Η φραντζόλα.....

Όταν προσφέρεις, πλουτίζεις.

Δεν φτωχαίνεις.

Διαβάστε μια ιστορία που το επιβεβαιώνει.

Ο φούρναρης γκρίνιαζε συνέχεια στην γυναίκα του που πήγαινε στις εκκλησίες και έδινε στους φτωχούς και στους εράνους.

Αφεντικό, όλα αυτά τα ψωμιά είναι δικά σου;

Αμ΄ τίνος να’ναι;

Και δεν τα τρως;

Βρε φύγε από δω!

Δώσε μου και μένα ένα ψωμάκι που πεινάω.

Φύγε σου είπα, παράτα με.

Αφεντικό!

Φεύγεις, ή δεν φεύγεις;

Αφεντικό! Παρακαλούσε ο φτωχός.

Δεν πρόλαβε να τελειώσει, και ο φούρναρης πετάει ένα ψωμί στο κεφάλι του.

Έσκυψε ο φτωχός και το ψωμί τον πήρε ξυστά και έπεσε παραπέρα.

Τρέχει, το αρπάζει, κάθεται σε μια γωνιά και το τρώει.

Ο φούρναρης όλη μέρα ήταν νευριασμένος για τον γρουσούζη επισκέπτη και το ψωμί που έχασε.

΄Ας τολμήσει να ξανάλθει, έλεγε!

Τη νύχτα, κάπου δύο μετά τα μεσάνυχτα, πετάγεται ο φούρναρης από τον ύπνο του τρομαγμένος και καταϊδρωμένος.

-Γυναίκα, σήκω, ξύπνα.

Φέρε μου μία φανέλλα να αλλάξω και να σου πω;

-Γυναίκα, πέθανα λέει, και μαζεύτηκαν γύρω μου Άγγελοι και διάβολοι.

Ποιος να πάρει την ψυχή μου.

Σε μια μεγάλη ζυγαριά όλο και πρόσθεταν οι τρισκατάρατοι τα κρίματά μου.

Και ο ζυγός βάρυνε και βάρυνε και οι Άγγελοι δεν είχαν τίποτα να βάλουν και λυπόντουσαν.

Σε μια στιγμή, ένας Άγγελος φωνάζει:

Το ψωμί! Αυτό που χόρτασε τον πεινασμένο. Βάλτε το στον άλλο ζυγό.

Οι διάβολοι επαναστάτησαν:

Το ψωμί δεν το έδωσε.

Το έρριξε να σπάσει το κεφάλι του φτωχού.

Και απάντησαν οι Άγγελοι:

Όμως χόρτασε τον πεινασμένο και εκείνος έδωσε την ευχή του.

Και που λες γυναίκα μου, εκείνο το ψωμί έκανε και έγειρε η ζυγαριά αντίθετα και σώθηκα.

Το λοιπόν, δίνε, δίνε και μη σταματάς.

Και εγώ θα δίνω. Αχ, και να ξανάρθει εκείνος ο φτωχός!

Επιτέλους το κατάλαβε και ο φούρναρης ότι κερδίζει όταν δίνει.

Εμείς όμως;

Το έχουμε καταλάβει;

Μήπως φοβόμαστε να δώσουμε;

Μήπως η κρίση μας βούλιαξε στην ολιγοπιστία;

Μήπως είναι καιρός να αρχίσουμε να γινόμαστε και λίγο χριστιανοί;

Και να πιστεύουμε ακλόνητα, πως όταν δίνουμε, αντί να φτωχαίνουμε, πλουτίζουμε.

Ας το αποδείξουμε εμπράκτως.

Φίλοι μου, μην ξεχνάτε ότι:

Η πρώτη θυγατέρα του Θεού είναι η ελεημοσύνη, αυτή η ελεημοσύνη κατέπεισε τον Θεό και έγινε άνθρωπος, για να σώσει τον άνθρωπο.

Πηγη:www.ellasnafs.blogspot.com