(ΠΟΣΟ ΘΑ ΘΕΛΑΜΕ, ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΗΝ ΜΟΥΡΗ ΤΟΥ ΗΜΙΠΑΡΑΦΡΟΝΟΣ ΣΟΥΛΤΑΝΟΥ, ΟΤΑΝ ΘΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ! ΟΠΩΣ ΛΕΓΕΤΑΙ ΑΠΟ ΑΙΩΝΩΝ, 'ΚΑΛΟΜΕΛΕΤΑ ΚΙ ΕΡΧΕΤΑΙ'...)
Ο ελληνικής καταγωγής νέος προσωπάρχης του Λευκού Οίκου, Ρέϊνς Ηρακλής Πρίμπους, σε έναν «πύρινο» λόγο του, σε εκδήλωση Ελληνοαμερικανών που έγινε προς τιμήν του στο ξενοδοχείο 'St Regis' της αμερικανικής πρωτεύουσας, «ορκίσθηκε» απόλυτη ΑΦΟΣΙΩΣΗ στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, στην Ορθοδοξία, στην Ομογένεια και στην Αμερική. Παράλληλα, τόνισε, ότι τα εμπόδια που αντιμετωπίζει η Ορθόδοξη Εκκλησία, θα βρεθούν στο ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ του Λευκού Οίκου!
Ο νέος προσωπάρχης ξεκαθάρισε, (γράφει η Χριστίνα Φλάσκου του ιστολογίου 'pronews'), ότι τόσο το Οικουμενικό Πατριαρχείο όσο και τα ζητήματα της Ορθοδοξίας θα βρίσκονται στις προτεραιότητές του, λέγοντας :
«Θέλουμε να βάλουμε την έννοια της θρησκευτικής ελευθερίας, τον Πατριάρχη μας, την Κωνσταντινούπολη και την αναγνώριση των εμποδίων που αντιμετωπίζει η ορθόδοξη εκκλησία στο επίκεντρο αυτού του Λευκού Οίκου.
»Θα ήθελα να δω την ημέρα, που ο πρόεδρος των ΗΠΑ, θα ε μ φ α ν ί ζ ε τ α ι στην εκκλησία στην KΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ, αναγνωρίζοντας την καταπίεση και τον αγώνα που δίνει, δεδομένου ότι δεν είναι μόνο σύμβολο για την ορθόδοξη εκκλησία, αλλά και για τους πιστούς σε όλον τον κόσμο, ιδίως όταν έχεις Χριστιανικά κεφάλια να κείτονται στις ακτές της Μεσογείου και τον ISIS να κερδίζει όλο και περισσότερο έδαφος σε όλον τον κόσμο»...
 |
| H MIA AΠΟ ΤΙΣ ΔΥΟ ΒΙΒΛΟΥΣ, ΠΟΥ ΟΡΚΙΣΘΗΚΕ Ο ΝΕΟΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ, ΗΤΑΝ ΔΩΡΟ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ ΤΟΥ, ΤΟ 1955! |
Επιπρόσθετα εξέφρασε την απόλυτη πίστη του στους στόχους του νέου προέδρου των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, αναφέροντας ότι «τίποτε δεν συμβαίνει αν δεν είναι θέλημα Θεού. Πρέπει να πάρουμε την ευκαιρία που μας έδωσε ο Θεός και να επιτύχουμε τους στόχους που ο σπουδαίος νέος μας πρόεδρος έχει θέσει, να κάνουμε την Αμερική μεγάλη ξανά».
«Ο λόγος που θα είναι επιτυχημένος (ο Ντόναλντ Τράμπ) είναι διότι θα τιμήσει τον λόγο του, θα μιλήσουμε για το 'Obamacare', την φορολογική μεταρρύθμιση, πράγματα που ξέρουμε ότι διψά γι’ αυτά ο Αμερικανικός λαός και οι Αμερικανοί εργαζόμενοι.
Καθώς γινόμαστε το κόμμα από τον πρόεδρο για τον Αμερικανό εργαζόμενο, τους ανθρώπους που κάνουν χειρωνακτική εργασία κι εκείνους που είναι ειδικευμένοι, που εργάζονται καθημερινά, δεν θα ξαναχάσουμε άλλες εκλογές. Ενωμένοι ως Ελληνική Κοινότητα είμαστε ισχυρότεροι».
Στην ομιλία του δεν παρέλειψε να αναφέρει για την ανάγκη των ανθρώπων, να έχουν πραγματικούς ηγέτες με στόχους και ιδέες που θα αντιμετωπίζουν τα προβλήματα του λαού τους και όχι ψεύτικους, ή όπως ο ίδιος τους αποκάλεσε « π λ α σ τ ι κ ο ύ ς »:
«Δεν είναι περίεργο που οι άνθρωποι εδώ, στην Αμερική, στη Βρετανία, και περιμένετε και θα δείτε, στη Γερμανία και σε όλον τον κόσμο οι άνθρωποι θέλουν κάποιον, που θα παλέψει γι’ αυτούς.
Διψούν για κάποιον που θα είναι πραγματικός.
Αυτό που λείπει στους ανθρώπους είναι το πραγματικό, έχουν Κ Ο Υ Ρ Α Σ Θ Ε Ι από τους ΠΛΑΣΤΙΚΟΥΣ (!) πολιτικούς, είτε είναι από την Αθήνα(...), είτε από την Ουάσιγκτον ,το πλαστικό δεν λειτουργεί πλέον».
Δεν παρέλειψε, επίσης, να ευχαριστήσει την Ελληνοαμερικανική Κοινότητα για τη στήριξη που του προσέφερε, κατά την προεκλογική του εκστρατεία.
«Όταν μπήκα σε αυτή τη δουλειά ήταν μία καταστροφή. Η ελληνική κοινότητα, η ορθόδοξη κοινότητα αρχίζοντας με τον Αρχιεπίσκοπο (Δημήτριο), τον πατέρα Αλεξ (Καρλούτσο) τους Άρχοντες (του Οικουμενικού Πατριαρχείου), τον καλό μου φίλο, θείο και δεύτερο πατέρα Τζον Κατσιματίδη, που με πήρε κάτω από την φτερούγα του και μου έλεγε πάντα ναι, κάθε φορά που τηλεφωνούσα, αυτή η ομάδα των ανθρώπων εδώ σε αυτό το δωμάτιο είναι μία οικογένεια.
Βοηθήσατε να σωθεί το Ρεπουμπλικανικό κόμμα, να κτιστεί η Ρεπουμπλικανική Εθνική Επιτροπή, να την εκσυγχρονίσουμε, να στήσουμε μία δομή ώστε ένας άνθρωπος που πιστεύω, ότι θα είναι εξαιρετικός πρόεδρος θα ορκισθεί αύριο, όχι μόνο για να σώσει το κόμμα και την χώρα μας, αλλά για να φέρει πίσω την ελευθερία».
Κλείνοντας την ομιλία του ο κ. Πρίμπους ανέφερε: «και να κλείσω λέγοντας ότι δεν θα ήμουν εδώ, αν δεν βρισκόταν (στη ζωή μου) ο παππούς μου, το όνομά του οποίου ήταν Ηρακλής και από τον οποίο πήρα το όνομά μου.
Ηταν ένα πρόσωπο που θαύμαζα περισσότερο στη ζωή μου, που ήθελα να του μοιάσω, και θυμάμαι που ερχόταν στην Αμερική για τρεις μήνες, και για κάποιο λόγο θα έπαιρνε την εγκυκλοπαίδεια από το ράφι, θα πήγαινε στο γράμμα P (Πι) και θα διάβαζε κάθε λεπτομέρεια για τους προέδρους των ΗΠΑ – δεν είχε σημασία αν ήταν Δημοκρατικοί, ή Ρεπουμπλικανοί, όλοι ήταν ήρωες στα μάτια του.
»Αυτό που συγκράτησα είναι ότι αν και δεν ήταν από αυτή την χώρα, αγαπούσε τα πάντα στις ΗΠΑ. Ως μικρός λοιπόν, το γεγονός ότι ο παππούς μου αγαπούσε περισσότερο από κάθετι άλλο την Αμερική, με έκανε περήφανο που ήμουν Αμερικανός.
Δεν θα το ξεχάσω ποτέ, ούτε και την υποστήριξη όλων (των παραπάνω) και του Γκας Μπιλιράκης που με ανέλαβε στο Καπιτώλιο. Ε π ι τ ύ χ α μ ε, αλλά τελικά ο ΘΕΟΣ το έκανε», τόνισε χαρακτηριστικά.
-------------------------------------------------------------
"ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ἐνημερώνουμε τοὺς ἀγαπητοὺς ἀναγνῶστες μας, ὅτι σχόλια, τὰ ὁποῖα ἐμπεριέχουν προσβλητικοὺς χαρακτηρισμούς, διαφημίζουν κόμματα ἢ εἶναι γραμμένα μὲ λατινικοὺς χαρακτῆρες (γκρήκλις), θὰ διαγράφωνται ἄνευ προειδοποιήσεως!