Θαυμαστές παρουσίες του Αγίου Νικολάου !

Ο άγιος Νικόλαος, το ευλογημένο όνομα τού οποίου φέρω, αποδεικνύεται και προστάτης τής δικής μου οικογενείας. 

Γι' αυτό δύο μαρτυρίες θα αναφέρω εδώ, μία τής γιαγιάς μου και μία τής μητέρας μου:

Η γιαγιά μου Θεοδότη Σεκερτζόγλου γεννήθηκε στην Ισπάρτα τής Μικράς Ασίας και έμεινε εκεί ως την ανταλλαγή πληθυσμών το 1922, όταν ήλθε εδώ στην Ελλάδα ως πρόσφυγας. 

Συχνά λοιπόν, μεταξύ άλλων θαυμάτων αγίων που είχε βιώσει στην πατρίδα της, διηγόταν πώς όταν ήταν μικρή, μια ημέρα που έπαιζε κοντά στον τοπικό Ορθόδοξο Ναό, είδε να ανοίγει ο ουρανός πάνω από τον Ναό, και να εμφανίζεται ο άγιος Νικόλαος, όπως τον έβλεπε στις άγιες εικόνες. 

Έτρεξε και φώναξε τη μητέρα της, η οποία μέχρι να πάει εκεί, το όραμα είχε τελειώσει.

Δεκαετίες αργότερα, η Στυλιανή Μαυρομάγουλου, μητέρα τού γράφοντος και κόρη τής προαναφερθείσας Θεοδότης, κάπου στην δεκαετία τού 1950, βρισκόταν στο κρεββάτι με νευρική ανορεξία, αποστεωμένη και ετοιμοθάνατη, αδυνατώντας να φάει οτιδήποτε για τρεις μήνες. 

Και ζούσε μόνο από το χαμομήλι που τής έβαζε η μητέρα της στο έντερο ως υποκλυσμό, επειδή αγράμματη όπως ήταν η γιαγιά μου, δεν μπορούσε να καταλάβει ότι αφού δεν έτρωγε η κόρη της, δεν ήταν δυνατόν και να ενεργηθεί! 

Αυτό όμως αποδείχθηκε σωτήριο για την μητέρα μου και τη συντήρησε χωρίς καθόλου τροφή για τρεις μήνες.

Κάποια ημέρα και καθώς η μητέρα μου για πρώτη φορά ένιωσε πως πλησιάζει το τέλος της, και αισθάνθηκε μέσα της "να σβήνει", και μη αντέχοντας αυτό το αίσθημα, παραδόθηκε στον θάνατο με τη σκέψη:

"Δεν αντέχω άλλο, ας πεθάνω να ησυχάσω". 

Και τότε ξαφνικά είδε να φεύγει ο τοίχος από μπροστά της και έβλεπε αντί για τον τοίχο, τον ουρανό. 

Και από τον ουρανό είδε να κατεβαίνει ένας Ιερέας με τα λειτουργικά του ενδύματα προς το μέρος της, στο πρόσωπο τού οποίου αργότερα αναγνώρισε τον άγιο Νικόλαο.

Η μητέρα μου είχε παρασυρθεί από μικρή σε ακραία Προτεσταντική αίρεση, και δεν πίστευε ούτε στους αγίους ούτε στα θαύματα. 

Γι' αυτό βλέποντας παπά θεώρησε ότι έβλεπε "τον διάβολο", αδυνατώντας να καταλάβει ότι ο άγιος Νικόλαος εκείνη τη στιγμή την θεράπευε. 

Γι' αυτό από μέσα της προσευχήθηκε τρεις φορές με τα λόγια τού Χριστού όταν τον επισκέφθηκε ο διάβολος στην έρημο: "Πίσω μου Σατανά, Κύριον τον Θεόν σου θέλεις προσκυνήσει και Αυτόν θέλεις λατρεύσει". Ήδη όμως το όραμα έφθανε στο τέλος του, και έσβησε από μπροστά της, και είδε πάλι τον τοίχο τού δωματίου.

Μόλις η μητέρα της μπήκε στο δωμάτιο σε λίγο, αδύναμα τής ψιθύρισε στο αυτί: "πεινάω!" και για πρώτη φορά μετά από τρεις μήνες μπόρεσε να φάει ξανά, και σε λίγες ημέρες δυνάμωσε και σηκώθηκε. 

Και όταν μετά από τρεις περίπου δεκαετίες έγινε και πάλι Ορθόδοξη Χριστιανή η μητέρα μου, κατανόησε την αληθινή αξία τού οράματος, και ως τον καιρό τής Χριστιανικής της κοίμησης, στα 82 της πλέον χρόνια, ευχαριστούσε τον άγιο Νικόλαο για τη θεραπεία που τής έδωσε τότε. 

Και όχι, δεν ήταν η φαντασία της, γιατί δεν ήταν καν Ορθόδοξη τότε ακόμα και δεν πίστευε καν στα θαύματα, ώστε να πλάσει με τη φαντασία της κάτι τέτοιο λόγω τής αρρώστιας της. 

Και το γεγονός είναι ότι ακριβώς την ημέρα εκείνη τού επικείμενου θανάτου της που είδε τον άγιο Νικόλαο, ακριβώς την ημέρα εκείνη θεραπεύθηκε και κατάφερε να φάει.

Σήμερα, και εγώ και ο γιος μου (που είναι ναυτικός), ευχαριστούμε τον άγιο για την προστασία του στην οικογένειά μας, και προσευχόμαστε να έχει ο γιος μου ήσυχα και ευλογημένα ταξίδια με τις ευχές και την προστασία τού αγίου Νικολάου τού προστάτη μας.

Προσωπική μαρτυρία Νικολάου Μαυρομάγουλου

oodegr

"Παπαφλέσσας"