Ο Άγιος Νικηφόρος ο Λεπρός, γιά τήν δύναμη του Σταυρού καί της προσευχής!

Ο άγιος Νικηφόρος ολίγο καιρό, προ της μακαρίας κοιμήσεώς του.

Ο κ. Ησαΐας Γιαβρόγλου* γράφει: 

«’Ηταν το έτος 1963, όταν ο ομαδάρχης μας στις Χριστιανικές Μαθητικές Ομάδες μας ανεκοίνωσε ότι την επομένη Ακολουθία των Χαιρετισμών της Θεοτόκου, θα την παρακολουθούσαμε όλοι μαζί στον Ναό του Νοσοκομείου Λοιμωδών Νόσων στην Αγία Βαρβάρα.

Από νωρίς το απόγευμα της Παρασκευής εκείνης, συναντηθήκαμε στην Ν. Ιωνία και όλοι μαζί, περίπου οκτώ με δέκα παιδιά, μαθητές τότε του Γυμνασίου, με τον ομαδάρχη μας, κάναμε αυτή την επίσκεψη αγάπης, σε συνδυασμό με την λατρευτική ευκαιρία της Μεγάλης Σαρακοστής.

Μετά την Ακολουθία είδαμε και μιλήσαμε με αρκετούς ανθρώπους, ασθενείς και επισκέπτες, διότι ο ομαδάρχης μας ήταν τακτικός επισκέπτης του νοσοκομείου και γνώριζε καλά πολλούς απ’ αυτούς.

Κατόπιν, μας είπε να πάρουμε και την ευχή του γέροντος Νικηφόρου, για τον οποίο μας είχε μιλήσει στην ομάδα, για του αγώνες του, την υπομονή του, την δοκιμασία του, την αγιότητά του.

Τον επισκεφτήκαμε στο φτωχικό, αλλά ευλογημένο μικρό δωματιάκι του.

[…] Ήταν στο κρεββάτι του, καθιστός και σκεπασμένος, με μια στρατιωτική κουβέρτα, και δίπλα του στεκόταν, όρθιος και πρόθυμος να τον διακονήση, ο πατήρ Ευμένιος.

Το πρόσωπο του π. Νικηφόρου έλαμπε από χαρά, αν και τα σημάδια της αρρώστιας ήταν και στα χέρια του και στο πρόσωπό του. 

Δηλαδή δεν είχε γένεια, αλλά ελάχιστες τριχούλες. 

Και στα μάτια πρέπει να είχε πρόβλημα, διότι φορούσε σκούρα γυαλιά. 

Ακόμη και η φωνή του ήταν αλλοιωμένη και εξασθενημένη.

Χάρηκε πολύ για την επίσκεψή μας και μας έδωσε πατρικές συμβουλές και την ευχή του. 

Σε κάποια στιγμή, μας είπε και για τον πόλεμο, που έκανε με τον Σατανά, και ο «υποτακτικός» του, ο πατήρ Ευμένιος, σήκωσε το μανίκι του και μας έδειξε στο γεροντικό και αδύνατο χεράκι του τις γρατζουνιές από την πάλη του με τον Σατανά. 

Τότε μας είπε, πως μόνο η προσευχή και ο Σταυρός τον κάνουν να φεύγει τρομαγμένος και νικημένος. 

«Επειδή είστε νέοι και θέλετε να ζήσετε χριστιανικά, αυτός θα σας πολεμάει, εσείς όμως δεν πρέπει να φοβάστε, διότι με την δύναμι του Σταυρού μπορείτε να τον διώχνετε μακριά».

Τον ευχαριστήσαμε, πήραμε την ευχή του και, κατά την επιστροφή μας, συζητούσαμε τις εντυπώσεις μας.

Έχουν περάσει από τότε πάρα πολλά χρόνια, αλλά πάντοτε μένει ανεξίτηλα στην μνήμη μου η παιδική αυτή εμπειρία από την επίσκεψή μας στο Νοσοκομείο και στον άγιο εκείνο γέροντα.

Η συμβουλή του για την αξία και την δύναμη της προσευχής μένει από τότε όχι μόνο στη σκέψη μας, αλλά και στην καρδιά και στα χείλη μας. 

Οι πειρασμοί της ζωής πολλοί. 

Όμως ο λόγος του γέροντος Νικηφόρου ήταν και είναι νικηφόρο παράδειγμα στην ζωή μας. Ας έχουμε την ευχή του για πάντα».

«Ανάπλασις» 289, Μάιος – Ιούνιος 1983, σελ. 21.

Ορθόδοξο Χριστιανικό Περιοδικό «Η ΖΩΗ» αρ. 2376, 16-1-1964.

Από το βιβλίο «ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ Ο ΛΕΠΡΟΣ ΤΗΣ ΚΑΡΤΕΡΙΑΣ ΑΘΛΗΤΗΣ ΛΑΜΠΡΟΣ», Σίμωνος μονάχου.

---

Ο μακαριστός θεολόγος και ιεροκηρυξ Ησαΐας Γιαβρόγλου († 2013) ήταν μέλος της Αδελφότητος Θεολόγων «Η ΖΩΗ», δόκιμος εργάτης του Ευαγγελίου και άνθρωπος μεγάλης αγάπης και προσφοράς. 

Ήταν ο εκδότης των εκδόσεων «Καρδιά» και εκτός από το έργο της ιεραποστολής ασκούσε και την αρετή της υλικής φιλανθρωπίας στους εμπερίστατους αδελφούς μας.

---

ήλθε στην αλληλογραφία

https://tasthyras.wordpress.com/2023/01/05/%ce%bf-%ce%ac%ce%b3%ce%b9%ce%bf%cf%82-%ce%bd%ce%b9%ce%ba%ce%b7%cf%86%cf%8c%cf%81%ce%bf%cf%82-%ce%bf-%ce%bb%ce%b5%cf%80%cf%81%cf%8c%cf%82-%ce%b3%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%b7%ce%bd-%ce%b4%cf%8d%ce%bd%ce%b1/