Από πολιτική άποψη, το πράσινο υδρογόνο θα πρέπει να διαδραματίσει κεντρικό ρόλο στη μετάβαση σε έναν φιλικό προς το κλίμα μετασχηματισμό της οικονομίας. Φωτογραφία: Jens Büttner/dpa-Zentralbild/dpa
Μια νέα μελέτη από το Ινστιτούτο Fraunhofer επιβεβαιώνει ότι το υδρογόνο δύσκολα θα είναι τόσο ακριβό για οποιαδήποτε άλλη χώρα στον κόσμο όσο είναι για τη Γερμανία.
Το μόνο που απομένει είναι η εισαγωγή.
Από τον Maurice Forgeng | 14 Δεκεμβρίου 2024
Το καλοκαίρι του 2023, η κυβέρνηση του φωτεινού σηματοδότη, η οποία έκτοτε κατέρρευσε, παρουσίασε την Εθνική Στρατηγική για το Υδρογόνο. Με τη βοήθεια του λεγόμενου πράσινου υδρογόνου, ήθελε να καταστήσει μεγάλα τμήματα της βιομηχανίας και των μεταφορών πιο φιλικά προς το κλίμα.
Αυτό δεν σημαίνει τίποτε λιγώτερο από μια αναδιάρθρωση της βιομηχανίας – μακριά από το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο και προς το πράσινο υδρογόνο.
Εν τω μεταξύ, ωστόσο, καθίσταται ολοένα και πιο σαφές ότι η επίτευξη αυτού του στόχου θα είναι πρωτίστως ένα πράγμα: πολύ δαπανηρή. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η πηγή ενέργειας, η οποία παράγεται με πλεόνασμα ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, «θα εξακολουθεί να είναι σπάνια βραχυπρόθεσμα έως μεσοπρόθεσμα και εξακολουθεί να είναι ακριβή στη Γερμανία μακροπρόθεσμα».
Αυτό είναι σύμφωνα με το "Global Hydrogen Potential Atlas" που παρουσιάστηκε από το Fraunhofer Institute for Systems and Innovation Research ISI και οκτώ άλλα ιδρύματα. Η μελέτη χρηματοδοτήθηκε από το Ομοσπονδιακό Υπουργείο Παιδείας και Έρευνας. Οι αναλύσεις περιελάμβαναν τις ανάγκες των δυνητικών χωρών εταίρων της Γερμανίας.
Γερμανία: πιο ακριβά
Με βάση τους υπολογισμούς, οι συγγραφείς της μελέτης, με επικεφαλής τον καθηγητή Δρ Martin Wietschel, κατέληξαν στο συμπέρασμα: «Εντός της Ε.Ε. και παγκοσμίως, η Γερμανία πρέπει να αναμένει τις υψηλότερες τιμές υδρογόνου».
Χρησιμοποιώντας ένα μοντέλλο αγοράς, οι συγγραφείς προβλέπουν τιμές χονδρικής 132 ευρώ ανά μεγαβατώρα (MWh) πράσινου υδρογόνου στη Γερμανία και 139 ευρώ στην Ολλανδία για το 2050.
Εντός της Ευρώπης, η πηγή ενέργειας θα είναι σημαντικά φθηνότερη στη Μεγάλη Βρετανία (70 ευρώ) και την Ισπανία (74 ευρώ). Συγκριτικά, το εναλλακτικό φυσικό αέριο θα κοστίσει περίπου 34 ευρώ ανά MWh στη χονδρική φέτος.
Εκτιμώμενες τιμές χονδρικής για το πράσινο υδρογόνο το 2050 σε επιλεγμένες ευρωπαϊκές χώρες. Φωτογραφία: mf/Epoch Times. Δεδομένα: Ινστιτούτο Fraunhofer
Οι λόγοι για τις υψηλές τιμές είναι η υψηλή ζήτηση, ιδίως από τη χημική βιομηχανία και τη χαλυβουργία, και το περιορισμένο δυναμικό των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στη Γερμανία. Έτσι, το ακριβό υδρογόνο καθίσταται ανταγωνιστικό μειονέκτημα – όπως συμβαίνει για τους τοπικούς κατασκευαστές χάλυβα, για παράδειγμα. Επενδύουν δισεκατομμύρια ευρώ σε νέες μονάδες που θα χρησιμοποιούν υδρογόνο στο μέλλον.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης ότι οι χώρες της Ε.Ε. με υψηλή ζήτηση - όπως η Γερμανία - επένδυσαν πολλά χρήματα στο υδρογόνο. Οι χώρες με ευνοϊκές συνθήκες, από την άλλη πλευρά, επένδυσαν συγκριτικά λίγα. «Στο μέλλον, οι προτεραιότητες θα πρέπει να τεθούν σωστά», λέει ο Wietschel.
Η εισαγωγή υδρογόνου είναι επίσης δαπανηρή
Λόγω του υψηλού εγχώριου κόστους και επειδή οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι διαθέσιμες μόνο σε περιορισμένο βαθμό στη χώρα αυτή, η Γερμανία θα πρέπει να εισάγει μεγάλο μέρος του πράσινου υδρογόνου, συμπεριλαμβανομένων των προϊόντων σύνθεσης. Σύμφωνα με τις τρέχουσες προβλέψεις, ωστόσο, στο μέλλον αναμένεται υψηλή ζήτηση για υδρογόνο και προϊόντα σύνθεσης. Τα προϊόντα σύνθεσης περιλαμβάνουν αμμωνία ή μεθανόλη.
Αλλά το κόστος εισαγωγής υδρογόνου στην Ευρώπη είναι επίσης πιθανό να είναι υψηλό. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς, οι εισαγωγές υδρογόνου θα κοστίζουν μεταξύ 3,5 και 6,5 ευρώ ανά κιλό το 2030. Μέχρι το 2050, η τιμή αναμένεται να έχει μειωθεί στα 2,5 έως 4,5 ευρώ ανά κιλό. Οι τιμές χονδρικής για τη Γερμανία είναι πιθανό να είναι συγκριτικά υψηλές μακροπρόθεσμα, σε περισσότερα από 4 ευρώ ανά κιλό το 2050.
Επί του παρόντος, η άνοδος της αγοράς προχωρεί με αργούς ρυθμούς. Αρκετές αβεβαιότητες, όπως οι γεωπολιτικές αναταραχές, οι διαταραχές του εφοδιασμού, οι αβέβαιοι όγκοι αγορών ή οι υψηλές τιμές της ενέργειας και των πρώτων υλών έχουν οδηγήσει στο γεγονός ότι δεν πραγματοποιούνται οι απαραίτητες επενδύσεις.
Ο μεγαλύτερος καθαρός εξαγωγέας υδρογόνου το 2050 θα είναι η Γαλλία, με εκτιμώμενο ετήσιο εμπορικό ισοζύγιο 144 τεραβατώρες (TWh). Οι συγγραφείς της μελέτης κατονόμασαν τη Νορβηγία, τη Σουηδία, τη Μεγάλη Βρετανία, την Ελλάδα και την Ισπανία ως άλλους πιθανούς ευρωπαίους καθαρούς εξαγωγείς.
Συγκριτικά, η Γερμανία θα ήταν μακράν ο μεγαλύτερος καθαρός εισαγωγέας στην Ευρώπη με 285 TWh ετησίως. Σύμφωνα με τη μελέτη, η Ολλανδία, το Βέλγιο και η Ιταλία θα μπορούσαν επίσης να εξαρτώνται από τις εισαγωγές υδρογόνου σε ένα τέταρτο του αιώνα.
Εκτιμώμενα εμπορικά ισοζύγια πράσινου υδρογόνου το 2050 σε επιλεγμένες ευρωπαϊκές χώρες. Φωτογραφία: mf/Epoch Times. Δεδομένα: Ινστιτούτο Fraunhofer
Προκλήσεις για τη Γερμανία ως επιχειρηματική τοποθεσία
Σύμφωνα με τους συντάκτες της μελέτης, οι αναμενόμενες υψηλές τιμές θα επηρεάσουν την ανταγωνιστικότητα της γερμανικής βιομηχανίας. Από την άλλη, χώρες όπως οι ΗΠΑ ή ο Καναδάς έχουν ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα. Οι χώρες αυτές διαθέτουν μεγάλους και φθηνούς πόρους για την παραγωγή πράσινου υδρογόνου και θα μπορούσαν να το χρησιμοποιήσουν για αντίστοιχες βιομηχανικές εφαρμογές.
Το ινστιτούτο προτείνει ότι η περιορισμένη προσφορά υδρογόνου απαιτεί έξυπνη χρήση αυτού του φορέα ενέργειας. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο σε τομείς όπου δεν υπάρχουν σχεδόν καθόλου άλλες επιλογές. Αυτά περιλαμβάνουν, για παράδειγμα, χημικές ουσίες χάλυβα και πρώτων υλών, διεθνείς αεροπορικές και θαλάσσιες μεταφορές ή διυλιστήρια.
Προϋπόθεση για τη χρήση υδρογόνου και προϊόντων σύνθεσης για τη θέρμανση κτιρίων ή την οδική κυκλοφορία θα ήταν οι πολύ χαμηλές τιμές. Ωστόσο, αυτό δεν είναι επί του παρόντος εμφανές ενόψει των αποτελεσμάτων της μελέτης.
Εστίαση σε πολλά υποσχόμενες χώρες
Δεδομένου ότι ορισμένες ευρωπαϊκές χώρες αναμένεται να έχουν πλεόνασμα υδρογόνου στο μέλλον, η Ε.Ε. θα είναι ουσιαστικά σε θέση να εφοδιαστεί οικονομικά με υδρογόνο, σύμφωνα με τη μελέτη. Η κατάσταση είναι διαφορετική με τα συνθετικά προϊόντα. Τόσο από την άποψη των απαιτούμενων ποσοτήτων όσο και από οικονομική άποψη, η Ε.Ε. θα εξαρτάται από τις εισαγωγές.
Ως εκ τούτου, οι συντάκτες της μελέτης συμβουλεύουν επειγόντως τη δημιουργία ικανοτήτων υδρογόνου στις αναμενόμενες χώρες εξαγωγής. Η Γερμανία θα πρέπει επίσης να το υποστηρίξει ενεργά. Εντός της Ε.Ε., πραγματοποιούνται επί του παρόντος υψηλές επενδύσεις σε χώρες που έχουν υψηλή ζήτηση υδρογόνου, αλλά λιγότερο σε χώρες με φθηνό δυναμικό παραγωγής, όπως η Γαλλία.
Σύμφωνα με τη μελέτη, η παγκόσμια ζήτηση για πράσινο υδρογόνο, ειδικά με φιλόδοξους στόχους μείωσης των αερίων του θερμοκηπίου, θα αυξηθεί σημαντικά στο μέλλον. Σύμφωνα με την έκθεση, η παγκόσμια ζήτηση υδρογόνου αναμένεται να είναι μεταξύ 4 και 11% της παγκόσμιας τελικής ζήτησης ενέργειας το 2050. Για τη Γερμανία, αντιπροσωπεύει περίπου το 20% της τελικής ζήτησης ενέργειας, εν μέρει λόγω της βιομηχανικής δομής και της μεγάλης σημασίας των τομέων του χάλυβα και των χημικών ως δυνητικών αγοραστών.
Για τον άτλαντα, οι εμπειρογνώμονες δεν εξέτασαν μόνο τις δυνατότητες παραγωγής και τις τιμές ηλεκτρικής ενέργειας σε δεκάδες χώρες, αλλά και άλλα μπλοκ κόστους: χρηματοδότηση, αποθήκευση και μεταφορά υδρογόνου. Πολλά υποσχόμενες χώρες εξαγωγής είναι το Μαρόκο και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, καθώς και ο Καναδάς, η Βραζιλία και η Χιλή.
(Με υλικό από dts)
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΜΑΡΙΓΩ ΖΑΡΑΦΟΠΟΥΛΑ
ΣΧΕΤΙΚΑ:
Οι στόχοι της Ε.Ε. για το υδρογόνο απαιτούν νέο υπολογισμό του χρόνου: 35 ώρες την ημέρα, 530 ημέρες ετησίως
Το υδρογόνο αναμένεται να συμβάλει σημαντικά στην απαλλαγή του ενεργειακού εφοδιασμού από τις ανθρακούχες εκπομπές, όχι μόνο ως μέσο αποθήκευσης πράσινης ηλεκτρικής ενέργειας, αλλά και ως πρώτη ύλη για τη χημική βιομηχανία και ως καύσιμο. Για το ποσό που στοχεύει η Ε.Ε., οι εγκαταστάσεις παραγωγής θα πρέπει να λειτουργούν 35 ώρες την ημέρα – ή όλο το εικοσιτετράωρο, 530 ημέρες το χρόνο.
Διαπραγματεύσεις στη Χάγη: Η «κλιματική κρίση» ως η μεγαλύτερη υγειονομική κρίση
Η «κλιματική δικαιοσύνη» μπορεί να βρίσκεται αντιμέτωπη με τη μεγαλύτερη απόφασή της: Ο Π.Ο.Υ. και η Ε.Ε. θα ακουστούν σήμερα στο Διεθνές Δικαστήριο. Πρόκειται για τη λεγόμενη «κλιματική καταστροφή».
Από τις αρχές Δεκεμβρίου, η δημόσια ακρόαση βρίσκεται σε εξέλιξη στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης σχετικά με το ζήτημα της «υποχρέωσης των κρατών όσον αφορά την κλιματική αλλαγή». Σήμερα, Παρασκευή, είναι οι τελευταίες διαλέξεις. Θα μιλήσουν ο Π.Ο.Υ., η Ε.Ε. και, τέλος, η «Διεθνής Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης». Ο Π.Ο.Υ. θα προσπαθήσει να κηρύξει τη λεγόμενη «κλιματική καταστροφή» μεγάλη κρίση υγείας.
Κλιματική μανία στην ΕΕ: 1.300 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως για το τίποτα
Είναι η πιο ακριβή αυταπάτη στην ευρωπαϊκή ιστορία: η ΕΕ θέλει να εκτοξευθεί σε έναν πράσινο παράδεισο με αστρονομικά ποσά. Μια νέα ανάλυση από το think tank Bruegel αποκαλύπτει τώρα τη συγκλονιστική αλήθεια για το πραγματικό κόστος της ευρωπαϊκής πολιτικής για το κλίμα - και ανατινάζει όλες τις προηγούμενες ιδέες.
Η ενεργειακή μετάβαση σε έναν έλεγχο πραγματικότητας: Η σκοτεινή ύφεση οδηγεί τις τιμές ηλεκτρικής ενέργειας σε ιλιγγιώδη ύψη
Το να βασίζεστε στον άνεμο και τον ήλιο για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας δεν είναι το καλύτερο πράγμα που πρέπει να κάνετε, ειδικά για μια σύγχρονη βιομηχανική χώρα. Οι πολίτες και η οικονομία πληρώνουν τώρα τον λογαριασμό για μια εντελώς αποτυχημένη ενεργειακή μετάβαση. Πόσο καιρό θέλουμε να παρακολουθούμε αυτήν την πολιτική καταστροφών; Πρέπει πρώτα όλα να οδηγηθούν εντελώς στον τοίχο;
MFG: Καταστροφή της φύσης από την τρέλα των ανεμογεννητριών που τροφοδοτείται τώρα από το Εμπορικό Επιμελητήριο
Μέσω των οίκων μέσων ενημέρωσης όπως η Kronenzeitung, το Εμπορικό Επιμελητήριο της Άνω Αυστρίας προσπαθεί να ασκήσει πίεση στο ÖVP να προωθήσει ένα έργο τρέλας ανεμογεννητριών στο Sandl. Εκτός από τους Πράσινους, οι οποίοι έχουν δεσμευτεί για την καταστροφή του περιβάλλοντος αντί για την προστασία του περιβάλλοντος, η WKO παρεμβαίνει σε όλα τα επίπεδα – προφανώς θεωρούν τους εαυτούς τους ως τη σκιώδη κυβέρνηση αυτής της χώρας. Διότι η παρενόχληση ειρηνικών διαδηλωτών στη Βιέννη είναι επίσης προς τιμήν τους.
Ενεργειακή κρίση 2.0: Η Σκανδιναβία επαναστατεί ενάντια στη γερμανική απληστία για ηλεκτρική ενέργεια
Ενώ η Γερμανία γιορτάζει τον εαυτό της ως πρότυπο μαθητή της ενεργειακής μετάβασης, εξοργίζει τους σκανδιναβούς γείτονές της. Η κατάσταση θυμίζει έναν ενοικιαστή που κλείνει τη θέρμανση του και στη συνέχεια παραπονιέται ότι οι γείτονες δεν θέλουν να μοιραστούν τη θερμότητα τους μαζί του δωρεάν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ἐνημερώνουμε τοὺς ἀγαπητοὺς ἀναγνῶστες μας, ὅτι σχόλια, τὰ ὁποῖα ἐμπεριέχουν προσβλητικοὺς χαρακτηρισμούς, διαφημίζουν κόμματα ἢ εἶναι γραμμένα μὲ λατινικοὺς χαρακτῆρες (γκρήκλις), θὰ διαγράφωνται ἄνευ προειδοποιήσεως!