Πύργος: ΚΑΤΕΡΡΕΥΣΕ στη μέση του δρόμου λόγω ασιτίας - ΖΗΤΟΥΣΕ να του δώσουν ΚΑΤΙ ΝΑ ΦΑΕΙ ...κι εσύ δεν έδωσες

Αφιερωμένο σε όσους πέρασαν από κοντά του και δεν σταμάτησαν.

Δεν κόστιζε τίποτε να ταΐσουν μια μέρα ένα στόμα, ...κάθε μέρα ένα στόμα.

Σήμερα, διαβάσαμε αυτή την είδηση. 

Η ελληνική κοινωνία έδειξε για άλλη μία φορά το πραγματικό πρόσωπό της: την αδιαφορία, την αναλγησία, την υποκρισία.

Σίγουρα, μέσα στους τόσους περαστικούς, θα υπήρξαν και κάποιοι που εκκλησιάζονται, εξομολογούνται, κοινωνούν, τηρούν (;...) τις εντολές, που τέλος πάντων θα θέλουν να λέγονται και να λογίζονται Χριστιανοί.

Άρα γε, εκείνο το  "ἐπείνασα γὰρ καὶ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα καὶ ἐποτίσατέ με, ξένος ἤμην καὶ συνηγάγετέ με, γυμνὸς καὶ περιεβάλετέ με, ἠσθένησα καὶ ἐπεσκέψασθέ με, ἐν φυλακῇ ἤμην καὶ ἤλθετε πρός με. τότε ἀποκριθήσονται αὐτῷ οἱ δίκαιοι λέγοντες· κύριε, πότε σε εἴδομεν πεινῶντα καὶ ἐθρέψαμεν, ἢ διψῶντα καὶ ἐποτίσαμεν; πότε δέ σε εἴδομεν ξένον καὶ συνηγάγομεν, ἢ γυμνὸν καὶ περιεβάλομεν; πότε δέ σε εἴδομεν ἀσθενῆ ἢ ἐν φυλακῇ καὶ ἤλθομεν πρός σε; καὶ ἀποκριθεὶς ὁ βασιλεὺς ἐρεῖ αὐτοῖς· ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ' ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποιήσατε." (Ματθ. κε΄, 31-46) τόσες φορές από μικρά παιδιά που το άκουσαν στην Εκκλησία, δεν μίλησε ποτέ μέσα τους;

Δεν ξέρουμε μέχρι που θα τελειώσει η ζωή μας σε ποιους δρόμους θα βρεθούμε. Τίποτε δεν είναι δεδομένο και τίποτε δεν θα κρατήσει υποχρεωτικά για πάντα, χρήματα, θέσεις, δύναμη, περιουσίες, ένα καθημερινό πιάτο φαΐ, νερό να πιούμε, να πλυθούμε, ένα ρούχο να φορέσουμε, θέρμανση να ζεσταθούμε, ένα κρεββάτι, και τόσα άλλα που είναι δεδομένα και για αυτό ξεχάσαμε να ευχαριστούμε τον Θεό. 

Ας κοιτάξουμε δίπλα μας και να δώσουμε τώρα που τα χέρια μας είναι ζεστά.

Οι περισσότεροι από εμάς έχουμε λίγα ευρώ κάθε μέρα που δεν θα μας λείψουν. Περνάς μπροστά από έναν άστεγο; Έναν αναγκεμένο; Ένα μπουκάλι νερό, ένα σάντουϊτς, και μία καλημέρα, μπορούν να κρατήσουν έναν ολόκληρο άνθρωπο στη ζωή.

- - -

Πύργος: ΚΑΤΕΡΡΕΥΣΕ στη μέση του δρόμου λόγω ΑΣΙΤΙΑΣ - ΖΗΤΟΥΣΕ να του δώσουν ΚΑΤΙ ΝΑ ΦΑΕΙ

Ένα συγκλονιστικό περιστατικό σημειώθηκε το μεσημέρι της Παρασκευής στον Πύργο, όταν ένας άντρας ηλικίας περίπου 50 ετών κατέρρευσε μπροστά στα μάτια περαστικών. 

Σύμφωνα με μαρτυρίες στο Patrisnews, ο άντρας ζητούσε βοήθεια και εκλιπαρούσε να του δώσουν κάτι να φάει, καθώς βρισκόταν σε κακή κατάσταση, αφού έφερε εμφανή σημάδια εγκατάλειψης και εξαθλίωσης. Λίγο αργότερα, κατέρρευσε στο δρόμο, αδυνατώντας να σταθεί όρθιος.

Άμεσα κλήθηκε στο σημείο ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ, με το οποίο διακομίσθηκε στο Νοσοκομείο Πύργου.

Το συγκεκριμένο περιστατικό ποτελεί ένα θλιβερό παράδειγμα της αυξανόμενης κοινωνικής ευαλωτότητας και της ανάγκης για ενισχυμένα μέτρα στήριξης, ώστε να μην υπάρχουν άνθρωποι που να φτάνουν σε τέτοια ακραία σημεία σωματικής και ψυχικής εξάντλησης λόγω ασιτίας.

ΠΗΓΗ ΑΡΘΡΟΥ: Πύργος: Κατέρρευσε στη μέση του δρόμου λόγω ασιτίας - Ζητούσε να του δώσουν κάτι να φάει (msn.com)

Ποίηση: “Άστεγος”

Της Ελένης Θ. Π. Λουκά // *

~Άστεγος~

Εικόνα θλίψης ενός ανθρώπου που ζει στον δρόμo

μονάχος, έρημος, που συντροφιά του έχει τον πόνο

χίλιες οι πίκρες όπου τον έφεραν σε πλήρη απόγνωση

χίλιες κι οι αιτίες που τον οδήγησαν στην απομόνωση.

Κι αυτός σαν θύμα ενός συστήματος ανθρωποφάγου

πέφτει ανελέητα μέσα σε ρύγχος ζώου παμφάγου,

δεν ήταν γνώστης όλων των όρων του παιχνιδιού

εύκολη λεία για ένα τέρας μορφής φιδιού.

Όταν το χρήμα γίνεται στόχος, ζωής σκοπός,

ο άνθρωπος πιόνι, σκλάβος πλουσίων, πιστός φρουρός

κι αυτό το κράτος και οι θεσμοί του κενό πορείας χωρίς τιμόνι

πλούσιοι, πιο πλούσιοι, φτώχεια που έρχεται και γιγαντώνει.

Σπίτι του ο δρόμος, στέγη και φως του ο ουρανός

τα πεζοδρόμια, πάρκα, παγκάκια κάθε σταθμός

για συντροφιά του έχει συχνά τα περιστέρια

ίσως τον σκύλο πιστό του φίλο κάτω απ’ τα αστέρια.

Ήταν στη μοίρα του να γκρεμιστεί κάθε του όνειρο

και να τον πάρουν κακές νεράιδες δικό τους όμηρο

στη μοναξιά του τη χαραυγή παρέα η θλίψη

και η αγάπη στα άδεια βράδια κι αυτή θα λείψει.

* H Ελένη Θ. Π. Λουκά γεννήθηκε στην Στρογγυλή Κερκύρας όπου τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο και στην πόλη το Λύκειο Θηλέων το έτος 1978. Στο Γυμνάσιο και Λύκειο είχε διακριθεί με τον Κερκυραϊκό γυμναστικό σύλλογο σε πολλούς αγώνες στίβου πανελληνίως στην σφαίρα και στο πένταθλο καταλαμβάνοντας πολλές φορές τις πρώτες θέσεις. Εν συνεχεία μετέβη στην Γερμανία όπου σπούδασε Βιολογία και εργάστηκε συγχρόνως για 3 χρόνια στο πανεπιστήμιο του Saarland σαν βοηθός Καθηγητή στο τμήμα της Μυκητολογίας και Μικροβιολογίας παρά τον καθηγητή Prof.Wartenberg όπου επιμελήθηκε τους τομείς έρευνας και διδασκαλίας του Κλάδου. Μετά το τέλος των σπουδών εργάστηκε στον Δήμο Saarbrücken στο τμήμα Βοτανολογίας όπου ασχολήθηκε με την στατιστική καταγραφή όλων των ειδών φυτών άγριας βλάστησης της πόλης και επιπλέον με την συγγραφή βιβλίου Kompendium διαφόρων ειδών θάμνων και δένδρων για την μετεκπαίδευση κηπουρών. Το 1990 επέστρεψε στην Ελλάδα όπου έκανε πρακτική για ένα χρόνο στο βιοχημικό εργαστήριο του Άγιου Σάββα. Εργάζεται στον ιδιωτικό τομέα από το 1991 σε φροντιστήριο ξένων γλωσσών διδάσκοντας Γερμανικά με μεγάλη επιτυχία μέχρι σήμερα. Από το 2012-2015 ως μέλος της Ένωσης Επτανησίων Ελλάδος εργάστηκε και είχε την πρωτοβουλία της υλοποίησης μιας έρευνας για την ανάδειξη τριών υπεραιωνόβιων ελαιοδέντρων στην Στρογγυλή Κερκύρας. Αυτή η πρωτοποριακή και μοναδική στο κόσμο σε έκταση επιστημoνική μελέτη πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο Βοτανολογίας και Ζωολογίας του δάσους της Δρέσδης Γερμανίας με επικεφαλής τον καθηγητή Andreas Roloff και με την επιτυχημένη συνεργασία με την ΕΝΩΣΗ ΕΠΤΑΝΗΣΙΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ και στήριξη της προέδρου κ Ελένης Κονοφάου. Τα αποτελέσματα της έρευνας κατατάσσουν αυτά στα δέκα αρχαιότερα του κόσμου. O μύθος που συμπεριλαμβάνεται στο βιβλίο αφορά τα τρία αυτά ελαιόδεντρα.

Η πρώτη ποιητική της συλλογή με τον τίτλο «Η μικρή ζωή μας είναι μία στου απείρου την ευθεία η τελεία» και η δεύτερη με τον τίτλο «Ιχνηλάτες στα μονοπάτια μιας αυγής» εκδόθηκαν το έτος 2015 και 2016 αντίστοιχα από τον ίδιο εκδοτικό οίκο.

ΠΗΓΗ: Ποίηση: “Άστεγος” • Fractal (fractalart.gr)

«Ντρέπομαι για τη ζέστα μου και για την ανθρωπιά μου»

Στην Αργατιά, στη Χωρατιά

το χιόνι, η γρίπη, η πείνα, οι λύκοι

ποτάμια, πέλαγα, στεριές,

ξολοθρεμός και φρίκη.

Χειμώνας άγριος κι η φωτιά,

καλοκαιριά στην καμαρά μου.

Ντρέπομαι για τη ζέστα μου

και για την ανθρωπιά μου.

Κωστής Παλαμάς

Αγαπητοί αναγνώστες, καθώς προχωρούμε στο φθινόπωρο και σύντομα και στον χειμώνα, αυξάνονται οι ανάγκες των αστέγων συνανθρώπων μας.

Αν καθημερινά έχετε εξασφαλίσει για εσάς και την οικογένειά σας ένα πιάτο φαΐ, βοηθήστε.

Εκτός από ρούχα, παπούτσια, καλύμματα, κουβέρτες, παπλώματα, fleece ρούχα και σκεπάσματα, φανέλες και καινούργιες κάλτσες, πολύ σημαντικό είναι και οι υπνόσακοι. Στο ίντερνετ κυκλοφορούν σε πολύ οικονομικές τιμές μέχρι 20 ευρώ.

Αν ο καθένας μας κάνει αυτό που θα έπρεπε, μπορούμε να παρηγορήσουμε τη πικρή ζωή τους στους παγωμένους, αφιλόξενους και γεμάτους κινδύνους δρόμους που αναγκαστικά έγινε ...σπίτι τους.

(Μ.Ζ.)