Γιατί ο εμβολιασμός κατά του καρκίνου, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ εμβολιασμός !

Οι θεραπείες «εμβολίων» κατά του καρκίνου συζητούνται έντονα και ερευνώνται στην ιατρική.

Η επιτυχία τους είναι αβέβαιη, αλλά ένα πράγμα είναι βέβαιο: δεν είναι εμβολιασμοί.

23 Ιανουαρίου 2025

από Thomas Oysmüller

Χρόνος ανάγνωσης: 4 λεπτά

500 δισεκατομμύρια δολλάρια για έργα τεχνητής νοημοσύνης με επικεφαλής εταιρείες BigTech όπως η Oracle, η OpenAI και η SoftBank: Το "Project Stargate" έχει προκαλέσει αναταραχή παγκοσμίως. Πάνω απ' όλα, το ζήτημα των "εξατομικευμένων εμβολίων κατά του καρκίνου", η ανάπτυξη των οποίων πρέπει να προωθηθεί. Αλλά ο τίτλος είναι ήδη εξαιρετικά παραπλανητικός, επειδή αυτά τα «εμβόλια κατά του καρκίνου», αν βγουν στην αγορά, δεν έχουν καμία σχέση με τα συμβατικά «εμβόλια». Αυτές είναι γενετικές ανοσοθεραπείες.

Ο σκοπός, ο σχεδιασμός και η παραγωγή διαφέρουν θεμελιωδώς από εκείνα των κλασικών εμβολίων. Και αυτή η διάκριση είναι κρίσιμη, γράφει ο γιατρός και συγγραφέας James Lyons-Weiler στο blog του. Εξάλλου, ο τρόπος με τον οποίο ορίζονται τέτοιες ανοσοθεραπείες καρκίνου καθορίζει ήδη την επιτυχία τους. Ο κριτικός του mRNA βλέπει μεγάλες δυνατότητες σε αυτές τις θεραπείες – αλλά και προς τις δύο κατευθύνσεις:

Δίνοντας προτεραιότητα στην ασφάλεια, την ακρίβεια και τη διαφάνεια, αυτά τα «εμβόλια» θα μπορούσαν να φέρουν επανάσταση στη θεραπεία του καρκίνου και να θέσουν ένα νέο πρότυπο για όλες τις ανοσοθεραπείες. Αντιστρόφως, η αποτυχία εστίασης στη σύνθεση [orig. Σκευασμάτων], αναπαράγουν τις ελλείψεις των συμβατικών εμβολίων, υπονομεύουν την εμπιστοσύνη του κοινού και περιορίζουν τη δυνητική αποτελεσματικότητά τους.

Οι ανοσοθεραπείες για τον καρκίνο θα μπορούσαν είτε να επιβεβαιώσουν την υπόσχεση της ιατρικής ακριβείας είτε να χρησιμεύσουν ως προειδοποιητική ιστορία για τις συνέπειες της παραμέλησης της ασφάλειας.

Στο δοκίμιό του, ο Lyons-Weiler αναλύει τη διαφορά μεταξύ εμβολίων και ανοσοθεραπειών:

Τα συμβατικά εμβόλια στοχεύουν στην πρόληψη μολυσματικών ασθενειών όπως η ιλαρά ή η πολιομυελίτιδα, εκπαιδεύοντας το ανοσοποιητικό σύστημα να αναγνωρίζει και να καταπολεμά ορισμένα παθογόνα. Τα εμβόλια κατά του καρκίνου, από την άλλη πλευρά, είναι θεραπευτικά – θεραπεύουν υπάρχουσες ασθένειες αντί να τις προλαμβάνουν.

Οι βασικές διαφορές μεταξύ αυτών των δύο παραδειγμάτων περιλαμβάνουν:

Εξατομίκευση: Οι ανοσοθεραπείες του καρκίνου είναι προσαρμοσμένες στις μοναδικές γενετικές μεταλλάξεις του όγκου ενός ατόμου.

Δυναμική προσαρμογή: Σε αντίθεση με τα συμβατικά εμβόλια, οι ανοσοθεραπείες του καρκίνου μπορεί να χρειαστεί να εξελιχθούν με τον όγκο για να παραμείνουν αποτελεσματικές.

Μη καθολική εφαρμογή: Οι ανοσοθεραπείες του καρκίνου στοχεύουν στον όγκο ενός μόνο ασθενούς, όχι σε ολόκληρο τον πληθυσμό.

Αυτές οι διαφορές απαιτούν μια διαφορετική προσέγγιση στην ανάπτυξη, όπου η ακρίβεια και η ασφάλεια διαδραματίζουν πολύ μεγαλύτερο ρόλο.

Γιατί η σύνθεση είναι ζωτικής σημασίας

Η σύνθεση των ανοσοθεραπειών του καρκίνου θα καθορίσει την επιτυχία τους. Σε αντίθεση με τα συμβατικά εμβόλια, τα οποία συχνά λειτουργούν σε βάση «ενός μεγέθους για όλους», οι ανοσοθεραπείες του καρκίνου απαιτούν προσεκτική εξέταση τριών κρίσιμων στοιχείων:

Επιθεματική ειδικότητα:

Οι ανοσοθεραπείες του καρκίνου πρέπει να στοχεύουν ειδικά αντιγόνα όγκου (TSA) - μεταλλάξεις ή πρωτεΐνες που βρίσκονται μόνο σε καρκινικά κύτταρα. Ο έλεγχος για αυτά τα αντιγόνα είναι ζωτικής σημασίας για την αποφυγή παθογόνου προετοιμασίας, στην οποία το ανοσοποιητικό σύστημα μαθαίνει να επιτίθεται λανθασμένα σε υγιείς ιστούς.

Τα συμβατικά εμβόλια δεν δοκιμάζονται σε αυτό το επίπεδο. Για παράδειγμα, ο μοριακός μιμητισμός έχει βρεθεί σε αυτοάνοσες αντιδράσεις όπως το σύνδρομο Guillain-Barré και η ναρκοληψία μετά τον εμβολιασμό.

Πρόσθετα:

Για τις ανοσοθεραπείες του καρκίνου, θα πρέπει να προτιμώνται ασφαλέστερα ανοσοενισχυτικά, όπως το φωσφορικό ασβέστιο, τα οποία ενισχύουν τις ανοσολογικές αποκρίσεις χωρίς να προκαλούν συστηματική φλεγμονή.

Τα παραδοσιακά εμβόλια χρησιμοποιούν συχνά άλατα αλουμινίου ή πολυσορβικό 80 - συστατικά που έχουν συνδεθεί με φλεγμονώδεις αντιδράσεις και μακροπρόθεσμα προβλήματα υγείας.[…]

Μια αποφασιστική ευκαιρία

Προκειμένου οι ανοσοθεραπείες του καρκίνου να εκπληρώσουν την υπόσχεσή τους, οι ενδιαφερόμενοι πρέπει να επικεντρωθούν στην ασφάλεια και την εξατομίκευση. Αυτό περιλαμβάνει:

Αυστηρός έλεγχος επιτόπων: Διασφάλιση ότι τα αντιγόνα που περιέχονται δεν μιμούνται φυσιολογικές ανθρώπινες πρωτεΐνες.

Αποφυγή επιβλαβών προσθέτων: Αντικατάσταση επικίνδυνων εκδόχων και φορέων με ασφαλέστερες εναλλακτικές λύσεις.

Διαφανής ανταλλαγή δεδομένων: Δημοσίευση δεδομένων ασφάλειας και αποτελεσματικότητας, συμπεριλαμβανομένων μακροπρόθεσμων αποτελεσμάτων.

Θέτοντας ένα νέο πρότυπο: Οι ανοσοθεραπείες του καρκίνου θα μπορούσαν να επαναπροσδιορίσουν τι σημαίνει η ανάπτυξη ασφαλών και αποτελεσματικών ανοσοθεραπειών.

Εάν ακολουθηθούν αυτές οι αρχές, οι ανοσοθεραπείες του καρκίνου θα μπορούσαν να εγκαινιάσουν μια νέα εποχή ιατρικής ακριβείας. Ωστόσο, εάν παραμεληθεί η ασφάλεια, αυτή η κρίσιμη στιγμή θα μπορούσε να γίνει άλλο ένα κεφάλαιο δημόσιου σκεπτικισμού και χαμένων δυνατοτήτων.

Συμπέρασμα

Η ανάπτυξη ανοσοθεραπειών για τον καρκίνο αντιπροσωπεύει μια κρίσιμη στιγμή για την ανοσοθεραπεία. Δίνοντας προτεραιότητα στην ασφάλεια και μαθαίνοντας από τις ελλείψεις των συμβατικών εμβολίων, αυτές οι θεραπείες θα μπορούσαν όχι μόνο να μεταμορφώσουν τη θεραπεία του καρκίνου, αλλά και να δημιουργήσουν ένα νέο χρυσό πρότυπο για όλα τα εμβόλια. Αυτή είναι μια ευκαιρία να δείξουμε ότι η καινοτομία και η ασφάλεια μπορούν να συμβαδίζουν – ένα επίτευγμα που θα μπορούσε να επαναπροσδιορίσει την εμπιστοσύνη του κοινού στην ιατρική επιστήμη για τις επόμενες γενιές.

Η επιτυχία των ανοσοθεραπειών του καρκίνου θα εξαρτηθεί από τη σύνθεσή τους. Εάν η ασφάλεια και η αποτελεσματικότητα είναι υψίστης σημασίας, ειδικά ο έλεγχος των επιτόπων και η αποφυγή αλουμινίου, αυτή η πρωτοβουλία θα μπορούσε να μείνει στην ιστορία ως σημείο καμπής στην ιατρική προς ένα ασφαλέστερο, πιο εξατομικευμένο μέλλον. Ωστόσο, εάν επαναληφθούν παλιά λάθη, θα μπορούσε μόνο να επιδεινώσει τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η ιατρική σήμερα.

ΠΗΓΗ: Warum eine Impfung gegen Krebs keine Impfung ist

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΜΑΡΙΓΩ ΖΑΡΑΦΟΠΟΥΛΑ