Από τσεκουράτο άρθρο βρετανικού Spiked:
"Η ομιλία του Donald Trump την ημέρα της ορκωμοσίας του, τον Ιανουάριο, φαινόταν ότι διακήρυττε μια σύγκρουση με το παρελθόν. Σε αντίθεση με τους πρώην προέδρους που βρίσκονταν στο βήμα του κτιρίου του Καπιτωλίου, το στιλ του Trump ήταν ζοφερό εκείνη την ημέρα. Μίλησε για «αμερικανική σφαγή» στις κεντρικές πόλεις, «σκουριασμένα εργοστάσια διάσπαρτα σαν επιτύμβιες πλάκες» και «εγκλήματα και συμμορίες και ναρκωτικά». Επέρριψε την ευθύνη για αυτή την σφαγή στο κατεστημένο, στην Ουάσιγκτον DC – τους πολιτικούς δηλαδή, που κάθονταν λίγα μέτρα πίσω του.
"Η ομιλία του Donald Trump την ημέρα της ορκωμοσίας του, τον Ιανουάριο, φαινόταν ότι διακήρυττε μια σύγκρουση με το παρελθόν. Σε αντίθεση με τους πρώην προέδρους που βρίσκονταν στο βήμα του κτιρίου του Καπιτωλίου, το στιλ του Trump ήταν ζοφερό εκείνη την ημέρα. Μίλησε για «αμερικανική σφαγή» στις κεντρικές πόλεις, «σκουριασμένα εργοστάσια διάσπαρτα σαν επιτύμβιες πλάκες» και «εγκλήματα και συμμορίες και ναρκωτικά». Επέρριψε την ευθύνη για αυτή την σφαγή στο κατεστημένο, στην Ουάσιγκτον DC – τους πολιτικούς δηλαδή, που κάθονταν λίγα μέτρα πίσω του.
Θα είχατε κάθε δίκιο να σκεφθείτε εκείνη την ημέρα ότι είδαμε τη γέννηση μιας νέας ιδεολογίας – του Τραμπισμού. Η ομιλία του Trump έπληξε θέματα που αμφισβήτησαν τη μακροχρόνια ορθοδοξία του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος. Αυτές περιλαμβάνουν τον οικονομικό εθνικισμό («Έχουμε πλουτίσει την ξένη βιομηχανία εις βάρος της αμερικανικής βιομηχανίας»), τους περιορισμούς στη μετανάστευση («Θα επαναφέρουμε τα σύνορά μας»), μια μη παρεμβατική, εξωτερική πολιτική του «Πρώτα η Αμερική» («Δεν επιδιώκουμε να επιβάλουμε τον τρόπο ζωής μας σε κανέναν») και το ξόδεμα περισσότερων κρατικών χρημάτων για την χώρα («Θα κατασκευάσουμε νέους δρόμους, αυτοκινητόδρομους και γέφυρες, αεροδρόμια, σήραγγες και σιδηροδρόμους σε όλο το υπέροχο έθνος μας»).
Ωστόσο, πολύ γρήγορα μετά την είσοδό του στο Λευκό Οίκο, το Trump έθαψε πολλά, ίσως σχεδόν όλα, αυτού του υποτιθέμενου πρωτοποριακού προγράμματος. ...
Εν τω μεταξύ, καθώς ο Τραμπισμός αποδιοργανώθηκε τον περασμένο χρόνο, τα αισθήματα των ψηφοφόρων που έφεραν τον Τραμπ στην εξουσία - η επιθυμία τους να απορρίψουν το κατεστημένο και την συμβατική πολιτική, να κερδίσουν την αναγνώριση και βελτίωση της ζωής τους - δεν έχουν απομακρυνθεί. Οι ανάγκες τους δεν καλύφθηκαν και ο Trump έχει εγκαταλείψει ακόμη και την προσπάθεια να το πράξει.
«Την 20η Ιανουαρίου 2017 θα την θυμούνται ως την ημέρα που οι άνθρωποι έγιναν ξανά οι κυβερνήτες αυτού του έθνους», είπε ο Trump στην ορκωμοσία του. «Οι ξεχασμένοι άνδρες και γυναίκες της χώρας μας δεν θα ξεχαστούν πια». Ο Τραμπ έχει ξεχάσει τους ανθρώπους που τον εξέλεξαν, αλλά αυτοί δεν έχουν ξεχάσει τι τους είχε υποσχεθεί".
Συμφωνώ με κάθε λέξη του άρθρου αυτού.
Παρακολούθησα την ημέρα ορκωμοσίας του Τραμπ. Ήμουν μέσα στο πλήθος και ήμουν μάρτυρας αυτής της ομιλίας. Φυσικά, ήδη γνώριζα τον Ιανουάριο προς τα που θα πήγαινε το πράγμα όταν μύγες σαν τον Anthony Scaramucci και τον Gary Cohn άρχισαν να πετούν γύρω από το Trump Tower, αλλά είχαμε ήδη κάνει σχέδια ταξιδιού.
Ο Donald Trump πέρασε όλο το 2017 προωθώντας την ατζέντα των αληθινών νεοσυντηρητικών: το χτύπημα κατά της Συρίας, το ψήφισμα για το Charlottesville, η μεταρρύθμιση της υγειονομικής περίθαλψης (έγκριση 20% στις κάλπες) και η φορολογική μεταρρύθμιση (έγκριση 29% στις κάλπες). Είναι περίεργο ότι η Alt-Right επικεντρώθηκε στη διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς που από τα τρία είναι μακράν το πιο δημοφιλές ζήτημα (το 62% των Αμερικανών υποστηρίζει τη διατήρηση των μνημείων της Συνομοσπονδίας). Αν ο Donald Trump είχε λάβει θέση σχετικά με τη διατήρηση του μνημείου του Robert E. Lee στο Charlottesville, το 48% των Αμερικανών θα τον είχε υποστηρίξει, ενώ το 30% θα του είχε αντιταχθεί.
Ο Τραμπισμός δεν ήταν ποτέ μια συνεκτική ιδεολογία. Συνδύαζε πάντα λαϊκίστικα στοιχεία με συντηρητικά στοιχεία. Απλώς συμβαίνει το γεγονός ότι η λαϊκιστική ατζέντα αποκόπηκε τον περασμένο Δεκέμβριο. Κάθε αντιστροφή της πολιτικής έχει επίσης τραβήξει μια συντηρητική κατεύθυνση: επίθεση στη Συρία, εξοπλισμός της Ουκρανίας, διατήρηση του ΝΑΤΟ, αμνηστία του ΝΑΤΟ, αποστολή στρατευμάτων στο Αφγανιστάν, παραβίαση συμφερόντων, επιβολή κυρώσεων στη Ρωσία, φόρος συνόρων, κατηγορία της Κίνας ότι χειραγωγεί το νόμισμά κ.ο.κ. Στην πράξη, ένας "λαϊκιστικός-συντηρητικός συνασπισμός" δεν έχει τίποτε άλλο να κάνει παρά με την αποκατάσταση του mainstream συντηρητισμού στην εξουσία.
Πού θα πάμε όταν η εποχή των βαρετών e-celebs και του μηδενιστικού trolling τελειώσει; Αυτό δεν πρόκειται να ικανοποιήσει την βαθιά λαχτάρα για αλλαγή που οι άνθρωποι αυτής της χώρας από καιρό επιθυμούν.
Παρακολούθησα την ημέρα ορκωμοσίας του Τραμπ. Ήμουν μέσα στο πλήθος και ήμουν μάρτυρας αυτής της ομιλίας. Φυσικά, ήδη γνώριζα τον Ιανουάριο προς τα που θα πήγαινε το πράγμα όταν μύγες σαν τον Anthony Scaramucci και τον Gary Cohn άρχισαν να πετούν γύρω από το Trump Tower, αλλά είχαμε ήδη κάνει σχέδια ταξιδιού.
Ο Donald Trump πέρασε όλο το 2017 προωθώντας την ατζέντα των αληθινών νεοσυντηρητικών: το χτύπημα κατά της Συρίας, το ψήφισμα για το Charlottesville, η μεταρρύθμιση της υγειονομικής περίθαλψης (έγκριση 20% στις κάλπες) και η φορολογική μεταρρύθμιση (έγκριση 29% στις κάλπες). Είναι περίεργο ότι η Alt-Right επικεντρώθηκε στη διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς που από τα τρία είναι μακράν το πιο δημοφιλές ζήτημα (το 62% των Αμερικανών υποστηρίζει τη διατήρηση των μνημείων της Συνομοσπονδίας). Αν ο Donald Trump είχε λάβει θέση σχετικά με τη διατήρηση του μνημείου του Robert E. Lee στο Charlottesville, το 48% των Αμερικανών θα τον είχε υποστηρίξει, ενώ το 30% θα του είχε αντιταχθεί.
Ο Τραμπισμός δεν ήταν ποτέ μια συνεκτική ιδεολογία. Συνδύαζε πάντα λαϊκίστικα στοιχεία με συντηρητικά στοιχεία. Απλώς συμβαίνει το γεγονός ότι η λαϊκιστική ατζέντα αποκόπηκε τον περασμένο Δεκέμβριο. Κάθε αντιστροφή της πολιτικής έχει επίσης τραβήξει μια συντηρητική κατεύθυνση: επίθεση στη Συρία, εξοπλισμός της Ουκρανίας, διατήρηση του ΝΑΤΟ, αμνηστία του ΝΑΤΟ, αποστολή στρατευμάτων στο Αφγανιστάν, παραβίαση συμφερόντων, επιβολή κυρώσεων στη Ρωσία, φόρος συνόρων, κατηγορία της Κίνας ότι χειραγωγεί το νόμισμά κ.ο.κ. Στην πράξη, ένας "λαϊκιστικός-συντηρητικός συνασπισμός" δεν έχει τίποτε άλλο να κάνει παρά με την αποκατάσταση του mainstream συντηρητισμού στην εξουσία.
Πού θα πάμε όταν η εποχή των βαρετών e-celebs και του μηδενιστικού trolling τελειώσει; Αυτό δεν πρόκειται να ικανοποιήσει την βαθιά λαχτάρα για αλλαγή που οι άνθρωποι αυτής της χώρας από καιρό επιθυμούν.
[Πηγή]http://redskywarning.blogspot.gr/2017/12/2017.html
«Τριβέλι Πᾶνος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ἐνημερώνουμε τοὺς ἀγαπητοὺς ἀναγνῶστες μας, ὅτι σχόλια, τὰ ὁποῖα ἐμπεριέχουν προσβλητικοὺς χαρακτηρισμούς, διαφημίζουν κόμματα ἢ εἶναι γραμμένα μὲ λατινικοὺς χαρακτῆρες (γκρήκλις), θὰ διαγράφωνται ἄνευ προειδοποιήσεως!