Η συνεχιζόμενη ΣΥΝΩΜΟΣΙΑ γιά τόν α ν α σ χ ε δ ι α σ μ ό της ανθρωπότητος! Β ι ο ψ η φ ι α κ ή Σύγκλιση!

 

Ο Klaus Schwab είπε κάτι πρόσφατα, που έκανε τους ανθρώπους να ξεσηκωθούν.

https://iceni.substack.com/p/private-public-partnerships-for-mad?publication_id=766426&isFreemail=true

(The State of the World - https://youtu.be/cDybeNbFJXE )

«Τεχνητή Νοημοσύνη, αλλά όχι μόνο τεχνητή νοημοσύνη, αλλά και το metaverse, τεχνολογίες κοντινού διαστήματος, και θα μπορούσα να συνεχίσω - συνθετική βιολογία. 

Η ζωή μας σε δέκα χρόνια από τώρα, θα είναι εντελώς διαφορετική, θα επηρεαστεί πολύ και - ποιος κατέχει αυτές τις τεχνολογίες, με κάποιο τρόπο, θα είναι ο κύριος του κόσμου». (Klaus Schwab)

 

Και εδώ είναι το πρόβλημα: δεν έχει άδικο. 

Οι άνθρωποι νευριάζουν όταν ακούν δηλώσεις όπως, "κύριος του κόσμου" επειδή πιστεύουν ότι είναι μια κενή απειλή. Λίγο περισσότερο από την αδρανή νοητική θολούρα ενός μεγαλομανούς. Σίγουρα δεν είναι. 

Ο λόγος για τον οποίο οι άνθρωποι δεν βλέπουν για το τι είναι ικανή αυτή η τεχνολογία είναι επειδή, πρώτα από όλα, δεν είναι καταραμένοι να διαθέτουν μια υπερδραστήρια φαντασία, και από την άλλη, δεν είναι συνηθισμένοι σε ολιστικά συστήματα σκέψης, και τέλος, δεν υπήρξε σχεδόν καμία mainstream κάλυψη της συνθετικής βιολογίας από τα μέσα ενημέρωσης, γιατί αν υπήρχε, οι άνθρωποι δικαίως θα είχαν μια προσαρμογή.

Θα σας ρωτήσω κάτι που μπορεί να σας φανεί λίγο περίεργο. Τι είναι ένα εσωτερικό όργανο; 

Η απάντηση του εγχειριδίου είναι κάτι παρόμοιο με τον εξειδικευμένο ιστό στο σώμα που εκτελεί μια συγκεκριμένη λειτουργία. Τι θα γινόταν όμως αν σας έλεγα ότι ένα εσωτερικό όργανο μπορεί να είναι ό,τι στο καλό θέλουμε να είναι;

RSC - Ένας μορφοχώρος για συνθετικά όργανα και οργανοειδή: το δυνατό και το πραγματικό (https://pubs.rsc.org/en/content/articlelanding/2016/ib/c5ib00324e/unauth)

Οι προσπάθειες στην εξελικτική αναπτυξιακή βιολογία έχουν ρίξει φως στο πώς αναπτύσσονται τα όργανα και γιατί η εξέλιξη έχει επιλέξει κάποιες δομές αντί για άλλες. Αυτές οι εξελίξεις στην κατανόηση της οργανογένεσης μαζί με τις πιο πρόσφατες τεχνικές οργανοτυπικών καλλιεργειών, βιοεκτύπωσης ιστών και συνθετικής βιολογίας παρέχουν τα εργαλεία για την παραβίαση των φυσικών και γενετικών περιορισμών στην ανάπτυξη οργάνων, ανοίγοντας έτσι νέους δρόμους για έρευνα με τη μορφή πλήρως σχεδιασμένων ή απλώς τροποποιημένων ρυθμίσεων. 

Εδώ προτείνουμε ένα ενοποιητικό πλαίσιο που συνδέει την έννοια του μορφοδιαστημικού (δηλαδή του χώρου των πιθανών δομών) με τη συνθετική βιολογία και τη μηχανική ιστών. Στοχεύουμε σε μια σύνθεση που ενσωματώνει την κατανόησή μας τόσο για τους εξελικτικούς όσο και για τους αρχιτεκτονικούς περιορισμούς και μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως οδηγός για τη διερεύνηση εναλλακτικών αρχών σχεδιασμού για την κατασκευή τεχνητών οργάνων και οργανοειδών. 

Παρουσιάζουμε έναν τρισδιάστατο μορφοχώρο που ενσωματώνει τρία βασικά χαρακτηριστικά που σχετίζονται με την πολυπλοκότητα οργάνων και οργανοειδών. 

Οι άξονες αυτού του χώρου περιλαμβάνουν το βαθμό πολυπλοκότητας που εισάγεται από τους αναπτυξιακούς μηχανισμούς που απαιτούνται για την κατασκευή της δομής, τη δυνατότητά της να αποθηκεύει και να αντιδρά σε πληροφορίες και την υποκείμενη φυσική κατάσταση. 

Προτείνουμε ότι ένα μεγάλο μέρος αυτού του χώρου είναι κενό και ότι το κενό μπορεί να προσφέρει ενδείξεις για εναλλακτικούς τρόπους σχεδιασμού και ακόμη και επινόησης νέων οργάνων.

Τι γίνεται αν τα όργανα που βρίσκονται σε ανθρώπους και ζώα - νεφρά, σπλήνα, ήπαρ, καρδιά, εγκέφαλος κ.λπ.- δεν αντιπροσωπεύουν όλες τις πιθανές διαμορφώσεις των κυττάρων, αλλά μόνο τις στενά καθορισμένες που επιλέγονται από την εξέλιξη; 

Τι γίνεται αν υπάρχει ένα γιγαντιαίο ανεξέταστο κενό σημείο όπου μπορείτε να έχετε πράγματα όπως ο μυϊκός ιστός γεμάτος νευρώνες ή ένα all-in-one ήπαρ και νεφρό (ένα είδος "lidney"; από τις λέξεις 'kidney' νεφρός και 'liver' συκώτι) ακριβώς κάτω από το δέρμα σας που σας κάνει να ιδρώνετε φιλτραρισμένες τοξίνες; 

Τι θα γινόταν αν μπορούσαμε να κατασκευάσουμε εντελώς νέα όργανα από το μηδέν που δεν υπήρχαν ποτέ στη φύση πριν και έχουν εντελώς νέες λειτουργίες; Τι θα γινόταν αν ένας άντρας μπορούσε να εμφυτεύσει μικρά μυαλά σε κάθε άρθρωση του σώματός του και να δώσει στα χέρια και τα πόδια του ένα δικό τους μυαλό, σαν χταπόδι;

Αυτό είναι κάτι που έχει διερευνηθεί στην επιστημονική φαντασία πολλές φορές, στο παρελθόν. Στο Warhammer 40.000, οι εξαιρετικά επαυξημένοι και υπεράνθρωποι διαστημικοί πεζοναύτες εμφυτεύονται με πολλά όργανα κατασκευασμένα από την αρχή και αν έχετε διαβάσει ποτέ το "The Windup Girl"του Bacigalupi ή το "Blood Music" του αείμνηστου Greg Bear, τότε ξέρετε ακριβώς πόσο παράξενο μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο. 

Υπάρχει μόνο ένα πρόβλημα, εδώ, και είναι ότι αυτά τα πράγματα πλησιάζουν ανησυχητικά στο να MHN είναι πλέον επιστημονική φαντασία και βασικά δεν υπάρχουν ηθικά πλαίσια για να διασφαλιστεί ότι δεν γίνεται φρικτή κατάχρηση.

Αυτό είναι μόνο ένα παράδειγμα του τι μπορείτε να κάνετε με τη συνθετική βιολογία. Ένα άλλο πράγμα που μπορείτε να κάνετε είναι να σχεδιάσετε εντελώς νέα ένζυμα από το μηδέν, να εισαγάγετε τα γονίδια που κωδικοποιούν για αυτά σε βακτήρια και να τα χρησιμοποιήσετε ως αντιδραστήρια για να παράγετε εντελώς νέες ενώσεις.

 

(Synthetic Biology and Materials Science Part 1: Biological Manufacturing https://youtu.be/BADaEC1sziM)

(Synthetic Biology and Materials Science Part 1: Biological Manufacturing: Nature-made Plastics https://youtu.be/29OSjXVGKJY)

Ακόμα δεν έχετε πειστεί; Αν πάτε στον ιστότοπο της κυβέρνησης του Καναδά, αυτή τη στιγμή, αυτό είναι ένα από τα άρθρα που έχουν ανεβάσει. Συνιστώ την αρχειοθέτησή του.

 

Πολιτική Ορίζοντες Καναδάς - Εξερευνώντας τη Βιοψηφιακή Σύγκλιση (https://horizons.gc.ca/en/2020/02/11/exploring-biodigital-convergence/)

Ξυπνάω με το φως του ήλιου και τον αλμυρό παράκτιο αέρα της Αδριατικής θάλασσας. 

Δεν ζω πουθενά κοντά στη Μεσόγειο, αλλά το AI μου, το οποίο είναι επίσης ο σύμβουλος υγείας μου, έχει συνταγογραφήσει μια συγκεκριμένη ποιότητα αέρα, άρωμα και ηλιακή ένταση για να διαχειριστεί τα επίπεδα ενέργειάς μου το πρωί και έχει προγραμματίσει την κρεβατοκάμαρά μου να μιμείται αυτό το κλίμα.

Τα φρέσκα σεντόνια που καλλιεργούνται στο κτίριό μου από αναγεννητικούς μύκητες είναι καλύτερα από ό, τι φανταζόμουν. Νοιώθω ξεκούραστος και έτοιμος για την ημέρα. 

Πρέπει να ελέγξω μερικά πράγματα πριν σηκωθώ. Στέλνω ένα εγκεφαλικό μήνυμα για να ανοίξω την εφαρμογή που ελέγχει τα επίπεδα ινσουλίνης μου και να βεβαιωθώ ότι το πάγκρεας μου υποστηρίζεται βέλτιστα. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι πρέπει να κάνω ένεση στον εαυτό μου με βελόνες όπως έκανε η μητέρα μου όταν ήταν παιδί. 

Τώρα είναι μια μεταμόσχευση μικροβίων που προσαρμόζεται αυτόματα και αναφέρει τα επίπεδά μου.

Όλα φαίνονται εντάξει, οπότε ελέγχω την ψηφιακή διεπαφή του εγκεφάλου μου για να διαβάσω τα δεδομένα των ονείρων που καταγράφηκαν και υποβλήθηκαν σε επεξεργασία σε πραγματικό χρόνο χθες το βράδυ. 

Η εφαρμογή θεραπείας μου αναλύει τις συναισθηματικές αντιδράσεις που εξέφρασα ενώ κοιμόμουν. Προτείνει να αφιερώσω χρόνο για να είμαι στη φύση αυτή την εβδομάδα για να σκεφτώ το επαναλαμβανόμενο παγιδευμένο σε ένα κουτί όνειρό μου και να ενισχύσω τη χρήσιμη υποσυνείδητη νευρική δραστηριότητα. 

Το AI μου συνιστά μια "ημέρα στο δάσος". Σκέφτομαι "εντάξει", και το AI και το νευρικό εμφύτευμά μου κάνουν τα υπόλοιπα.

 

(What is the Biodigital Convergence https://youtu.be/YDuv63Qa8DE)

 

Το έθιξα αυτό στο τελευταίο Spartacast, αλλά δεν νομίζω ότι πέρασα πραγματικά το νόημα. 

Η βιοτεχνολογία και η τεχνολογία των πληροφοριών είναι εντελώς αλληλένδετες, και είναι εδώ και δεκαετίες. Θυμάται κανείς το Folding@home, όπου οι άνθρωποι χρησιμοποίησαν τα PlayStation τους για να συνεισφέρουν ισχύ επεξεργαστή σε ένα κατανεμημένο δίκτυο υπερυπολογιστών;

 

(Folding@home on PS3 helps Medical Research https://youtu.be/VoMHnKMD_Aw)

 

Αυτό ήταν το 2007 και ο ίδιος ο πελάτης λογισμικού υπάρχει από το 2000. Κάνουν τα πάντα σε έναν υπολογιστή, τώρα. Η όλη ιδέα πίσω από τα εμβόλια mRNA είναι βασικά να ψηφιοποιηθούν τα εμβόλια μειώνοντάς τα σε συνθετικές αλληλουχίες γονιδίων και χρησιμοποιώντας ανθρώπινα κύτταρα ως βιοαντιδραστήρες για την παραγωγή της πραγματικής πρωτεΐνης, παρακάμπτοντας μια δέσμη βημάτων κατασκευής.

Εντάξει, έτσι έχετε CRISPR. Έχετε ΦΟΒΙΕΣ. Έχετε νανομετατροπείς. Έχετε τη δυνατότητα να δημιουργήσετε μηχανικά αμυλοειδή, όπως οι ημιαγωγοί αμυλοειδούς (https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5712217/) του Ehud Gazit. Έχετε και κάτι παραπάνω από αυτό. 

Ένας φίλος μου στο Twitter, ο C.M. (ο οποίος αυτή τη στιγμή περνάει από @CRISPR_Cas69 https://twitter.com/CRISPR_Cas69), με ειδοποίησε για μια εργασία σχετικά με την εφαρμογή μιας ολόκληρης αρχιτεκτονικής von Neumann σε τίποτα άλλο παρά νανοσωματίδια λιπιδίων:

 

Επιστημονικές εξελίξεις - Αρχιτεκτονική υπολογιστών βασισμένη σε νανοσωματίδια για νευρωνικά δίκτυα νανοσωματιδίων (https://www.science.org/doi/10.1126/sciadv.abb3348)

Η έλλειψη κλιμακούμενης υπολογιστικής αρχιτεκτονικής βασισμένης σε νανοσωματίδια περιορίζει σοβαρά τις δυνατότητες και τη χρήση νανοσωματιδίων για τον χειρισμό και την επεξεργασία πληροφοριών με συστήματα μοριακών υπολογιστών. 

Εμπνευσμένοι από την αρχιτεκτονική von Neumann (VNA), στην οποία μπορούν να λειτουργήσουν πολλαπλά προγράμματα χωρίς αναδιάρθρωση του υπολογιστή, πραγματοποιήσαμε το VNA (NVNA) βασισμένο σε νανοσωματίδια σε ένα τσιπ λιπιδίων για πολλαπλές εκτελέσεις αυθαίρετων λειτουργιών μοριακής λογικής στο ενιαίο τσιπ χωρίς ανακατασκευή.

 Σε αυτό το σύστημα, τα νανοσωματίδια σε ένα τσιπ λιπιδίων λειτουργούν ως το υλικό που διαθέτει μνήμη, επεξεργαστές και μονάδες εξόδου και οι κλώνοι DNA χρησιμοποιούνται ως λογισμικό για την παροχή μοριακών οδηγιών για τον εύκολο προγραμματισμό λογικών κυκλωμάτων. 

Το NVNA επιτρέπει σε μια ομάδα νανοσωματιδίων να σχηματίσουν ένα τροφοδοτικό νευρωνικό δίκτυο, ένα perceptron, το οποίο υλοποιεί λειτουργικά πλήρεις λογικές λειτουργίες Boolean και παρέχει μια προγραμματιζόμενη, μη επαναφερόμενη, κλιμακούμενη υπολογιστική αρχιτεκτονική και πλακέτα κυκλώματος για να σχηματίσει νευρωνικά δίκτυα νανοσωματιδίων και να λάβει λογικές αποφάσεις.

 

(εικ. δικτύου)

 

Τι θα συμβεί αν ενσωματώσουμε όλες αυτές τις διαφορετικές ιδέες μαζί σε μια ενιαία πλατφόρμα; 

Τι θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε; 

Θα μπορούσαμε να κάνουμε ένεση σε κάποιον με μια ουσία που δημιουργεί ασύρματα χειραγωγημένους έξυπνους ιστούς στο σώμα κάποιου; 

Σκεφτείτε το. Ας υποθέσουμε ότι χρησιμοποιούμε το mRNA για να παράγουμε παράγοντες Yamanaka στα κύτταρα κάποιου για να τους μετατρέψουμε σε βλαστικά κύτταρα in vivo και στη συνέχεια, ας πούμε ότι συνδέσαμε νέα γονίδια σε αυτά τα κύτταρα για να δημιουργήσουμε μια εντελώς νέα, συνθετική κυτταρική σειρά με εντελώς νέα λειτουργικότητα. Στη συνέχεια, ας πούμε ότι αυτές οι συλλογές κυττάρων πείστηκαν να εκτελέσουν συγκεκριμένες εργασίες χειραγωγώντας το δυναμικό της μεμβράνης τους με νανοδιαμορφωτές ή χρησιμοποιώντας χημειογενετική. Τι θα γινόταν αν αυτά τα κύτταρα μετανάστευαν σε όλο το σώμα, διαιρούνταν και σχημάτιζαν αποικίες, όπως ένας συμβιωτικός οργανισμός, ενώ απέφευγαν το ανοσοποιητικό σύστημα εκπέμποντας σήματα πανομοιότυπα με τα ανθρώπινα κύτταρα; Τι θα γινόταν αν αυτά τα κύτταρα μπορούσαν να εκκρίνουν νευροδιαβιβαστές ή ορμόνες στον εξωκυτταρικό χώρο για να χειριστούν τις λειτουργίες των φυσιολογικών κυττάρων του ατόμου; Τι θα γινόταν αν μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την κατασκευή ικριωμάτων ιστού γύρω από τα υπάρχοντα όργανα του υποκειμένου και τον χειρισμό ή την παρακολούθηση της λειτουργίας τους, μέσω αναδιαμόρφωσης εξωκυτταρικής μήτρας;

Αυτά είναι μόνο μερικά υποθετικά παραδείγματα. Υπάρχουν πολλές περισσότερες πιθανές εφαρμογές, εδώ, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης μηχανικής ιστών για τη δημιουργία εντελώς νέων, 3D-printed "κυβερνητικών" οργάνων. Οι στρατιώτες στο μέλλον μπορεί να μην φορούν καθόλου μάσκες αερίων. Γιατί να μπουν στον κόπο, όταν όλοι έχουν εμφυτευτεί με ένα όργανο που εκκρίνει αμέσως ατροπίνη τη στιγμή που παίρνουν μια μυρωδιά VX, ή όταν οι υποδοχείς ακετυλοχολίνης τους έχουν τροποποιηθεί εντελώς για να αντισταθούν στη δέσμευση από οργανοφωσφορικά; Τι θα γινόταν αν οι αξιωματικοί πληροφοριών είχαν όλοι 200 IQ και τέλεια ανάκληση επειδή η νευρική δαντέλα τους συνδέει τον εγκέφαλό τους μαζί σε ένα μυαλό κυψέλης με ένα σωρό τυπωμένους εγκεφάλους σε δεξαμενές;

 

(Advanced Materials To Enable Wireless Brain-Machine Interface https://youtu.be/r7LG2Es6YXU)

 

Τέτοιου είδους ερωτήματα, και πολλά άλλα, τίθενται σε κορυφαίες στρατιωτικές δεξαμενές σκέψης στις ΗΠΑ, τη Ρωσία και την Κίνα. Κανείς δεν θέλει να χάσει τον στρατηγικό αιφνιδιασμό όντας η μόνη χώρα που δεν έκανε υπεράνθρωπους εγκαίρως για τον Γ' Παγκόσμιο Πόλεμο. Η DARPA γνωρίζει ότι το ιστορικό ηθικής της Κίνας είναι εξαιρετικά φτωχό και ότι είναι πιθανό να εμπλέκονται σε ανθρώπινους πειραματισμούς πίσω από τα παρασκήνια. Αυτό βάζει σε πειρασμό τους δικούς μας ηγέτες να κάνουν το ίδιο (και, πράγματι, το κάνουν).

Αυτό δεν είναι το μόνο που μπορείτε να κάνετε με τη συνθετική βιολογία. Δολοφονίες χωρίς τη δυνατότητα απόδοσης, εξουθένωση συγκεκριμένων ανθρώπων προκαλώντας χρόνια προβλήματα υγείας, καταστρέφοντας την γεωργία του εχθρού με νέα παθογόνα φυτών, μηχανική δημιουργία ιών και βακτηρίων που παράγονται από την αρχή για την παραγωγή υπερ-θανατηφόρων βιολογικών όπλων, επιτυγχάνοντας υπακοή και πειθαρχία στους ανθρώπους αλλάζοντας την ισορροπία των ανδρογόνων και των νευροδιαβιβαστών στο σώμα τους για να αμβλύνουν την επιθετικότητα και την θέληση για ανταμοιβή και ο κατάλογος συνεχίζεται και συνεχίζεται.

 

(Dr. Tara O'Toole, Senior Fellow and Executive Vice President, In-Q-Tel (IQT) https://youtu.be/uwFsOEX8wJw)

 

Όταν ο Klaus Schwab λέει ότι αυτοί που κατέχουν αυτές τις τεχνολογίες θα κυριαρχήσουν στον κόσμο, αν μη τι άλλο, τον υποτιμά. Με αυτές τις τεχνολογίες, θα μπορούσατε να επανασχεδιάσετε ένα ολόκληρο είδος - συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων - σε κάτι εντελώς διαφορετικό.

 

Δεν θα μπορούσα να το τονίσω αυτό αρκετά. Πρέπει να υπάρξει μια δημόσια συζήτηση για τη συνθετική βιολογία και τη νευροτεχνολογία, αυτή τη στιγμή, και πρέπει να θεσπιστούν πολιτικές που θα καθορίζουν αυστηρά διεθνή και δεσμευτικά όρια για τη χρήση της. Αν όχι, τότε οι άνθρωποι του μέλλοντος θα μειωθούν αναπόφευκτα σε μηχανικά προϊόντα.

Οι άνθρωποι πίσω από όλα αυτά είναι αντι-προσωποπαγείς. Δεν βλέπουν καμμία αξία στο ίδιο το άτομο αυτό καθαυτό, το ίδιο το άτομο. Μόνο το συλλογικό καλό έχει σημασία γι' αυτούς.

 

Εγκυκλοπαίδεια φιλοσοφίας του Στάνφορντ - Ατομικισμός (https://plato.stanford.edu/entries/personalism/)

Οι ατομικιστές θεωρούν την ατομικότητα (ή «προσωπικότητα») ως τη θεμελιώδη έννοια, ως εκείνη που δίνει νόημα σε όλη την πραγματικότητα και αποτελεί την υπέρτατη αξία της. Η προσωπικότητα φέρει μαζί της μια απαραβίαστη αξιοπρέπεια που αξίζει τον άνευ όρων σεβασμό. Ο ατομικισμός ως επί το πλείστον δεν ήταν κυρίως μια θεωρητική φιλοσοφία του ατόμου. Αν και υπερασπίζεται μια μοναδική θεωρητική κατανόηση του ατόμου, αυτή η κατανόηση είναι από μόνη της τέτοια που υποστηρίζει την ιεράρχηση της πρακτικής ή ηθικής φιλοσοφίας, ενώ ταυτόχρονα η ηθική εμπειρία του ατόμου είναι τέτοια που καθορίζει αποφασιστικά τη θεωρητική κατανόηση. Για τους ατομικιστές, ένα άτομο συνδυάζει την υποκειμενικότητα και την αντικειμενικότητα, την αιτιώδη δραστηριότητα και δεκτικότητα, την ενότητα και τη σχέση, την ταυτότητα και τη δημιουργικότητα. Τονίζοντας την ηθική φύση του ατόμου ή του ατόμου ως υποκειμένου και αντικειμένου ελεύθερης δραστηριότητας, ο ατομικισμός τείνει να επικεντρώνεται σε πρακτικά, ηθικά και ηθικά ζητήματα.

Τα ανθρώπινα όντα θεωρούνται από τους πράκτορες του NWO ως πεινασμένα για πόρους, φυλετικά και επιθετικά. Βασικά, ένα χωροκατακτητικό είδος ενόχλησης. Το μόνο που θα χρειαζόταν είναι μια ομάδα βιοηθικών να αποφασίσει: «Όπα, ο πολιτισμός σίγουρα θα ήταν καλύτερος αν είχαμε σχεδιάσει την ικανότητα για έγκλημα, επιθετική συμπεριφορά, μισαλλοδοξία και φανατισμό από τους ανθρώπους».

 

Στη συνέχεια, προτού καν το καταλάβετε, μια μέρα, οι άνθρωποι παρατάσσονται για τα «εμβόλιά» τους, και χρόνια αργότερα, αρχίζουν να έχουν παιδιά που θα είναι περισσότερο σαν τα μυρμήγκια ξυλουργού (Camponotus spp.) παρά άνθρωποι, εντελώς ανίκανα για προσωπικότητα, για την εγγενώς πολύτιμη εμπειρία του να γίνεις άντρας ή γυναίκα.

 

Οι άνθρωποι εξακολουθούν να πιστεύουν ότι πρόκειται απλώς για έναν ιό ή ένα εμβόλιο. Δεν είναι. Εδώ διακυβεύονται πολλά, πολύ περισσότερα από αυτό. Περισσότερο από ό, τι οι περισσότεροι μπορούν ακόμη και να καταλάβουν.

-Σπάρτακος