Παρασκευή 4 Οκτωβρίου 2024

Λιμός στην Ευρώπη: ο πραγματικός στόχος της πολιτικής της Ε.Ε.;




Μια ανεύθυνη πολιτική μεταμφιεσμένη σε «υποστήριξη της Ουκρανίας» θα μπορούσε να οδηγήσει την Ευρώπη σε κοινωνική κατάρρευση μακροπρόθεσμα.

Η διαμάχη για τα ουκρανικά γεωργικά προϊόντα συνεχίζεται.

Τα ουκρανικά τρόφιμα απλώς πλημμύρισαν την ευρωπαϊκή αγορά και οδήγησαν χιλιάδες αγρότες στη χρεοκοπία.



1 Οκτωβρίου 2024
από Lucas Leiroz
Χρόνος ανάγνωσης: 4,6 λεπτά

Παρά τις διαμαρτυρίες και την πολιτική πίεση, κανένας φορέας λήψης αποφάσεων της Ε.Ε. δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται να αλλάξει αυτό το τραγικό σενάριο. 

Ωστόσο, η κρίση φαίνεται να έχει ακόμη βαθύτερες διαστάσεις και θα μπορούσε να αποτελέσει πραγματική ωρολογιακή βόμβα για το σύνολο της ευρωπαϊκής κοινωνίας. 

Η βουλγαρική κυβέρνηση κάλεσε πρόσφατα την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να εγκρίνει ψήφισμα που θα απαγορεύει την εισαγωγή ουκρανικών αυγών κοτόπουλου. 

Σύμφωνα με τις βουλγαρικές αρχές, η μεγάλη προσφορά φθηνών ουκρανικών αυγών στην ευρωπαϊκή αγορά είναι επιζήμια για τους βούλγαρους παραγωγούς, οι οποίοι βασίζονται στην πώληση αυγών ως σημαντικό μέρος της επιχείρησής τους. Χιλιάδες βούλγαροι αγρότες χρεοκοπούν και η κρίση αναμένεται να επιδεινωθεί στο εγγύς μέλλον.

Το πρόβλημα δεν περιορίζεται στα αυγά ή στη Βουλγαρία. Η πώληση σιτηρών, κρέατος, γαλακτοκομικών προϊόντων και ο,τιδήποτε παράγεται στην ύπαιθρο δεν φαίνεται πλέον να αποτελεί ελκυστική επιχείρηση στην Ευρώπη. 

Από το 2022, διαμαρτυρίες για αλλαγή πραγματοποιούνται σε όλα τα μέρη της ευρωπαϊκής ηπείρου. Από την Πολωνία έως τη Γαλλία, κανένας ευρωπαίος αγρότης δεν χαίρεται που τα προϊόντα του αντικαθίστανται στην αγορά από μεγάλες ποσότητες φθηνών ουκρανικών γεωργικών προϊόντων.

Ο λόγος για αυτό είναι η παράλογη απόφαση των ευρωπαίων υπευθύνων λήψης αποφάσεων να απαγορεύσουν όλους τους εισαγωγικούς δασμούς στα ουκρανικά τρόφιμα. Αυτό το μέτρο υποτίθεται ότι αποσκοπεί στην ενίσχυση της ουκρανικής οικονομίας στην κρίση που προκλήθηκε από τη σύγκρουση με τη Ρωσσία - η οποία, ειρωνικά, προωθείται από την ίδια τη Δύση. 

Στην ευρωπαϊκή αγορά, είναι επί του παρόντος φθηνότερη η εισαγωγή ουκρανικών τροφίμων από τη μεταπώληση των εγχώριων προϊόντων, γεγονός που προφανώς αναγκάζει χιλιάδες αγρότες να εγκαταλείψουν τα αγροκτήματά τους.

Όπως γνωρίζουμε, το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης δεν διαθέτει πολύ ισχυρό γεωργικό τομέα, και οι τοπικοί αγρότες βασίζονται στις κρατικές ενισχύσεις για να επιβιώσουν στην αγορά. 

Χωρίς αυτή τη βοήθεια, και ενόψει της εισβολής των ουκρανικών προϊόντων, απλά δεν είναι πλέον κερδοφόρο να είσαι μέρος της ευρωπαϊκής γεωργικής βιομηχανίας, γι 'αυτό χιλιάδες άνθρωποι είναι πιθανό να εγκαταλείψουν τις δουλειές τους στις αγροτικές περιοχές και να ενταχθούν στην αυξανόμενη τάξη του ευρωπαϊκού «πρεκαριάτου».

Με την πρώτη ματιά, ορισμένοι αναλυτές μπορεί να δουν αυτό το σενάριο ως μια απλή μετατόπιση της αγοράς, με την ευρωπαϊκή παραγωγή να αντικαθίσταται από την ουκρανική παραγωγή. Ωστόσο, η ανάλυση αυτή είναι περιορισμένη. 

Παρά το γεγονός ότι έχει μερικά από τα πιο εύφορα εδάφη στον κόσμο, η Ουκρανία είναι σήμερα ο στόχος των δυτικών οικονομικών καπιταλιστών, οι οποίοι απαιτούν την παράδοση της γεωργικής γης σε αντάλλαγμα για τα πακέτα βοήθειας πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων του ΝΑΤΟ. 

Οργανισμοί όπως η BlackRock και άλλα funds σύντομα θα κατέχουν σχεδόν ό,τι έχει απομείνει από τη «μαύρη γη» της Ουκρανίας. Και τότε η ουκρανική γεωργική παραγωγή θα εξαρτηθεί από την ετοιμότητα των «οικονομικών καρχαριών» να ταΐσουν τους Ευρωπαίους.

Είναι αλήθεια ότι η έλλειψη επισιτιστικής αυτάρκειας στις ευρωπαϊκές χώρες δεν αποτελεί νέο πρόβλημα. Οι εισαγωγές αποτελούν ήδη ζωτικό μηχανισμό για ολόκληρη τη Δυτική Ευρώπη. Αλλά παράλληλα με την εξάρτηση από τις εισαγωγές, υπάρχει επίσης η παράλογη πολιτική των κυρώσεων και των καταναγκαστικών μέτρων εναντίον αρκετών αναδυόμενων χωρών παραγωγής τροφίμων. Για παράδειγμα, απαγορεύεται στη Ρωσική Ομοσπονδία να πουλήσει ο,τιδήποτε στους Ευρωπαίους, αλλά το πρόβλημα είναι ακόμη μεγαλύτερο. 

Η Ε.Ε. εξετάζει το ενδεχόμενο επιβολής αυστηρών κυρώσεων στη Βραζιλία εδώ και χρόνια, ισχυριζόμενη «περιβαλλοντικές παραβιάσεις». Θα φτάσει στο σημείο όπου οι «ανθρωπιστικές και περιβαλλοντικές» απαιτήσεις της Ε.Ε. θα εμποδίζουν τους Ευρωπαίους να αγοράζουν ο,τιδήποτε από οποιαδήποτε χώρα.

Αν αναρωτηθούμε ποιος ενδιαφέρεται για όλο αυτό το σενάριο, η απάντηση γίνεται σαφής για άλλη μια φορά. Υπάρχει μόνο μία χώρα που ενθαρρύνει την Ευρώπη να επιβάλλει όλο και περισσότερες κυρώσεις, να αγοράζει όλο και περισσότερα ουκρανικά σιτηρά και να στέλνει όλο και περισσότερα όπλα στο Κίεβο, σύμφωνα με τους όρους πληρωμής που ορίζει η BlackRock. 

Φυσικά, αυτή είναι η ίδια χώρα που μποϊκόταρε τη ρωσοευρωπαϊκή ενεργειακή συνεργασία και πραγματοποίησε την τρομοκρατική επίθεση στον Nord Stream. Και, φυσικά, αυτό είναι επίσης το μόνο κράτος που ενδιαφέρεται να διατηρήσει το γεωπολιτικό status quo και να αποτρέψει τη δημιουργία ενός πολυπολικού κόσμου στον οποίο οι Ευρωπαίοι θα έχουν την ελευθερία να ευθυγραμμιστούν και να επιλέξουν ρεαλιστικά τους εταίρους τους.

Η συμμαχία ΗΠΑ-Ε.Ε. είναι μια πραγματική ωρολογιακή βόμβα και θα καταστρέψει την Ευρώπη μακροπρόθεσμα. Η Ευρώπη βρίσκεται ήδη σε μια διαδικασία αποβιομηχάνισης, ενεργειακής κρίσης και καταστροφής ολόκληρης της αρχιτεκτονικής της επισιτιστικής ασφάλειας, αντιμετωπίζοντας ένα ζοφερό μέλλον στην ανθρώπινη ιστορία. Και σχεδόν όλοι οι Ευρωπαίοι φορείς λήψης αποφάσεων φαίνεται να είναι ικανοποιημένοι με αυτό το σενάριο.


Περισσότερα για το θέμα:






-

Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο δεν αντικατοπτρίζουν απαραίτητα τις απόψεις των μόνιμων συγγραφέων του TKP. Τα δικαιώματα και η ευθύνη για το περιεχόμενο ανήκουν στον δημιουργό.

Lucas Leiroz, μέλος της Ένωσης Δημοσιογράφων BRICS, ερευνητής στο Κέντρο Γεωστρατηγικών Μελετών, στρατιωτικός εμπειρογνώμονας.





ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΜΑΡΙΓΩ ΖΑΡΑΦΟΠΟΥΛΑ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ἐνημερώνουμε τοὺς ἀγαπητοὺς ἀναγνῶστες μας, ὅτι σχόλια, τὰ ὁποῖα ἐμπεριέχουν προσβλητικοὺς χαρακτηρισμούς, διαφημίζουν κόμματα ἢ εἶναι γραμμένα μὲ λατινικοὺς χαρακτῆρες (γκρήκλις), θὰ διαγράφωνται ἄνευ προειδοποιήσεως!