"Τοις πάσι χρόνος καί καιρός, τω παντί πράγματι υπό τόν ουρανόν" / ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ καί γεμάτο νόημα!

 

Τοις πάσι χρόνος και καιρός τω παντί πράγματι υπό τον ουρανόν. 

Καιρός του τεκείν και καιρός του αποθανείν, 

καιρός του φυτεύσαι και καιρός του εκτίλαι το πεφυτευμένον, 

καιρός του αποκτείναι και καιρός του ιάσασθαι, 

καιρός του καθελείν και καιρός του οικοδομείν, 

καιρός του κλαύσαι και καιρός του γελάσαι, καιρός του κόψασθαι και καιρός του ορχήσασθαι, 

καιρός του βαλείν λίθους και καιρός του συναγαγείν λίθους,

 καιρός του περιλαβείν και καιρός του μακρυνθήναι από περιλήψεως,

 καιρός του ζητήσαι και καιρός του απολέσαι,

 καιρός του φυλάξαι και καιρός του εκβαλείν, 

καιρός του ρήξαι και καιρός του ράψαι, 

καιρός του σιγάν και καιρός του λαλείν, 

καιρός του φιλήσαι και καιρός του μισήσαι, 

καιρός πολέμου και καιρός ειρήνης.

[EKΚΛΗΣΙΑΣΤΗΣ ΚΕΦ.3,1-8]

Εἶναι ὡρισμένος ὁ καιρός, κατὰ τὸν ὁποῖον θὰ γίνῃ ὁ τοκετός, ὅπως ὡρισμένος εἶναι καὶ ὁ χρόνος τοῦ θανάτου. 

Ὡρισμένος εἶναι ὁ καιρός, κατὰ τὸν ὁποῖον ὁ γεωργὸς θὰ φυτεύσῃ, καὶ ὡρισμένος ὁ καιρός, κατὰ τὸν ὁποῖον θὰ ξερριζώσῃ τὸ φυτευμένον, διότι δὲν ἠμπορεῖ πλέον νὰ καρποφορήσῃ.

Ὑπάρχει ὡρισμένος καιρὸς διὰ νὰ τιμωρήσῃ μὲ θάνατον ὁ ἄρχων, ὅπως καὶ ὡρισμένος καιρὸς νὰ ἀποτρέψῃ τὸν θάνατον καὶ νὰ χαρίσῃ τὴν ζωήν. 

Καιρὸς διὰ νὰ κρημνίσῃ ὁ ἄνθρωπος καὶ καιρὸς διὰ νὰ οἰκοδομήσῃ.

Ὑπάρχει ὡρισμένος καιρὸς διὰ νὰ κλαύσῃ κανεὶς καὶ ὡρισμένος καιρὸς διὰ νὰ γελάσῃ. 

Ὑπάρχουν περιστάσεις, κατὰ τὰς ὁποίας θὰ θρηνῇ καὶ θὰ κτυπᾷ τὴν κεφαλήν του λόγῳ πένθους, καὶ περιστάσεις κατὰ τὰς ὁποίας θὰ χορεύσῃ καὶ θὰ ἐκδηλώσῃ τὴν χαράν του.

Ἄλλοτε κανεὶς θὰ πετᾷ λιθάρια καὶ ἄλλοτε θὰ μαζεύῃ λιθάρια. 

Ἄλλοτε πάλιν θὰ ἐναγκαλίζεται καὶ ἄλλοτε θὰ ἀπομακρύνεται ἀπὸ τὸν ἐναγκαλισμόν.

Ὑπάρχει ἐποχή, κατὰ τὴν ὁποίαν κανεὶς θὰ φροντίσῃ διὰ νὰ εὕρῃ, καὶ ἐποχὴ κατὰ τὴν ὁποίαν θὰ χάνῃ. 

Ἄλλοτε θὰ ἀποθηκεύσῃ καὶ θὰ βάλῃ κατὰ μέρος καὶ ἄλλοτε θὰ βγάλῃ ἀπὸ τὴν ἀποθήκην, θὰ ἐξοδεύσῃ.

Εἶναι καιρός, κατὰ τὸν ὁποῖον θὰ σχίσῃ κανεὶς τὰ ἐνδύματά του ἢ θὰ διακόψῃ τὰς σχέσεις του, καὶ πάλιν εἶναι καιρός, ὁπότε θὰ ράψῃ τὰ ροῦχα του ἢ θὰ ἐπανασυνδέσῃ τὰς σχέσεις του. 

Ὑπάρχει ὁ ὡρισμένος καιρὸς τῆς σιωπῆς καὶ ὁ ὡρισμένος καιρὸς νὰ ὁμιλήσῃ.

Καιρός να δείξη κανείς την αγάπην του και καιρός δια να μισήση. 

Καιρός πολέμου και καιρός ειρήνης.

Σκιάθος 1957.

Φωτογραφία Τάκης Τλούπας.

πηγή