Ιστορίες κλιματικής τρέλλας - Συνεντεύξεις με θανάτους από καύσωνα!

Θάνατος που προήλθε από τον ήλιο.

Ένα άρθρο γνώμης από τον Uli Gellermann.

Είτε πρόκειται για ραδιόφωνο, τηλεόραση ή έντυπα μέσα, ο θάνατος παραμονεύει παντού. Σε πολύ κοντινή απόσταση από την Γη, ο ήλιος λάμπει τόσο. Στην επιφάνεια αυτού του άστρου υπάρχουν περίπου 6.000 βαθμοί Κελσίου, στο εσωτερικό του κυριαρχούν ακόμη και θερμοκρασίες 15 εκατομμυρίων βαθμών Κελσίου. Αυτή η μόνιμη απειλή αντικατοπτρίζεται κυρίως στα μέσα ενημέρωσης.

Ευτυχώς, μας έστειλαν συνεντεύξεις για το θέμα από τη SIERA, τις οποίες ανακάλυψε σε ένα ανώνυμο μέσο.

Δημοσιογράφος: «Κυρία Braun, πότε και γιατί πεθάνατε αυτόν τον μήνα;»

Braun: «Ήδη στα τέλη Ιουνίου είχα την αίσθηση ότι κάτι δεν πήγαινε καλά εδώ στη χώρα. Από περίπου τον Μάρτιο μέχρι τα τέλη Ιουνίου είχε όλο και πιο ζέστη – ένοιωθα όλο και πιο περίεργα! Επιπλέον, τα δέντρα βλάστησαν(!), το χορτάρι ξεφύτρωσε από το έδαφος(!), ακόμη και μερικά λουλούδια άρχισαν να ανθίζουν ... Ήταν αφόρητο!»

Δημοσιογράφος: «Μα έτσι ήταν πάντα!»

Κυρία Braun: «Μα όχι έτσι! Αλλά ποτέ με αυτόν τον τρόπο! Ποτέ δεν ήταν τόσο απειλητικό! Επιπλέον, άκουσα στις ειδήσεις ότι η κλιματική αλλαγή πλησιάζει όλο και περισσότερο – και μπορούσα να το νοιώσω αυτό! Ένοιωθα συχνά εξαντλημένη, ίδρωνα, φοβόμουν...»

Δημοσιογράφος: "Πότε ξεκίνησε αυτό για εσάς;"

Κυρία Braun: «Ήδη μόλις σας το είπα ... Στα τέλη Ιουνίου είχα αυτό το περίεργο συναίσθημα ... ίσως και νωρίτερα ... Δεν δίνεις σημασία σε κάτι τέτοιο όλη την ώρα...; αλλά όταν άκουσα για την κλιματική αλλαγή, όλα έγιναν ξεκάθαρα για μένα!»

Δημοσιογράφος: "Τι συνειδητοποιήσατε;"

Κυρία Braun: «Το έχω ήδη πει! Μου έγινε σαφές ότι κάτι δεν πήγαινε καλά εδώ! Φοβήθηκα τρομερά τον Ιούλιο... Ο Ιούλιος στεκόταν μπροστά μου σαν ένα απειλητικό τείχος! Ερεύνησα αν ήταν Ιούλιος σε άλλα μέρη του κόσμου. Αλλά τότε συνειδητοποίησα ότι δεν μπορούσα να ξεφύγω από την παγκόσμια κλιματική αλλαγή - ούτε μπορούσα να πετάξω κάπου μακριά! Εξάλλου, με την πτήση μου θα είχα προωθήσει την κλιματική αλλαγή! Έτσι έμεινα εδώ στην πόλη, ελπίζοντας σε ένα θαύμα! – Όταν το θερμόμετρο ανέβηκε στους 25°, περνούσα τον περισσότερο χρόνο μου στο υπόγειο της γειτόνισσάς μου – δυστυχώς εγώ δεν έχω υπόγειο. Η απρόσεκτη γειτόνισσα μου δεν το χρειαζόταν εκείνη τη στιγμή. – Ωστόσο, όταν οι θερμοκρασίες ανέβηκαν στους 30°C, με παρότρυνε να φύγω από το υπόγειό της γιατί χρειαζόταν χώρο με όλη την οικογένειά της – είχε ήδη μεταφέρει τα αποθέματά της σε τρόφιμα στον επάνω όροφο».

Δημοσιογράφος: «Αυτό ακούγεται άσχημο. Τι κάνατε τότε;»

Κυρία Braun: «Ευτυχώς είχα ακόμα τον καταψύκτη μου! Εκεί μέσα περνούσα τις μέρες μου – τις πρώτες πρωινές ώρες αγόραζα είδη παντοπωλείου, κρύα φυσικά! Συνεπώς, όλα τα είδη παγωτού, κατεψυγμένα μπιζέλια, στην πραγματικότητα όλα τα κατεψυγμένα λαχανικά και κρέατα. Έτρωγα τα πάντα όσο το δυνατόν πιο κρύα, ώστε να μην θερμαίνω το σώμα μου ... Θα επέστρεφα στον καταψύκτη μου γύρω στο μεσημέρι!»

Δημοσιογράφος: «Πώς το αντέξατε αυτό;» Χωρίς κοινωνικές επαφές;»

Κυρία Braun: «Είχα πάντα μαζί μου το κινητό μου! Οι φίλοι μου το έκαναν με τον τρόπο που το έκανα εγώ. Έτσι κουβεντιάζαμε από τον καταψύκτη του ο καθένας  – αυτό ήταν παρήγορο».

Δημοσιογράφος: «Ω, και οι φίλοι σας έκαναν το ίδιο!; Όμως, όλοι σας θα χρησιμοποιήσατε πολύ ηλεκτρικό ρεύμα με τους καταψύκτες σας!»

Κυρία Braun: «Ναι, αυτό ήταν ένα βάρος για όλους μας! Γνωρίζαμε ότι ο Πούτιν θα ήταν ευχαριστημένος με την κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας! Όλοι το είχαμε ακούσει στις ειδήσεις... Αλλά η θέλησή μας να ζήσουμε ήταν ισχυρότερη από οποιεσδήποτε πολιτικές ανησυχίες!»

Δημοσιογράφος: «Κυρία Braun, πώς προέκυψε η πρόωρη έξοδός σας από την ζωή (κοιτάζει τις σημειώσεις του) – είστε μόλις 61 ετών...;»

Κυρία Braun: «Στις 23 Ιουλίου, ένοιωσα τόσο δυστυχισμένη το πρωί που σύρθηκα με το ζόρι μέχρι τον οικογενειακό μου γιατρό. Παρεμπιπτόντως, θα ήθελα να τονίσω ότι φορούσα πάντα τη μάσκα μου FFP2 για να είμαι στην ασφαλή πλευρά, ακόμα και αφού δόθηκε ελεύθερο να τις βγάλουμε! Ο γιατρός μου με διέγνωσε με εξαιρετικά σοβαρή υποθερμία. Τυλίχτηκα σε αλουμινόχαρτο και μεταφέρθηκα σε νοσοκομείο – παρά τη θέλησή μου! Επειδή ήξερα ότι έκανε πολύ ζέστη εκεί. Θερμοκρασίες δωματίου 26° σε ορισμένες περιπτώσεις! Ήμουν τρομερά αναστατωμένη γι' αυτό και πέθανα στο δρόμο για το νοσοκομείο!»

Δημοσιογράφος: "Πόση η ανευθυνότητα του γιατρού σας! Τα συλλυπητήριά μου! Τι υπήρχε στο πιστοποιητικό θανάτου σας;»

Κυρία Braun: «Αναρωτιέμαι για την ερώτησή σας! Πέθανε από υπερβολική ζέστη – τι άλλο;!"

Ο ερευνητής στρέφεται τώρα στον κ. Töpfer.

Δημοσιογράφος: «Αγαπητέ κύριε Töpfer, μπορώ επίσης να σας ρωτήσω πότε και γιατί πεθάνατε φέτος;»

Töpfer: «Θα χαρώ να σας δώσω πληροφορίες σχετικά με αυτό. Όταν ο Karl Lauterbach προειδοποίησε για το κύμα καύσωνα αυτό το καλοκαίρι, τον άκουσα εντατικά – όπως έκανα και με τον κορωνοϊό, άλλωστε. Πρέπει να πω ότι εξακολουθώ να εκτιμώ αυτόν τον άνθρωπο ακόμα και μετά την έξοδό μου από αυτήν την ζωή, γιατί χωρίς τους εμβολιασμούς – ξέρετε, έχω εμβολιαστεί τρεις φορές – θα είχα πεθάνει το 2021! Ήλπιζα λοιπόν να βρεθεί η ένεση ενάντια στη θερμότητα, η οποία, από όσο γνωρίζω, εξακολουθεί να μην υπάρχει! Είναι κρίμα!»

Δημοσιογράφος: «Μα δεν θα μπορούσε το βάρος σας (ο ερευνητής κοιτάζει το σημείωμά του), χμμ, 170 κιλά, να έχει παίξει κάποιο ρόλο;»

Κος Töpfer: «Λοιπόν, όχι αστεία μαζί μου, κύριε... Ποιο ήταν το όνομά σας; Μέχρι αυτό το κύμα καύσωνα από τις αρχές Ιουλίου, τα πήγαινα πολύ καλά! Ήμουν σε θέση να καθίσω μπροστά στην τηλεόραση χωρίς κανένα πρόβλημα, χωρίς να ιδρώσω πολύ! Ήπια τις μπύρες μου άνετα, έπεσα στο κρεββάτι γύρω στις 22 μ.μ. και σηκώθηκα ξεκούραστος το πρωί. Στις αρχές Ιουλίου, κοιτάζοντας το θερμόμετρο και τις πληροφορίες από το ραδιόφωνο, η αρτηριακή μου πίεση ανέβηκε. γιατί ήξερα ήδη από τον Lauterbach ότι οι άνθρωποι άνω των εξήντα κινδυνεύουν αν το θερμόμετρο ανέβει πάνω από 20°! Όταν ανησυχώ, τρώω – με ηρεμεί. Είναι το ίδιο με το ποτό - περισσότερη μπύρα, περισσότερη ηρεμία και ησυχία στο κτίριο! – Ένας γείτονας με τον οποίο είχα ραντεβού εκείνη την ημέρα και ο οποίος έχει κλειδί για το διαμέρισμά μου με βρήκε ξαπλωμένο στο πάτωμα στην κουζίνα και ειδοποίησε το ασθενοφόρο. Στη συνέχεια διαπίστωσε ότι είχα πεθάνει από την ζέστη».

Δημοσιογράφος: «Σας ευχαριστώ για τη συνέντευξη, κύριε Töpfer! Το γεγονός ότι οι φαρμακοβιομηχανίες δεν έχουν ακόμη φέρει την ένεση κατά της θερμότητας στην αγορά είναι μια σημαντική παράλειψη».

Ο ερευνητής στρέφεται τώρα στο τρίτο πρόσωπο - έναν νεαρό άνδρα, 36 ετών.

Δημοσιογράφος: «Κύριε Piet Müller ή μπορώ απλώς να σας αποκαλώ Piet; Πότε και γιατί πεθάνατε τόσο νέος;»

Piet: «Kανένα πρόβλημα, φίλε! Η ζέστη ποτέ δεν με ενόχλησε πολύ – το αντίθετο. Βρισκόμουν συχνά στην Ισπανία και την Ελλάδα, για σέρφινγκ και ιστιοπλοΐα. Σίγουρα, υπάρχει επίσης ένας άνεμος που φυσάει. – Όταν άκουσα για τον καύσωνα στις ειδήσεις, γέλασα με αυτό στην αρχή... – αλλά στη συνέχεια συνειδητοποίησα σε συζήτηση με φίλους ότι πρέπει να πάρω την κλιματική αλλαγή στα σοβαρά! Οι φίλοι μου το έκαναν ήδη: μετά βίας οδηγούσαν τα αυτοκίνητά τους πια, έκαναν ντους λιγότερο συχνά, ταξείδευαν λιγότερο ... Είναι όλα εύκολα. Σίγουρα, ήταν ηλίθιο να βγαίνεις ραντεβού με κορίτσια πάνω στο ποδήλατο – οι περισσότερες από αυτές δεν τους αρέσει το ποδήλατο tandem. Έτσι αγόρασα στον εαυτό μου ένα σούπερ ηλεκτρικό ποδήλατο. Αυτό έχει μεγάλη ταχύτητα. Αλλά αυτή ήταν και η κακή μου τύχη: ένας οδηγός φορτηγού με αγνόησε καθώς έστριβα – πιθανώς λόγω της ζέστης – και ήδη στο δρόμο ο γιατρός έκτακτης ανάγκης δήλωσε: Άλλος ένας θάνατος από θερμότητα». (😅)

Δημοσιογράφος: Λυπάμαι πολύ, κύριε Piet! Ακόμα και ο οδηγός του φορτηγού θα έπρεπε να είχε πάρει στα σοβαρά τον καύσωνα και να μην ξεκινήσει καθόλου!»

Στο σημείωμά του, ο ερευνητής εξακολουθεί να έχει το όνομα της κυρίας Jung, στην οποία στρέφεται τώρα.

Δημοσιογράφος: «Κυρία Jung, θα μπορούσατε να περιγράψετε – όσο το δυνατόν πιο σύντομα, ο χρόνος τελειώνει – πότε και γιατί συνέβη η δική σας έξοδος από την ζωή;»

Κυρία Jung: «Λοιπόν..., στις 22 Ιουλίου είχαμε περίπου 25°, δηλαδή μια ζέστη που σκάει ο τζίτζικας, που όμοιά της δεν είχα βιώσει ποτέ στα πενήντα πέντε χρόνια μου. Για κάποιο λόγο, ξέχασα να πιω αρκετά υγρά εκείνη την ημέρα. Δεν ήμουν διψασμένη παρά την ζέστη και αποφάσισα να πάω στη σάουνα το Σάββατο ως συνήθως. Δεν θυμάμαι πόσοι βαθμοί είχαν οριστεί εκεί. Τέλος πάντων, ένοιωσα πολύ κουρασμένη για να ρίξω νερό. Η κυκλοφορία μου δεν ήταν καλή εδώ και μερικά χρόνια – θα έπρεπε να είχα κόψει το κάπνισμα – σε κάθε περίπτωση, βρέθηκα αναίσθητη στη σάουνα ή θα έλεγα μάλλον νεκρή. Άκουσα ότι η σάουνα ονομάζεται τώρα «θερμοφονιάς» – δεν το είχα συνειδητοποιήσει πριν».

Δημοσιογράφος: «Σας ευχαριστώ για αυτή τη συνέντευξη! Απ' όσο γνωρίζω, όλες οι σάουνες επιτέλους θα κλείσουν!»

Ο ερευνητής, ο οποίος υποφέρει και ο ίδιος από τη μεγάλη ζέστη – εξάλλου, είναι 27° κατά τη διάρκεια των συνεντεύξεων – στρέφεται τώρα στον τελευταίο θερμικό θάνατο.

Δημοσιογράφος, ιδρωμένος και τραυλίζοντας λίγο: «Κύριε Löhmann, ε, Lehmann ... Ζήσατε μέχρι τα 97 σας χρόνια – γιατί όχι και τα 100;»

Lehmann: «Είναι καλό που μου κάνετε αυτή την ερώτηση! Ναι, ήθελα να φτάσω τα εκατό χρόνια – όπως και η αγαπημένη μου σύζυγος, η οποία δυστυχώς έφυγε από τη ζωή το 2021. Ήταν οπαδός του Karl Lauterbach - εγώ δεν ήμουν... Μπορείτε να φανταστείτε πώς πήγε ο γάμος μας, ο οποίος ήταν αρμονικός μέχρι τότε – έχουμε τέσσερα παιδιά και έντεκα εγγόνια – από το 2020 και μετά...»

Ο δημοσιογράφος διακόπτει: «Αγαπητέ κύριε Lö, umm, Lehmann, θα μπορούσατε παρακαλώ να είστε λίγο πιο σύντομος - πρέπει να πάω αμέσως στο γραφείο σύνταξης...»

Lehmann: «Λοιπόν, εν ολίγοις, ήμουν κατά της ένεσης, η σύζυγός μου ήταν υπέρ της – πέθανε το φθινόπωρο του 2021. Αυτό σας είναι αρκετά σύντομα;»

Δημοσιογράφος, εξαντλημένος: «Τώρα στην ιστορία σας, παρακαλώ. Όπως γνωρίζετε, συλλέγω ιστορίες για θανάτους από καύσωνα στο πλαίσιο του φετινού καύσωνα!»

Lehmann: «Καύσωνας, κλιματική αλλαγή – αν το ακούσω αυτό! Στη μακρά ζωή μου, έχω βιώσει επανειλημμένα πολύ ζεστά καλοκαίρια ... Και τί; Πέθανα; Όχι, ούτε μία φορά... Ω ναι - και κανείς δεν πέθανε λόγω της ζέστης. Εκτός από τα σιτηρά, ναι, υπήρχαν κακές σοδειές από καιρό σε καιρό, ξηροί κήποι, ποτάμια των οποίων η στάθμη του νερού ήταν χαμηλή...»

Ο δημοσιογράφος διακόπτει απότομα: «Αλλά τότε γιατί πεθάνατε αυτόν τον Ιούλιο, γαμώτο;»

Lehmann: «Επειδή όλα αυτά τα σκατά με αναστάτωσαν τόσο πολύ, αυτή η άθλια προπαγάνδα στα μέσα ενημέρωσης κάθε μέρα! Δεν είχα όρεξη να συνεχίσω για άλλα τρία χρόνια! Θα ήταν σαν εκατό υπό αυτές τις συνθήκες;!"

ΠΗΓΗ: https://apolut.net/interviews-mit-hitzetoten/

ΜΕΤΑΦΡΑΣΙΣ: ΜΑΡΙΓΩ ΖΑΡΑΦΟΠΟΥΛΑ