Ζώντας ως άστεγος

Τέσσερα ΚΕΙΜΕΝΑ,

εμού του ολίγιστου,

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΣΤΕΓΟΥΣ

ΚΕΙΜΕΝΟ-ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ του Κ. Στ. Τσίπηρα

O θάνατος ενός αστέγου

Χριστούγεννα του …2017…

Έλληνα, χωρίς πόδια, μη τοξικο-εξαρτημένου.

Πού κοιμόταν και …ζούσε, τρόπος του λέγειν, σε ένα διαλυμένο αναπηρικό αμαξίδιο…

Στην περιοχή του Κολωνού, στην Αθήνα, της απόλυτης φτώχιας.

ΕΛΕΟΣ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΣ ΜΑΣ…

ΕΛΕΟΣ ΣΤΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΑΣΤΕΓΟΥΣ,…

για εσάς, που έχετε ακόμη πόνο στην ψυχή σας, για αυτά που υποφέρει ο λαός μας, αλλά και οργή, για το απαράδεκτο και ανάλγητο πολιτικό προσωπικό αυτής της χώρας…

Οδός Λένορμαν, Μεταξουργείο.

Δεκέμβριος του 2017.

Παραμονή, ακριβώς, των Χριστουγέννων.

Η ομάδα σίτισης της ΚΙΒΩΤΟΥ ΑΣΤΕΓΩΝ, έχει ξεμακρύνει, για να σιτίσει, συμβολικά και συμβολικά, από λεφτά της τσέπης μας, και όχι των ψευδο- φιλάνθρωπων, τους αστέγους της περιοχής.

Εγώ ο ολίγιστος, περίμενα την Β. Αρχ. μία φίλη, που είχε καθυστερήσει, στην έξοδο του μητροπολιτικού, στην πλατεία Καραϊσκάκη.

Και ξεκινήσαμε, μόλις ήρθε, οι 2 μας, μία ανεξάρτητη πορεία φιλανθρωπίας, …

Κατεβήκαμε προς την Λένορμαν.

Εκεί, κοντά σε ένα φανάρι, και μέσα στο απόλυτο ψύχος, βλέπουμε έναν άστεγο, να είναι τυλιγμένος με κουβέρτες… πάνω σε ένα αμαξίδιο.

Ο άστεγος αυτός, είναι ανάπηρος, του λείπουν τα πόδια του…

Κοιμάται, τρόπος του λέγειν, στην σπασμένη αναπηρική του καρέκλα.

Τον βρήκαμε να έχει ξυλιάσει από το κρύο, στις 9,00 το πρωί.

Ήταν ανίκανος μέχρι και να ανοίξει το κουτί, με τα μελομακάρονα που του αφήσαμε.

Έτρεμε ολόκληρος.

τρεις άστεγοι, είχαν πεθάνει, μόνο, τον τελευταίο μήνα, εκείνου του όχι μακρινού …201,…

Θερμοκρασία, 2ο Κελσίου.

Έκλαψε γερμένος στην καρέκλα του, μόλις είδε την πράξη φιλανθρωπίας μας, και με ξεψυχισμένη φωνή…μας είπε, κάτι …σαν… « Έλεος…».

«ΕΛΕΟΣ, ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΟΥ …».

Έκλαιγε αυτός, κλάψαμε και εμείς, οι δυο, που είχαν απομείνει από την ομάδα μας, που είχε απομακρυνθεί…

ΕΛΕΟΣ…

Μία ολόκληρη ελληνική πόλη των 24.000 κατοίκων, σαν π.χ. τα Γρεβενά, ή, το Κιλκίς, κοιμάται, σήμερα παραμονή των Χριστουγέννων, ΚΑΙ ΤΟΥ 2018, στους δρόμους…

ΕΛΕΟΣ.

Προσωπικά, και παρ’ ότι τα τελευταία 7 χρόνια, που κάνουμε αυτήν την αφιλοκερδή, και μη κερδοσκοπική δράση, έχω δει, απίστευτα ανθρώπινα δράματα…

Προσωπικά, συγκλονίστηκα…

«Θεέ μου», είπα μέσα μου, «Θεέ μου, γιατί;, γιατί;»…

Ολοκληρώσαμε, ώρες μετά, την προσπάθεια μας, μοιράζοντας φαγητό και γλυκά, όμως η εικόνα, του ανάπηρου άστεγου, μια εβδομάδα μετά, δεν με είχε εγκαταλείψει.

Γι’ αυτό, και 10 μέρες, μετά, θέλησα, σε ατομικό επίπεδο, πια, να πάω, και να του ξανα-αφήσω φαγητό.

Πήγα στο ίδιο σημείο, και δεν τον βρήκα.

Έψαξα στην γειτονιά.

Τίποτα.

Ένας άλλος άστεγος, που με είδε να τον ψάχνω, μου έδωσε την θλιβερή είδηση.

«Πέθανε ανήμερα τα Χριστούγεννα, πριν από μερικές μέρες», με ενημέρωσε.

«τον βρήκαν οι σκουπιδιάρηδες, ξυλιασμένο, με αναποδο-γυρισμένο το καροτσάκι του, στην άκρη του δρόμου, δίπλα στο φανάρι …».

«ΕΛΕΟΣ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΟΥ», αναφώνησα, και εγώ, κλαίγοντας βουβά, για την κατάντια του λαού μας, για την απόλυτη φτώχεια και εξαθλίωση του….

25.12.2018.

ΥΓ: Ο θάνατος του, δεν καταγράφηκε πουθενά, κανένα σκουπιδο-έντυπο, και σκουπιδοκάναλο, δεν ασχολήθηκε… κανένα λαμόγιο των ψευδο-δήθεν Μ.Κ.Ο., δεν νοιάστηκε…

12 ΖΕΥΓΑΡΙΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟΥ ΑΣΤΕΓΟΥΣ

Μοιράσαμε, ξανά, όπως και το 2016 και το 2017, 12 ζευγάρια παπούτσια, (τόσα μπορούσαμε, τόσα μοιράσαμε, δεν μας χρηματοδοτεί κανένας, για την δράση μας)...

Δώδεκα ζευγάρια, για τους αστέγους, που μας το ζήτησαν, στο κέντρο της Αθήνας.

Κάντε το ίδιο, δίνοντας παλιά σας ρούχα και παπούτσια.

Καλά Χριστούγεννα, σε όλες και όλους, με αγάπη για τον συνάνθρωπο, με αλληλεγγύη προς την πενόμενη κοινωνία, με συνέχιση του αγώνα, απέναντι σε ένα ανάλγητο, και αδιάφορο κράτος, για το οποίο οι άστεγοι, οι πεινασμένοι, οι απόλυτα φτωχοί, δεν υπάρχουν, με αποκάλυψη της πραγματικής διάστασης, του ψευδο-φιλανθρωπικού έργου των παγκοσμιοποιητών διεθνών τοκογλύφων, και των δήθεν Μ.Κ.Ο. που ελέγχουν…

Μόνο η αυτο-οργάνωση των πολιτών, μπορεί να δώσει ελπίδα, στον λαό μας…

24 .12.2018

ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΜΟΝΟ ΝΑ ΣΩΘΕΙ, ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΣΩΖΕΙ…

«Κι ένας μόνο να σωθεί…

Όλον τον κόσμο …σώζει…»…

Υπάρχουν δύο μεγάλες απογοητεύσεις στη ζωή:

Η μία να… μην έχεις αυτό που θέλεις, και η άλλη να… το έχεις. 

Καταλαβαίνεις δηλαδή, αν καταλάβεις (γιατί σου ρίχνουν καθημερινά, τόνους σαβούρας γύρω σου, για να μην σε αφήσουν να καταλάβεις...), καταλαβαίνεις, λοιπόν, σαν πολίτης, ότι… δεν έχει τόση σημασία αυτό που θες να αποκτήσεις, όσο η πορεία προς αυτό.

Ειδικά, αν αυτό, δεν είναι υλικό αγαθό, ένα αντικείμενο, ένα ρούχο, ένα αυτοκίνητο, ένα σπίτι…

Αλλά ένα πνευματικό, ή, ηθικό αγαθό, η, μέσω ενός αγώνα, η καλυτέρευση της ίδιας της κοινωνίας.

Η καλοσύνη και η φιλανθρωπία προς τον συνάνθρωπο…

Η προσπάθεια για την αναγνώριση όχι μόνο των κοινωνικών και ανθρώπινων δικαιωμάτων, αλλά, και των δικαιωμάτων των άλλων μορφών ζωής, που κατοικούν μαζί μας, σε αυτόν τον πλανήτη…

Ο αγώνας για την προστασία του περιβάλλοντος, και το δικαίωμα στην στέγη και στο φαγητό, στην εκπαίδευση και στην υγεία, όλων των συνανθρώπων και συμπολιτών μας…

Όλα αυτά, για τα οποία και η ανθρωπότητα αγωνίστηκε, για χιλιάδες χρόνια, δεν είναι, καν, αυτονόητα… σήμερα.

Μία φούχτα παλιανθρώπων, παράγει εσκεμμένα φτώχεια, δυστυχία, και περιβαλλοντική καταστροφή, για να υποδουλώσει μία φοβισμένη μάζα ανθρώπινων όντων, που την θέλουν να ιδιωτεύει, και να είναι πειθήνιο όργανο τους… και για να μεγιστοποιήσει τα κέρδη τους…

Δυστυχώς, είναι, δε, ελάχιστα τα έντιμα, και ειλικρινή, και μη ελεγχόμενα από αυτούς, κινήματα, πρωτοβουλίες, και ενώσεις πολιτών, οι κοινωνίες μας, εκτός από σιτιζόμενους πολιτικούς, περιβάλλονται από τα λαμόγια των δήθεν και ψευτο-φιλανθρωπικών οργανώσεων, που ελέγχονται από τους παγκοσμιοποιητές, και παριστάνουν τους φιλάνθρωπους, τους… οικολόγους, τους φιλόζωους, κλπ., χωρίς να είναι…

ΓΙΑ ΑΥΤΟ, ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΤΑΚΤΙΚΗ, ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΣΕ ΑΤΟΜΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ, όχι μόνο, ένας απλός πολίτης να γίνει καλύτερος, ηθικά, κοινωνικά, και πνευματικά, από αυτό που είναι…

ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ, ΦΙΛΑΝΘΡΩΠΙΑΣ, ΦΙΛΟΖΩΙΑΣ, ΦΙΛΟ-ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΣΜΟΥ, όπου εκλείπουν οι έντιμες και μη ελεγχόμενες συλλογικές δράσεις…

Κάντε το καλό συνάνθρωποι μας…

Ειδικά τις άγιες αυτές μέρες των Χριστουγέννων…

Δώστε τροφή και έναν λόγο αγάπης, στην ανθρώπινη δυστυχία, που πένεται, τρώει από τα σκουπίδια και κοιμάται στους δρόμους…, μέσα σε συνθήκες φρίκης…

Δώστε τροφή και στέγη, σε ένα από τα χιλιάδες αδέσποτα ζώα, που δημιουργήθηκαν, από την ανθρώπινη κακία και εγκατάλειψη, και που έχουν ελάχιστες πιθανότητες επιβίωσης, στις απάνθρωπες πόλεις μας…

Δώστε μία ευκαιρία επιβίωσης, στην μεγάλη μάνα Φύση, που σήμερα κινδυνεύει, όσο ποτέ, άλλοτε, ακόμη και από τεράστιας έκτασης καταστροφικά έργα, τα οποία και συλλήβδην… βαπτίζουν, σαν… πράσινη ανάπτυξη, ενώ δεν είναι…

Και, ΤΗΝ ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΣΑΣ, ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΣ ΜΑΣ, αν πράξαμε κάτι το κακό, στον ολίγιστο βίο μας, τώρα παραμονές των Χριστουγέννων…

Καλά Χριστούγεννα, για εσάς και τις οικογένειες σας…

Και ΕΝΑΣ ΜΟΝΟ ΝΑ ΣΩΘΕΙ, ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΣΩΖΕΙ…

23.12.2018

ΑΙΣΧΟΣ!

ΠΕΤΑΞΑΝ ΣΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ,

το μικρό ψεύτικο χριστουγεννιάτικο δεντράκι,

που χαρίσαμε και εφέτος,

στον φίλο μας τον Χρήστο,

στην Σταδίου

Αφού τον τραμπούκισαν, και αφού τον έχουν καλέσει 2-3 φορές στο τμήμα, τώρα υπάλληλοι, του άθλιου ψευτο-δημάρχου της πλάκας, Καμίνη, ό,τι χειρότερο έχει περάσει, ποτέ, από αυτό το αξίωμα στην Αθήνα, του πέταξαν, με εντολές άνωθεν, το δεντράκι του, που ΤΟΥ ΕΔΙΝΕ ΛΙΓΗ ΧΑΡΑ, ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΠΟΛΥΤΗ ΦΤΩΧΕΙΑ ΤΟΥ, στα….σκουπίδια…

ΒΡΩΜΕΡΑ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΑ, ΑΠΑΝΘΡΩΠΟΙ, ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ….

Τα Χριστούγεννα των αστέγων της Αθήνας.

Ο Χρήστος είναι άστεγος, εδώ και επτά χρόνια, στην οδό Σταδίου! Αυτός ο κόσμος του ανήκει ή μάλλον πια, δεν του ανήκει τίποτα. 

Κάθε Χριστούγεννα στόλιζε, δίπλα στα σκεπάσματά του, ένα Χριστουγεννιάτικο δέντρο, φορτωμένο τα σκιτσάκια του, μην έρθει κοντά του, ένα παιδί, να το φιλέψει. 

Φέτος κάποιος υπάλληλος του Δήμου, εν τη απουσία του, πέταξε το δέντρο του Χρήστου, τα υλικά της φτωχικής ζωγραφικής του και άλλα πολύτιμα πράγματα για εκείνον, στα σκουπίδια. 

Του έμεινε μόνο, ένας σύντροφος, από πανί… 

Άνθρωποι, όπως ο Χρήστος, που ζουν χωρίς σπίτι, μοναχικά, στον δρόμο, μιλούν στο οδοιπορικό της Άλλης Διάστασης για την ζωή τους, που δεν έχει Χριστούγεννα… στην ΕΡΤ.

Εύγε στην ΕΡΤ, μέχρι τώρα θεωρούσε αντι-κυβερνητική προπαγάνδα, ο,τιδήποτε γραφόταν για τους αστέγους… αν και δυστυχώς επίτηδες, ούτε καν ανέφεραν την προσπάθειά μας…

20.12.2018.

Ο ΧΡΗΣΤΑΡΑΣ, ΕΙΝΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ-ΣΥΜΒΟΛΟ, ΤΗΣ ΑΣΤΕΓΙΑΣ, ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΠΟΛΥΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ.

Πάτε όσες και όσοι έχετε ακόμη καρδιά, να του πείτε έναν λόγο συμπαράστασης, και αν κάποιος μπορεί, ένα μικρό, νέο, δεντράκι, με μερικά στολίδια.

ΕΙΝΑΙ ΣΤΗΝ ΟΔΟ ΣΤΑΔΙΟΥ, ΣΤΟ ΦΑΝΑΡΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΛ. ΚΛΑΥΘΜΩΝΟΣ, ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΚΑΠΟΤΕ ΗΤΑΝ Η ΕΙΣΟΔΟΣ ΤΟΥ ΣΙΝΕ ΑΣΤΟΡ…

ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ, ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ.

ΣΕ ΟΛΕΣ ΚΑΙ ΟΛΟΥΣ…

ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΤΕΧΘΗ…

ΠΗΓΗ: ΟΜΑΔΑ ΚΙΒΩΤΟΣ ΑΣΤΕΓΩΝ.

ΠΗΓΗ: Τέσσερα ΚΕΙΜΕΝΑ, εμού του ολίγιστου, ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΣΤΕΓΟΥΣ - του Κ. Στ. Τσίπηρα | ΑΡΧΕΙΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ (arxeion-politismou.gr)

Αγαπητοί αναγνώστες, καθώς προχωρούμε στο φθινόπωρο και σύντομα και στον χειμώνα, αυξάνονται οι ανάγκες των αστέγων συνανθρώπων μας.

Αν καθημερινά έχετε εξασφαλίσει για εσάς και την οικογένειά σας ένα πιάτο φαΐ, βοηθήστε.

Εκτός από ρούχα, παπούτσια, καλύμματα, κουβέρτες, παπλώματα, fleece ρούχα και σκεπάσματα, φανέλες και καινούργιες κάλτσες, πολύ σημαντικό είναι και οι υπνόσακοι. Στο ίντερνετ κυκλοφορούν σε πολύ οικονομικές τιμές μέχρι 20 ευρώ.

Αν ο καθένας μας κάνει αυτό που θα έπρεπε, μπορούμε να παρηγορήσουμε τη πικρή ζωή τους στους παγωμένους, αφιλόξενους και γεμάτους κινδύνους δρόμους που αναγκαστικά έγινε ...σπίτι τους.

(Μ.Ζ.)