Επιμέλεια κειμένου: Αναστάσιος Ομ. Πολυχρονιάδης
Aναφέρουμε, εν συντομία, θαυμαστά γεγονότα, που συνέβησαν στο Ναό του Μεγαλομάρτυρα Αγίου Δημητρίου της Θεσσαλονίκης από την Εικόνα της Παναγίας, η μορφή της οποίας αποτυπώθηκε Αχειροποιήτως, σε τζάμι διαμερίσματος, στην οδό Λασσάνη 3, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, τήν νύχτα της 25ης Αυγούστου 1947*.
Κατόπιν, η ιερά Εικόνα μεταφέρθηκε μεγαλοπρεπώς στην εκκλησία του Πολιούχου. Εκεί βρίσκεται και σήμερα, στο παρεκκλήσι του τάφου.
Πιο συγκεκριμένα στο προσκυνητάρι προ του τάφου του Μεγαλομάρτυρα (επάνω από το δικέφαλο αετό).
Μεταξύ των εκατοντάδων ασθενών, που προσέτρεξαν, τότε, στο Ναό, ήταν και η κορούλα του γνωστού εμπόρου της Θεσσαλονίκης κ. Ι. Ρούση.
Είχαν περάσει τρία ολόκληρα χρόνια που η μικρή είχε μείνει παράλυτη, ύστερα από τη φοβερή αρρώστια της μηνιγγίτιδας.
Αν και προσέτρεξαν σε όλους τους γιατρούς ανά την Ελλάδα, εκείνοι δεν κατόρθωσαν να τη θεραπεύσουν.
Η μεγάλη, όμως, ιατρός των πονεμένων, η Παναγία, έκανε το θαύμα. Η μικρή Τζένη είχε μεταβεί με τους γονείς της στο ναό του Μυροβλήτη, τη νύχτα της 1ης Σεπτεμβρίου 1947, και κάθησε κοντά στην Αχειροποίητη Εικόνα της Θεομήτορος.
Η μητέρα της, όντας κατάκοπη, αποκοιμήθηκε. Ξαφνικά, τη νύχτα, η μικρή την ξύπνησε.
Μια φωνή την πρόσταζε να ανάψει τις κανδήλες, οι οποίες, χωρίς καμια ανθρώπινη παρέμβαση, είχαν σβήσει.
Η μητέρα της με δέος και γεμάτη πίστη, για τη βέβαιη θεραπεία της κορούλας της, σηκώθηκε και άναψε όλες τις κανδήλες. Τότε, ακριβώς, έγινε το θαύμα.
Η μικρή Τζένη σηκώθηκε και στάθηκε στα παράλυτα ποδαράκια της.
Ύστερα, προχώρησε στο μέσο του Ναού, ανέβηκε τρία σκαλοπάτια και σε μια κρύπτη, όπως της είπε η ίδια φωνή, βρήκε ένα μπουκάλι με λάδι.
Με δάκρυα στα μάτια η μητέρα της καθώς και οι χιλιάδες των προσκυνητών θαύμαζαν το γεγονός της θαυματουργικής θεραπείας της.
Την ίδια ώρα, λοιπόν, που η μικρή Τζένη βάδιζε εντός του ναού, στο σπίτι της γινόταν ένα άλλο θαύμα.
Ένας ξύλινος Σταυρός, που κρέμονταν μπροστά στο Εικονοστάσι, άρχισε να χτυπά, σα να ειδοποιούσε όλους τους συγγενείς που δεν είχαν μεταβεί στην εκκλησία, για το θαύμα που συντελέσθηκε.
Η θεραπεία της μικρής έγινε γνωστή όχι μόνο στη Θεσσαλονίκη, αλλά και σ’ ολόκληρη τη Βόρεια Ελλάδα.
Καραβάνια ανθρώπων από κάθε γωνιά της Μακεδονίας και Θράκης έρχονταν, προκειμένου να προσκυνήσουν τη Θαυματουργή Εικόνα της Παναγίας.
Οι ασθενείς, κατά εκατοντάδες, κατέκλυζαν τον Ναό του Πολιούχου, αιτούμενοι την επέμβαση της Αειπαρθένου για τη θεραπεία τους.
Τήν νύχτα της 2ας Σεπτεμβρίου 1947 στο Ναό του Μεγαλομάρτυρα μεταφέρθηκε ένα άλλο παράλυτο κοριτσάκι, η Καλλιόπη Πίπη, 6 χρονών, κάτοικος της οδού Τζουμαγιάς 15.
Η μητέρα έβαλε τη μικρή να καθήσει δίπλα στην Αχειροποίητη Εικόνα.
Απόλυτη ησυχία επικρατούσε εκείνη τη νύχτα στην εκκλησία.
Μόνο οι ψιθυριστές ψαλμωδίες των προσκυνητών ακούγονταν και τίποτε δεν τάραζε το γλυκό ύπνο της παιδούλας.
Ήταν περίπου 2 τα μεσάνυχτα και οι πιστοί είδαν και πάλι, όπως τη βραδιά που θεραπεύθηκε η μικρή Τζένη, να σβήνουν μόνες τους οι κανδήλες.
Τρομαγμένοι, από τη θεία αυτή δύναμη, μέσα στο σκοτάδι άρχισαν να προσεύχονται.
Περίπου μια ώρα διήρκησε το σβήσιμο των κανδηλών.
Ξαφνικά, άναψαν και πάλι, και τότε κατάπληκτοι οι Χριστιανοί, μπροστά στο υπέροχο θέαμα, διέκριναν τήν μικρή Καλλιόπη να σηκώνεται και να στηρίζεται στα παράλυτα ποδαράκια της.
Με βήματα ασταθή στην αρχή, πιο σταθερά κατόπιν, προχώρησε προς τη Θαυματουργή Εικόνα της Παναγίας.
Έκανε το Σταυρό της, πέρασε τρεις φορές κάτω από το βάθρο, στο οποίο στηρίζονταν η Αγία Εικόνα και ύστερα ανάλαφρη και χαρούμενη έτρεξε στο κέντρο της εκκλησίας, ανέβηκε πάνω σ’ ένα πεσμένο κιονόκρανο και φώναζε:
- Κόσμε, η γλυκιά Παναγίτσα μ’ έκανε καλά!
Λυγμοί χαράς γέμισαν την ατμόσφαιρα του Ναού.
Οι μεγάλες καμπάνες της εκκλησίας τα ξημερώματα καλούσαν τους πιστούς να τρέξουν, για να δουν το νέο θαύμα της Παναγίας.
Ενώ, όσοι ευτύχησαν να ζήσουν τις στιγμές εκείνες, γονατιστοί, με δάκρυα στα μάτια, δεόνταν προς την Υπεραγία Θεοτόκο.
Το πρωΐ η μικρή Καλλιόπη, βαδίζοντας πλέον, επέστρεψε στο σπίτι της, το οποίο είχε μεταβληθεί σε αληθινό τόπο προσκυνήματος.
Σ’ όλους, οι οποίοι την επισκέπτονταν, έλεγε:
- Η γλυκιά Παναγίτσα, μ’ έκανε καλά. Τώρα, μπορώ να παίζω με τα άλλα παιδιά!
Και αφήνοντας εκείνους που θαύμαζαν για τη θεραπεία της, έτρεξε στον αυλόγυρο, για να χαρεί τη ζωή, με τα άλλα παιδάκια.
Εκείνα έμειναν έκπληκτα με το θαύμα που συνέβη στη μικρή Καλλιόπη**.
[Από το βιβλίο: Τα θαύματα της Αχειροποιήτου Εικόνος της Θεοτόκου, κατά το έτος 1947, εκδόσεις Ανδρέας Ρέκος, Θεσσαλονίκη].
*https://www.romfea.gr/katigories/10-apopseis/48797-thavmasti-emfanisi-tis-panagias-sti-thessaloniki
** Ευχαριστώ για τις πληροφορίες, περί της Ιεράς Εικόνας της Παναγίας, τον π. Αντώνιο Πατρικίου.
Πηγή triklopodia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ἐνημερώνουμε τοὺς ἀγαπητοὺς ἀναγνῶστες μας, ὅτι σχόλια, τὰ ὁποῖα ἐμπεριέχουν προσβλητικοὺς χαρακτηρισμούς, διαφημίζουν κόμματα ἢ εἶναι γραμμένα μὲ λατινικοὺς χαρακτῆρες (γκρήκλις), θὰ διαγράφωνται ἄνευ προειδοποιήσεως!