Πρίγκηπας Leo Hohenberg: Ολόκληρη η ιστορική του ομιλία για την ειρήνη, τη διατήρηση των αξιών και την προσωπική ευθύνη (ΜΗ ΤΗΝ ΧΑΣΕΤΕ)

Ο πρίγκιπας Leo von Hohenberg κατά τη διάρκεια της ιστορικής ομιλίας του στις 16 Νοεμβρίου 2024 στο Artstetten, Εικόνα: Info-Direkt

Στις 16 Νοεμβρίου 2024, ο Leo Hohenberg, δισέγγονος του πρίγκιπα Franz Ferdinand της Αυστρίας-Este, έδωσε μια ιστορική ομιλία στο κάστρο Artstetten. Προσκλήθηκαν επιλεγμένοι εκπρόσωποι των μέσων ενημέρωσης, συμπεριλαμβανομένου του Report24.news. 

Η δολοφονία του Φραγκίσκου Φερδινάνδου στις 28 Ιουνίου 1914 εγκαινίασε τη φρίκη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, ο οποίος κόστισε τη ζωή 17 εκατομμυρίων ανθρώπων. Ακόμη και αυτές τις ώρες, ο κόσμος βρίσκεται στο χείλος του Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου - και αυτή η ομιλία για την ειρήνη θα πρέπει να κάνει όλους να σταματήσουν και να σκεφθούν.

* * *

Ευγενική παραχώρηση του Leo Hohenberg,

δισέγγονου του Πρίγκιπα Φραγκίσκου Φερδινάνδου της Αυστρίας-Este

(η άδεια ζητείται εάν ανατυπωθεί)

Επιτρέψτε μου να το ξεκαθαρίσω ευθύς εξαρχής: δεν είμαι ούτε ιστορικός, ούτε πολιτικός, ούτε φιλόσοφος. Στην πραγματικότητα, δεν έχω κανένα ιδιαίτερο προσόν για να σταθώ εδώ μπροστά σας και να σας μιλήσω – εκτός από το ατύχημα της γέννησής μου.

Ωστόσο, είμαι πατέρας, σύζυγος, έφεδρος αξιωματικός των αυστριακών ενόπλων δυνάμεων και Χριστιανός, και αισθάνομαι υποχρεωμένος να κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου στην υπηρεσία της ειρήνης. Όπως όλοι εσείς εδώ, θέλω να διατηρήσω τις πεποιθήσεις μας, τις αξίες μας και τις ελευθερίες μας ως βάση για μια πλήρη και ειρηνική ζωή για την επόμενη γενιά.

Οι αναταραχές της τελευταίας δεκαετίας – με τη μαζική μετανάστευση, την πλήρη παρακμή των παραδοσιακών αξιών της Δύσης και, πιο πρόσφατα, τη γενική πολεμοκαπηλεία – με ώθησαν να κάνω μια δήλωση εδώ σήμερα.

Η δολοφονία του προπάππου μου σηματοδότησε την πρώτη καταστροφή του 20ού αιώνα, της οποίας προηγήθηκε ένα κύμα ηθικής σύγχυσης και τελικά πολεμικής ευφορίας – όπως και η σημερινή μας κατάσταση.

Αλλά πριν μπορέσω να μιλήσω για ειρήνη, θα ήθελα να κάνω ένα βήμα πίσω και να αναλύσω πώς φτάσαμε στην τρέχουσα κατάστασή μας. Ένας διαιρεμένος κόσμος που βρίσκεται και πάλι επικίνδυνα κοντά σε έναν παγκόσμιο πόλεμο και βιώνει σήμερα έναν πόλεμο διαφορετικού είδους.

Αυτός ο πόλεμος δεν διεξάγεται με όπλα, όπως στην Ουκρανία ή τη Μέση Ανατολή. Είναι ένας πολύ βαθύτερος πόλεμος, ένας πνευματικός πόλεμος. Είναι ένας πόλεμος για τη δημόσια και πολιτική σκέψη, που διεξάγεται με όλη την πνευματική και οικονομική δύναμη των μεγάλων διεθνών οργανισμών.

Η παγκόσμια συγκεντρωτική ομοιομορφία είναι ο στόχος, και μόνο όσοι προσαρμόζονται επιτρέπεται να συμμετέχουν και να φτάνουν στο δοχείο των χρημάτων των φορολογουμένων.

Οι περισσότεροι άνθρωποι είτε δεν ενδιαφέρονται είτε δεν βλέπουν κανένα λόγο. Άλλοι αισθάνονται υποχρεωμένοι να λυγίσουν το γόνατο και να υποταχθούν. Αλλά είτε μας αρέσει είτε όχι, είτε το αγνοούμε είτε όχι, είμαστε ήδη στη μέση αυτού του πολέμου.

Πρέπει να γνωρίζουμε ότι αυτός ο πόλεμος διεξάγεται με πολύ λεπτά μέσα: δεν υπάρχουν πεδία μάχης, ούτε εκτελεστικά αποσπάσματα, ούτε γκουλάγκ με την παραδοσιακή έννοια. Μέσα από τον επαναπροσδιορισμό των εννοιών και τη στοχευμένη επιλογή όρων, μέσα από την αλλοίωση αξιών μέσα από την καθολική επανάληψη μάντρα στα ΜΜΕ, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση, μέσα από την προσαρμογή σχολικών και πανεπιστημιακών προγραμμάτων σπουδών, την επιλεκτική χειραγώγηση δεδομένων – με τη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης – και άλλες λεπτές τεχνικές, επηρεάζονται απόψεις, μετατοπίζονται πολιτισμικές ταυτότητες, καταστρέφεται η κοινωνική μας συνοχή, χειραγωγείται η εκλογική μας συμπεριφορά.

Και οδηγούμαστε σε μια κατάσταση ασυνείδητης υποταγής από τις ιδεολογίες του Νέου Κόσμου.

Όποιος δεν συμμορφώνεται θα ακυρώνεται. Η πρόσβαση στα χρήματά τους παγώνει, οι άδειες εργασίας και ταξειδιού ανακαλούνται, και έτσι εξαλείφονται με το πάτημα ενός κουμπιού – όπως έχουμε ήδη δει σε ορισμένες χώρες των λεγόμενων δυτικών δημοκρατιών.

Πώς συμβαίνει αυτό; Ξεκινά πάντα με μια έκκληση για ανοχή. Πρώτον, μας ζητείται να ανεχθούμε τις ανωμαλίες. Στη συνέχεια, τα προωθούμε σε μια επίδειξη πολιτισμένης, αμερόληπτης ωριμότητας. 

Το επόμενο λογικό βήμα είναι να τα νομιμοποιήσουμε και ακόμη και να τα γιορτάσουμε μέχρι να καταλήξουμε να διωκόμαστε, αν εξακολουθούμε να τα αποκαλούμε με τα πραγματικά τους ονόματα. 

Ο Ντοστογιέφσκι εύστοχα είπε: «Η ανοχή θα φτάσει σε ένα επίπεδο όπου οι έξυπνοι άνθρωποι θα απαγορεύεται να σκέφτονται για να μην προσβάλλουν τους ηλίθιους».

Αν ανέχεσαι τα πάντα, δεν υποστηρίζεις τίποτα και επομένως μπορείς να χειραγωγηθείς σε ο,τιδήποτε – και προς αυτό ακριβώς οδεύουμε. Ο πόλεμος είναι ειρήνη και η ειρήνη είναι πόλεμος. Φαίνεται ότι το 1984, ο Θαυμαστός Νέος Κόσμος και η Φάρμα των Ζώων δεν είναι πλέον μυθοπλασία.

Οι περισσότεροι Χριστιανοί καταλαβαίνουν την ανεκτικότητα εντελώς λανθασμένα.

Βλέπετε, ο Ιησούς δεν έτρωγε με αμαρτωλούς επειδή ήθελε να φαίνεται ανεκτικός, περιεκτικός και δεκτικός.

Όχι, έφαγε μαζί τους για να τους καλέσει να αλλάξουν τη ζωή τους και να ζήσουν μια καρποφόρα ζωή μαζί Του.

Καλεί για τον μετασχηματισμό της ζωής, όχι για την επιβεβαίωση ουτοπικών ιδεολογιών.

Πρόκειται για μια μεταστροφή σε όλα όσα είναι καλά, αληθινά και όμορφα.

Κυρίες και κύριοι, η υποχρέωσή μας προς την επόμενη γενιά να διατηρήσουμε την ειρήνη είναι να αναπτύξουμε το θάρρος να αναλάβουμε την ευθύνη για τη διάσωση της ομαλότητας. Πρέπει να επηρεάσουμε όχι μόνο το άμεσο περιβάλλον μας, αλλά και τον πολιτισμό μας, υποστηρίζοντας την κανονικότητα, ενάντια στους φοβικούς των κανόνων με την καταστροφική επίδρασή τους στις πολιτιστικές μας ταυτότητες και την οικογένεια.

Πρόσφατα άκουσα την έκφραση "θάρρος να αναλάβω την ευθύνη". Αυτό μου έκανε βαθιά εντύπωση και με έκανε να σκεφτώ.

Βλέπετε, θεωρώ έναν άνθρωπο των παραδόσεων, κάποιον που έχει τον υψηλότερο σεβασμό για τον Θεό, την ανθρωπότητα και τους προγόνους του. 

Ένας άνθρωπος των παραδόσεων δεν νοσταλγεί το παρελθόν εις βάρος του παρόντος και του μέλλοντος, δεν στέκεται στο παρελθόν και δεν αποσιωπά τα ιστορικά λάθη. Μέσα από τα διδάγματα του παρελθόντος, αναλαμβάνει την ευθύνη για το μέλλον.

Ένας άνθρωπος των παραδόσεων έχει τόσο μεγάλο σεβασμό για το τίμημα των μαθημάτων που έπρεπε να μάθουν οι πρόγονοί του που αγωνίζεται ενάντια στη λήθη με όλες του τις ικανότητες.

Επιτρέψτε μου να επαναλάβω: ένας άνθρωπος που τιμά τις παραδόσεις έχει τόσο μεγάλο σεβασμό για το τίμημα των μαθημάτων που έπρεπε να μάθουν οι πρόγονοί του που αγωνίζεται ενάντια στη λήθη με όλες του τις ικανότητες.

Τα πιο προφανή και θεμελιώδη τέτοια μαθήματα είναι το τίμημα του πολέμου – ένας αναμφισβήτητα αναποτελεσματικός τρόπος διαχείρισης των συγκρούσεων στον οποίο καταφεύγουμε ξανά και ξανά ενώ ορκιζόμαστε ότι ήταν η τελευταία φορά. Ένα παρόμοιο μάθημα είναι ότι όλες οι προσπάθειες εισαγωγής αυταρχικών μορφών διακυβέρνησης έχουν οδηγήσει σταθερά στη δυστυχία και τον αφανισμό.

Δεν είναι ούτε θαρραλέο ούτε υπεύθυνο να επιβάλλουμε ιδεολογία μεταμφιεσμένη σε διακυβέρνηση. 

Πάρτε, για παράδειγμα, το σημερινό φαινόμενο των παγκόσμιων οργανισμών που αποκαλούν την ανεξέλεγκτη εξουσία τους «διακυβέρνηση».

Αυτές οι οργανώσεις επηρεάζονται σε μεγάλο βαθμό από τις παγκόσμιες εταιρείες και τους χρηματοδότες τους που επιβάλλουν αντιδημοκρατικά τα συμφέροντά τους και τις παγκοσμιοποιημένες ουτοπίες, εισάγοντας νόμους που δεν εκλέχθηκαν από τον κυρίαρχο τους, τον λαό.

Ιστορικά, οι κυρίαρχες, αυταρχικές, υπερεθνικές μορφές διακυβέρνησης έχουν αποτύχει επειδή τείνουν να αγνοούν τις ταυτότητες των εθνών που επιδιώκουν να κυβερνήσουν.

Εάν ένα έθνος δεν ξέρει τι το κάνει μοναδικό και τι αντιπροσωπεύει, κάποιος άλλος θα το ορίσει γι' αυτούς.

Το έθνος-κράτος είναι η φυσική μορφή οργάνωσης των ανθρώπινων κοινωνιών. Επιτρέπει όχι μόνο τη συνεργασία μεταξύ των εθνών, αλλά και τη στοχευμένη προστασία του ορισμού και της ταυτότητας κάθε μεμονωμένου κράτους.

Δεν πρέπει να συγχέουμε τη συγκέντρωση της εξουσίας με τη διεθνή συνεργασία. Ως εκ τούτου, μια πραγματικά θαρραλέα και αποτελεσματική υπερεθνική κυβέρνηση θα πρέπει να έχει ως μοναδικό στόχο την προστασία του πολιτισμού, της ιστορίας και των οικονομικών και πολιτικών ελευθεριών κάθε μεμονωμένου κράτους.

Επομένως, μια πραγματικά θαρραλέα και αποτελεσματική υπερεθνική κυβέρνηση θα περιοριζόταν αποκλειστικά στις υπερεθνικές υποθέσεις, διασφαλίζοντας έτσι την αυτοδιάθεση του λαού ενάντια στην επιβολή τεχνητών ατζέντες. Με άλλα λόγια: από κάτω προς τα πάνω, όχι από πάνω προς τα κάτω.

Η πραγματικά δημοκρατική συνεργασία μεταξύ των κρατών πρέπει να σέβεται τις ιδέες και την πολιτιστική κληρονομιά κάθε κράτους.

Δυστυχώς, τα ευρωπαϊκά και παγκόσμια θεσμικά όργανα τηρούν μόνο στα λόγια υπερεθνικές αρχές. Λόγω της άποψης που περιορίζεται σε νομοθετικές περιόδους, τα νομικά και κανονιστικά μέτρα καθίστανται ο μοναδικός στόχος. Οι πρόσφατα ψηφισμένοι νόμοι έκτακτης ανάγκης που ψηφίστηκαν από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (Π.Ο.Υ.) αποτελούν παράδειγμα αυτού του τύπου δικτατορικής νομοθεσίας.

Η ισχύς χρειάζεται έλεγχο.

Είμαστε μάρτυρες μιας συντονισμένης κατάρρευσης των εθνικών ταυτοτήτων και των προσωπικών ελευθεριών και σήμερα ενθαρρυνόμαστε να απορρίψουμε όλες τις πεποιθήσεις, τις παραδόσεις και τις αξίες και να τις αντικαταστήσουμε με μια «νέα αλήθεια».

Προφανώς, δεν μάθαμε τίποτα από την Ιστορία. Μπορώ να σκεφτώ μερικά παραδείγματα στην πρόσφατη ιστορία μας, όπου η πεισματική επιβολή ιδεολογιών που είναι αντίθετες με κάθε αλήθεια έχει οδηγήσει σε ανείπωτα βάσανα και προσβολή προς τον Θεό. 

Πώς μπορεί λοιπόν ο σεβασμός για τους προγόνους μας να μας βοηθήσει να προστατεύσουμε τον πολιτισμό μας από την καταπάτηση ουτοπικών οργανώσεων και να εγγυηθούμε ένα ελπιδοφόρο και ειρηνικό μέλλον;

Νομίζω ότι η απάντηση βρίσκεται στον άνθρωπο στον καθρέφτη. Ο Θεός μας έχει δώσει τη δυνατότητα να μετατρέψουμε τις σκέψεις μας σε δράση. Οι πράξεις γίνονται συνήθειες και οι συνήθειες διαμορφώνουν τη ζωή μας. Εκεί που αποφασίζουμε να κατευθύνουμε συλλογικά τις σκέψεις μας, εκεί κατευθύνεται η κοινωνία μας. 

Ο Θεός έχει δώσει στον καθένα μας την ικανότητα και την ελευθερία να σκέφτεται και να εκπαιδεύει το νου του να επικεντρώνεται σε ό,τι είναι δίκαιο, αληθινό και θεόδοτο.

Κανείς, είτε πιστός είτε άθεος, δεν μπορεί να αρνηθεί την εγκυρότητα των Δέκα Εντολών – ή, αν θέλετε, των Δέκα Συμβουλών για τη Ζωή.

Η θεϊκή ελευθερία της σκέψης έχει σχεδιαστεί για να μας προστατεύει από την τυραννική επιβολή ιδεολογιών.

Η χριστιανική μας κληρονομιά έχει σχεδιαστεί για να μας προστατεύει από την εξαπάτηση.

Είμαστε θεϊκά προγραμματισμένοι να γνωρίζουμε ότι υπάρχουν απόλυτες αλήθειες και ότι οι «προσωπικές αλήθειες» είναι μόνο απόψεις, όχι γεγονότα – είναι απλώς μια διαστρέβλωση της αλήθειας.

Το πιο προφανές παράδειγμα της διαστρέβλωσης που αντιμετωπίζουμε είναι η γλώσσα. Η γλώσσα δεν είναι μόνο το μέσο για να εκφράσουμε τις σκέψεις μας, αλλά επηρεάζει επίσης τον τρόπο με τον οποίο σκεφτόμαστε και ενεργούμε. 

Τα τελευταία 15 χρόνια, έχουμε δει μια ταχεία αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο επισημαίνονται τα πράγματα και η νέα επιλογή λέξεων χρησιμοποιεί ευφημισμούς για να διαστρεβλώσει την αλήθεια.

Τι ακούγεται καλύτερα: «ευνουχισμός και ακρωτηριασμός» ή «υγειονομική περίθαλψη που επιβεβαιώνει το φύλο»; «Παιδοκτονία» ή «αναπαραγωγική υγεία»; «Λογοκρισία» ή «προστασία από την παραπληροφόρηση»;

Μια διαφορετική επιλογή λέξεων αλλάζει την αντίληψή σας για μια έννοια, αλλάζει τις σκέψεις σας και επομένως και τις πράξεις σας.

Πρέπει να αγωνιστούμε ενάντια σε αυτά τα ψυχολογικά παιχνίδια. Μην υποτιμάτε τη θεόδοτη αίσθηση της αλήθειας σας. Αν κάτι μυρίζει σάπιο, μάλλον είναι. 

Για να αποτελέσουμε εργαλείο αλλαγής και ειρήνης, εμείς, ως υπεύθυνοι πολίτες, μπορούμε να υιοθετήσουμε καθημερινές συνήθειες:

• Δώστε προσοχή στην επιλογή των λέξεων, τι ακούτε και διαβάζετε. Να είστε ενήμεροι για το πώς εκφράζετε τις σκέψεις σας και να επιλέγετε το λεξιλόγιό σας προσεκτικά και συνειδητά.

• Ένα υπεύθυνο άτομο ασκεί έναν υγιή σκεπτικισμό για όλες τις μορφές των μέσων ενημέρωσης και έχει το θάρρος να διαμορφώσει ανεξάρτητες απόψεις για τα τρέχοντα γεγονότα ακολουθώντας τη θεόδοτη πυξίδα του.

• Να αμφισβητείτε τις τρέχουσες τάσεις. Μην φοβάστε να είστε το μαύρο πρόβατο. 

• Αν ακολουθήσετε το κοπάδι, μπορείτε να μπείτε σε αυτό που έχει αφήσει πίσω!

• Περιορίστε τον χρόνο οθόνης και ήχου. Ανακαλύψτε τους κλασσικούς, τους αρχαίους φιλοσόφους και αναζητήστε ενεργά τη γνώση των προγόνων σας. Μιλήστε με τους πρεσβύτερους της οικογένειάς σας, διδάξτε τα παιδιά και τα εγγόνια σας!

• Ακόμη και το άτομο που αποστρέφεται περισσότερο τις συγκρούσεις ανάμεσά μας θα πρέπει να αναζητήσει ενεργά ευκαιρίες να μιλήσει στους άλλους για κάθε είδους πράγματα, χρησιμοποιώντας την αίσθησή του για το τι είναι σωστό και δίκαιο ως οδηγό. Είτε σε ένα φιλικό περιβάλλον όπως αυτό σήμερα, είτε σε ένα πιο αμφιλεγόμενο περιβάλλον, η αξιοπιστία και η ακεραιότητά σας, η εσωτερική ηθική σας δύναμη, σας προσφέρει τα πιο ειλικρινή και αποτελεσματικά επιχειρήματα. «Αυτό απλά δεν μου φαίνεται σωστό» ή «Μπορείς να μου το εξηγήσεις αυτό;» είναι επιχειρήματα που όλοι μπορούν να σεβαστούν. Μην φοβάστε να εκφράσετε τη γνώμη σας, ακόμα κι αν είναι μόνο στο άμεσο περιβάλλον σας. Θα εκπλαγείτε πόσοι άνθρωποι συμφωνούν μαζί σας.

• Για να μην αισθάνεστε απομονωμένοι και ανίσχυροι, αναζητήστε ενεργά διάλογο με ομοϊδεάτες για να ενισχύσετε την αποφασιστικότητά σας και την πνευματικότητά σας.

• Εάν είστε ανάμεσα σε αγνώστους, σηκώστε το βλέμμα από το τηλέφωνό σας και προσπαθήστε να ξεκινήσετε περιστασιακές συνομιλίες με τον ταμία, τον οδηγό ταξί, τον συνταξιδιώτη σας στο τραίνο ή το αεροπλάνο. Κάθε συνάντηση, όσο ασήμαντη κι αν είναι, είναι μια Θεία Ευκαιρία. Ποτέ δεν ξέρετε τι επίδραση μπορεί να έχουν τα λόγια σας σε ένα άλλο άτομο.

• Προσευχηθείτε ώστε το ίδιο το Άγιο Πνεύμα να εργαστεί μέσω των δυσδιάκριτων πράξεών σας. Να είστε ειλικρινείς στην αγάπη σας για τους γύρω σας. Ο Θεός κάνει τα υπόλοιπα.

• Αναζητήστε τη σοφία και την καθοδήγηση του Θεού με κάθε δυνατό τρόπο και έχετε το θάρρος να σηκωθείτε και να μιλήσετε!

Τέλος, μην αφήσετε αυτές τις δύσκολες στιγμές να σας κάνουν να νοιώσετε σαν να είστε απλά ένα ανίσχυρο θύμα.

Μην ενδίδετε σε αισθήματα ανασφάλειας ή ακόμα και φόβου.

Καταπολεμήστε ενεργά τον πειρασμό να αποσυρθείτε στην παθητικότητα και τη συμμόρφωση ενάντια στην καλύτερη γνώση.

Αφήστε το μυαλό σας να σκεφτεί έξω από τη μαζική γνώμη.

Προσπαθήστε συνειδητά να αμφισβητήσετε με σεβασμό τις αρχές και τις απόψεις των λεγόμενων εμπειρογνωμόνων.

Μπορεί να φαίνεται αδύνατο να αγωνιστούμε ως άτομο ενάντια στην αποσύνθεση του συλλογικού νου. Παρ' όλα αυτά, μπορούμε να ανακτήσουμε τη δύναμη των ανώνυμων θεσμών. Η αλλαγή συμβαίνει όταν αρνείσαι να διαμορφωθείς από το status quo. Η αλλαγή συμβαίνει όταν αρνείσαι να αποδεχτείς σιωπηρά την πανταχού παρούσα αφήγηση.

Η Αγία Τερέζα της Άβιλα μας δίδαξε:

Ο Χριστός τώρα δεν έχει σώμα εκτός από το δικό σου,

δεν έχει χέρια, δεν έχει πόδια στη γη εκτός από το δικό σου.

Δικά σου είναι τα μάτια μέσα από τα οποία κοιτάζει αυτόν τον κόσμο με συμπόνια.

Δικά σου είναι τα πόδια με τα οποία κάνει το καλό.

Δικά σου είναι τα χέρια με τα οποία ευλογεί ολόκληρο τον κόσμο.

Δικά σου είναι τα χέρια, δικά σου είναι τα πόδια,

δικά σου είναι τα μάτια, είσαι το σώμα του.

Ο Χριστός τώρα δεν έχει σώμα στη γη εκτός από το δικό σου.

-

Ο Leo Hohenberg προέρχεται από την αυστριακή οικογένεια ευγενών Hohenberg, η οποία κατείχε τον τίτλο του δούκα ή του πρίγκιπα στην Αυστροουγγαρία μέχρι το 1919. Οι Hohenberg προέρχονται στην αρσενική γραμμή από τον αυτοκρατορικό οίκο των Αψβούργων-Λωρραίνης και στη θηλυκή γραμμή από την παλιά οικογένεια ευγενών της Βοημίας Chotek von Chotkow και Wognin. Ο προπάππους του, Αρχιδούκας Φραγκίσκος Φερδινάνδος της Αυστρίας-Έστε, δολοφονήθηκε μαζί με τη σύζυγό του στις 28 Ιουνίου 1914 από τον Σερβοβόσνιο εθνικιστή Γκαβρίλο Πρίντσιπ στο Σεράγεβο. Αυτό ξεκίνησε τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.

-

Μετά την ομιλία, είχαμε την ευκαιρία να ηχογραφήσουμε μια σύντομη συνομιλία με τον πρίγκηπα Leo von Hohenberg.

ΠΗΓΗ: Leo Hohenberg: Historische Rede für Frieden, Werteerhalt und Eigenverantwortung

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΜΑΡΙΓΩ ΖΑΡΑΦΟΠΟΥΛΑ