και του κινδύνου εμφυλίου σπαραγμού…».

ΦΕΥ! 

Σχόλιο: Φυσικά ας μην παρασυρόμαστε από την παραπάνω καθυστερημένη κατά χρόνια ψευδεπίγρααφη συγνώμη των κομμουνιστών, η οποία υπό την πίεση σύσσωμου του Κυπριακού Ελληνισμού εξεδώθη. 

Ο αγώνας δόθηκε με τα όπλα και όταν οι Άγγλοι εκτελούσαν με κρεμάλα ή έκαιγαν ζωντανούς τους αγωνιστές της ΕΟΚΑ, οι… “επαναστάτες” που πάντα πρώτοι τρέχουν από ότι μας λένε για την πατρίδα και είναι με το όπλο παρά πόδας, ήταν απασχολημένοι με το να γράφουν προδοτικές ανακοινώσεις κατά των ηρώων, με αποσπάσματα του Λένιν! 

Από αποδέκτη μας απόγονο, δολοφονηθέντα ήρωα της ΕΟΚΑ. Α.Π.

πηγή