Κάποτε, κάπου εκεί κοντά στην Ριζάρειο Σχολή, συνάντησε τον Άγιο Νεκτάριο ο μοναχός Νικόδημος από τα Καυσοκαλύβια του Αγίου Όρους.
Ο Άγιος χαιρέτησε τον αγιορείτη μοναχό με τον πατερικό χαιρετισμό «ευλογείτε», που ήταν – για τότε – εντελώς άγνωστος στους πολλούς.
Όπως ήταν φυσικό απόρησε ο μοναχός και ακολούθησε ο παρακάτω διάλογος μεταξύ τους!
_Πώς γνωρίζετε πάτερ το «ευλογείτε»;
– Κι εγώ Γέροντα μοναχός είμαι!
– Αλλά είστε και ιερέας. Που είστε εφημέριος;
– Είμαι εδώ στόν Άγιο Γεώργιο της Ριζαρείου.
– Ασφαλώς τότε, θα είστε ο πρώην Μητροπολίτης Πενταπόλεως.
Γιατί γνωρίζω καλά, ότι αυτός είναι ο εκεί εφημέριος.
Γιατί δεν φέρετε τό διακριτικό σας εξωτερικά;
– Μέσα μας Γέροντα.
Το πώς έχουμε τον Χριστό μέσα μας, αυτό έχει σημασία!
Τα εξωτερικά δεν είναι και τόσο απαραίτητα, απάντησε με γλυκύτητα και ταπεινοφροσύνη
ο Μέγας Ιεράρχης του Χριστού.
Τήν ευχή σου Άγιε νά έχουμε!
ΑπάντησηΔιαγραφή