Τά κατά Τσαρούχη, περί Ἑλλάδος, ἀ π ο φ θ έ γ μ α τ α.

 

τοῦ Δημήτρη Καπράνου

Διάβασα μέ ἐνδιαφέρον τό βιβλίο τοῦ Γιώργου Χρονᾶ, ἑνός ἀνθρώπου τῶν Γραμμάτων καί τῶν Τεχνῶν, πού ἀγαπᾶ τό πολυτονικό καί διαβάζει τήν «Ἑστία».

Καί βρῆκα ἰδιαίτερα ἐνδιαφέροντα τά ὅσα ἀναφέρει γιά τόν σπουδαῖο, Πειραιώτη ἐπίσης, ὅπως εἶναι καί ὁ Χρονᾶς, μεγάλο εἰκαστικό μας Γιάννη Τσαρούχη. 

Τό βιβλίο εἶναι, πράγματι, πολύ ἐνδιαφέρον. Καί θά τό παρουσιάσουμε, μετά τίς «Γιορτές» στόν Πειραιᾶ, ἐλπίζω νά μᾶς δοθεῖ τό «Φουαγιέ» τοῦ Δημοτικοῦ Θεάτρου καί νά περάσουμε μιά ὄμορφη βραδυά. 

Δέν ἔχει πολλούς ἀξιόλογους συγγραφεῖς σήμερα ἡ πόλη μας. «Ἐξέλιπαν», πού θά ἔγραφε ὁ Παῦλος Νιρβάνας.

Διαβάζοντας, λοιπόν, τό βιβλίο τοῦ δημιουργοῦ τῆς «Ὁδοῦ Πανός» καί τῶν «Ἐκδόσεων Σιγαρέττα», ὁ ὁποῖος μεγάλωσε στά «ὀρεινά» τοῦ Πειραιῶς, φοίτησε στήν «Σχολή Αὐγέρη» (οἱ ἰδιοκτῆτες ὑπῆρξαν φίλοι τῆς ἐπίσης ἐκπαιδευτικοῦ καί ἰδιοκτητρίας τῆς «Σχολῆς Καπράνου» μητέρας μου), καί κατάγεται ἀπό τήν Ἀρκαδία, ἀπό τό Ψαθί τῆς περιοχῆς Μεγαλοπόλεως (θά τόν ἀνακηρύξουμε ἐπίτιμον μέλος τοῦ Συνδέσμου Ἀρκάδων Πειραιῶς «Ὁ Θεόδωρος Κολοκοτρώνης»), ἀσχολήθηκα λίγο περισσότερο μέ τά κατά Τσαρούχη ἀποφθέγματα, τά ὁποῖα βρῆκα συγκεντρωμένα σέ μιά διαδικτυακή ἀνάρτηση καί τά παραθέτω.

• Ἡ Ἑλλάδα εἶναι ὡραία ὡς σκηνικό, ἀλλά ὄχι ὡς παράσταση.

• Ἡ Ἑλλάδα δέν εἶναι οὔτε Ἀνατολή οὔτε Δύση, γι’ αὐτό εἶναι ὑπό διωγμό.

• Στήν Ἑλλάδα ὑπάρχει βρωμιά καί ἀκαταστασία πού δέν ὑπάρχει στό ἐξωτερικό, κι αὐτό ἀρέσει στούς ξένους.

• Ἡ Ἑλλάδα σπάνια βγάζει μεγάλους καλλιτέχνες, γιατί δέν μπορεῖ νά τούς συντηρήσει.

• Ἡ Ἑλλάδα ζεῖ ἀπό τίς ἐξαιρέσεις.

• Στήν Ἑλλάδα ποτέ δέν σοῦ συγχωροῦν τήν ἐπιτυχία.

• Οἱ Ἕλληνες ξέρουν νά ἀνακαλύπτουν τό ὡραῖο καί νά τό γκρεμίζουν.

• Οἱ Ἕλληνες κονταίνουν τόν ἄλλον γιά νά ψηλώσουν.

• Ὁ Ἕλληνας θέλει νά μπεῖ ἀπό τό παράθυρο.

• Στήν Ἑλλάδα εἶναι πιό εὔκολο νά κλέψεις ἀπό τό νά χαρίσεις.

• Ἄν στήν Ἑλλάδα ἐφαρμοστοῦν οἱ νόμοι, θά πάψει νά ὑπάρχει.

• Οἱ Ἕλληνες δέν μποροῦν νά ζήσουν μέ τήν ἀλήθεια, γι’ αὐτό ζοῦν μέ παραμύθια.

• Ἑλληνικό εἶναι ὅ,τι ἀπαγορεύει ἡ Ἀστυνομία.

• Δέν ἔχω καμμία σχέση μέ τά κόμματα. Οὐδέποτε ἀνῆκα πουθενά, διότι εἶμαι κι ἐγώ ἄπιαστος, ὅπως ἡ Ἑλληνικότητα.

• Ἀθήνα: Ἀπαίσιο σκηνικό, ὡραῖα φωτισμένο.

• Κανένας στήν Ἑλλάδα δέν ἀσκεῖ τό ἐπάγγελμά του.

• Στή ζωή μου μέ ὑποστήριξε μόνο ἡ δουλειά μου.

• Ἄν δέν εὐχαριστιέσαι μέ τή δουλειά σου εἶναι δυστυχία καί ἀρρώστια. Ἄν εἶναι παρηγοριά, πάει καλά. Εἰδάλλως, εἶναι φρίκη.

• Ὅ,τι ἔρχεται νωρίς, φεύγει καί νωρίς.

• Δέ ζήλεψα ποτέ στή ζωή μου. Ἐπιθυμίες εἶχα πού προσπάθησα πολύ νά τίς πραγματοποιήσω.

• Ὅσο πιό ψηλά ἀνεβαίνεις τόσο πιό μετριόφρων πρέπει νά γίνεσαι.

• Γιά νά φτάσεις ψηλά στήν Τέχνη, πρέπει νά δεῖς τά ἀόρατα. Ἐγώ ἔχω δεῖ μέρος αὐτῶν καί γιά λίγο. Εἶναι πολύ δύσκολο νά τά δεῖς.

• Στήν τέχνη πρέπει νά ὑπάρχει ἰσορροπία τεχνικῆς καί αὐθορμητισμοῦ.

• Ἐλευθερία καί πειθαρχία ἡ ζωγραφική.

• Αἰσθητική εἶναι ἡ ὀρθογραφία.

ΠΗΓΗ:  ‘Εφημερίς ΕΣΤΙΑ 06/12/2024'

http://trelogiannis.blogspot.com/2024/12/blog-post_608.html?m=1