Η Elisabeth Sabaditsch-Wolff έχει γίνει σύμβολο του αγώνα για την ελευθερία του λόγου στην Ευρώπη.
Γνωστή για την ακλόνητη στάση της σχετικά με τους κινδύνους που θέτει το Ισλάμ στη Δύση, αντιμετώπισε διώξεις όχι μόνο από την αυστριακή κυβέρνηση αλλά και από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, όλα επειδή απλώς έθεσε μια άβολη αλλά τεκμηριωμένη ερώτηση σε μια ιδιωτική τάξη που δίδασκε.
Η καταδίκη της εγείρει σοβαρές ανησυχίες για το μέλλον της ελεύθερης έκφρασης και το ολοένα και πιο καταπιεστικό τοπίο που δημιουργείται από την πολιτική ορθότητα.
Σε ένα από τα μαθήματά της, η Elisabeth ανέφερε ένα ιστορικό γεγονός: ο Μωάμεθ, ο ιδρυτής του Ισλάμ, παντρεύτηκε ένα εξάχρονο κορίτσι, την Aisha, και ολοκλήρωσε αυτόν τον γάμο όταν ήταν εννέα ετών. Στη συνέχεια έθεσε μια ερώτηση στους μαθητές της: «Πώς θα αποκαλούσαμε έναν τέτοιο άνθρωπο στη Δύση;» Ήταν μια ειλικρινής και έγκυρη έρευνα, αλλά οδήγησε στο να στοχοποιηθεί από μια αριστερή εφημερίδα, η οποία έστειλε έναν κατάσκοπο στην τάξη της σε μια προσπάθεια να τη φιμώσει μέσω της κουλτούρας ακύρωσης.
Τα δικαστήρια της Αυστρίας, αντί να προστατεύσουν το δικαίωμά της στην ελευθερία του λόγου, διαστρέβλωσαν την κατάσταση εναντίον της.
Σε μια ιδιαίτερα περίεργη απόφαση, μια γυναίκα δικαστής υποστήριξε ότι δεδομένου ότι ο Mohammad παρέμεινε παντρεμένος με την Aisha μετά την ηλικία της εφηβείας, δεν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί παιδόφιλος.
Αυτό, παρά το γεγονός ότι η Elisabeth ποτέ δεν έκανε ρητά αυτόν τον ισχυρισμό – απλώς έκανε στην τάξη της μια ερώτηση βασισμένη σε ιστορικά γεγονότα. Η έφεσή της απορρίφθηκε επανειλημμένα από ανώτερα δικαστήρια και η υπόθεση έφτασε στην Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπου, για άλλη μια φορά, η φωνή της καταπνίγηκε.
Η δοκιμασία της Elisabeth είναι μέρος ενός ευρύτερου μοτίβου, όπου η αλήθεια χαρακτηρίζεται όλο και περισσότερο ως ρητορική μίσους από παγκοσμιοποιημένες οντότητες όπως ο ΟΑΣΕ (Οργανισμός για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη), ο οποίος στοχεύει στην καταστολή της ελευθερίας του λόγου υπό το πρόσχημα της προστασίας της αρμονίας. Ο ΟΑΣΕ, που αποτελείται από 57 συμμετέχοντα κράτη, διαδραματίζει καίριο ρόλο στη διαμόρφωση νομοθεσίας που επηρεάζει την ελευθερία του λόγου σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Ο ίδιος ο ΟΑΣΕ είναι ένας μεταψυχροπολεμικός οργανισμός με αρχική πρόθεση να βοηθήσει τα πρώην σοβιετικά κράτη να προσαρμοστούν στις οικονομίες της ελευθερίας και της ελεύθερης αγοράς. Όπως πολλοί άλλοι θεσμοί, η πολικότητα έχει αντιστραφεί και φαίνεται να κάνει ακριβώς το αντίθετο τώρα, εισάγοντας σοσιαλιστικό δόγμα και ιδεολογία, όπως η πολιτική ορθότητα, στα δυτικά έθνη.
Προσωπικότητες όπως ο Stephen Coughlin έχουν επισημάνει αυτές τις τακτικές χειραγώγησης σε διεθνή φόρουμ, συμπεριλαμβανομένου του ίδιου του ΟΑΣΕ, όπου οι δυσάρεστες αλήθειες αποσιωπούνται για να προωθήσουν μια συγκεκριμένη αφήγηση.
Στις 2 Οκτωβρίου 2024, η Elisabeth Sabaditsch-Wolff έκανε μια ισχυρή δήλωση σχετικά με την τρέχουσα κατάσταση της ελευθερίας του λόγου και της ελευθερίας του Τύπου στην Ευρώπη και σε ολόκληρη τη Δύση. Απευθύνθηκε στον ΟΑΣΕ, επισημαίνοντας την αυξανόμενη εχθρότητα προς τους ανεξάρτητους δημοσιογράφους και τους επικριτές του Ισλάμ, οι οποίοι αντιμετωπίζουν επιθέσεις όχι μόνο από τα μέσα ενημέρωσης αλλά και από νομικούς θεσμούς.
Το Ίδρυμα RAIR έχει τεκμηριώσει πολυάριθμα κλιπ του ΟΑΣΕ όλα αυτά τα χρόνια, εκθέτοντας τις αυξανόμενες αυταρχικές τάσεις του. Αυτά τα βίντεο όχι μόνο αποκαλύπτουν τις προθέσεις της οργάνωσης, αλλά παρουσιάζουν επίσης τα γενναία άτομα και ομάδες που έχουν μιλήσει ενάντια στην ολοένα και πιο καταπιεστική στάση της.
Πολλοί από αυτούς που μιλούν στις συνεδριάσεις του ΟΑΣΕ, ωστόσο, εκπροσωπούν μαρξιστικές δεξαμενές σκέψης, όπως η Runnymede, ή ισλαμικές οργανώσεις, ακόμη και έθνη όπως η Τουρκία, που υποστηρίζουν την κυριαρχία του Ισλάμ στις δυτικές κοινωνίες ή τα μέσα για την επίτευξή της.
Μια ιδιαίτερα αποκαλυπτική στιγμή συνέβη κατά τη διάρκεια μιας επιτροπής του ΟΑΣΕ το 2013, όπου κατέστη σαφές ότι ο όρος «ισλαμοφοβία» έμεινε σκόπιμα απροσδιόριστος. Αυτή η σκόπιμη ασάφεια επιτρέπει στον όρο να χρησιμοποιηθεί ως όπλο, καταπνίγοντας κάθε κριτική του Ισλάμ υπό το πρόσχημα της καταπολέμησης της μισαλλοδοξίας.
Διατηρώντας τον ορισμό διφορούμενο, ο ΟΑΣΕ εξασφάλισε ότι η λέξη μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον οποιουδήποτε τολμά να αμφισβητήσει τις ισλαμικές πρακτικές ή πεποιθήσεις.
Αυτή η τακτική της χρήσης της «ισλαμοφοβίας» για τη φίμωση των διαφωνούντων δεν περιορίζεται στην Ευρώπη. Σε όλη τη Δύση, οι επικριτές του Ισλάμ έχουν στοχοποιηθεί, χρεοκοπήσει και φυλακιστεί απλώς και μόνο επειδή εξέφρασαν ανησυχίες σχετικά με την επιρροή της θρησκείας στην κοινωνία.
Διατηρώντας τον ορισμό ασαφή, ισχυροί θεσμοί όπως ο ΟΑΣΕ διασφαλίζουν ότι ο όρος μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως γενική ιδέα για την καταστολή κάθε μορφής αντιπολίτευσης.
Σε μια μεταγενέστερη συνεδρίαση τον Μάϊο, η ίδια η Elisabeth έθεσε ένα κρίσιμο ερώτημα στο πάνελ: «Ποιος αποφασίζει τι είναι η ρητορική μίσους;».
Το ερώτημά της χτυπά στην καρδιά του ζητήματος – ποιος έχει τη δύναμη να χαρακτηρίζει τις διαφωνούσες απόψεις ως μισητές; Η επιμονή της Elisabeth να αμφισβητεί αυτές τις αδιαφανείς και επικίνδυνες πολιτικές υπογραμμίζει τη δέσμευσή της να υπερασπιστεί την ελευθερία του λόγου σε έναν κόσμο όπου τέτοιες ελευθερίες απειλούνται όλο και περισσότερο.
ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΑ ΒΙΝΤΕΟ:
Η παρέμβαση της Elisabeth στις 2 Οκτωβρίου άσκησε έντονη κριτική στις κλιμακούμενες απειλές για την ελευθερία του λόγου και της δημοσιογραφίας στη Δύση.
Εκπροσωπώντας την οργάνωση Bürgerbewegung Pax Europa, ξεκίνησε τιμώντας τη γενναιότητα του Michael Stürzenberger, ενός δημοσιογράφου που παραλίγο να σκοτωθεί τον Ιούλιο από έναν ισλαμιστή μετανάστη στη Γερμανία.
Ο Stürzenberger, γνωστός για την κριτική του στο Ισλάμ, όχι μόνο διασύρθηκε από τα μέσα ενημέρωσης, αλλά κατηγορήθηκε για το δικό του μαχαίρωμα, κατηγορούμενος ότι προκάλεσε την επίθεση απλά μιλώντας ανοιχτά.
Η περίπτωση του Stürzenberger δεν είναι μεμονωμένη. Στην Ευρώπη, οι επικριτές του Ισλάμ αντιμετωπίζουν συχνά σωματική βία, νομικές ενέργειες και δαιμονοποίηση από τα μέσα ενημέρωσης επειδή εγείρουν εύλογες ανησυχίες σχετικά με το ρόλο της θρησκείας στην κοινωνία.
Αυτό το μοτίβο δίωξης υπογραμμίζει τους αυξανόμενους κινδύνους που αντιμετωπίζουν όσοι μιλούν ανοιχτά για την υπεράσπιση της ελεύθερης έκφρασης.
Στη δήλωσή της, η Elisabeth επέστησε την προσοχή στο πώς οι ανεξάρτητοι δημοσιογράφοι, ιδιαίτερα εκείνοι που επικρίνουν τις κυβερνητικές αφηγήσεις ή τις αφηγήσεις του κατεστημένου, παρενοχλούνται όλο και περισσότερο με νομικά και οικονομικά μέσα.
Οι δημοσιογράφοι δεν γίνονται στόχος μόνο σωματικών επιθέσεων, όπως ο Stürzenberger, αλλά αντιμετωπίζουν επίσης δαιμονοποίηση από τα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης, αποδόμηση από χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και νομοθεσία που ενορχηστρώνεται από κυβερνήσεις.
Ανέφερε την περίπτωση του Tommy Robinson, επίσης γνωστού ως Stephen Yaxley-Lennon, ο οποίος αντιμετωπίζει φυλάκιση για το ρεπορτάζ του, και του CJ Hopkins, ο οποίος χαρακτηρίστηκε «εγκληματίας ρητορικής μίσους» για την αμφισβήτηση κυβερνητικών αφηγήσεων.
Η Elisabeth προειδοποίησε για την επικίνδυνη τάση προς τον αυταρχισμό στην Ευρώπη, όπου κυβερνήσεις και υπερεθνικοί φορείς όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση σχεδιάζουν να καταστήσουν τη ρητορική μίσους σοβαρό έγκλημα.
Κατηγόρησε επίσης ηγέτες όπως η αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Κάμαλα Χάρρις ότι υποστηρίζουν την κυβερνητική εποπτεία των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, την οποία περιέγραψε ως λογοκρισία με διαφορετικό όνομα.
Κλείνοντας, η Elisabeth κάλεσε τα κράτη μέλη του ΟΑΣΕ να ανανεώσουν τη δέσμευσή τους για πραγματική ελευθερία έκφρασης και να διασφαλίσουν την ασφάλεια των ανεξάρτητων δημοσιογράφων. Τόνισε ότι οι δημοσιογράφοι που τεκμηριώνουν την αλήθεια δεν πρέπει να αντιμετωπίζουν δίωξη, καθώς η ελευθερία του λόγου διαβρώνεται συστηματικά σε αυτό που περιέγραψε ως μία από τις πιο επικίνδυνες στιγμές για την ελεύθερη έκφραση στην πρόσφατη ιστορία.
Η ακλόνητη υπεράσπιση της ελευθερίας του λόγου από την Elisabeth Sabaditsch-Wolff υπογραμμίζει μια ανησυχητική τάση στη Δύση, όπου όσοι τολμούν να μιλήσουν φιμώνονται, διώκονται, ακόμη και δέχονται σωματικές επιθέσεις.
Η υπόθεσή της είναι εμβληματική μιας πολύ ευρύτερης και πιο επικίνδυνης μάχης για το δικαίωμα έκφρασης δυσάρεστων αληθειών χωρίς φόβο καταστροφικών συνεπειών. Σε έθνη που ισχυρίζονται ότι υποστηρίζουν την ελευθερία του λόγου, άτομα όπως η Elisabeth, ο Michael Stürzenberger και άλλοι χρεοκοπούν, φυλακίζονται και στοχοποιούνται απλώς και μόνο επειδή αμφισβητούν κυρίαρχες ιδεολογίες.
Καθώς οι κυβερνήσεις και οι θεσμοί πιέζουν για τον έλεγχο του δημόσιου λόγου υπό το πρόσχημα της προστασίας της αρμονίας, είναι σαφές ότι το κόστος της ελεύθερης ομιλίας δεν ήταν ποτέ υψηλότερο.
Ωστόσο, παρά τους πραγματικούς κινδύνους, φωνές όπως της Elisabeth συνεχίζουν να αμφισβητούν τον υφέρποντα αυταρχισμό που απειλεί τα ίδια τα θεμέλια των ελεύθερων κοινωνιών.
Σε αυτούς τους επικίνδυνους καιρούς, η υπεράσπιση της ελεύθερης έκφρασης δεν είναι απλώς θέμα αρχής – είναι μια επείγουσα ανάγκη για τη διατήρηση της ατομικής ελευθερίας και του μέλλοντος της δημοκρατίας.
Για όσους ενδιαφέρονται, μπορείτε να δείτε το βίντεο ολόκληρης της συνεδρίασης, συμπεριλαμβανομένων όλων των παρεμβάσεων υπέρ και κατά των ατομικών δικαιωμάτων από διάφορες ΜΚΟ στον Οργανισμό για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ), εδώ.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΜΑΡΙΓΩ ΖΑΡΑΦΟΠΟΥΛΑ
ΣΧΕΤΙΚΑ:
Περουβιανή γυναίκα κερδίζει δίκη μετά από ποινική καταγγελία για κριτική "ανδρών σε γυναικείες τουαλέτες"
Η Olga Izquierdo είχε ανεβάσει τρία βίντεο στο TikTok στα οποία κατήγγειλε το γεγονός ότι μια γυναικεία τουαλέτα στο αεροδρόμιο της Λίμα έγινε προσβάσιμη σε όλους τους ανθρώπους με «γυναικεία ταυτότητα», σύμφωνα με τη σήμανση. Τα βίντεό τους έφτασαν τις 12,5 εκατομμύρια προβολές. Ένας τρανσέξουαλ ακτιβιστής την είχε καταγγείλει τότε για «διακρίσεις».
Οι πολίτες του Ηνωμένου Βασιλείου αντιστέκονται στη λογοκρισία υπέρ της ζωής, την υποστηριζόμενη από την κυβέρνηση προπαγάνδα των ΛΟΑΤ
Βρετανοί μέλη της οργάνωσης υπέρ της οικογένειας MassResistance αμφισβήτησαν μια «νεκρή ζώνη» γύρω από ένα κέντρο αμβλώσεων στο Μπόρνμουθ, όπου διώκεται η σιωπηλή προσευχή και αντιτάχθηκαν στην ανάρτηση της σημαίας «Pride» του ουράνιου τόξου στα δημοτικά κτίρια.
Το δικαστικό σύστημα της Κίνας – ένα εργαλείο καταστολής, λέει πρώην επιχειρηματίας
Μιλώντας ενώπιον επιτροπής της Γερουσίας της Αυστραλίας, ένας πρώην Βρετανός επιχειρηματίας και πρώην κρατούμενος περιέγραψε το δικαστικό σύστημα του ΚΚΚ ως πολιτικό κατασταλτικό σύστημα. Κάλεσε τις δυτικές κυβερνήσεις να κάνουν περισσότερα για να σώσουν τους πολίτες τους.
Το σχολικό συμβούλιο της Βιρτζίνια συμφωνεί να πληρώσει 575 χιλιάδες δολλάρια σε δάσκαλο που απολύθηκε επειδή αρνήθηκε να χρησιμοποιήσει αντωνυμίες τρανσέξουαλ
Το Σχολικό Συμβούλιο του West Point συμφώνησε να αλλάξει τις πολιτικές του και να πληρώσει 575.000 δολλάρια σε αποζημιώσεις και αμοιβές δικηγόρων στον Peter Vlaming, ο οποίος απολύθηκε επειδή απέφυγε τη χρήση αντωνυμιών για να αναφερθεί σε έναν μαθητή με σύγχυση φύλου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ἐνημερώνουμε τοὺς ἀγαπητοὺς ἀναγνῶστες μας, ὅτι σχόλια, τὰ ὁποῖα ἐμπεριέχουν προσβλητικοὺς χαρακτηρισμούς, διαφημίζουν κόμματα ἢ εἶναι γραμμένα μὲ λατινικοὺς χαρακτῆρες (γκρήκλις), θὰ διαγράφωνται ἄνευ προειδοποιήσεως!