Από σεισμολογικής απόψεως η Ελλάδα βρίσκεται στη σύνθετη οριακή ζώνη της ανατολικής Μεσογείου μεταξύ της αφρικανικής και της ευρασιατικής τεκτονικής πλάκας.
Συγκεκριμένα το βόρειο τμήμα της Ελλάδος βρίσκεται στην Ευρασιατική πλάκα, ενώ το νότιο τμήμα βρίσκεται στην πλάκα του Αιγαίου, η οποία μετακινείται νοτιοδυτικά σε σχέση με την ευρασιατική, με ρυθμό 30 mm/έτος ενώ η αφρικανική υποχωρεί προς τα βόρεια κάτω από την πλάκα του Αιγαίου με ρυθμό περίπου 40 mm/έτος.
Το βόρειο όριο πλάκας είναι ένα σχετικά διάχυτο αποκλίνων όριο ενώ το νότιο συγκλίνον όριο σχηματίζει το ελληνικό τόξο.[1]
Οι ισχυρότεροι σεισμοί ιστορικά είναι εκείνοι που συνδέονται με το Ελληνικό Τόξο, αν και κανένας δεν είναι μεγαλύτερος των 7,2 βαθμών όπως έχει παρατηρηθεί από τις σύγχρονες καταμετρήσεις των σεισμολογικών οργάνων.
Ωστόσο τα πρότερα ιστορικά σεισμικά γεγονότα των 365 μ.Χ. και 1303 μ.Χ. πιθανόν να ήταν πολύ μεγαλύτερα από τις παραπάνω σεισμικές καταμετρήσεις.
Στην ηπειρωτική Ελλάδα, οι βλάβες προκαλούνται από τεκτονικούς σεισμούς έως και 7 βαθμούς της κλίμακας Ρίχτερ, ενώ στο Βόρειο Αιγαίο έχουν σημειωθεί γεγονότα με μέγεθος έως 7,2 βαθμών.
Τέλος, έχουν καταγραφεί σεισμοί ενδιαμέσου βάθους με μεγέθη άνω των 7 βαθμών στα όρια του ελληνικού τόξου, αλλά τέτοιου είδους γεγονότα προκαλούν μικρές υλικές ζημιές, αν και είναι ευρέως αισθητά σε μεγάλες γεωγραφικές αποστάσεις.[1]
Η ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΠΟΛΥΤΙΜΗ & ΧΡΗΣΙΜΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ :
Στον πανάρχαιο πόλεμο Ελλήνων με τους Ατλάντες(12.000-10.000 Π.Χ.) πάλι είχαν γίνει άπειροι σεισμοί(τεχνητή) και μάλιστα το Αιγαίο που ήταν τότε πεδιάδα βυθίστηκε από τους πολλούς σεισμούς και ότι απέμεινε πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας(τα βουνά τότε) έγινε τα σημερινά μας νησιά. Είναι περιέργως πάρα πολλά σε αυτήν την περιοχή της Μεσογείου και μάλιστα παρόλο που η Μεσόγειος είναι κλειστή θάλασσα σε αντίθεση πχ με τον Ατλαντικό ωκεανό ο οποίος έχει μεγάλο σύμπλεγμα νησιών παρά τα μεγάλα βάθυ της θάλασσας.
ΑπάντησηΔιαγραφή