ΡΩΣΟΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ ΠΑΤΑΕΙ ΤΗΝ ΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΑΛΑΒΡΥΤΙΝΟΥ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΟΣ

Είχε προηγουμένως ενημερωθεί για τη σφαγή των Καλαβρύτων

 

Ρώσος αξιωματικός πατάει τη ναζιστική σημαία στο Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος που επισκέφθηκε με άλλους συναδέλφους του, δείχνοντας με τον τρόπο αυτό την οργή του, όπως και του λαού του για τις θηριωδίες που προκάλεσαν τα Στρατεύματα του Γ’ Ράιχ. Η εν λόγω αξιωματικός της Ρωσίας, μέλος του πληρώματος του ρωσικού πλοίου είχε προηγουμένως ενημερωθεί για τη σφαγή των Καλαβρύτων.

Αφού λοιπόν τόσο ο ίδιος όσο και οι συνάδελφοι του παρακολούθησαν με μεγάλη προσοχή τις διηγήσεις των γεγονότων του Δεκεμβρίου 1943 στα Καλάβρυτα, μπήκαν στο χώρο του Μουσείο. Εκεί ο Ρώσος αξιωματικός ανέβηκε ξαφνικά πάνω στην προθήκη που βρίσκεται η ναζιστική σημαία που κυμάτιζε τα μαύρα χρόνια της κατοχής στα Καλάβρυτα δίνοντας το δικό του μήνυμα ενάντια στο ναζισμό.

 

Τα σχόλια που προκλήθηκαν, σύμφωνα με τους παρευρισκόμενους, ήταν θετικά, αφού με την κίνηση του Ρώσου αυτού αξιωματικού ταυτίστηκαν και πολλοί Έλληνες, ή θα ήθελαν να πράξουν το ίδιο. Το Δημοτικό Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος έχει ανακηρυχθεί ως τιμώμενο μουσείο το 2017 και ως τέτοιο το επισκέφθηκαν οι Ρώσοι στρατιωτικοί.

 Τι βλέπει κανείς στο Μουσείο του Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος

Το Μουσείο έχει ως θέμα του το Καλαβρυτινό Ολοκαύτωμα, δηλαδή τα γεγονότα που συνέβησαν στην πόλη και στην επαρχία των Καλαβρύτων κατά την τελευταία φάση του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και κυρίως τη μαζική εκτέλεση του ανδρικού πληθυσμού τη Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου 1943, την ταυτόχρονη ομηρία των γυναικόπαιδων στο Δημοτικό Σχολείο και τη λεηλασία και την πυρπόληση των σπιτιών της πόλης.

Παράλληλα, περιγράφει τις θεματικές ενότητες του μοναδικού μουσείου ολοκαυτώματος στην Ελλάδα, όπως αυτές διαρθρώνονται στις πέντε αίθουσςς του. Στην πρώτη ενότητα προβάλλεται η επαρχία και η πόλη των Καλαβρύτων με την έκθεση οικογενειακών αντικειμένων, φωτογραφιών και επιστολικών δελταρίων που διασώθηκαν, αλλά και εποπτικό υλικό που σκιαγραφεί τη ζωή των Καλαβρύτων πριν από τον πόλεμο.

Είναι όλα εκθέματα του Μεσοπολέμου, από το 1925 ως το 1940, δηλαδή πριν την κήρυξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Έμφαση δίνεται στην καθημερινή ζωή της πόλης, στη σχολική ζωή των παιδιών, στην επαγγελματική ζωή των Καλαβρυτινών. Τονίζεται  η ειρηνική περίοδος, ενώ στην αίθουσα που ακολουθεί η ψυχολογία του επισκέπτη αλλάζει εντελώς, καθώς μπαίνουμε στην πολεμική περίοδο.

Η κήρυξη του πολέμου, η εγκατάσταση στην πόλη των ιταλικών δυνάμεων τον Μάιο του 1941 και η χρήση του Δημοτικού Σχολείου ως στρατοπέδου συγκέντρωσης πολιτικών κρατουμένων από όλη την Πελοπόννησο είναι μερικές από τις αφηγήσεις της δεύτερης αίθουσας. Μέσα από χάρτες, φωτογραφίες, έκθεση όπλων και άλλων αντικειμένων παρουσιάζονται όλα τα παραπάνω, αλλά κυρίως η «Επιχείρηση Καλάβρυτα», το σχέδιο της γερμανικής διοίκησης που διοργανώθηκε μεταξύ 5 και 15 Δεκεμβρίου 1943 και το οποίο οδήγησε στο ολοκαύτωμα της περιοχής.

Την 13η Δεκεμβρίου 1943 συγκέντρωσαν όλο τον πληθυσμό στο Δημοτικό Σχολείο και διαχώρισαν τους άνδρες από τα γυναικόπαιδα, τα οποία άφησαν έγκλειστα σε ομηρία μέσα στο σχολείο. Τους άνδρες, παιδιά από 13 ετών ως γέροντες 80 ετών, τους οδήγησαν 500 μέτρα μακριά από την πόλη, σε μια αμφιθεατρική τοποθεσία, και τους εκτέλεσαν, αφού πρώτα τους βασάνισαν ψυχολογικά, με την έννοια ότι τους έβαλαν να παρατηρούν τα σπίτια τους που καίγονταν. Κανείς δεν μπορούσε να κάνει τίποτα, γιατί οι μεν νόμιζαν ότι θα έβαζαν φωτιά στα γυναικόπαιδα που ήταν στο σχολείο και τα δε γιατί τους περιφρουρούσαν. Τελικά δεν τα έκαψαν οι Γερμανοί, διότι το μόνο που ήθελαν ήταν να τα έχουν σε ομηρία μην τυχόν γίνει κάτι με τις ανταρτικές δυνάμεις.

Στην ίδια αίθουσα, εξιστορείται και η δράση της Εθνικής Αντίστασης του Ανεξάρτητου Τάγματος Καλαβρύτων. «Το τμήμα αυτό περιλαμβάνει έναν χάρτη στον οποίο απεικονίζονται οι περίπου 10 μάχες που έδωσαν οι δυνάμεις της Εθνικής Αντίστασης με τους Ιταλούς, η σημαία του Ανεξάρτητου Τάγματος Καλαβρύτων.

Η τρίτη αίθουσα είναι ουσιαστικά ο διάδρομος όπου έγινε ο χωρισμός των γυναικόπαιδων και των ανδρών. Σε αυτήν, πέρα από το γεγονός του διαχωρισμού, με τη βοήθεια εποπτικού και φωτογραφικού υλικού, γίνεται αναφορά και στα χωριά της επαρχίας Καλαβρύτων που κατά τη διάρκεια της επιχείρησης πυρπολήθηκαν ή εκτελέστηκε άμαχος πληθυσμός. Η συνέχεια αφορά τα αποτελέσματα της γερμανικής λαίλαπας.

Στην τέταρτη αίθουσα εκτίθενται αντικείμενα που βρέθηκαν επάνω στους νεκρούς ή προέρχονται από τις οικογένειές τους, κυρίως φωτογραφίες και προσωπικά αντικείμενα. Για παράδειγμα, μπορεί κανείς να δει ένα δαχτυλίδι, μια ταυτότητα ματωμένη, ένα πανωφόρι τρύπιο από σφαίρα… Μάλιστα έχουμε στείλει ως αντιδάνειο στο Πολεμικό Μουσείο της Δρέσδης ένα παλτό τρύπιο από σφαίρα και εκείνοι μας έχουν δώσει ένα πολυβόλο, πανομοιότυπο με αυτό που εκτέλεσαν οι Γερμανοί τους Καλαβρυτινούς.

Στην έκθεση υπάρχουν και τα τρία όπλα που χρησιμοποίησαν οι Γερμανοί, ένα πολυβόλο, ένα αυτόματο Στάγιερ κι ένα πιστόλι τύπου λούγκερ (luger), με το οποίο έδιναν τη χαριστική βολή.. Η πέμπτη και τελευταία αίθουσα αναφέρεται στις επακόλουθες δίκες της Νυρεμβέργης. Στην ίδια ενότητα εκτίθενται όλες οι φωτογραφίες των εκτελεσθέντων και τα ονοματεπώνυμά τους.

Τέλος, στο δάπεδο της ίδιας αίθουσας βρίσκεται μια σημαία της ναζιστικής Γερμανίας. Την έχουν για να την πατάει ο επισκέπτης που μπαίνει, κάτι που έκανε και ο Ρώσος αξιωματικός. Μια εφαρμογή ψηφιακής ξενάγησης μέσω του κινητού τηλεφώνου συμπληρώνει την εκθεσιακή εμπειρία. Ο επισκέπτης κατεβάζοντας τη συγκεκριμένη εφαρμογή, μπορεί να ξεναγηθεί, στα ελληνικά ή στα αγγλικά, σε 13 σταθμούς μέσα στο μουσείο, αλλά και σε 9 ακόμα στάσεις μέσα στην πόλη.

[Πηγή]https://www.pentapostagma.gr/2017/12/%cf%81%cf%8e%cf%83%ce%bf%cf%82-%ce%b1%ce%be%ce%b9%cf%89%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b9%ce%ba%cf%8c%cf%82-%cf%80%ce%b1%cf%84%ce%ac%ce%b5%ce%b9-%cf%84%ce%b7-%ce%bd%ce%b1%ce%b6%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%b9%ce%ba.html

"Τριβέλι Πᾶνος"